Advertentie | |
|
04-07-2004, 08:27 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Laatst gewijzigd op 04-07-2004 om 08:30. |
12-07-2004, 12:09 | ||
Citaat:
Ik heb hem trouwens op mijn elfste gelezen eerste klas. Is een goed boek heb hem laatst nog een keer gelezen.
__________________
The living orb is secure against thee, and thou shalt not prevail against it. In the day that thou comest against us , I shall raise war against thee
|
12-07-2004, 18:27 | ||
Citaat:
__________________
The living orb is secure against thee, and thou shalt not prevail against it. In the day that thou comest against us , I shall raise war against thee
|
12-07-2004, 20:34 | |
just finshed reading:
De Antichrist door Friedrich Nietzsche Dit is een werkstuk wat ik daarover heb gemaakt (voor godsdienst, hoe ironisch is dat) het heeft bijna de vorm van een boekverslag. zeker een aanrader voor wie een filosofisch werk wil lezen, zonder zich door +-600 pagina's onbegrijpelijke tekst te hoeven vreten. Titel - De Antichrist Auteur - Friedrich Nietzsche Korte Samenvatting In de Antichrist ontleedt Nietzsche de fundamenten waarop het christendom en het instituut kerk berusten en stelt aan de hand daarvan de decadentie aan de kaak. De Antichrist is geschreven in de vorm van een onafgebroken betoog tegen het christendom, Nietzsche geeft zijn mening over het christendom en gaat in op de werking van macht door religie, het ontstaan van het priesterschap en de tegennatuurlijkheid van de christelijke waarden. Ook betoogt hij dat het christendom het Romeinse rijk heeft vernietigd, een samenwerking van Europeanen en Arabieren heeft voorkomen. De Antichrist is geschreven als een betoog, af en toe stopt Nietzsche even om achterliggende redenen te belichten en te onderbouwen, maar voor de rest is het als een onafgebroken betoog geschreven. De Antichrist is het laatste gepubliceerde werk van Nietzsche, andere teksten zijn nooit afgemaakt omdat hij een jaar na het afmaken van de teksten voor de Antichrist instortte en daarna niet meer genoeg hersteklde om nog iets te schrijven, hierdoor heeft hij ook de andere delen die hij wilde schrijven over ‘de omwaardering van alle waarden’ nooit af kunnen maken. De Antichrist was namelijk bedoelt om de samenleving als corrupt aan te tonen, om vervolgens een heel nieuw stelsel van normen en waarden te presenteren. Over Nietzsche Friedrich Nietzsche werd op 15 oktober 1844 geboren in Röcken, ten zuidwesten van Leipzig. Zijn vader was predikant en ook zijn moeder was afkomstig uit een predikantengezin. De vader van Nietzsche overleed toen Nietzsche vijf jaar was. Eerst studeerde Nietzsche aan de universiteit van Bonn, theologie en later klassieke filologie. In Leipzig zette hij zijn studie voort, hier ontmoette hij ook Wagner, waar hij lange tijd contact mee onderhield. Vlak voordat hij 25 werd, werd Nietzsche hoogleraar klassieke letterkunde in Bazel, hij was toen nog niet eens in bezit van een doctorstitel, dit, en het feit dat hij ondanks zij latere slechte gezondheid, en vaak fysieke pijn, toch zo’n werk heeft verricht zegt iets over zijn intelligentie en mentalen vermogens. In de Frans-Duitse oorlog van 1870 neemt hij vrijwillig dienst als verpleger, maar komt ziek terug uit dit conflict. In de jaren daarna laat zijn gezondheid met tussenpozen veel te wensen over, hij geeft uiteindelijk zijn hoogleraarschap op en woont afwisselend in Frankrijk, Zwitserland en Italië. Een jaar na het afmaken van zijn laatste boek, De Antichrist, in 1889 stort hij geestelijk in en zou thuis verpleegd worden tot hij uiteindelijk in 1900 overlijdt. Het