11-09-2010, 20:17 | |
http://forum.scholieren.com/showthread.php?t=1809544
dit is de vorige.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
Advertentie | |
|
13-09-2010, 19:07 | |
Verwijderd
|
Knuffel voor Redhair! Ik hoop dat je toch besluit te stabiliseren... maar sterkte ermee in ieder geval. Het klinkt maar klote allemaal.
En Hawahaaai, nog gefeliciteerd! OT: Ik heb vandaag weer eens een ouderwets depressief dagje. Ben moe, mijn hoofd zit vol met watten. Zat zonet te huilen terwijl ik aan het lezen was. Mijn gedachten werken vandaag niet zo goed, geloof ik. Morgen weer naar dagbehandeling, dat lijkt me wel goed, beetje afleiding, ook gesprekje met mijn PB'er weer. Binnenkort heb ik weer een evaluatie ook, volgende week misschien? Ben benieuwd wat ze inmiddels van mij vinden. Ik vind het maar klote dat B. daarna weggaat, krijg ik weer een nieuwe hoofdbehandelaar, en da's een vrouw, en ik kan het meestal niet zo goed met vrouwen vinden. Maar weinig aan te doen he. Het zal wel weer wennen. Zolang zij maar niet een compleet nieuw plan voor mij heeft. |
13-09-2010, 20:31 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
13-09-2010, 23:33 | |
Verwijderd
|
Bah, ik kan niet slapen, lig al 3 uur in bed te woelen. Echt, dit ritme van soms om half 1 's middags opstaan en soms om 7 uur 's ochtends werkt voor geen meter.
Ik ben zo jaloers op mijn (oud-)vrienden, die goed studeren, hobby's hebben, relaties, vrienden, interesses. En daar ben ik dan, moe, lusteloos ... mijn relatie is mislukt, vrienden heb ik nagenoeg niet, studeren zegt me totaal niks op het moment, en hobby's en interesses? Ha, had ik daar maar energie voor, maar het enige wat mij interesseert is wanneer ik weer kan eten en wanneer ik weer kan slapen. Klaagde ex-lief daar ook niet altijd al over, dat het enige waar ik enthousiasme voor kon opbrengen maaltijden en bedtijden waren? Ik hoop dat hij in ieder geval gelukkig zal worden, zonder mij. Een meisje vindt dat ook klaar is voor trouwen voor het leven en kinderen, dat een beetje mentaal stabiel is, bij zijn ouders in de smaak valt. Het spijt mij dat ik mij niet veel eerder teruggetrokken heb, voordat hij zichzelf zo in onze relatie had geinvesteerd, voordat hij niet meer bereid was om op te geven. Ik wist toch al lang dat ik het niet kon? Maar ik wou het niet weten. |
14-09-2010, 05:52 | ||
Citaat:
OT: het is nog donker buiten, het wordt dus echt al herfst. Ik word zo chagrijnig van opstaan en rijden naar mijn werk in het donker. |
14-09-2010, 08:28 | |
Verwijderd
|
Ha, heb ik toch mooi allebei die docenten gemaild voor een gesprek. Nu nog ochtendpagina's schrijven, een kunstenaarsafspraakje formuleren, verder werken aan mijn zelfportret, mijn studieplan afmaken en opsturen, kadootje halen voor vriendinnetje en kaart op de bus doen en dan ben ik alle verplichtingen die ik aan mezelf heb voor vandaag nagekomen. Oh ja en ontbijten. God dat heb ik nog niet eens gedaan.
Ik voel me goehoed <3 |
14-09-2010, 09:06 | |
Vandaag beginnen de colleges weer, die ik nooit meer zou hoeven volgen en nu toch weer ga volgen. Ik moet er motivatie voor vinden, 'zin' voor vinden, maar op dit moment zie ik er toch vooral de noodzaak niet van in.
De regen nodigt ook niet uit om eens lekker naar buiten te gaan. Brr. Ik wil niet.
__________________
She lives on disillusion road, we go where the wild blood flows
|
14-09-2010, 18:34 | |
@regendruppel gecondoleerd
ot. gisteren een uur fyshio fitness gehad dat was wel zwaarder dan een half uur. maar het ging toch goed gelukkig en na afloop voelde ik me heel fijn. vandaag de hele dag bezigheids therapie gehad bij dagbehandeling. en ik voel me de hele dag al angstig.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
14-09-2010, 18:58 | |
Hawahaai: nog gefeliciteerd met je verjaardag!
