Familie

[kaleidoscope]

Hoe belangrijk is familie voor jou?

Vind je het heerlijk om s'avonds aan tafel de hele dag door te spreken met het gezin en grapjes te maken met zn alle aan het dessert.
Met z'n alle op stap,uit eten etc.
Of hoeft het voor jou allemaal niet zo.

Toen ik een week geleden bij mn pyschiater op gezinsgesprek was kregen we een heel groot vel papier en we moesten met zn alle 1 huis tekenen...hoe je dat deed mocht je zelf beslissen.
Eerst ontstond er geforceerde discussie,iedereen had door dat er iemand zat te kijken die achteraf het hele gebeuren zou analyseren maar daarna begonnen we te tekenen...aan het einde zat mijn kamer aan de ene hoek van het vel papier en verbonden aan het huis met een loopbrug(die mn moeder nota bene tekende) de rest van de familie zat op een kluitje bij elkaar getekend.
Toen ik thuis kwam besefde ik wat de bedoeling was van die tekening,het gaf weer hoe de familie tegenover elkaar stond en hoe de huissituatie was/is.

Ik ben zelf totaal geen familiemens,dat is te zien en te merken aan mij en dat is te zien en te merken aan bv. mijn kamer,ik heb niets voor niks een tostiaparaat een waterkoker etc. op mn kamer staan.
Na mn vaders dood ben ik opgevoed door oppassen en veel familie heb ik nooit echt gehad,ik ben heel erg vrij opgevoed en ben altijd zelfstandig geweest...en die zelfstandigheid heb ik ook echt nodig,vroeger als klein kind probeerde ik altijd koste wat het kost een situatie in huis te creeeren zoals ik die bij vriendinnetjes thuis zag...tussen de middag samen een kopje thee drinken met je moeder,ouders mee naar sport,en grote feesten bij verjaardagen,met de jaren heen is de drang naar een hechte familieband vervaagt.
Maar ik heb die liefde en warmte die je normaal gesproken binnen familie/gezin krijgt wel nodig,en die haal ik bij vrienden vandaan...,het is niet zo dat ik me totaal afzonder van iedereen.
Ik ben altijd een 'loner' geweest binnen het gezin en ik denk dat dit ook altijd wel zo zal blijven,ik word ook niet meer betrokken bij gezinsuitjes etc...ik ben een beetje het zwarte schaapje van't gezin wat deels door de familie en deels door mij is gemaakt.
Wat niet weg neemt dat ik wel van mn familie hou

Hoe is dit bij jullie?

[maar]

Hm.. familie is wel belangrijk voor mij ja.. We eten zoveel mogelijk samen en tafelen dan ook heerlijk na. We zijn alle zes vrij open en outgoing met als gevolg dat er soms heftige discussies zijn. ook de mening van de jongsten wordt dan in acht genomen. Dat is overigens een van de belangrijkste dingen die m'n ouders ons willen bijbrengen, respect voor (meningen van) anderen. Mijn ouders zijn niet streng, en kunnen me als ze iets echt verbieden vrijwel altijd overtuigen dat dat redelijk is. Wat betreft manieren; ze hebben ons al van jongs af aan geleerd hoe je moet eten etc., zodat dat nu nooit een onderwerp van discussie is. Mja, onderlinge ruzies komen zeker voor maar mensen van buitenaf zien ons wel vaak als een perfect gezinnetje.. Vorige week nog sprak iemand m'n vader aan omdat ze vond dat we zo'n leuk stel waren, warmte uitstralend

[Hukkie]

Ik heb altijd een beetje in de clinch gelegen met mijn familie, en dan vooral met mijn moeder. Misschien wel omdat we op bep. punten heel erg overeen komen (koppigheid e.d.). Ik zal niet zeggen dat het nooit bij mij ligt maar vaak is het toch wel zo dat een opmerking van mn moeders kant de bal aan het rollen brengt. Ze kan soms zo overdreven reageren. Vanmorgen nog: 'Nou, ik wel merken dat jij hier het huishouden doet, het ziet er hier NIET uit!' Dan denk ik: kun je niet eerst even goeiemorgen zeggen ofzo, al is het maar voor de vorm. En daarbij komt dat ze best weet dat ik moeite doe om het huis schoon te houden. (Mijn ouders werken nl. allebei hele dagen.)

Echt wat leuks doen doordeweeks zit er nauwelijks in, mede door de werksituatie van mn ouders. In het weekend is het boodschappen doen en een beetje om het huis hangen, daarom ben ik dan zo vaak mogelijk weg, ik haat sleur. Ik neem het ze niet kwalijk want ik weet waar ze het voor doen, maar soms had ik het toch wel anders gewild. 's Avonds is iedereen thuis maar omdat mn ouders dan moe zijn van een lange dag werken komt 'het gezin' meestal niet verder dan een avondje tv. We hebben wel eens aan tafel gegeten ipv voor de tv, maar echt gezellig was het niet. Het is een eng idee dat de tv ons samenbrengt.

Ik hou zeker van mijn ouders, maar om nou te zeggen dat dit een gezellige gezinssituatie is, nee.

[Sophietje12]

Hier is de situatie wel gezellig, we doen lang niet alles met elkaar maar we zitten wel altijd samen aan tafel. Dan praten we met elkaar enzo. Ik heb ook bijna nooit ruzie met mun ouders. Bij ons is het wel zo dat mijn broertje van 13 het saai vindt bij ons. Na het eten gaat hij altijd meteen weg en dan is hij ook echt de hele dag weg. Dat is wat minder. en Cemetaryslut, sterkte met die psychiater

[rodina]

Ik ben helemaal geen familie-mens, red m'n eigen ding wel, en daar heb ik niet toevallig de zus van m'n paps bij nodig.

Met gewoon het gezin thuis (paps, mams, broertje, zusje) kan ik redelijk goed overweg, hoewel m'n broertje zo'n ongelofelijke dwarse puber is dus dat botst wel eens. Volgens mij een doodnormaal gezin, we doen wel redelijk veel dingen samen, maar dat komt voornamelijk omdat we overlappende intresses hebben. S'avonds eten we meestal samen, en dat is eigenlijk het enige vaste moment van de dag dat we met z'n alle rond tafel zitten.