werk Nietzsche is controversieel te noemen, waar veel filosofen geen oordelen vellen of alleen nadenken over grotere abstracte zaken schrikt Nietzsche niet terug voor keiharde veroordelingen van dingen die in zijn idee verkeerd zijn, zoals W.F. Hermans het uitdrukte: ‘Nietzsche filosofeert met de hamer’. De ideeën van Nietzsche zijn, juist vanwege dat ze zo controversieel zijn voor die tijd, hun tijd volgens velen ver vooruit, veel van de dingen die hij beschrijft Achtergrond In de tijd waarin Nietzsche leefde was het nationalisme met een opkomst bezig, de grote Europese landen stonden elkaar naar het leven over allerlei zaken. De moraal in die tijd was eigenlijk een overblijfsel uit de Victoriaanse tijd en ging redelijk ver terug. Misschien is het juist vanwege het verschil aan vernieuwing dat een filosoof als Niezsche zo hard de heersende moraal aanviel. Het boek zelf, mijn uitleg en mening erover In zijn boek de Antichrist presenteert Nietzsche verschillende ideeën, over religie, over het christendom, over europa, in het speciaal over de Duitsers als volk en over de normen en waarden van die dag, hieronder bespreek ik de belangrijkste. Nietzsche betoogt dat het Christendom, de grondslag ervan, niet slecht is, maar de interpretatie zoals die geworden is, de ontkenning van de natuur en normen die de sterken naar beneden halen wel. Dit wordt duidelijk in hoofdstuk 43, waarin Nietzsche zegt dat het Christendom zoals Jezus het achterliet bij zijn dood een religie (of meer een manier van leven) gebaseerd op vrede en op een Boeddhistische grondslag. “Men ziet wat er met de dood aan het kruis afgesloten was: een nieuwe volkomen oorspronkelijke aanzet tot een boeddhistische vredesbeweging, tot een wereldlijk, niet slechts beloofd geluk op aarde.” Paulus is degene die verantwoordelijk is voor de eerste verkeerde interpretaties en die het Christendom van een vredesreligie in een haat-religie veranderd heeft. Tevens beschuldig Nietzsche Paulus van het vervalsen van de geschiedenis van het leven van Jezus, die volgens Nietzsche voortkomt uit het priesterinstinct dat hem laat liegen om zijn macht (over zijn gelovigen/volgers) te vergroten. Nietzsche besteed zeer veel aandacht aan de oorzaken van de corruptie van religie, hij redeneert vanaf het ontstaan van de eerste religie tot aan de machtsstructuur die de kerk vandaag de dag is. Nietzsche redeneert dat de priester, omdat hij geen nut heeft voor de samenleving zonder geloof, wel leugens moet verspreiden om te kunnen bestaan en macht uit te kunnen uitoefenen. “De priester is ontmaskerd als dat wat hij is, de gevaarlijkste soort parasiet, de feitelijke gifspin van het leven…” Hierbij gaat hij in op het systeem van zonden en deugden binnen het christendom (ik vind trouwens dat systemen met dezelfde grondslag ook in andere religies bestaan). De priester leert zijn volgelingen dat daden tegen het geloof, ofwel tegen de macht van de priester, een zonde zijn, en de enige manier om die zonde ongedaan te maken is zich weer onderwerpen aan de priester (door diens geloof te volgen, de priester te compenseren, etc). Zelf vond ik een aantal voorbeelden uit de geschiedenis van dit systeem in de praktijk die naar mijn mening goed laten zien wat Nietzsche bedoeld, en bewijzen dat hij op dit punt gelijk heeft. Een goed voorbeeld is hier bijvoorbeeld de aflatenhandel door de katholieke kerk in het verleden, een zonde afkopen door geld aan de kerk te geven, dat komt voor de kerk wel heel handig uit, en de armen kunnen hier geen gebruik van maken, ondanks dat een van de ideeën achter christen zijn andere bestaat