Missy: het klinkt wel leuk wat je gaat doen! Ben je gisteren begonnen? En het zit bij mij inderdaad niet zo mee met studiedingen Ik heb zo'n lief mailtje van mijn trainer/baas gekregen, over mijn onderzoeksstage. Het is echt een hele lieve man. Hij heeft me advies gegeven toen ik met mijn inschrijvingen zat, nu probeert hij me te helpen met mijn stage. En al kan hij niet zoveel doen, ik vind het echt heel lief dat hij het wil proberen. Ik weet nog steeds niet of Vietnam nou wel of niet door kan gaan. Ik word een beetje moe van al het gedoe. We zijn nu alweer bijna een week bezig met oplossingen zoeken en geregel en gewoon gedoe. En er komt sowieso nog een hoop geregel en gezeur, als het niet door kan gaan maar ook als het wel door kan gaan. Ik ben het allemaal even zat.
__________________
I'm not afraid of happy endings. I'm just afraid my life won't work that way.
|
Ads door Google |
14-09-2010, 19:29 | |
Verwijderd
|
@Heksjuh: succes met al het geregel, ik blijf voor je duimen.
OT: Vandaag een goede dag gehad op de dagbehandeling. Het heeft twee maanden gekost, maar zo langzamerhand ben ik toch wel gewend aan mijn groep en voel ik mij er wel prettig bij. Groep & VPKs merken ook dat ik vrolijker, spraakzamer & minder angstig ben geworden. Ik voel me ook al veel beter vergeleken met hoe ik daar ben binnengekomen. Vind alleen dat er niets wezenlijks veranderd is en dat zij dat niet zo goed snappen: het is niet zo moeilijk om je beter te voelen als je alle stress-situaties (relatie, werk/studie) uit je leven verwijdert, maar ik ben bang dat ik zodra ik weer in de stress kom gewoon weer kopje onder ga. Maar goed, voorlopig ben ik daar niet weg, denk ik. Volgende week mijn 2e evaluatie, ben benieuwd. Ik moet bedenken wat ik nu eigenlijk wil bereiken op de behandeling, maar mijn moedeloosheid over mijn toekomst is nog niet verdwenen en ik kan me eigenlijk moeilijk voorstellen dat ik ooit gelukkig zal zijn met mezelf, of het leven ooit de moeite waard zal vinden. Ik pieker over wat ik nu eigenlijk voor studie zou moeten doen, maar ik denk dat ik mij bezig houd met de verkeerde vraag -- de perfecte studie & baan die al mijn twijfels over mezelf en mijn leven wegneemt zal wel niet bestaan; ik moet eerst proberen vrede te krijgen met mezelf en al mijn gebreken. Huh. Eigenlijk denk ik dat wat ik nodig heb niet een beter zelfbeeld is, maar een betere zelf. Maar dat zal dan wel het bewijs zijn dat ik een beter zelfbeeld nodig heb? |
14-09-2010, 19:49 | |
Verwijderd
|
Zul je zien dat hij weer op maandag niet kan en dat dat het excuus wordt om het weer een week uit te stellen. Wil hij me eigenlijk nog wel zien? Ik probeer van alles te plannen om te zorgen dat het tóch kan ook al komt het niet handig uit, en een minuscuul klein beetje medewerking zou erg fijn zijn. Maar goed, ik weet in elk geval dat ik niet gemist word.
Ik heb echt weer even een momentje dat ik me dood erger aan mezelf. Ik verspil mijn tijd aan anderen omdat ik dénk dat dat me gelukkig maakt, maar wat ik echt wil is tijd voor mezelf. Ik heb het gehad met lang opblijven, dat ik dat stomme boek niet kan uitlezen omdat ik daar te moe voor ben, met eindeloze telefoongesprekken voeren terwijl ik eigenlijk andere dingen te doen heb, met laat uit bed komen terwijl ik daar een hekel aan heb omdat ik 's avonds te lang ben doorgegaan. Op het moment zelf vind ik het allemaal leuk, maar toch erger ik me er iedere dag aan dus ik doe iets fout. Ik zou echt een tijdje door iedereen met rust gelaten willen worden, of beter gezegd, dat ík iedereen met rust laat. Want ik ben degene die aan anderen loopt te hangen en niet andersom. Waar ben ik bang voor? Vertrouw ik niet genoeg op mezelf? Ik vraag te veel bevestiging. Ik wéét dat ik goed bezig ben, ik wéét wat goed voor me is en vrijwel altijd wéét ik het antwoord al als ik een vraag aan iemand stel. Waarom moet ik het dan telkens van iemand anders horen? /frustratie Zo, en nu genoeg gezeurd. Dat studieplan moet er vandaag komen. |
14-09-2010, 20:20 | |
@ Daantje: heb je iets bijzonders gedaan dat je zoveel blauwe plekken hebt? Wel in de gaten houden hè en anders even naar ha. En wat fijn dat je zo welkom bent bij je schoonouders.