Aan verdere familie heb ik eigenlijk een hekel, tis allemaal zo verplicht aardig, vriendelijk zijn. Kom je op verjaardag, en dan hangt er zo'n walgelijk overdreven vriendelijk sfeertje, en dat houdt men de hele avond vol, en zodra je terug in de auto bent richting huis; jezzzzus dat mens (tante ofzow) is toch zoooo'n trut, niet normaal. en opa zag er ook weer niet uit, en dat neefje damn of het daar ooit mee goed komt, betwijfel ik... blaatblaatblaat.

[Faery]

Ik distantieer me nogal van m'n familie. Heb gewoon niet behoefte aan echt contact ermee. Avondeten gaat wel samen, maar dat was het dan zo'n beetje - wanneer de anderen fijn met z'n allen buiten zitten 's avonds blijf ik liever binnen in m'n eentje. Deze instelling heeft nogal voor wat problemen gezorgd, dus ik pas me de laatste paar weken maar wat aan, ookal valt het me soms vies tegen geinteresseerd te moeten doen in anderen en erbij te komen zitten 's avonds.

Ik heb een tijdje gehad dat ik echt hoopte dat ons gezin wat 'hechter' zou worden, toen probeerde ik dat ook min of meer voor mekaar te krijgen. Maargoed, mede dankzij mijn nogal achterlijke stemmingswisselingen had ik op de meest ontactische momenten een pestbui, dus echt gelukt is het niet - eigenlijk waren er alleen maar meer ruzies hier in huis. De hoop daarop heb ik dus allang opgegeven en inmiddels hoeft het van mij niet meer. Ik kan alleen goed omgaan met mensen die ik écht geweldig vind, anders ben ik gewoon heel afstandelijk en sarcastisch - en tja, ik ben dus afstandelijk en sarcastisch tegenover m'n ouders.

Thuissituatie hier is, naar mijn mening, klote.. hoewel het de laatste paar weken best mee valt, gelukkig. Veel contact hoef ik niet, maar een dreigende ruzie-sfeer al helemaal niet.

.. en woah, wat kan ik mooie verhaaltjes tiepen om 9.15, onder het genot van een kop koffie :]

[~sweetgirl~]

Bij ons is het heel verschillend.

Vroeger zaten we heel vaak met z'n vieren gezellig aan tafel en ook vaak nog natafelen. Maar de laatste tijd is dat wel veranderd. Met mijn ouders heb ik een hele goede band, met m'n zus ook wel. Alleen m'n zus en mijn ouders hebben geen goeie band met elkaar, vooral m'n moeder en zus hebben vaak ruzie. Als m'n zus weer heeft zitten liegen en m'n ouders komen daar achter zeggen m'n ouders en m'n zus dagen niets tegen elkaar, zoals nu weer het geval is. Daar komt bij dat m'n zus op kamers woont en studeert en in het weekend werkt ze nog 20 uur erbij, dus vaak thuis is ze niet en iets leuks doen met z'n vieren komt bijna niet meer voor.

Als m'n zus en ouders ruzie hebben is de sfeer het echt slecht en ongezellig. Ik mis het wel van vroeger het gezellige, daaruit blijkt dus wel dat ik een familiemens ben.

Als ik m'n vriend tot familie mag rekenen, kan ik prima met m'n familie over weg en ben ik liever bij ze dan niet. Sinds ik op mezelf woon kan ik het ook behoorlijk goed met m'n ouders en zusjes vinden. Daarvoor hadden we, zoals in elk gezin, wel eens aanvaringen, sinds ik het huis uit ben eigenlijk vrij weinig. Dingen waar ik me vroeger aan ergerde doen me ook minder, omdat ik er toch maar voor even ben, ik kan toch weer naar m'n eigen huis als ik het zat ben. Dat zorgt voor rust in mij en binnen de familie. Thuis zit m'n vriend dan wel, maar daar kan ik het eigenlijk altijd wel mee vinden.

[RuffThugg]

Familie is belangrijk voor me.
Ik ga liever naar een verjaardag waarvan ik weet dat iedereen(heel veel) daarnaartoe komt dan naar een feest ofzo(heel weinig gaat voor familiefeesten)

Maar dat komt grotendeels door m'n achtergrond.
Daar zijn de familiebanden heel hecht en sterk.

[Friso]

Ik kan goed met m'n familie opschieten. Ik lijk heel erg op m'n pa, we houden van dezelfde dingen, hebben dezelfde humor etc. Laatst heeft-ie een klein bootje voor me op de kop getikt, en die hebben we samen opgeknapt. Wel tof
M'n ma is enerzijds een echte carrierevrouw, anderzijns ook een echte moeder. Ze maakt zich druk om m'n gezondheid enzo, vooral als ik veel uitga of me niet warm kleed als ik naar buiten ga etc
We eten niet zo vaak met z'n drieen, want mn pa moet altijd tot laat werken en mams ook wel eens. Vind het niet zo erg, want 's avonds zitten we gezellig in de woonkamer een beetje bij te kletsen. En zo leer je ook eens voor jezelf koken

Ik had wel graag een echt zusje gewild. Ik kan ontzettend goed opschieten met mn buurmeisje van 6, het is echt een schatje. Ze eet hier ook vaak mee, of ze komt spelen (ik heb speciaal voor haar een paar autootjes en een knuffelbeer op m'n kamer staan ). Gege, zo'n dochtertje wil ik wel, altijd als ze me ziet aanfietsen komt ze op mn afgerend en krijg ik een zoen op mn neus


Soms is het vervelend om enigskind te zijn, maar vaak is het ook relaxed. Je krijgt veel aandacht, hoeft geen rekening te houden met broertjes en zusjes die afspraken hebben. Ik zal niet zeggen dat ik verwend ben, maar ik heb het wel goed thuis.

