Oud 26-10-2010, 00:29
kroot
kroot is offline
de vorige

Klaar met huiswerk!
Vandaag lekker dagje op mijn werk, nouja niet qua werk, was erg rustig. Maar dat had weer het voordeel dat ik mijn partituurspel voor morgen een beetje kon voorbereiden.
Advertentie
Oud 26-10-2010, 01:12
Verwijderd
@sidhe
hihi, al twee maanden ja!

we hebben nu toegegeven dat we verliefd op elkaar zijn, na 3 uur chatten
Oud 26-10-2010, 09:28
Verwijderd
vandaag lekker dagje winkelen, kom ik mn kamertje ook nog ns uit.
en net sppr coole manga met photoshop gemaakt.
volgens mij wordt ik manga&photoshop verslaafd
Oud 26-10-2010, 10:57
Verwijderd
En ik tref WEER een kutwerkgever. De derde of vierde op rij al. Waarom vinden mensen het raar dat ik pessimistisch ben en niet het goede van mensen durf te zien, als ik al tot vier keer toe om de tuin geleid wordt? No way dat ik nog uitga van het goede in de mens. :/
Oud 26-10-2010, 16:38
Verwijderd
Ik kan wel blijven huilen. Ik kan niet meer. Hoe moet ik aan mezelf werken als ik geen kracht, geen energie, geen hoop meer over heb? Ik kan nu geen moeilijke dingen doen -- de dag doorkomen is al moeilijk genoeg. Ik ben doodmoe. Ik loop over van het zelfverwijt en schuldgevoel ten opzichte van mijn lieve groepsgenootjes (wat doe ik ze ook aan, crisis na crisis), boosheid ten opzichte van de hulpverleners, en bovenal wanhoop. Ik kan dit niet. Ik haat mezelf zo. Ik wil wel op mijn knieeen vallen en smeken om vergiffenis, huilen en schreeuwen, 'Ik had ook beter dan dit willen zijn'. Maar ik ben het niet, ik kan het niet. Zij willen een opname, ik wil niet, maar ik weet ook niet meer wat ik anders moet. Ik kan de dagbehandeling niet eens meer aan. Ik wil alleen maar rust, stilte in mijn hoofd, stilte in mijn lijf. Ik kan niet meer, maar je kunt ook nooit ophouden.
Oud 26-10-2010, 17:28
Missy1234567890
Avatar van Missy1234567890
Missy1234567890 is offline
@ Interglot: wat een rare opmerking inderdaad en het lijkt me ook niet dat je daar iets mee kunt...
Wat voor callcenter is het waar je misschien kunt gaan werken, klantenservice?

OT: ik kom net uit de trein, loop het station uit, is er direct voor het station een mega ongeluk gebeurd. Zeker 5 politiebusjes, 2 brandweerwagens, 2 ambulances en de traumahelikopter komt net aangevlogen. Een deel van het fietspad is afgezet met lint, allemaal politiemensen, een laken waarachter ik 2 infusen zie... Echt verschrikkelijk. En heel veel mensen die stonden te kijken. Ik ben maar gauw weggegaan, werd er helemaal verdrietig van. Edit: ik lees net dat er een dode bij is gevallen..

Laatst gewijzigd op 26-10-2010 om 17:35.
Oud 26-10-2010, 18:23
darkfairy
Avatar van darkfairy
darkfairy is offline
overdag was het heel gezellig.
vanochtend had ik bezigheids therapie.
vanmiddag eigenlijk ook.
maar we hadden een verzorgings middag op de afdeling.
dus ik heb de bezigheids therapie gebeld dat ik later kom.
ze hebben me opgemaakt me haren gedaan en me een nek massage gegeven en me nagels licht paars gelakt.
vanmiddag was ik er heel blij mee.
maar net heb ik het er gelijk afgehaald.
ik had de hele dag geen last van angsten.
en nou beginnen ze weer te komen.
net nou me zusje vandaag jarig is.
dadelijk komt al het bezoek dus dan zal het wel druk worden.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
Oud 26-10-2010, 20:14
Heksjuh
Avatar van Heksjuh
Heksjuh is offline
Friday: (}) Het is nu misschien moeilijk te geloven, maar je komt er wel uit. Misschien is de dagbehandeling die je nu hebt niet de juiste behandeling voor jou?

Ik zit er ook even doorheen. Er is nog steeds geen duidelijkheid over mijn stage. Ik weet niet of die wel of niet doorgaat, ik weet niet wat ik allemaal moet regelen, ik weet niet wat ik na december moet doen of uberhaupt kan doen. Ik probeer er ook niet aan te denken en hoop dat het zich vanzelf oplost, maar dat is natuurlijk niet zo.

