Vervelende Situatie

[Koen_L]

Ik zit dus momenteel in een lastige situatie; ik ben enkele maanden terug verliefd geworden op een meisje uit mijn klas; ik heb daar iets mee proberen op te bouwen, en dat lukte wel redelijk. We kwamen goed overeen, ze vertrouwde me dingen toe, kwam naast me zitten in de klas, etc.... .

Maar toen ik een stap verder probeerde te zetten (richting relatie) liet ze merken dat zij dat niet wilde - een subtiele afwijzing - zou je kunnen zeggen. Dit was ongeveer 2 maanden geleden

Wel, sindsdien is er dus veel verandert, dit was natuurlijk wel te verwachten door die afwijzing. Ik moet toegeven dat ik nog steeds om haar geef en iets voor haar voel, toch besef ik heel goed dat ik geen relatie bij haar moet zoeken.

Ik had me in het begin (net na de afwijzing) voorgenomen genoeg afstand te nemen van haar en er wat tijd over te laten gaan. We zitten nu 2 maanden verder, en eigenlijk is er niet veel verandert ten opzichte van bijvoorbeeld 1.5 maand geleden.

Probleem is dat ik nog steeds graag bij haar ben en constant aan haar denk, het zou voor mij makkelijker zijn mocht ze volledig uit mijn leven kunnen verdwijnen voor een lange tijd, zodat ik haar kan vergeten, maar als je ze bijna elke weekdag 6 uren per dag ziet; dan is het onmogelijk haar te vergeten en niet aan haar te denken. En zelf onderhoud ik dan toch liefst een vriendschappelijke relatie, als je er toch sowieso mee opgescheept zit.

Bijkomend probleem is dus dat ik redelijk depressief ben door enerzijds de afwijzing maar voornamelijk door het feit dat ze zich zo raar gedraagt. Gesprekken vlotten niet meer, ze spreek me amper aan, komt weinig naast me zitten. Vooral dat gesprekken vaak snel stil vallen vind ik zeer raar en spijtig. Ik zou namelijk graag nog iets vriendschappelijk willen houden tussen ons, eigenlijk zoals het geval was vóór de afwijzing (met als enig verschil dat ik deze keer niet een stap verder probeer te gaan natuurlijk)

Dus dan even naar de vragen:

1. Hoe kan ik best dat verliefde gevoel kwijtraken ? Rekening houdend met het feit dat ik met haar in de klas zit.
2. Is het eigenlijk wel goed om nog vriendschappelijk met haar om te gaan
3. Zou het verstandig zijn om er eens met haar over te praten ?
4. Heeft iemand ervaring met gelijkaardige situaties, hoe is dat afgelopen ?

Vervelend zeg!

1. Ik zou het contact zoveel mogelijk verbreken. Ook al zit je bij haar in de klas, je kan proberen om niet meer met haar om te gaan en aan haar te denken. Daarnaast helpt het om afleiding te zoeken (hobby, sport, ...).
2. Voorlopig niet, anders is het erg moeilijk om haar te vergeten en het is zelfpijniging. Als je over haar heen bent kan je het natuurlijk wel weer proberen.
3. ?
4. Ik heb hetzelfde meegemaakt t/m de subtiele afwijzing, maar ik kon haar wel uit m'n hoofd zetten en nu zijn we gewoon vrienden.

[kv-user]

Ik heb hetzelfde meegemaakt, en het helpt heel erg om er met haar over te praten! Ik zou dit alleen via de telefoon doen, dan denk je wat minder aan haar maar is het toch persoonlijk. Verder moet je gewoon afwachten, ik ging veel met d'r om en mijn gevoel ging nog half jaartje door, en toen was het over, dus wachten helpt ook. Verder kun je iets leuks gaan doen met vrienden en andere (leuke) meisjes.

[Koen_L]

Ik denk dus ook dat het verstandig is om eens met haar te praten, maar ik ga het niet over de telefoon doen denk ik. Dit lijkt me misschien wat té overweldigend (voor haar kant dan) om zo'n gesprek over de telefoon te houden. Ik ga wel eens proberen iets te regelen om na de vakantie na school eens met haar te praten ofzo.

[Koen_L]

Heb dus laatst met haar gepraat, en ze zei dat het haar niet opgevallen was dat we veel minder contact hadden en ze zei dat ik er niets achter moest gaan zoeken. Ze zei wel dat het niets te maken had met die afwijzing.

