hoe komt het weer goed?

[LA BLADIRA]

hey,
Ik heb 4maand een relatie gehad met een jongen die ik doodgraag zie. Het was zalig, heb me nog nooit zo goed gevoeld of toen. In het begin zag hem me ook doodgraag, hij heeft heel lang achter me aan gezeten, want in het begin was ik het niet zeker (door vroegere relaties wou ik niet nog eens hetzelfde meemaken...) maar nu heeft hij het uitgemaakt. Hij ziet me niet meer zo graag als vroeger zegt hij. Maar dat is toch normaal dat na een tijdje dat gevoel veranderd? Ik denk ook dat het door sommige vrienden van hem komt, die tegen hem bezig hebben zitten dat hij te jong is voor zoiets serieus... (hij is mijn leeftijd)
pfff ik weet het niet meer wat ik moet doen. Ik wil gewoon dat alles weer goed komt , dat hij het nog een kans heeft. Ik wil niet dat het gedaan is... echt niet. Wat kan ik nu het beste doen? Hem vergeten en zonder hem verder gaan gaat echt niet

Als hij het niet wil lukt het jou ook niet. Je kunt zijn gevoel niet veranderen en een zeer klein twijfeltje kan al voldoende zijn om het hele plezier te vergallen.

[Amore]

Je kunt hoogstens met hem gaan praten. Maar ik weet niet of dat zo goed zal helpen. Als hij niet meer wil, dan wil hij niet meer. En je kunt hem natuurlijk niet gaan dwingen. Je kunt misschien vragen wat de echte reden is: Door invloed van zijn vrienden misschien?
En als hij echt van je houdt, dan komt hij vanzelf wel weer terug. Zo niet, laat hem lekker gaan.

[LA BLADIRA]

maar dat is zo moeilijk ik heb het gevoel dat ik vanalles moet doen, dat is anders mn laatste kans verspil...
Ik kan echt de gedachte van zonder hem verder te gaan niet aan, al die mooie herinneringen, dat da nu allemaal gedaan zou zijn

Ja, natuurlijk is dat moeilijk, maar als iets onvermijdelijk is dan kun je er weinig aan doen. Zoals ik al zei, je kunt zijn gevoel niet veranderen. Als je nu enorm aan hem gaat plakken en hem helemaal proberen te verwennen oid, om zijn gevoel weer te veranderen, dan loop je de kans dat hij alleen maar geïrriteerd raakt. Het is namelijk bijzonder vervelend als iemand die je eigenlijk niet leuk (meer) vindt, constant om je heen hangt en niet wil opgeven.

[LA BLADIRA]

ja ik wil hem ook niet lastig vallen, het laatste wat ik wil is dat we zelf geen vrienden meer zouden kunnen zijn. Maar ik heb ook zoiets van als ik doe alsof alles wel redelijk in orde is, en niet toon dat het me zoveel pijn doet, dat hem iets heeft van zie je wel het is het beste zo...

[Bloedpropje]

LA BLADIRA schreef op 19-09-2004 @ 11:40 :
Ik denk ook dat het door sommige vrienden van hem komt

bullshit, als dat de reden is voelde hij toch al niet zoveel voor jou als jij voor hem

jammer joh

LA BLADIRA schreef op 19-09-2004 @ 11:56 :
ja ik wil hem ook niet lastig vallen, het laatste wat ik wil is dat we zelf geen vrienden meer zouden kunnen zijn. Maar ik heb ook zoiets van als ik doe alsof alles wel redelijk in orde is, en niet toon dat het me zoveel pijn doet, dat hem iets heeft van zie je wel het is het beste zo...

Dan moet je tegen hem zeggen wat je voelt. Dat lucht dan misschien op omdat je er met hem over kunt praten en hij in elk geval weet hoeveel pijn jij hebt, maar je moet het niet doen omdat je hoopt dat hij dan medelijden krijgt en je terugneemt ofzo.

[LA BLADIRA]

ja zal het beste zijn waarschijnlijk, en dan gewoon afwachten zeker... Ik blijf hopen natuurlijk dat het goed komt. Mag ik dat laten merken of is dat ook niet leuk voor hem?

Kijk, je streeft natuurlijk je eigen belang na. Jouw eigen belang is dat je hem terug wilt. Maar als hij definitief besloten heeft dat hij er geen zin in heeft omdat hij je gewoon niet (meer) leuk (genoeg) vindt, dan heeft dat ook geen zin. Ik kan natuurlijk alleen maar voor mezelf spreken, maar ik zou daarvan redelijk geïrriteerd raken.