uit het helpen van armere medemensen. Ook een voorbeeld dat Nietzsche noemt als controlesysteem van de kerk is het zogenaamde ‘laatste oordeel’, wat hij belicht als “luister naar de kerk/priester, anders dan eindig je slecht als het oordeel komt.” Met dit laatste oordeel in de hand kan elke willekeurige priester grote groepen mensen zijn wil opleggen, omdat ze wanneer ze niet doen wat hij zegt, in de hel eindigen, gestraft worden bij de apocalyps, etc. Vervolgens hoeft de priester alleen alles wat hij wil laten gebeuren te betitelen als deugd, en wat hij niet wil laten gebeuren als zonde. Dit controlesysteem binnen het christendom traceert Nietzsche terug tot de eerste Joodse priesters, die konden volgens hem de hele geschiedenis van Israël niet gebruiken, en hebben die dus maar vervalst en een mechanisme gemaakt waarin een imaginair wezen (God dus) de macht van de priester sancioneert. De priester geeft macht aan zijn wezen door geloof te zaaien, het imaginaire wezen sancioneert vervolgens de macht van de priester. Nietzsche beschrijft dit letterlijk als: “Het Godsbegrip was vervalst, het moraalbegrip vervalst:- maar het joodse priesterdom liet het daar niet bij. De hele geschiedenis van Israël konden zij niet gebruiken: weg ermee!- Deze priesters hebben dat wonder van vervalsingskunst tot stand gebracht als document waarvan ons een goed deel van de bijbel ter beschikking staat: zij hebben hun eigen verleden als volk met een weergaloze verachting jegens elke overlevering, jegens elke historische realiteit, in het religieus vertaald, dat wil zeggen er een stompzinnig heilmechanisme van schuld tegenover Jahweh en straf, van vroomheid tegenover Jahweh en beloning van gemaakt.” Hier bedoeld hij dat mensen omwille van god moeten doen wat de priester zegt dat ze moeten doen (de priester verzint immers wat god van de mensen wil, daar zelf over nadenken wordt vervolgens heel handig tot ketters en als zonde verklaard, zodat de priester in het uitleggen van de wil van god geen concurrentie heeft). Nietzsche toont in het boek een afkeer van alle normen en waarden die volgens hem berusten op zwakte, die zwakte bevorderen of die zwakken beschermen. Het Christendom is volgens hem een religie die totaal berust op deze moraal van verzwakking, zodat er geen sterkere mensen op kunnen staan die vervolgens de macht van de priester zouden kunnen aantasten. Een van de principe uitspraken in de bijbel noemt Nietzsche als voorbeeld hierbij: “Juist de tegenstelling tot elke worsteling, tot elke strijdbaarheid is hier instinct geworden: het onvermogen tot weerstand wordt hier tot moraal verheven (‘bied geen weerstand aan de boze’, de diepzinnigste uitspraak in de evangeliën, in zekere zin hun sleutel) Nietzsche heeft door het boek heen een grondige afkeer van de Joodse ideeën, het opgaan in andere groepen, het zich gewillig laten onderdrukken zonder verzet en het in hun waarden ontkennen van de menselijke natuur. Het viel mij in een ander boek van Nietzsche, ‘Menselijk, al the menselijk’, op dat hij een uitleg geeft waarom die ideeën ontstaan zijn, en dat het natuurlijk is voor een onderdrukt volk om zulke waarden te creëren om makkelijker te kunnen leven. Zijn conclusie is ongeveer dat de geschiedenis van de Joden de reden ervan, maar geen excuus voor het ontstaan van een systeem van normen die op zwakheid berusten zijn. Verder gaat Nietzsche in op het effect van het Christendom op de geschiedenis, hij schrijft bijvoorbeeld dat elke mogelijke culturele en wetenschappelijke uitwisseling van kennis tussen de Arabische wereld en Europa mislukt is vanwege