Maar ben nog wel verward, want ik blijf erbij dat ze toch een stuk afstandelijker is geworden dan vroeger en zij blijft beweren dat het niet zo is eigenlijk.

Koen_L schreef:

Heb dus laatst met haar gepraat, en ze zei dat het haar niet opgevallen was dat we veel minder contact hadden en ze zei dat ik er niets achter moest gaan zoeken. Ze zei wel dat het niets te maken had met die afwijzing.

Maar ben nog wel verward, want ik blijf erbij dat ze toch een stuk afstandelijker is geworden dan vroeger en zij blijft beweren dat het niet zo is eigenlijk.

Misschien heeft ze het niet bewust door, maar als jij haar leuk vindt en zij jou niet op die manier, dan is het logisch dat ze afstand neemt en zich ongemakkelijk voelt bij jullie contact.

[Koen_L]

Ja, dat zou wel eens kunnen. Maar de gevoelens zijn steeds minder en minder de laatste tijd. Het voelt nog steeds wel een beetje anders om met haar te praten, je gaat beter je woorden afwegen, etc. . Misschien dat het ook daar aan ligt. Maar dat zal wel minderen. Ik zal wel zien wat het volgende week geeft.

[Rysair]

Ja ik herken 't probleem, alleen bij mij is het iets anders gelopen. Het komt wel op 't zeflde neer hoor: het meisje vind je niet leuk en jij haar wel, en je zit elke dag met haar opgescheept terwijl je beide geen initiatief neemt om duidelijkheid te scheppen. Kzou niet weten hoe je hier vanaf komt, maar ik hou het meestal op korte gesprekken. Khad haar gevraagt of ze er nog over wou praten, maar dat wou ze niet dus dan ga ik dat ook niet doen. Nu is er een beetje vreemde spanning tussen ons, mrrja.. ontwijken lijkt me t beste.

[The_Maestro]

Koen_L schreef:

Dus dan even naar de vragen:

1. Hoe kan ik best dat verliefde gevoel kwijtraken ? Rekening houdend met het feit dat ik met haar in de klas zit.
2. Is het eigenlijk wel goed om nog vriendschappelijk met haar om te gaan
3. Zou het verstandig zijn om er eens met haar over te praten ?
4. Heeft iemand ervaring met gelijkaardige situaties, hoe is dat afgelopen ?

1. Walk away
2. Just walk away
3. Take a walk
4. ja. Ik liep niet weg en bleef vrienden met haar en het is zowat de grootste fout in mijn leven geweest. Elke dag ik mezelf voor die fout

[Koen_L]

The_Maestro schreef:

1. Walk away
2. Just walk away
3. Take a walk
4. ja. Ik liep niet weg en bleef vrienden met haar en het is zowat de grootste fout in mijn leven geweest. Elke dag ik mezelf voor die fout

En was dat dan omdat je nog gevoelens had voor haar ?

[Rysair]

Koen_L schreef:

En was dat dan omdat je nog gevoelens had voor haar ?

Als je op iemand verliefd bent geweest, dan zal dat nooit HELEMAAL weggaan. Er blijft een gevoel van aantrekkingskracht, althans bij mij. Schep duidelijkheid, das t allerbest. dan zit je ook nergens over te piekeren.

[The_Maestro]

Koen_L schreef:

En was dat dan omdat je nog gevoelens had voor haar ?

Ik denk van wel, ook al beweer ik zelf meestal van niet

Bovendien is het nu zo'n 4 jaar later en zit ik er nog steeds mee en kerel, dat wil je niet meemaken..

Ik ben in princiepe haar gay friend.. maar wie wil dat nou xD

[Rysair]

The_Maestro schreef:

Ik denk van wel, ook al beweer ik zelf meestal van niet

Bovendien is het nu zo'n 4 jaar later en zit ik er nog steeds mee en kerel, dat wil je niet meemaken..

Ik ben in princiepe haar gay friend.. maar wie wil dat nou xD

Maar waarom schaam je je ervoor en wat was volgens jou de beste oplossing?


Kzit in een soort gelijke situatie als Koen dus vandaar.

[The_Maestro]

Gewoon al het contact verbreken en haar vergeten..