Ik heb ook weer last van mijn rug. Ik voelde het al een paar weken weer erger worden en vorige week was trainen ook niet zo fijn, maar ik kon wel de hele training mee doen. Afgelopen week ben ik na minder dan een half uur al gestopt. Ik maak me er zorgen over. Ik vind het niet leuk dat ik niet kan sporten (of in ieder geval deze sport niet, maar hardlopen gaat bijvoorbeeld ook niet omdat ik dan last van mijn schenen krijg dus ik weet niet welke sport wel gaat lukken), maar daar kan ik wel mee leven. Ik ben bang dat ik straks niet kan werken. Staan om af te wassen doet soms al pijn, hoe moet ik dan straks lang zitten of staan bij een operatie? En mijn beroep is ook niet zo best voor je rug.
Prima dat artsen en fysiotherapeut zeggen dat het niks is, maar waarom gaat het dan niet gewoon weg. Ik wil kunnen sporten en met de hond kunnen lopen zonder pijn. Het voelt ook wel een beetje als aanstellerij. Ik kan gewoon lopen en de pijn is dragelijk zonder pijnstillers. Maar ik ben 21,ik zou dat gewoon moeten kunnen. Maar volgens mensen die ervoor gestudeerd hebben is het blijkbaar normaal dat het niet kan. en ik ben echt bang dat ik later met werken wel dusdanige pijn krijg dat het niet gaat.

Vandaag is het ook een jaar geleden dat mijn ex het uitmaakte. Als ik terug kijk naar vorig jaar gaat het nu wel beter. Ik zit niet de hele dag te huilen. Maar eigenlijk voel ik me niet veel beter. Wat trouwens niet door mijn ex komt, het doet me eigenlijk vrij weing meer.

En om met iets positiefs af te sluiten: ik heb mijn tentamen gehaald. Er gaat dus nog wel iets goed. En morgen ga ik mijn haren laten knippen en er gaat best een stuk af. Hopelijk ziet het er ook leuk uit.
__________________
I'm not afraid of happy endings. I'm just afraid my life won't work that way.
Oud 26-10-2010, 22:58
Redhair
Redhair is offline
Yay donderdag is het weer mamaverjaardag/papasterfdag. Dan is papa vier jaar dood en het voelt voor het eerst goed. Voor het eerst is het weer gewoon mama's verjaardag. Dat komt waarschijnlijk ook omdat de nadruk daar nu echt op ligt. Ze wordt zestig, dus er komt echt een feest. Mama's vriend, mama en ik zijn druk aan het organiseren en dat geeft de nadruk op haar verjaardag. Donderdag gaan mama, broer mama's vriend en ik uiteten en dan zaterdag een leuk feest. Ik heb van te voren aangegeven dat ik dolgraag de hapjes voor het feest maak maar dat niet moet doen. Dan lig ik nachtenlang wakker hapjes te bedenken. Zo stom, hoe de obsessie met eten kan zijn als je anorexia hebt. Zelf eten is zo moeilijk maar voor anderen maken is een hobby. Ik kan ook uren door de supermarkt slenteren en naar al dat eten kijken. Maar nu halen we dus tapas en paella af en hoef ik alleen een couscoussalade te maken. Less stress

Gister woog ik mezelf en was ik weer afgevallen, totaal onverwacht. Het wordt steeds erger, gister baalde mijn gezonde ik zelf. Dus heb lekker gek gedaan. Mijn broer ging met vrienden naar de film, ik met mama naar een andere film op hetzelfde tijdstip. Ben eerst met mijn broer en zijn vrienden uit eten gegaan (en dat terwijl ik donderdag ook uit eet en zaterdag dat feest is met een buffet en tapas). Toen in de bios wilde ik zo graag iets lekkers, zoals een normaal mens in de bios wat te knabbelen neemt. We waren bij Tirza, waar een eetstoornis in voorkomt. Als ik zoiets zie vind ik het nog moeilijker om te eten. Maar na lang wikken en wegen hebben mama en ik zo'n klein busje pringles gedeeld. Daarna nog met broer en zijn vrienden de kroeg ingedoken. Zij hadden daarna nog zin in kebab ofzo en ik was ondertussen een beetje dronken en toen heb ik falafel besteld. Broer en ik aten het thuis op, ik heb het broodje niet gehad, alleen twee falafelballetjes en de sla maar het was zo'n overwinning. Uiteten, chips en dan 's nachts nog wat eten, met ook nog ruim een fles wijn achter de kiezen en geen droge witte, maar rode, wat ik ook bijna nooit doe.

Blablaa lang verhaal. Ben nu als de dood voor het wegen morgen. Vandaag risotto gegeten bij mama en vriend en ook weer veel wijn gehad. Vanaf volgende week weer geen alcohol doordeweeks want ik vind dat drinken allemaal heel lekker, maar de kcal maken me gek en ik begin echt verslaafd te worden.

Maargoed, mijn efexor is laatst weer verhoogd en dat voelt lekker. Mama en vriend zeiden ook dat ze het echt aan me merkten. Ik lach weer, ik ben veel socialer, minder snel geïrriteerd.