Nee, ik zou niet snel zeggen dat ik een geweldige band heb met mijn familie/gezin. In het gezin (Vader, moeder, zus op kamers) leven we heel erg langs elkaar heen, tenminste, dat probeer ik. Ik probeer zoveel mogelijk de ruzies te ontwijken, en daarom blijf ik vooral het meeste op mijn eigen kamers, waar ik net zoals jou de belangrijkste dingen heb om niet naar beneden te hoeven. (Koelkast, tv, computer, allemaal dingen die ik op mijn kamer kan doen, zodat ik niet 'gezellig' beneden hoef te zitten) Eten doen we nooit gezamelijk, eigenlijk, alleen al omdat er zo'n ongemakkelijke sfeer ontstaat.. Daarbij ben ik dan vegetarisch, dat vindt mijn moeder gezeik, houdt daar totaal geen rekening mee, dus komt het er op neer dat ik eigenlijk elke avond zelf kook, als mijn ouders wegzijn ofzo, want ik hou er zelfs al niet van om lange tijd met ze in 1 ruimte te zijn. Dit komt.. Nouja, ik durf gewoon niet mezelf te zijn bij hun in de buurt, omdat ze alles wat ik dan doe afkeur, dus loop ik zogezegd op mijn tenen om alles goed te doen, waardoor het eigenlijk juist vaker verkeerd gaat..

Ik ben dus ook niet zo-iemand die gezellig bij haar ouders gaat zitten, ik heb alleen met mijn zus een redelijk goede band, maar die is (hoe cliche) pas ontstaan sinds zij op kamers woont. Nu heeft zij meer vrijheid, want, omdat er in het verleden een paar niet-zo-geweldige-dingen met mij zijn gebeurd, heb ik het vertrouwen van mijn ouders verloren, en het lijkt wel alsof er geen manier is om dit terug te winnen.. En hierdoor vinden ze het nodig om mij en mijn zus zoveel mogelijk te controleren, door meteen te bellen als we te laat ergens voor zijn, door ongevraagd mijn kamer in te komen stormen. Soms zou ik wel willen dat ik een loopbrug had. Mijn zus nam dit altijd allemaal maar zoals het kwam, ging haar eigen gangetje, en deed alsof ze er niets van merkte. Ik, daarentegen, werd er gek van; ik hou er niet van om gecontroleerd te worden, ik wil mijn privacy, en ik vind dat ik daar recht op heb. Daar zijn nogal veel discussies over ontstaan, en dat is ook 1 van de redenen geweest geloof ik dat mijn zus op kamers is gegaan.. En nu geeft ze toe aan mij, dat ik het beter doe; ik ben tenminste redelijk zelfstandig, zij wordt nog steeds elke dag door mijn moeder gebeld en doet er niets aan, zij bleef vroeger gewoon thuis, om mijn moeder zogenaamd gerust te stellen.. Maar haar ondertussen gewoon haar zin te geven.

Nouja, aangezien de gezinsbanden al verre van ideaal zijn, lijkt het me logisch dat de familiebanden dat nog minder zijn. We wonen allemaal in uithoeken van elkaar, de enige die het nog bij elkaar houden zijn mijn opa en oma, maar ik vraag me af wat er gebeurd als die er niet meer zijn.. Mijn vader komt uit een groot gezin, waar vaak ruzie onderling is, dus daarom zien we ze ook niet zoveel.

*pfew*

me ouders zijn gescheiden nu ongeveer 8 jaar. ik zie me vader 1x in de 2 weken en toch heb ik een betere band met hem dan met mijn moeder.

ik praat eigenlijk nooit met me moeder. wel gewoon over normale dingen, maar nooit over dingen die me dwars zitten enzo. met me vader doe ik dit wel. (ik denk dat dit ook een reden is dat ze uit elkaar zijn gegaan)

me broers zijn het huis uit en die zie ik niet zo vaak en ik vind het niet zo erg. verbaas me daar wel eens over

me zusje woont nog wel thuis maar daar heb ik vooral ruzie mee

ook met me stiefmoeder kan ik het wel goed vinden en praat ik ook wel mee.


heel raar ik vraag me heel vaak af of ik ze wel zou missen als ze dood zijn. wie heeft dit ook???

[kaleidoscope]

ikke-eva schreef:
me ouders zijn gescheiden nu ongeveer 8 jaar. ik zie me vader 1x in de 2 weken en toch heb ik een betere band met hem dan met mijn moeder.

ik praat eigenlijk nooit met me moeder. wel gewoon over normale dingen, maar nooit over dingen die me dwars zitten enzo. met me vader doe ik dit wel. (ik denk dat dit ook een reden is dat ze uit elkaar zijn gegaan)

me broers zijn het huis uit en die zie ik niet zo vaak en ik vind het niet zo erg. verbaas me daar wel eens over

me zusje woont nog wel thuis maar daar heb ik vooral ruzie mee

ook met me stiefmoeder kan ik het wel goed vinden en praat ik ook wel mee.


heel raar ik vraag me heel vaak af of ik ze wel zou missen als ze dood zijn. wie heeft dit ook???

Geloof mij,je zou ze missen.

[Esmée]

Ik kan goed met m'n familie overweg. Thuis is het vaak een beetje een zootje omdat m'n ouders allebei veel werken en vaak weg zijn. Daardoor zijn en ik en mijn zusje (14) best zelfstandig en kunnen we prima voor onszelf zorgen. Als mijn ouders er wel gewoon zijn eten we altijd samen en dat is altijd wel gezellig.
Mijn moeder is een lief mens, maar we lijken qua karakter erg op elkaar en daarom moet ik haar niet continu in de buurt hebben. Dan gaan we kibbelen namelijk, omdat ik er niet tegen kan dat ze zich overal mee gaat bemoeien (wat ik zelf ook doe, gege)
Mijn vader is een vrij rustig persoon waar ik heel goed mee kan praten over dingen als muziek en kunst. Mijn moeder is meer leuk om mee te winkelen. Mijn zusje en ik zijn ontzettende zusjes, erg prototypisch
Naar buiten toe lijken wij denk ik altijd wel een beetje zo'n perfect happy family, ook als m'n ouders een borrel hebben of zo en ik en mijn zusje moeten mee, mja wij kunnen ons prima als de ideale dochters gedragen (maar ondertussen )
Tja voor hun werk (met name mijn moeders) moeten we als gezin soms wel representatief overkomen, maar voor de rest is het wel gezellig thuis hoor

Family, ach ik ben het zwarte schaap van de familie [familie in de zin van ooms + tantes etc]

En van het gezin,
liever kwijt dan rijk..