@ Regendruppel: sterkte.. Wat was jouw relatie met hem? (als je het zeggen wilt) OT: 2 dagen om 5:15 opstaan, breekt op, helemaal met de ene nacht 6 uur slaap, de andere 5 uur. Ik ga zorgen dat ik om 22u in bed lig strax, dan kan ik 7 uur slapen. Morgen laatste dagje voor deze week. Moet nog erg wennen. |
15-09-2010, 10:28 | |
Verwijderd
|
@Missy1-0: hij was een vriend van de middelbare school. Ik vind het zo raar om hem nu niet meer overal tegen te komen.
@Heksjuh: ik hoop echt voor je dat je naar Vietnam kunt. Je verheugde je er zo op. OT. Gaar en geen zin in wat dan ook. En ja, ik ben weer een jaar aan het verspillen, het lijkt net alsof ik niet leef, maar alleen maar adem enzo. En mijn psycholoog denkt maar dat alles goed gaat. Alsof ik ga zeggen dat het slecht gaat. |
15-09-2010, 13:15 | |
Vanochtend zat er een padje in de centrale keldergang, dus die heb ik maar even buiten gezet. Anders droogt zo'n beestje uit, dat is zielig.
Verder studiedag gehad. Bewust geprobeerd om mijn mond open te trekken, maar dat is wel lastig. Soms heb ik gewoon geen uitgesproken mening, en soms is mijn mening al gezegd door een ander. En anders zien anderen vaak problemen die ik helemaal niet zie . Dan vraag ik me af of ik zo veel objectiever naar dingen kan kijken, of dat ik mezelf voorhoud dat er geen problemen zijn. En een collega gaf aan dat ze met me wilde praten, maar dat kan pas volgende week, en nu ga ik me natuurlijk druk maken waarover ze wil praten. Ik zal vast steken hebben laten vallen, maar dat is dan niet expres gebeurd, maar omdat ik vorig jaar door onervarenheid gewoon steken heb laten vallen. Morgen toch maar proberen om er achter te komen waarover ze wil praten. |
15-09-2010, 19:16 | |
dagbehandeling ging goed.
vanochtend bezigheids therapie gehad. en vanmiddag gewoon het programma van me afdeling. we hadden eerst een uur sporten ik kreeg een compliment van de begeleidster die sporten gaf. maar ik was niet tevreden over mezelf want ik vond dat ik het niet goed deed. met sporten waren we maar met zijn 6en vier patienten 1 begeleidster en 1 stagiare van onze afdeling. en toen hadden we zingeving daar waren we ook maar met zijn 4e. ik van de dagbehandeling een jongen van de opname een stagiare van onze afdeling en een begeleider. dus dat was wel lekker rustig met zo weinig mensen. maar me angsten en onrustigheid lijken alleen maar meer te worden. ik word niet goed van me eigen en de gedachtes blijven door me hoofd spoken. ik heb straks maar een oxazepam gepakt en ik denk dat ik er dadelijk nog een pak. dan hopelijk rustig in bed een film kijken tot ik in slaap val. en dan morgen hopelijk uitgerust wakker worden. morgen nog tot 14:30 dagbehandeling en dan al naar huis toe. en dan eindelijk weer fyshio fitness van 16:00 tot 17:00. hopelijk kan ik daarmee me gedachtes weer uitschakelen op een positieve manier.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
15-09-2010, 20:58 | ||
Citaat:
Bevalt je stage wel of vind je het te kort om daar al iets over te kunnen zeggen? Is het nog gelukt om een abonnement ofzo te kopen of doe je het voorlopig met losse kaartjes? Vroeg opstaan en lange dagen enzo went ook hoor. In het begin zijn alle nieuwe dingen extra vermoeiend. Ik probeerde altijd nog even in de trein te slapen (en zette desnoods m'n telefoon als wekker zodat ik niet te lang zou slapen). Ontopic: Ik kwam vandaag om acht uur op het werk en een collega had al gesmst dat het druk zou worden omdat er drie zieken waren. Op woensdag zijn we altijd al met weinig dus dit konden we niet opvangen. Heb keihard gewerkt (voor twee mensen eigenlijk) en overal bijgesprongen en dat ging prima tot ik even ging zitten om drie uur. Toen merkte ik eigenlijk pas hoe moe ik was. Rijles net ging goed, waarschijnlijk gereden op m'n adrenaline van de rest van de dag Duik zo wel lekker m'n bedje in.
__________________
~ God's own existence is the only thing whose existence God's action does not explain ~ | You are the symbol of too much thinking...
|
15-09-2010, 21:30 | |
Verwijderd
|
Ik word echt compleet gek. Ik wil zoooo graag toegeven aan m'n am gedachten, maar dat mag niet, dat mag niet.