religie. Ook is het christendom volgens Nietzsche de oorzaak dat het Romeinse rijk verzandde in decadentie en uiteindelijk ten val werd gebracht door sterkere volken. Ook op de volken van Europa in die tijd heeft hij kritiek, over de verspreiding van het Christendom naar het noorden schrijft hij: “Dat de volken van noordelijk Europa het christendom niet direct afgewezen hebben zegt waarlijk weinig goeds over hun intellect en goede smaak.” Ook de stichting van het protestantisme is volgens Nietzsche niet positief. De originele waarden werden grotendeels behouden, waardoor de vooruitgang op het gebied van normen en waarden nog steeds nul bleef, misschien is de enige verdienste van het protestantisme het lozen van een deel van de corrupte machtsstructuur van de katholieke kerk. Luther krijgt er ook van langs, Nietzsche verwijt hem dat precies wanneer de macht van de kerk wankelde en de kans bestond de kerk omver te werpen en een maatschappij te vestigen gebaseerd op nadenken in plaats van geloven, dat Luther met zijn reformatie een nieuwe golf van tegennatuurlijk geloof creëerde en daarmee de kans op een evolutie van de maatschappij vernietigde. Op zich kan ik het hier wel mee eens zijn, in de katholieke kerk werd en wordt inderdaad elke vorm van zelf nadenken en initiatief bestraft, en elke vorm van vooruitgang tegengehouden. Het protestantisme heeft misschien de macht van de kerkleiding teruggebracht, maar nog steeds berust het eerder op geloven dan nadenken, getuige de over het algemeen nog steeds erg conservatieve ideeën van strenge gelovigen. Een ander voorbeeld waarbij religie de macht van politieke leiders sanctioneert was tijdens de verzuiling in de jaren ’60, niemand mocht omgaan met een andere groep, mensen werden volledig geïndoctrineerd dat hun stroming goed was, de anderen slecht, en op afvalligheid van de politieke groep stond een religieuze straf, gesanctioneerd door de kerk. Uitleg van Nietzsche’s werk Over het werk van Nietzsche is veel te doen, veel mensen luisteren niet langer dan enkele minuten omdat ze veel van zijn uitspraken onacceptabel vinden. Een factor waar tegenstanders dankbaar gebruik van maken is het feit dat de nazi’s in Duitland beweerden hun ideeën deels op Nietzsche te baseren. Deze bewering raakt kant nog wal, en kan alleen door zeer selectief lezen overeind gehouden worden. De nazi’s waren niet anti-religieus, zelfs pro-religeus, het vaticaan erkende en ondersteunde hen, wat onmogelijk te verenigen is met Nietzsche’s ideeën over de kerk. Verder is de intelligente mens degene die heerst over de fysiek sterken, de nazi’s draaiden dit om, intellectuelen waren volgens hen slecht. Een ander voorbeeld dat ik vond van (doelbewuste) verdraaing van de ideeën van Nietzsche was op een website die als hoofdoel had te propageren dat de Islam tegen terrorisme is (http://www.islamdenouncesterrorism.c...isemitism.html). Degene die de website had gemaakt was trots op de teksten die hij ervoor had gemaakt, waarin hij letterlijk schrijft dat voor het christendom, vanwege (!) de polytheistiche religies homoseksualitit en geweld aan de orde van de dag waren. Los van hier een schrijnend voorbeeld van religieus geinspireerde stupiditeit mee te geven was de auteur (Harun Yahya) ook van mening dat Nietzsche de geestelijk vader was van het nazisme en een voorstander van geweld. Een van de meest domme en ongefundeerde uitspraken die ik ooit heb gehoord kwam van een Nederlandse dominee die te gast was bij een filosofisch programma, toen Nietzsche ter sprake kwam beweerde de man zonder enige verder argumentatie dat Nietzsche de bedenker