[Bloedpropje]

LA BLADIRA schreef op 19-09-2004 @ 11:59 :
ja zal het beste zijn waarschijnlijk, en dan gewoon afwachten zeker... Ik blijf hopen natuurlijk dat het goed komt. Mag ik dat laten merken of is dat ook niet leuk voor hem?

je moet stoppen met hopen, hij heeft het toch niet voor niets uitgemaakt, er is geen reden waarom het weer aan zou gaan

[LA BLADIRA]

hij zegt dat hij me nog graag ziet, alleen niet meer zoals vroeger... dat kan toch terug komen of niet? ik zit ook niet echt te smeken bij hem, gisteren hebben we zelf zitten lachen...
Ik voel me gewoon zo goed bij hem, en hij zegt dat hij dat ook heeft dat hij met niemand zo goed kan praten. Ik vind dat toch ergens redens om te blijven hopen.

[In_stilte]

Ik had hetzelfde, alleen mijn (ex)vriend was daarbij ook nog eens vreemd gegaan. Ik hoef hem dus niet meer terug.
Wel heeft iemand mij uitgelegd dat het stofje tot verliefdheid, gemiddeld na 3 maanden uit de hersenen verdwijnt, dit houdt in dat er dus in die drie maanden meer moet zijn ontstaan. Zo niet houdt het vaak op....

[DvoorA]

als hij van je houdt komt hij weer bij je terug. Ook al is het moeilijk, geef hem tijd om erachter te komen dat hij je mist. Het kan best dat hj je na een tijdje begint te missen, als hij erachter komt dat er niemand is met wie hij zo open kan praten als met jou. Misschien duurt het best lang, gaat hij elk meisje met jou vergelijken..maar ja, wil je een onzekere relatie, lijkt je dat wat?

DNMB schreef op 19-09-2004 @ 17:16 :
als hij van je houdt komt hij weer bij je terug. Ook al is het moeilijk, geef hem tijd om erachter te komen dat hij je mist. Het kan best dat hj je na een tijdje begint te missen, als hij erachter komt dat er niemand is met wie hij zo open kan praten als met jou. Misschien duurt het best lang, gaat hij elk meisje met jou vergelijken..maar ja, wil je een onzekere relatie, lijkt je dat wat?

Hier sluit ik me bij aan.
Geef hem de ruimte en de tijd.
Het is iets meer dan een half jaar geleden uitgegaan met mn ex. In het begin waren we zoooo close nog en was ie zo ontzettend lief etc etc, dat ik me afvroeg waarom we uit elkaar waren gegaan. Nu vraag ik me dat soms nog af, maar het is nu eenmaal zo. Ik merk dat hij al wat vaker weer tegen me gaat praten en we gaan binnenkort weer wat afspreken. Ik heb nu een beetje de instelling: hij zal later gaan beseffen wat voor een geluk hij had met mij als zn vriendin. Dat klinkt misschien heel egoistisch, maar het is wel zo.
Geef hem gewoon de ruimte en tijd... Als jullie bij elkaar horen, dan komen jullie wel weer bij elkaar. Zo niet, dan niet.

[LA BLADIRA]

heel erg bedankt iedereen, ik zal hem indd de ruimte geven en hopen dat hij me begint te missen ergens...
Er is nu nog een probleempje. Een heel goeie vriend van hem is verliefd op me, al van toen we nog iets hadden blijkbaar. Ik zag hem als een heel goeie vriend aan enzo. Maar heb hem ook duidelijk gemaakt dat ik mn 'ex' nog doodgraag zie en niks nieuws wil en kan voor het moment. We blijven nu gewo vrienden maar morgen spreken we eens af enzo. Mn ex weet dat dat hij verliefd is op me (nu) zou dat niet de zaak kunnen beslechteren dat ik met die maat afspreek? Ik bedoel het echt gewoon uit vriendschap...

[Boer Biensma]

Ik zit in het zelfde pakket. Alleen heb ik bijna 2 jaar een relatie gehad en het is nu 15 maanden uit. Ik heb ook alles op alles gezet om d'r terug te krijgen, maar het werkte precies andersom. Ze wil nou een tijdje geen contact meer, niet omdat ik haar zo boos heb gemaakt ofzo, maar voor mijn eigen bestwil. Vandaag belde ze me even omdat ze bij mij in het dorp een straat moest hebben en ze die niet kon vinden. Ik had tegen haar gezegd dat als ze om wat voor reden ook mij kom bellen voor hulp advies en dergelijken. Het gevoel tussen ons is nogsteeds aanwezig en we voelen beiden nog de sexueele spanning, maar zij heeft sinds 2 weken een vriend (die overgens best ver weg woont (ze moet met de trein))

Desontdanks denk ik dat er hoop is. Ze zegt zelf dat ze het nooit meer wil, maar dat kan je natuurlijk nooit zeker weten toch? Ik ben er altijd voor haar geweest en ik was meer dan goed voor haar. Ik was tot alles, jah werkelijk alles, in staat om haar gelukkig te maken. Dus eigenlijk... (praat niet graag positief over mezelf maar dit zegt iedereen altijd) TE goed voor haar.

