Er was eens zonder er te wonen een bulgaarstalige eenhoornjager, die op zijn oude dag een mooi stukje -dat wil zeggen: een op zijn eigen termen beschouwd wervelend doch idyllisch relaas- wilde schrijven. Na een lange masturbeersessie waarin de man met vlammende orgasmen ideeën opdeed, ontdeed hij zich van zijn fascistische maar altijd aparte vrouw door middel van veel glijmiddel, waarmee hij haar hardhandig bij de anus greep. Hij kende deze anus als zijn broekzak, vol met pluisjes die deden denken aan tante Gerda en haar navel waarin een paarse babyeenhoorn was verborgen. Dit was zeer bevredigend voor de goudvis van de vijver. De eenhoornjager dacht goed na en besloot dat hij uiteindelijk maar even moest internetbankieren. Dat bleek echter niet zo gemakkelijk door de onverwachte stroomuitval, maar gelukkig had hij nog drie grote, bontgekleurde poepende olifanten die hem lief aankeken terwijl zijn superdruiper weer eens een loopje met hem nam. Plotsklapt kwam zijn vrouw terug
__________________
Badger badger badger badger badger badger badger, badger badger badger, badger, badger, mushroom mushroom!
|