Ik verbitter, de pijn die je mij aandoet
Het is ondraagelijk, ik kan er niet meer tegen
Eenzaam loop ik over de besneeuwde wegen
Op dit moment kan ik wel huilen, maar mijn tranen proeven niet meer zoet
Het doet pijn, alle hagelstukjes die mij langzaam maar hard raken
Ik begin sneller te lopen
De pijn in mijn benen, begint mij nu te slopen
Het doet verschrikkelijk veel pijn, het enige waar ik goed in ben is dingen kapot maken
De tranen beginnen nu langzaam over mijn wangen te stromen
Gaat er ooit nog iets van mij terechtkomen?
Laatst gewijzigd op 20-12-2009 om 21:43.
Reden: pokemon gedicht komt nog hihi
|