Kan iemand mij adviseren wat te doen en of er nog hoop is?

Het gevoel wat ik nu van binnen heb, een eindeloze strijd, vreet me helemaal op en eist heel veel energie. Ik lijk wel bezeten van d'r en er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk, maar dan over hoe ik haar terug moet krijgen. Als er tijdens een gesprek met wie dan ook een stilte valt denk ik aan haar. In ieder verhaal kom ik wel een element tegen die mij aan haar doet denken. HELP!!

Als je gaat advieseren naar een psycholoog te gaan ben je telaat. Daar heb ik al 3 afspraken staan om van binnen de rust weer te vinden, maar ik weet zeker dat hij/zij haar nooit uit mijn hoofd weet te werken.

Moet ik aan mezelf werken zodat ik voor haar de perfecte man wordt?

Boer Biensma schreef op 19-09-2004 @ 21:26 :
Ik ben er altijd voor haar geweest en ik was meer dan goed voor haar. Ik was tot alles, jah werkelijk alles, in staat om haar gelukkig te maken. Dus eigenlijk... (praat niet graag positief over mezelf maar dit zegt iedereen altijd) TE goed voor haar.

Kan iemand mij adviseren wat te doen en of er nog hoop is?

Het gevoel wat ik nu van binnen heb, een eindeloze strijd, vreet me helemaal op en eist heel veel energie. Ik lijk wel bezeten van d'r en er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk

In ieder verhaal kom ik wel een element tegen die mij aan haar doet denken. HELP!!

Moet ik aan mezelf werken zodat ik voor haar de perfecte man wordt?

Deze dingen herken ik. Niet alles dus, maar heel veel wel. Hierboven staat ook een reply van mij waar ik uitgebreider daar op in ga. Wat ik dus zou willen zeggen: ga niet focussen op het weer samen komen. Is het niet belangrijker om een goede vriendschap op te bouwen? Voor mij in ieder geval wel. Misschien dat dat ooit weer groeit naar meer, maar dat zien we dan wel weer (althans zo probeer ik te denken ). En ja, alles herinnert me aan hem of iets herinnert me wat me weer aan hem herinnert of ik moet gewoon aan m denken.

Je moet iig niet aan jezelf werken zodat je de perfecte man wordt voor haar. Je moet jezelf blijven, want dat is toch ook op wie ze ooit verliefd is geworden? Daarnaast moet je jezelf goed kunnen voelen om wie je bent, want als je je anders voor gaat doen, kun je niet gelukkig zijn met wie je bent en dat straal je dan ook niet uit.

[Mr.Oizo]

Waarom deze topictitel? Uit je beginpost komt niet naar voren dat het ooit nog iets tussen jullie kan worden? Mja... gewoon afleiding zoeken bij anderen denk ik. Het is zijn keus geweest, en natuurlijk is het dan moeilijk voor de ander. Maar het komt wel goed, want over een tijdje ben je over hem heen en kunnen jullie gewoon vrienden blijven, toch?

[LA BLADIRA]

die titel is omdat ik wil dat het terug goed komt. Er is toch hoop, er is niets ergs tussen ons gebeurd geen ruzies of wat dan ook.
En zoals Loontjuh zegt ik blijf ook hopen... Ook al wilt hij nu niks meer, dan wil ik een heel goeie vriendschap tussen ons. Zoals het voor we iets begonnen was. Hij is toen verliefd op me geworden misschien dat het terug gebeurd. Gebeurd het niet heb ik nog de vriendschap ook al is dat niet hetzelfde...
En indd je zou je soms als een bezetene voelen, iedere minuut van de dag zit hij in mn hoofd en denk ik, had ik dat maar gezegd zo gedaan... En die hoop kan je niet opgeven anders zakt mn leven redelijk een beetje in elkaar... Het maakt het minder pijnlijk

[Boer Biensma]

Loontjuh schreef op 19-09-2004 @ 21:38 :
Je moet iig niet aan jezelf werken zodat je de perfecte man wordt voor haar. Je moet jezelf blijven, want dat is toch ook op wie ze ooit verliefd is geworden? Daarnaast moet je jezelf goed kunnen voelen om wie je bent, want als je je anders voor gaat doen, kun je niet gelukkig zijn met wie je bent en dat straal je dan ook niet uit.