Ik heb totaal GEEN behoefte eraan om bij hun te zijn, als ik een keer beneden zit met hun, krijgen we toch wel weer ruzie..

Ik heb met mijn familie (van mijn moeders kant) niet echt een hechte band.. ik zie die mensen ook allemaal maar een paar keer per jaar en ze wonen redelijk ver weg.. ze zijn heel aardig allemaal, maar toch weet ik nooit waar ik met ze over zou moeten praten, behalve over hoe het op school gaat ofzo..

Met mn gezin kan ik het wel best goed vinden. Ik heb natuurlijk wel eens ruzie en meningsverschillen met mn ouders en vooral met mn zusje, maar dat duurt nooit lang en is ook snel weer vergeten meestal.
We eten ook altijd samen als we allevier thuis zijn, en we praten ook wel met elkaar, maar ik vertel ze niet alles. Ik kan ze wel alles vertellen en ze zouden me ook in alles steunen.

[Faery]

Waarom hebben de kakmensjes toch zo'n goede band altijd thuis , terwijl de anderen (ik durf nog net niet alto's te zeggen, aangezien ik niet iedereen hier ken :]) dat niet hebben?

[de]

Faery schreef:
Waarom hebben de kakmensjes toch zo'n goede band altijd thuis , terwijl de anderen (ik durf nog net niet alto's te zeggen, aangezien ik niet iedereen hier ken :]) dat niet hebben?

Logisch toch!

Alto's hebben de behoefte zich te verzetten, vaak tegen hun ouders.
Ergo, ze hebben geen goede band met hun ouders.

Beetje generaliserend, maar vaak is het wel zo.

[kaleidoscope]

de schreef:


Logisch toch!

Alto's hebben de behoefte zich te verzetten, vaak tegen hun ouders.
Ergo, ze hebben geen goede band met hun ouders.

Beetje generaliserend, maar vaak is het wel zo.

Ja dat klopt inderdaad,Maar je zou het ook zo kunnen zien dat een slechte thuissituatie er toe aanzet om je te gaan verzetten,je af te zonderen etc.

[de]

CemetarySlut schreef:

Ja dat klopt inderdaad,Maar je zou het ook zo kunnen zien dat een slechte thuissituatie er toe aanzet om je te gaan verzetten,je af te zonderen etc.

Hmm, omgekeerde redenering..

I like that

Ik ben geen familie mens, alleen ons gezin ben ik close mee. Ik heb echt de beste ouders in de wereld Ik heb alleen een fokking irritant etterbakje van een broertje, die het weer een beetje loopt te verpesten (puberteit, aaah!!).

Mh...

[Faery]

de schreef:


Logisch toch!

Alto's hebben de behoefte zich te verzetten, vaak tegen hun ouders.
Ergo, ze hebben geen goede band met hun ouders.

Beetje generaliserend, maar vaak is het wel zo.

En in een vorige thread zei (ik geloof nare man) dat juist in kakgezinnen de kotertjes zich ontzettend afzetten tegen de ouders - iig van die lui met rijke ouders die op een internaat werden geflikkerd ofzo. Verklaar dat?

(mm, kee, dit is vaag, ik zoek die post wel ff )

...
gotcha

nare man schreef:

Moet jij maar eens op privéscholen als het Luzac of Instituut de Boer kijken...daar zitten alleen maar zoons en dochters van hartchirurgen, architekten, advocaten en andere rijkelui...en 75% van die kinderen is die-hard gothic, alto of anderszins gigantisch tegendraads, gewoon omdát ze schijt willen hebben aan die ouders. Zoals ik al zei, het hangt ervanaf in welk milieu je terechtkomt. Als jij gigantische kakker-ouders hebt, en je gaat met alto's om (even heel generaliserend) en die alto's bekritiseren jouw kakkerpapa en kakkermama, dan zul je zelf ook snel geneigd zijn om je af te zetten...

Mja, de, dit past niet in je verklaring

[utopian me]

ik heb er altijd een hekel aan gehad wanneer ik niet onafhankelijk kan zijn... toen ik klein was kroop ik middagen/avonden onder de tafel en kwam daar niet onderuit wanneer er een oppas was, tegenwoordig moet m'n moeder nog niks tegen me zeggen wat ik zou moeten doen, want dan word ik heel vervelend (hoe onhebbelijk) terwijl ik toch echt mensen nodig heb eigenlijk.
paar jaar geleden kon ik m'n vader niet uitstaan, vond hem lui en dom (tja, pubertijd??)
en met m'n broer heb ik altijd een goeie band gehad, als ik ergens mee zit en ik wil er met iemand over praten zal ik dat met hem doen en absoluut niet met m'n moeder ofzo (wat zij wel weer jammer vind).
nouja, we eten altijd samen maar behalve in discussies zeg ik nooit zoveel... soms 's avonds nog wat drinken voor de tv, dat is vaak wel gezellig (als m'n broer er ook bij is vooral)... maar ik kan m'n ouders tegenwoordig wel veel beter hebben omdat ik doorheb dat ik toch ook wel weer veel aan hun heb, gewoon met bijstaan van dingen enzo.. en m'n vader is helemaal niet zo dom alleen op een paar opzichten maar dat is bij iedereen en bij hem is dat door het vaak zien dan voor mij heel goed te merken.. neej, ik vind m'n gezin best oke al lijkt het me fijner hier weg te zijn en alleen te komen wanneer ik dat wil... en dus niet voortdurend met hun geconfronteerd worden..
verdere familie.. met m'n moeders kant ben ik wel gek, en met m'n vaders kant met sommigen (dat zijn er namelijk wat meer), maar over het algemeen vind ik ook die familie vaak wel koewl!

[ruby soho]

de schreef:


Logisch toch!