was van de Holocaust, los van het feit dat Nietzsche nooit heeft beweerd dat andere mensen gedood moeten worden om wat voor reden dan ook is het een vaststaand feit dat de jodenvervolging al in de middeleeuwen bestond en onder de nazi’s helaas tot een uitbarsting kwam, verder is dit een fantastich bewijs hoe makkelijk geestelijken de waarheid verdraaien om hun ideeën te verspreiden en het verantwoorden van hun ideeën te ontwijken, want ondanks dat verschillende andere gasten in het programma bewezen dat de stelling nergens op sloeg weigerde de dominee elk verder commentaar en zal iemand die niets van het werk van Nietzsche weet dus waarschijnlijk wel het woord nazi en Nietzsche bij elkaar blijven onthouden. Of Nietzsche deze interpretatie tegen zou spreken is nog maar de vraag, een van zij principe’s was dat feiten niet bestaan, alleen interpretaties, een ander is dat hij zichzelf een filosoof voor de ‘zeer weinigen’ noemt en de mensen die hem niet (willen) begrijpen totaal buiten beschouwing laat, hij doet geen moeite hen te overtuigen. Toch vind ik de bovengenoemde voorbeelden eerder een argument voor dan een argument tegen de ideeën van Nietzsche over religie. Maatschappelijke visie van Nietzsche Nietzsche heeft een zeer aparte kijk op de manier waarop een samenleving zou moeten werken, een kijk die erg realistisch en weinig idealistisch is (ten opzichte van de menselijke natuur). Nietzche redeneert over verschillende soorten mensen, er zijn volgens hem mensen die intelligent zijn, en daardoor in staat zijn na te kunnen denken over zaken die anderen niet snappen. Nietzsche ziet dit type mensen als de hoogste mens, de Ubermensch. (Dit bewijst dus ook dat de nazi’s nooit kunnen claimen dat hun ubermensch idee overeenkomt met dat zoals Nietzsche het formuleerde) de tweede vorm is de mens die fysiek sterk is, maar minder intelligent, de natuurlijk rol die Nietzsche hen toedicht is als ordehandhavers en bewakers van de macht van de intelligente mensen. De laatste vorm zijn volgens Nietzsche mensen die in beide aspecten niet uitblinken, dat zij de gewone mensen, waar de heersers over moeten heersen en voor moeten zorgen. De samenleving is dus eigenlijk een soort piramide, de 3e laag onderaan ondersteunt de samenleving en vormt er de basis van, de 2e laag zorgt ervoor dat de maatschapelijke order gehandhaaft wordt en de 1e laag heerst en zorgt dat er goed bestuur is. Hoe extreem dit model ook klinkt, op een bepaalde manier is dit wel hoe veel samenlevingen werken. Voorbeelden hiervan in de praktijk zijn dictaturen als in China, waar een elite een leer ontwikkeld voor een leger dat hun staat in stand houdt. Een ander voorbeeld is een het Hindoeïstisch kastenstelse, hoewel dit een religieuse sancionering is van een stelsel op grond van erfopvolging, en niet op capaciteiten, geeft wel weer hoe zo’n systeem werkt. Invloed van Nietzsche En wat heeft al het werk van Niezsche uiteindlijk beinvloed? Ten eerste heeft hij een gezichtspunt gecreeërd wat radicaal anders is dan de meeste van zijn tijdgenoten, dit gezichtspunt had invloed op vele mensen later , en beinvloedde hen minder te denken zoals de heersende moraal was. Nietzsche heeft dan ook vooral veel invloed gehad op kunstenaars van kunstvormen die minder geaccepteerd waren of zijn, kunstenaars over het algemeen, theaterschrijvers, boekenschrijvers, sociologen, psycholgen en vele anderen. Niezsche’s ideeën over het ontstaan van sociaal geaccepteerde zaken is bijvoorbeeld een van de grootste inspiratiebronnen voor Sigmund Freud geweest. Een lijst van mensen die grotendeels of behoorlijk