Ik was ook niet van plan om dat alleen voor haar te doen. Ze irriteerde zich wel aan dingen, maar daar gaf ik haar gelijk in, want daar stoor ik me zelf ook aan. Ik doe het voor mezelf, want mij zitten die 'kleine' dingetjes ook dwars. Maar omdat zij dat ook vind en deze situatie (helaas) is ontstaan geeft het mij toch weer een drijfveer om echt aan mezelf te gaan werken. Ik ben gaan trainen, niet omdat ik een buikje had ofzo, maar omdat 1 van m'n slechte kanten (volgens ons beiden) is dat ik nogal lui ben. Dat is al minder geworden dus das een goed begin, nou nog dicipline en m'n kamer een beetje netjes zien te houden en dat ben ik er al weer bijna. Nou wil ik niet zeggen dat ik dus ook bijna perfect ben, maar ik neem aan dat je begrijpt wat ik bedoel.

[LA BLADIRA]

iedereen heeeeeeel erg bedankt voor jullie advies, ik heb indd hem ruimte gegeven heel veel zelfs , hem niet meer proberen over te halen me terug te pakken. En hij is me beginnen te missen, en nu wilt hij het opnieuw proberen
Ook al is hij bang dat het gevoel weer gaat verminderen zoals ervoor, we geven het gewoon nog een kans, we kunnen dan tenminste niet zeggen dat we het niet geprobeerd hebben.
Thnx allesinds voor het advies!!!!

Tien tegen één dat dat opnieuw misgaat.

[Boer Biensma]

en waarom dat?

[LA BLADIRA]

indd waarom dat? Niemand heeft hem gedwongen me terug te pakken. Hij heeft het zelf beslist omdat hij me teveel miste, en besefte dat hij me toch graag ziet...

Boer Biensma schreef op 22-09-2004 @ 07:50 :
en waarom dat?

Omdat het oude probleem nog identiek is.

[sientjuh]

Als je wil dat t deze keer wel lukt raad ik je aan hem die ruimte te blijven geven.

Maar wel heel fijn voor je hoor

[bracelance]

de beginvlinders van een relatie sterven idd af. Dan komt er plaats voor liefde ipv verliefdheid. Als hij zijn mening vormt naar de mening van zijn vrienden is het gewoon een lul. Ga een keer goed met hem praten en zeggen dat je moeite hebt met de break en dat je het nog een keer wilt proberen.

[Boer Biensma]

Helemaal mee eens!

[BrunetJuh]

als hij zich door zijn vrienden laat beinvloeden, is dat sowieso al triest en als hij geen gevoelens meer voor je heeft, dan kan het beter uit zijn. je zegt dat het gevoel na een poos kan veranderen. maar in dat geval zou ie jou nog willen zien, net zo graag als vroeger, dus jou redenering klopt niet. vergeet hem maar gewoon. in ieder geval sterkte!

[Boer Biensma]

Dat noemt men nou apoccolyptisch denken... Doet dat nou maar niet. Dan krijg je weer een SFP.

[LA BLADIRA]

SFP?
Ik mag toch positief denken? Het kan toch goed zijn dat hij zich gewoon vergist heeft en het nu echt inziet...
Ik maak me ook geen valse hoop dat het nu voor eeuwig is, ben voorzichtig maar toch gelukkig

ik ben ook blij voor je


xxx

[LA BLADIRA]

thnx

[Boer Biensma]

SFP = Self Fullfilling Prophesy

Als je blijft denken dat het fout gaat zal het ook zo gaan. Geniet er gewoon van en maak je vooral geen zorgen. Ik weet uit persoonlijke ervaring dat je het probleem alleen maar opzoekt als je erover gaat denken dat kan gebeuren. Voelt het goed? Nou dan.

[krootenkoker]

Dus dan kom je een keer na een dag hard werken, want je moet voor brood zorgen, en dan gebeurd het. Draar ligt ze in de arme van pieter de postbode....
De drang om je shotgun uit de kast te halen en em helemaal aan stukken te schieten word groter en groter....
Maar je denkt aan SFP en besluit om positief denkend te blijven, hem de hand te schudden en te denken des te meer zielen des te meer vreugd.

krootenkoker schreef op 06-05-2005 @ 21:43 :
Dus dan kom je een keer na een dag hard werken, want je moet voor brood zorgen, en dan gebeurd het. Draar ligt ze in de arme van pieter de postbode....
De drang om je shotgun uit de kast te halen en em helemaal aan stukken te schieten word groter en groter....
Maar je denkt aan SFP en besluit om positief denkend te blijven, hem de hand te schudden en te denken des te meer zielen des te meer vreugd.

Een beetje een nutteloze up? Slotje dus