Alto's hebben de behoefte zich te verzetten, vaak tegen hun ouders.
Ergo, ze hebben geen goede band met hun ouders.

Beetje generaliserend, maar vaak is het wel zo.

een andere smaak en menng hebben dan de meesste mensen wilt nog niet meteen zeggen dat ik (of andere "alto's") me verzet tegen mn ouders...

maar ok...
mn ouders zijn 5/6 jaar geleden gescheiden, woon bij mn moeder...
vader zag ik in dat mn ouders net gescheiden waren nog wel eens, maar dat contact is steeds minder geworden (mede dankzij mn stiefmoeder)
heb sinds 3 jaar ongeveer geen contact meer met hem (schijnt onderhand zelfs opnieuw getrouwd te zijn waar ik noch mn broer, zus of moeder iets van wist)
soms nog wel de behoefte hem op te zoeken, maar er zijn bepaalde dingen die me tegenhouden... (vind het niet eerlijk tegenover mn zus omdat die nog niet lang geleden een rechtszaak tegen hem had en nouja hier hoevt verder geen uitleg bij neem k aan)

moeder heb ik op zich wel een goede band mee, al vertel ik haar niet alles wat me dwarszit enzo, dat zijn echt vlagen die k soms heb...
verder heb k redelijk vaak "ruzies" met dr, meer gekibbel eigenlijk om niks, dat ik niet gelijk aan tafel kom als ze me roept etc etc. maar verder laat ze me heel erg vrij in heel veel dingen

mn zus woont bij dr vriend, komt 1 of 2 keer in de week thuisslapen, heb k wel een redelijk goede band mee, ook al kibbelen we best vaak...
met dr vriend trouwens absoluut niet... dat is zeg maar een stand-in voor mn vader, PRECIES
broer woonde samen met zn vriendin, dat was fout gelopen en daarom is hij een tijdje weer thuis komen wonen, lig vaak overhoop met m, ruzies om nix (heeft er veel mee te maken dat we TEVEEL op elkaar lijken... -blame it on the sterrenbeelden-) dus ben blij dat hij binnen 2 weken naar zn eigen huisje toegaat

maargoed, k houd wel van ze (zelfs van mn vader )

naja rest van mn familie, heb een tijd gehad dat ik echt de pispaal van de hele familie was, elke schuld werd wel op mij afgeschoven etc etc., (dan heb k t dus over ooms en tantes) ben 1 keer zelfs in elkaar getrapt door mn (dronklen) oom, die vond het nodig zich met mn gedrag etc. te bemoeien...

door allerlei sjittussenn mn andere oom (en zn nieuwe vriendin) en mn opa en oma is de familie wel een deel uit elkaar gevallen, jammer maargoed, anderen zijn er wel door na gaan denken en k kan nu zelfs redelijk overweg met mn grote boze weerwolf oom

zucht...

[Luca]

Mijn familie is niet zo belangrijk. Ik heb een kleine familie en ik mag de helft niet, de mensen die ik wel aardig vind zie ik nooit. Mijn familie heeft nooit door gekregen dat ik ook verander enzo. Ze denken nog steeds dat ik het zelfde kleine meisje ben. Ik heb er ook geen problemen mee om bijvoorbeeld familiedagen te laten vallen. Ik mag ze gewoon niet. Ze hebben zich altijd te goed gevoeld voor mij. Maar in tegenstelling totdat ben ik graag bij mijn gezin, mijn ouders en mijn broertje zijn fantastisch enzo.

[Roos]

Esmée schreef:
Naar buiten toe lijken wij denk ik altijd wel een beetje zo'n perfect happy family, ook als m'n ouders een borrel hebben of zo en ik en mijn zusje moeten mee, mja wij kunnen ons prima als de ideale dochters gedragen (maar ondertussen )
Tja voor hun werk (met name mijn moeders) moeten we als gezin soms wel representatief overkomen, maar voor de rest is het wel gezellig thuis hoor

Ugh, vind jij dat altijd leuk?
Ik kan het soms echt niet waarderen dat heel de Tafel PLUS de Lions hier zit. Stelletje ballen (nou ja, de meesten, er zitten ook hele leuke mannen bij).

Soms heb ik echt geen zin om me daarvoor op te tutten en een gastvrouw/de perfecte dochter te spelen. "Hallo, ik ben Rosanne. Loopt u maar verder hoor, zal ik uw jas aan nemen, wilt u wat drinken? Ja Rosemary is nog even boven, die moest overwerken. Ja hahaha goh wat een leuk grapje maakt u. Ja hoor op school gaat alles goed, ik heb mooie cijfers. Jaaa tuurlijk ga ik over, ja ik heb een bijbaantje en doe twee keer per week ballet. En een vriendje. En dan ook nog 5 gymnasium! Ja een druk leventje, maar school gaat natuurlijk voor. Hahaha "
Pff dat is zo vermoeiend af en toe.. (soms is het ook leuk hoor, als ik vrolijk ben.)

[liesje 19]

buiten mijn ouders en broertje om ga ik helemaal niet met famillie om. Dat komt omdat ik er een heleboel niet eens ken en degene die ik ken, zijn nu allemaal overleden. Ik heb ook niet echt de behoefte om er veel mee omtegaan ofzo. En bij mij thuis is de situatie vrijwel normaal. Ik heb wel eens ruzie, maar dat heeft iedereen volgens mij wel, toch?

[]{ing]

Het is veranderd nadat mijn zus uit huis is gegaan. Toen had ik iemand waar ik bij terecht kon. Meestal heb ik helemaal geen zin om met mijn ouders te praten, maar soms kan het wel leuk zijn.. ik ben volgens mij geen familiemens. Ik vertel niet veel aan mijn ouders, ik wil niet dat mijn ouders zich veel met mij bemoeien, dat kan ik aan weinig mensen overlaten. Ik zit ook heel veel op mijn kamer, ik vind het heerlijk om met rust gelaten te worden.. al heeft dit soms negatieve gevolgen die zich uiten in ruzie's. Maar dat gaat al wat beter sinds ik er meer op ben gaan letten (voor de gein eens een keer samen het nieuws kijken..)

rosi schreef:


Ugh, vind jij dat altijd leuk?
Ik kan het soms echt niet waarderen dat heel de Tafel PLUS de Lions hier zit. Stelletje ballen (nou ja, de meesten, er zitten ook hele leuke mannen bij).