beïnvloed zijn door Nietzsche geeft ook wel aan hoe groot zijn invloed is geweest: Alfred Adler, Georges Bataille, Martin Buber, Albert Camus, E.M. Cioran, Jacques Derrida, Gilles Deleuze, Isadora Duncan, Michel Foucault, Sigmund Freud, Stefan George, André Gide, Hermann Hesse, Carl Jung, Martin Heidegger, Gustav Mahler, André Malraux, Thomas Mann, Rainer Maria Rilke, Jean-Paul Sartre, Max Scheler, Giovanni Segantini, George Bernard Shaw, Lev Shestov, Georg Simmel, Oswald Spengler, Richard Strauss, Paul Tillich, Ferdinand Tönnies, Mary Wigman, William Butler Yeats and Stefan Zweig. Sinds zijn eerste geschriften is er enorm veel studie gedaan naar Nietzsche en zijn ideeën, ik . Mischien geeft de lijst op de volgende pagina’s, van de universiteit van Stanford van boeken die over Nietzsche zijn geschreven wel het beste idee hoe groot de invloed is geweest: Allison, David, 2000, Reading the New Nietzsche. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield Publishing. Aschheim, Steven E, 1992, The Nietzsche Legacy in Germany, 1890-1990. Berkeley and Los Angeles: University of California Press. Babich, Babette E, 1994, Nietzsche's Philosophy of Science. Albany: State University of New York Press. Bataille, Georges, 1992, On Nietzsche. trans. Bruce Boone. London: Athlone Press. Clark, Maudemarie, 1990, Nietzsche on Truth and Philosophy. Cambridge: Cambridge University Press. Danto, Arthur C, 1965, Nietzsche as Philosopher: An Original Study. New York: Columbia University Press. Deleuze, Gilles, 1983, Nietzsche and Philosophy. trans. Hugh Tomlinson. New York: Columbia University Press. Derrida, Jacques, 1979, Spurs: Nietzsche's Styles. trans. Barbara Harlow. Chicago: University of Chicago Press. Gilman, Sander L, 1987, ed., Conversations with Nietzsche: A Life in the Words of his Contemporaries. trans. David J. Parent, New York: Oxford University Press, Inc.. Hayman, Ronald, 1980, Nietzsche, a Critical Life. New York: Oxford University Press. Heidegger, Martin, 1979, Nietzsche, Vol. I: The Will to Power as Art. trans. David F. Krell. New York: Harper & Row. -----, 1984, Nietzsche, Vol. II: The Eternal Recurrence of the Same. trans. David F. Krell. San Francisco: Harper & Row. -----, 1986, Nietzsche, Vol. III: Will to Power as Knowledge and as Metaphysics. trans. Joan Stambaugh and Frank Capuzzi. San Francisco: Harper & Row. -----, 1982, Nietzsche, Vol. IV: Nihilism. trans. David F Krell. New York: Harper & Row. Higgins, Kathleen Marie, 1987, Nietzsche's "Zarathustra." Philadelphia: Temple University Press. Hollingdale, R.J., 1973, Nietzsche. London and New York: Routledge and Kegan Paul. Hunt, Lester H, 1991, Nietzsche and the Origin of Virtue. London: Routledge. Irigaray, Luce, 1991, Marine Lover of Friedrich Nietzsche. trans. Gillian C. Gill. New York: Columbia University Press. Jaspers, Karl, 1979, Nietzsche: An Introduction to the Understanding of His Philosophical Activity. trans. Charles F. Wallraff and Frederick J. Schmitz. South Bend, Indiana: Regentry/Gateway, Inc.. Jung, Carl G, 1988, Nietzsche's "Zarathustra." ed. James L. Jarrett. Princeton: Princeton University Press. Kaufmann, Walter, 1950, Nietzsche: Philosopher, Psychologist, Antichrist. Princeton: Princeton University Press. Klossowski, Pierre, 1993, Nietzsche and the Vicious Circle. London: Athlone. Kofman, Sarah, 1993, Nietzsche and Metaphor. ed. and trans., Duncan Large. London: Athlone Press; Stanford, CA: Stanford University Press. Krell, David Farrell, 1986, Postponements: Women, Sensuality, and Death in Nietzsche. Bloomington: Indiana University Press. Lambert, Laurence, 