Hallo allemaal.
Ik ben al een hele lange tijd erg verward en ik kom er zelf niet uit hoe ik het moet oplossen.
Het probleem
Zoals bovenstaat ben ik soms erg verward en onzeker. Ik onderneem veel verschillen dingen, doe aan sport, school gaat goed, maar ik blijf over het algemeen negatief. Vele gaan dus sporten, wat ik dus ook doe, maar tijdens ontspanningen (zoals sporten) denk ik alsnog aan verschillende problemen waardoor ik er dus weer niet van geniet. '
Ik vind heel veel dingen leuk, maar mijn gedachte zit ergens anders waardoor ik dus niet gebruik van maak en dat is zonde, wat betekent dat ik niet mijzelf ben.
School situatie
Momenteel doe ik een MBO opleiding, maar alleen omdat ik naar HBO wil en ik vind de opleiding dan ook niet erg interessant. Dit heeft gelukkig geen nadelig effect op mijn cijfers, want omdat ik zó graag naar HBO wil, doe ik erg mijn best.
De andere studenten zijn niet echt de types die ik als vrienden wil, daarom heb ik maar een paar vrienden op school. Dit maakt opzich niet uit, maar ik iriteer mij dan aan de andere mensen dat ze zo zeker zijn, ookal zijn ze niks in mijn ogen. Ik kan dus duidelijk zeggen dat ik jaloers ben.
Hobby’s/ontspanningen
Aan ondernemingen heb ik bijna geen tekort, maar het probleem hierbij is dat ik er niks uithaal met andere woorden, ik word er niet veel zekerder van.
Een aantal voorbeelden van onderwerpen die ik leuk vind: auto’s, sporten, uitgaan, muziek, gewoon nieuwe dingen leren.
Sporten vind ik erg leuk, maar omdat ik daarbij alsnog nadenk kan ik er niet echt van genieten. Het effect daarna is wel meestal positief, al duur het kort. Ik sport nu één keer per week misschien dat dit gewoon te weinig is? (alleen mijn gedachte gang is, waarom sport ik eigenlijk als ik er geen zin heb).
Omdat ik graag iets met auto’s wil doen (misschien zelfs een garage openen) heb ik een goede baan nodig en vandaar dat ik mij zó focus op HBO en meer.
Vrienden situatie
Ondanks dat ik onzeker ben, heb ik toch erg veel vrienden en is dit ook niet echt een probleem. Wat ik wel een probleem vind, is dat ik mij bijna altijd de minder voel. Daarnaast ben ik meestal de oudste wat mij helemaal irriteert, vandaar dat met vrienden afspreken soms alleen maar negatief voor mij is (niet elke vriend weet dat, sommige wel).
Hoewel ik vaak onzeker ben wil dat niet zeggen dat ik niet voor mij zelf opkom, ik word dan ook niet gepest.
Samenvatting
-Kan niet (meer) tegen mensen die hoger zijn, of zich hoger voordoen (ik heb blijkbaar altijd het gevoel dat ik hoger wil zijn, maar wat niet lukt, het geen wat me dus een beetje depri maakt).
-Wil genieten van alle dingen die onderneemt, maakt niet uit hoe klein ze zijn.
-Wil gewoon mijzelf zijn.
Conclusie
-Hoe zorg ik ervoor dat ik gewoon mijzelf ben zodat ik minstens gelijk ben met andere?
-Hoe moet ik mijn gedachten gang anders krijgen, om zin te hebben in wat ik doe?
-Is een psycholoog toch de logische keuze?
Ik hoop dat ik het niet te lang heb gemaakt. Ik kijk uit naar jullie reactie!
|