Pff Lions stelletje knorren.. Mijn vader zit ten minste bij de Rotary

En tafel is voor onder de 40 toch

[Paulaah]

Wij hebben best wel een happy familie.. tenminste.. het is natuurlijk geen happy familie.. maar we eten altijd samen (avondeten) we wachten tot me vader thuis is enz enz..

Op zondag altijd standaard 12 uur eten. .als je er niet bent.. ja danniet.. maar meestal is iedereen er gewoon enzo.. het zit er gewoon ingeburgert..
Met mijn broer kan ik het absoluut niet vinden.. dat is meestal ruzie onder het eten enzo.. en dan is het: "het kan hier ook nooit gezellig zijn, paula stop er maar weer mee!"
Maar eigenlijk valt het wel mee.. ik mag me broer wel, maar hijs soms gewoon te irritant en dat vindt hij van mij ook..
Mijn zus is wel relax.. soms beetje irritatie maar na een uurtje is dat ook vergeten en vergeven.
Met mijn moeder kani k het wel vinden en met mijn vader ook.. dat wil ook niet wegnemen dat ik af en toe echt gigantische ruzie met ze heb..

maja, conclusie: kdenk dat ik dus wel gehecht ben aan mij familie..

[Esmée]

Bliksem schreef:


Mijn vader zit ten minste bij de Rotary

Mijn ouders ook

En nee Roos, ik vind die dingen meestal ook niet leuk...
> Laatst moest ik zo'n borrel bij mijn vriendje thuis doormaken, dat was helemaal erg! 'Zo dus jij bent het vriendinnetje van ...!' En vervolgens werd ik natuurlijk helemaal uitgehoord over wat voor school ik deed, wat m'n ouders deden, enz. enz.
Maar ach soms ben ik in een goede bui en dan ga ik echt enorm overdreven vriendelijk en beleefd lopen doen, dan heb ik echt lol in m'n eentje

[*~*DOOR*~*]

Ik had vanmorgen een heel verhaal geschreven maar toen hield de computer ermee op dus ik doe het nu effe in de verkorte versie;


Ik woon bij mijn vader, kan ik heel goed mee opschieten alleen hij is er nooit (alleen met het eten ) , Maar ik bel hem wel vaak enzo als hij aan het werk is. Ik vertel ook best veel , maar niet alles. Ouders hebben af en toe van die rare logica die ik niet wil horen

Ik werk bij mijn moeder in de praktijk, maar ik heb niet echt veel gesprekken met haar ofzo en als ik eens iets vertel luistert ze niet . (Ze luistert gewoon echt niet, ze is TE chaotisch, dus ik neem het haar niet kwalijk, ik kan gewoon alles vertellen zonder dat ze me in de rede valt )

Ik ben overdag dus altijd alleen tot een uur of half 8 's avonds en dat bevalt me prima.
Ik vermaak me toch het beste op mijn kamer lekker lezen ofzo.

Mijn kleine zusje mis ik wel af en toe, ik zie haar nu 1x in de 2 weken ongeveer, maar ze vindt mij wel helemaal dus dat compenseert het weer

De band met mijn vader is wel een stuk beter geworden sinds mijn ouders 5 jaar geleden gescheiden zijn, en met mijn moeder eigenlijk ook. Het is alleen een beetje raar omdat ik meer de moeder lijk en voor mij moeder zorg maar dat komt gewoon door een aantal dingen dat ik erg op haar moet letten.

Andere familie zie ik eigenlijk nooit, ik heb een echte gabberfamilie, en ze zijn hardstikke aardig, maar ik heb niet echt behoefte om op familiefeestjes met een scooter rond te scheuren .

[AtHell]

Och hier thuis is het best wel ok, mja geen paps die hier dan woont maar die zie ik af en toe wel eens. Dit betekend eigenlijk voornamelijk dat ik weinig regels opgelegt krijg en dat ik vrijwel kan doen en laten wat ik wil. Het eten enzo gebeurt ook nog wel samen zelfs nog wel eens met paps figuur erbij maar meestal eindigt zo'n avondje dat leuk begint in een ruzie tussen paps en mams. Vandaar dat ik eigenlijk niet vaak of graag mee doe aan die "familie-sjit" t is me allemaal veel te veel moeite enzo om geïntresseert te doen of echt te luisteren naar wat een ander lid van het gezin te vertellen heeft simpel weg omdat het me gewoon niet intresseert wat ze te zeggen hebben. Ik heb vroeger uiteraard stevig vast gehouden aan het idee van een standaard familie met "gezellig" samen eten en "gezellig" met zn allen uit maar daar heb ik nu echt geen behoefte meer aan.

Ik denk niet dat ik door deze super thuis-situatie heel erg ben benadeelt het bevalt me eigenlijk wel zo, gewoon een beetje op mijn kamer te zijn of er gewoon niet te zijn (ja aldus mijn zusjes ben ik een "hol" bewoner (en dat hol is dan dus mijn kamer )) en ik denk dat wat ik misschien zou kunnen "missen" aan "liefde" uit het "gezin" zeker wel kan vinden bij mijn vrienden, ik ga bv. veel liever weg naar een vriend toe of eens uit dan dat ik met het gezin wat ga doen. Het zal denk ik wel zijn dat ik gewoon op ze uitgekeken ben maar ach wat vrienden, uitgaan en meer van die crap betreft zit het wel goed dus sja.. ik mis hier thuis eigenlijk niets.

[Breg]

een tijd geleden dachten mn ouders erover om te gaan scheiden, toen zijn ze naar een psycholoog gegaan, en besloten toch maar weer bij elkaar te blijven, met als gevolg dat ze bijna elke dag wel ruzie over de stomste dingen hebben.