1987, Nietzsche's Teaching: An Interpretation of "Thus Spoke Zarathustra." New Haven: Yale University Press. Löwith, Karl, 1997, Nietzsche's Philosophy of the Eternal Recurrence of the Same." [1956], translated by J. Harvey Lomax, foreword by Bernd Magnus. Berkeley: University of California Press. Macintyre, Ben, 1992, Forgotten Fatherland: The Search for Elisabeth Nietzsche. London: Macmillan. Magnus, Bernd, Stanley Stewart, and Jean-Pierre Mileur, 1993, Nietzsche's Case: Philosophy as/and Literature. New York and London: Routledge. Magnus, Bernd, 1978, Nietzsche's Existential Imperative. Bloomington: Indiana University Press. Mandel, Siegfried, 1998, Nietzsche & the Jews. New York: Prometheus Books. Nehamas, Alexander, 1985, Nietzsche: Life as Literature. Cambridge, Mass.: Harvard University Press. Oliver, Kelly, 1995, Womanizing Nietzsche: Philosophy's Relation to the "Feminine." New York and London: Routledge. Parkes, Graham, 1994, Composing the Soul: Reaches of Nietzsche's Psychology. Chicago and London: University of Chicago Press. Pletch, Carl, 1991, Young Nietzsche: Becoming a Genius. New York: Free Press. Rosen, Stanley, 1995, The Mask of Enlightenment: Nietzsche's Zarathustra. Cambridge: Cambridge University Press. Salomé, Lou, 1988, Nietzsche. ed. and trans. Siegfried Mandel. Redding Ridge, Connecticut: Black Swan Books, Ltd.. Schacht, Richard, 1983, Nietzsche. London: Routledge and Kegan Paul. Shapiro, Gary, 1989, Nietzschean Narratives. Bloomington: Indiana University Press. Simmel, Georg, 1991, Schopenhauer and Nietzsche. trans. Helmut Loiskandle, Deena Weinstein, and Michael Weinstein. Urbana and Chicago: University of Illinois Press. Schrift, Alan D, 1990, Nietzsche and the Question of Interpretation: Between Hermeneutics and Deconstruction. New York: Routledge. Stambaugh, Joan, 1987, The Problem of Time in Nietzsche. trans. John F. Humphrey. Philadelphia: Bucknell University Press. Steinbuch, Thomas, 1994, A Commentary on Nietzsche's Ecce Homo. Lanham, MD: University Press of America. White, Alan, 1990, Within Nietzsche's Labyrinth. New York and London: Routledge. Wilcox, John T, 1974, Truth and Value in Nietzsche. Ann Arbor: University of Michigan Press. Young, Julian, 1992, Nietzsche's Philosophy of Art, Cambridge: Cambridge University Press, 1992. Lijst gebruikte bronnen. -http://plato.stanford.edu/entries/nietzsche/#5 -http://www.dividingline.com/private/Philosophy/Philosophers/Nietz/nietz.shtml - www.pitt.edu/~wbcurry/nietzsche.html - www.swan.ac.uk/german/fns/fns.htm - www.geocities.com/thenietzschechannel/ - www.friedrichnietzsche.de - www.fns.org.uk/ - www.dartmouth.edu/~fnchron - www.gutenberg2000.de/autoren/nietzsch.htm - www.fns.org.uk/jns.htm - www.tameri.com/csw/exist/nietz.asp
__________________
"Republicans understand the importance of bondage between a mother and child." - Dan Quayle
|
13-07-2004, 09:14 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
13-07-2004, 14:05 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
15-07-2004, 15:01 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
15-07-2004, 15:06 | ||
Citaat:
__________________
vive la feast!!
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Verhalen & Gedichten |
Jouw ambities op literair gebied Lilium | 96 | 29-07-2008 16:13 | |
Psychologie |
Het grote lucht je hart topic #53 coopergirl | 488 | 20-03-2006 17:52 | |
Huiswerkvragen: Klassieke & Moderne talen |
Jonge Nederlandse Joodse schrijvers? JoV | 9 | 08-01-2006 15:24 | |
Levensbeschouwing & Filosofie |
Het Huntington-Fukuyama debat Verwijderd | 28 | 25-07-2004 11:48 |