Mijn leven is leeg en zolang ik stomme dingen blijf doen zoals mezelf een (per ongeluk) een hersenschudding bezorgen waardoor ik weer een week thuis zit te niksen, dan gaat het natuurlijk NOOIT iets worden. Ik lig gewoon te hyperventileren in mijn bed en ik kan er niet meer tegen Ik snap serieus niet waarom ze me zo lang alleen laten, ik kan dit helemaal niet. Je kunt niet eerst tegen me zeggen dat ik waarschijnlijk bps heb om me het vervolgens bijna twee weken in m'n eentje te laten uitzoeken thuis. Ik loop bij het ggz voor hulp, maar ze laten me gewoon weer bungelen... En volgende week gaat mijn psychotherapeute op vakantie waardoor ik tot begin oktober nergens terecht kan, en laat die periode nou dezelfde periode zijn dat mijn ouders ook weggaan. Soms vraag ik me af of ik wel beter wíl worden. Ik bedoel, beter worden betekent plannen voor de toekomst maken, en dat schept verantwoordelijkheden die ik waarschijnlijk niet aankan, met onvermijdelijk falen als gevolg. So afraid to fail, I'd rather just not try at all |
16-09-2010, 07:10 | |
Friday en regendruppel: dankjewel
Ik weet het gewoon niet meer. Ik heb nog steeds geen duidelijkheid of het wel niet doorgaat. En ik voel me onder druk gezet door mijn vriendinnetje en haar onderzoek kan sowieso wel doorgaan en nu wil ze ook gaan als die van mij niet door kan gaan. Wat natuurlijk wel te begrijpen is, maar ik vind het gemeen. Ik voel me in de steek gelaten en ik weet niet wat ik moet doen en ik ben gewoon helemaal alleen en Edit: ik ga naar mijn ouders vanmiddag. Het voelt laf, maar hier in mijn eentje zitten huilen lost ook niks op en met hun kan ik het er tenminste een beetje over hebben. Ik trek het alleen zijn er gewoon even niet bij. Dus nu ga ik snel mijn spullen pakken en dan ook maar eerder naar school en daar dan even nuttige dingen doen ofzo.
__________________
I'm not afraid of happy endings. I'm just afraid my life won't work that way.
Laatst gewijzigd op 16-09-2010 om 07:47. |
16-09-2010, 08:28 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
OT: zo en nu ga ik echt geen andere dingen doen. Ik wil mijn eigen studeerkarakter graag weer even terug. Heb er nog 1 dag voor om dat te regelen...dan een week studeren en dan moet het lukken! |
16-09-2010, 10:32 | |||
Citaat:
Citaat:
Ik heb geen trajectabonnement gekocht, afgelopen weekend hebben vriend en ik berekend wat goedkoper is, een voordeelurenabo (wat ik nu heb) of een trajectkaart en voorlopig (met 3 dagen) is een voordeelurenabo goedkoper. Ik moet wel even een nieuwe aanvragen, want het loopt over een maand af en deze wordt niet standaard verlengd. OT: ik wil dat m'n studieboeken komen! Hoop echt dat ze vandaag komen, want nu heb ik tijd om te lezen. |
16-09-2010, 13:30 | |
Ik vind het toch wel heftig hoor, vier uur college achtereen! Maar ik heb denk ik bij mijn andere studie gewoon geluk gehad, dat het daar meestal maar twee uur was. En ik mis nu al een tentamen omdat ik dan die stomme verstandskiezen moet laten weghalen, dat komt dus écht niet goed uit
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
Laatst gewijzigd op 16-09-2010 om 13:59. |
16-09-2010, 15:21 | |
Ik vind het frustrerend dat mijn studie zo groot is. Alle mensen met wie ik tijdens de introductie en het kamp contact had gelegd kom ik nauwelijks tegen en zitten niet in mijn werkgroep. Ik vind mijn werkgroep sowieso niet leuk. Het is verdeeld tussen mensen die al met een klein groepje vrienden zijn en niet echt heel open staan voor andere indringers en de rest maakt nauwelijks contact met anderen. Het lijkt wel alsof niemand echt op nieuwe vrienden zit te wachten. Ik zeg, 'nieuwe vrienden' omdat ik niet wil zeggen dat het aan mij ligt omdat ik me ook niet kan indenken wat ik verkeerd doe. Ik maak praatjes met mensen, ik zit niet de hele tijd stil in een hoekje, ik doe gewoon vrolijk, niks wat ik andere mensen niet zie doen. Ik zie niet wat zij wél doen dat ze zo'n soort band scheppen binnen korte tijd.
__________________
It's easy, like getting your attention, we go "Sex! Sex! Sex! Sex! Sex!"
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
De Kantine |
Ctrl + V Topic #66 Retro*Love | 500 | 19-04-2007 10:19 |