Verder praat ik ook niet echt emt mn oduers, ik heb er geen behoefte aan dat ze alles van me weten, als ik een probleem heb ga ik wel naar vrienden toe. Ook zonder ik me vaak af (zit alleen op mn kamer enzo) omdat ik dat gewoon beter vind dan bij mn ouders in de huiskamer te zitten waar de hele tijd een gespannen sfeer hangt. En dan worden mn ouders weer kwaad omdat ik veel op mn kamer zit, en daardoor heb ik nog minder zin om bij ze te gaan zitten.

ik hoop ook dat ik, als ik mn diploma gehaald heb, het huis uit kan, want het is nou niet 1 van de gezelligste plekken bij mij thuis.

Esmée schreef:


Mijn ouders ook

Alleen mensen die wanhopig zijn dat ze niet voor de Rotary gevraagt worden gaan bij de Lions

Faery schreef:
Waarom hebben de kakmensjes toch zo'n goede band altijd thuis , terwijl de anderen (ik durf nog net niet alto's te zeggen, aangezien ik niet iedereen hier ken :]) dat niet hebben?

hoezo ik heb vooroordelen

[RuffThugg]

Ik vind het heel moeilijk begrijpen dat mensen hun familie niet mogen.

Een vriendin van me heeft ook een hele stijve familie. Ze wordt constant verbeterd(qua taalgebruik) door haar opa en oma en ze doen net of ze haar niet begrijpen als ze taal of woorden gebruikt "wat niet in het woordenboek staat", ze begonnen al te zeuren als ze daaro of hiero zei.
Op een keer zei ze "Ik heb geen woordenboek, sorry" en toen hebben die opa en oma een woordenboek gegeven voor haar verjaardag.

Op zich niet supererg maar ik ben erbij geweest en die toon overal bij, niet prettig.

Ze is ook al uit huis.

Thuis is het hier ook niet altijd het perfecte gezinnetje, maar iedereen doet z'n best en daarmee kom je heel ver.

Wat familie betreft, bij ons is het eigenlijk alleen maar gezellig als we bij elkaar komen.(99% van de keren dan)

En hoe komt het dat een aantal mensen zich helemaal afzonderen in hun kamer met practisch een eigen keuken?
Mochten jullie vroeger nix zelf, werden jullie niet vrij gelaten?

Ik ben zelf heel strict met normen en waarden opgevoed. Wat wel en niet mag en wat wel en niet hoort. Maar ik mag wel heel veel van m'n ouders.Ik ben namelijk ook heel zelfstandig en denk ook heel zelfstandig na(al vanaf kleins aan). M'n ouders hebben heel groot vertrouwen in me. Ik ga vanaf m'n 10e alleen met de trein naar Amsterdam, mag heel veel, maar doe de dingen die ik echt niet mag ook niet(heb er vaak ook geen behoefte aan). Ik doe heel veel zelf. En ik mag die dingen doen omdat ze door alle dingen die ze me door de jaren heen al hebben laten doen een bepaald vertrouwen in me hebben gekregen dat ik eigenlijk heel weinig niet mag. Ik bespreek ook eigenlijk alle dingen die ik wil doen met hun en met een goed gesprek vinden we eigenlijk overal wel een oplossing voor.

[Roxy]

Mjah ik heb opzich wel een redelijke band met mn ouders, we hebben nie echt vaak ruzie ofzow... alleen het is allemaal erg oppervlakkig... zij hebben geen idee waar ik mee zit en wat mijn gedachten zijn ofzow.... ander probleem is dat zij nie echt willen zien dat ik volwassen word en ik nie echt durf te laten zien dat ik dat word... familieuitjes doen we nie echt aan.... we leven gewoon bij elkaar in een huis en that's it eigenlijk wel....

[Nuck]

Ik heb een goeie band met mijn ouders en broer en daar ben ik wel blij om .
Toen ik een jaar of 8 was, had ik minstens 3 keer per dag ruzie met mijn broer, maar nu echt bijna nooit meer. Hij is echt mijn lieve, grote broer.
Ik lijk qua karakter veel op mijn vader en daardoor botst dat ook vaker. Met mijn moeder heb ik het heel vaak gezellig, ja, ik vind dat ik een coole moeder heb .

Laatst zei ook een mevrouw, die ik niet eens ken, dat ze mijn moeder zo'n schat van een mens vond. Zij komt alleen wel eens bij ons in de winkel, dat vind ik dan echt leuk om te horen .

Mijn oom en tante van mijn moeders kant kan ik het heel goed vinden, dat zijn echt leuke mensen met lieve kindertjes. Met de familie van mijn vaders kant hebben wij niet zoveel contact, wat ook niet echt betreurenswaardig is.

We zijn een normaal gezin, niet het perfecte gezin en daar ben ik blij om .

[de]

Faery schreef:


En in een vorige thread zei (ik geloof nare man) dat juist in kakgezinnen de kotertjes zich ontzettend afzetten tegen de ouders - iig van die lui met rijke ouders die op een internaat werden geflikkerd ofzo. Verklaar dat?

(mm, kee, dit is vaag, ik zoek die post wel ff )
...
gotcha



Mja, de, dit past niet in je verklaring

Alhoewel velen het denken, kan zelfs ik niet alles uitleggen...

[yvonnaah]

nee ik heb een hekel om s'avonds met z'n alle aan tafel te zitten en dan de hele dag door te spreken (alhoewel ik wel altijd tegen mijn moeder vertel wat ik vandaag gedaan heb omdat zij er altijd naar vraagt) maar ik heb een hekel om samen "gezellig" met ons familietje grapjes te maken of om na te tafelen! nee nee dat is nix voor mij! en we gaan maar heeeeeeeeeel soms met z'n alle op stap of uit eten maar dat vind ik nie erg! maar 1 ding staat vast, dat ik wel heeel goed met mijn familie op kan schieten!!

[Roos]

Bliksem schreef:
Alleen mensen die wanhopig zijn dat ze niet voor de Rotary gevraagt worden gaan bij de Lions

Wat een onzin. (ja ik weet dat ik hap, maar het moet even )

In mijn ogen is het tamelijk kansloos om bij zo'n clubje gegaan omdat je ergens "bij wilt horen". Nou stoer, dan zit je bij de Rotary/Lions/Tafel whatever, yeah nu ben je cool.

