Hoi mensen,
Ik zit met een probleem en ik kom er niet echt aan uit. Ze zeggen altijd dat je niet teveel moet nadenken over bijvoorbeeld het leven of de toekomst, omdat er eigenlijk toch geen antwoorden op zijn. Nou zit ik al een half jaar met een probleem en ik snap het gewoon af en toe niet meer en ik heb ook geen reden om dit te doen maar toch het gebeurt. Ik denk dat het een vorm van piekeren is.
Ik denk heel vaak na over hoe het over bijvoorbeeld 1 ziljoen jaar is vanaf nu. En daar heb ik gewoon geen antwoorden op maar als je dat doet lijkt soms alles zo verschrikkelijk doelloos, ik krijg er gewoon echt een rot gevoel van(?). Terwijl ik weet dat als je gewoon in het NU leeft er het er niet toe doet wat er over 1 ziljoen jaar is. Alleen is het echt zo dat mensen daar nooit over nadenken? Ik bedoel als je kijkt naar de tv, hoor je ook heel vaak bijv: Hij zal herrinerd worden als de beste schaatser ooit en waarschijnlijk is diegene er dan ook voor gegaan dat hij herrinerd wil worden als de beste schaatser die er ooit is geweest. Maar wat ik dan niet snap is denkt hij nou misschien niet eens 1 stap verder door? dat je uiteindelijk zelfs de beste schaatser ooit echt niet herrinerd word, want wie weet hoe de wereld eruit ziet over 1 ziljoen jaar? Is er iemand die zich mee hier in kan vinden maar misschien wel een goed antwoord heeft waardoor ik er gewoon niet meer mee bezig ben want het vreet echt heel veel energie van mij, omdat ik het gewoon niet snap dat mensen dat niet weten. Ik merk wel dat als ik denk vanuit het NU dan begrijp ik wel dat iemand het beste uit zichzelf wil halen, maar uiteindelijk kom ik dan toch weer met die vergelijking van 1 ziljoen jaar.
ik hoop dat er mensen zijn die misschien ongeveer hetzelfde denken of hebben maar die er toch ook anders naar kijken dan ik, want het maakt mij erg verward en depressief en dat is nergens voor nodig en zeker geen half jaar lang want dat is gewoon onzin.
alvast bedankt
|