M'n pa zit bij de Lions omdat daar heel veel van zn vrienden zitten. Het is natuurlijk veel leuker om een aantal keer per maand met vrienden te gaan eten/borrelen, dan met Rotary-mensen die je veel minder goed kent.

Daarnaast leeft in veel mensen het idee dat de Rotary "hoger" staat dan de Lions. Er zitten alleen nadere mensen in. In de rotary zitten veel business mensen, echt uit de zakenwereld.
In de Lions zitten veel meer verschillende mensen: topjuristen, artsen etc

(trouwens, mn pa zat bij de Tafel, toen hij 40 werd is ie naar de 40+ gegaan)

[biertjehappen]

Ik heb wel relaxte familie

[kaleidoscope]

ikke-eva schreef:


hoezo ik heb vooroordelen

Daar heeft het imo. niet zo veel mee te maken,als je dit topic doorleest valt het gewoon op dat de mensen die niet zo goed tot slecht met hun familie omgaan voor het meerendeel 'alto' is.

[punkrock-bastard]

ik kan zeer goed met mijn vader overweg, we werken samen, we gaan samen hardlopen 3 keer in de week, en concerten gaan we samen heen soms!
met mijn moeder ook wel op zijn tijd, mijn moeder helpt mij altijd een beetje als ik bepaalde dingen van mijn vader niet mag en dat zij vind van: "ja dat kan wel"
Mijn vader is een beetje net zoals ik, dingen doen zonder er ECHT bij na te denken met de instelling van: "ik zie wel wat de gevolgen zijn" mijn moeder is een beetje de tegenpool die denkt eerst altijd goed na over wat de gevolgen zijn enzo.
en mijn zusje is net zoals ik, zelfde karakter, en muzieksmaak ook.
Familie bezoek aan mijn moeders kant zeg maar heb ik een hekel aan, de tijd van: "Hoe gaat het op school?" heb ik een beetje achter mij gelaten.
Ik probeer al de familiebezoeken te vermijden gewoonweg om de reden dat ik het verschrikkelijk vind daar!
ik ben vorige week zondag geweest bij mijn opa en oma dan moet ik met kerst nog een keertje en dat was het dan weer voor dit jaar!
met mijn vaders kant is het heel anders, gewoonweg omdat het altijd leuke familiebezoeken zijn daar, omdat gewoon de hele familie daar hetzelfde karakter heb als ik!
Lachen en bier drinken!

rosi schreef:


Wat een onzin. (ja ik weet dat ik hap, maar het moet even )

In mijn ogen is het tamelijk kansloos om bij zo'n clubje gegaan omdat je ergens "bij wilt horen". Nou stoer, dan zit je bij de Rotary/Lions/Tafel whatever, yeah nu ben je cool.

M'n pa zit bij de Lions omdat daar heel veel van zn vrienden zitten. Het is natuurlijk veel leuker om een aantal keer per maand met vrienden te gaan eten/borrelen, dan met Rotary-mensen die je veel minder goed kent.

Daarnaast leeft in veel mensen het idee dat de Rotary "hoger" staat dan de Lions. Er zitten alleen nadere mensen in. In de rotary zitten veel business mensen, echt uit de zakenwereld.
In de Lions zitten veel meer verschillende mensen: topjuristen, artsen etc

(trouwens, mn pa zat bij de Tafel, toen hij 40 werd is ie naar de 40+ gegaan)

Ik zou juist bij een clubje waar ik niet zo veel vrienden heb gaan om nieuwe mensen te leren kennen, want met die vrienden zou je zoiezo al kunnen borrelen

Ach de rotary is gewoon een beter, en daarom recruteerd The Lions op jongere leeftijd leden, om mensen die niet zeker zijn dat ze ooit voor de Rotary gevraagt worden in te lijven. Daarom is het knorrengehalte daar ook zo hoog

En After 40 is geen officieel deel van de tafel, gewoon splintergroeperingen, maar wel leuk dat je vader dat is gaan doen. Door het vele verhuizen heeft mn vader dat niet kunnen doen. (Hij heeft bij de tafel gezeten in Amsterdam, Eindhoven, Brussel en Groningen.)

rosi schreef:


Daarnaast leeft in veel mensen het idee dat de Rotary "hoger" staat dan de Lions. Er zitten alleen nadere mensen in. In de rotary zitten veel business mensen, echt uit de zakenwereld.
In de Lions zitten veel meer verschillende mensen: topjuristen, artsen etc

(trouwens, mn pa zat bij de Tafel, toen hij 40 werd is ie naar de 40+ gegaan)

DAT is pas onzin, de Rotary is juist bedoelt om verschillende beroepen bij elkaar te krijgen, zodat je ook eens andere mensen/beroepen tegenkomt. In een Rotary groep zitten bijna alle beroepsgroepen door elkaar, dat is nou net waar de Rotary om draait.

Ik zie me familie te weinig om belangrijk te vinden. Ik vind me moeder wel aardig maar veelste druk en altijd zeiken..... Me vader is er nooit geweest vroeger en nu eigenlijk ook amper zodat ik hem weinig ken. Me zus is 25 en die woont allang al op der eigen. Ik heb een irri broertje van 15 nou ja is zo beetje mijn weirde familie......

[LeRatLuciano]

rosi schreef:

Rotary/Lions/Tafel

waar gaat het hier over


sorry niet mijn niveau.. woon in bijlmer


Rat

[utopian me]

LeRatLuciano schreef:



waar gaat het hier over



Rat

dat vroeg ik me nou ook helemaal af , volgens mij een of ander gezelligheidsclubje met een keer in de maand ergens eten of 'borrelen' ofzo waarvoor je gevraagd kunt worden wanneer je een goeie baan hebt of een intelligent zeer welvarend persoon die graag met mensen van 'zijn stand' om gaat ofzo... of misschien om makkelijker mensen met dezelfde belangstellingen te vinden ofzo (dit zal wel fout zijn maar zo komt het op mij over... en dan ook nog gaan discussieren over welke 'beter' zou zijn )