Morgen een cadeau voor mam halen en met mam ingrediënten voor taart halen, die ik wel ga maken, Ga hier ook maar eens poetsen, er staat al een poosje een afwas en er mag ook wel weer eens gezogen worden. Yay.
__________________
Digital ash in a digital urn.
Oud 27-10-2010, 02:30
Verwijderd
pfff <3
Oud 27-10-2010, 07:52
Verwijderd
gister was wel oke, of eigenlijk, was sppr!!
dit keer ging ik winkelen in een stad die verder weg was, waardoor ik ook zeker wist dat ik niemand tegen kon komen, en dat voelde echt fijn, gewoon weten dat je niet steeds om hoeft te kijken omdat er toch niemand is die je kent.
wat me dan wel weer sppr boos maakt, is dat mijn broertje het oneerlijk vond dat ik geld kreeg voor kleding te kopen in de stad en hij nooit naar de stad mag, nu moet hij dus perse morgen, als ik ook wegga naar een stad, naar dezelfde stad met mn moeder, gunnen hun mij nou nooit een plezier alleen?? moeten ze me nu altijd in de gaten houden? grote kans dat ik ze dus tegenkom, ik schaam me echt voor hun, mn moeder is nog hysterischer als die ouders van sommige kandidaten van popstars, loopt erbij als een gebombardeerde sieraden/parfumfabriek, en denkt dat ze alles is. mn broertje scheld mn vriendinnen uit, zet me altijd voor schut, en vraagt de meest genante dingen aan mensen.
ik had al gevraagd of ze niet een andere dag konden gaan of naar een ander winkelcentrum maar daar hadden ze blijkbaar geen zin in, ik zei ook al dat in de desbetreffende stad geen leuke winkels zijn voor mn broertje maar vonden ze ook geen goed excuus.
SHIT HAPPENS WAT MOET IK DOEN??
ik mag mn familie echt niet, ze zijn zoo anders, ik schaam me echt voor ze.
mn moeder praat alleen over ''de opvoeding'' en denkt daarbij dat ze leker serieus kan doen, terwijl ik me er niets van aantrek want ik ''voed mezelf wel op'' opvoeding klinkt zo bekakt
ze snappen niet dat ik hun niet ben en dat ik ook nooit zo zal worden.
ANYBODY AN ANSWER???
Oud 27-10-2010, 08:51
Verwijderd
Waarom, waarom. Ik trek het niet meer, zoveel pijn, zo moe. Als ik zo door blijf gaan met school, maak ik mezelf kapot. Het is zo druk en ik wil het allemaal goed doen natuurlijk. Ik wil doorzetten maar het gaat gewoon niet meer. Maar ik kan ook niet stoppen want ik ben leerplichtig.
De afgelopen tijd alleen maar tegenslagen gehad. Wanneer komt er een keer een periode dat ik géén bijwerkingen krijg van medicijnen.
Oud 27-10-2010, 11:57
Verwijderd
Oke ja nu moet ik toch echt aan de bak voor school.
De eerste tentamens mag ik natuurlijk niet verprutsen
Van die reflectieverslagen word ik wel erg moe zeg
Oud 27-10-2010, 12:56
Verwijderd
@Kika,x
Sterkte!!
Ik weet niet precies wat er aan de hand is maar het klinkt niet bepaald leuk
Oud 27-10-2010, 15:28
Verwijderd
Bedankt Duckdog!
Ik ben vandaag naar school geweest en heb 2 toetsen gemaakt. Eentje die ik moest inhalen en een andere. Ben blij dat ik ze gemaakt heb zodat de stapel van ingehaalde toets niet erger wordt. Morgen Nederlands waar ik nog niet echt voor heb kunnen leren maar dat komt vast wel goed.
Oud 27-10-2010, 15:36
Verwijderd
Citaat:
WAT MOET IK DOEN??
Vraag aan je moeder of het goed is als je daar met hun mee naar toe rijdt, dan zelf gaat rondlopen en ze op een afgesproken tijd en plaats weer ontmoet voor de terugweg.
Wel op tijd op die afgesproken plaats zijn, anders mag het daarna nooit meer
Oud 27-10-2010, 16:51
Verwijderd
Ik zit er echt doorheen. Gisteravond toch even naar de jamsessie geweest, omdat ik beloofd had een duet met iemand te zingen. Ik was het liefste meteen weer omgedraaid toen ik zag hoe druk het was. Allemaal bekenden; vage, Rockacademie-, bekenden; oude conservatorium klasgenoten en dan nog alle andere gasten. Waar slaat dit op? Die dinsdagavond was eerst mijn hele leven, daar kon ik me echt helemaal uitleven, op dat podium. En nu ben ik een angsthaas, werd ik zenuwachtig van al die mensen, terwijl me dat normaal gesproken een kick had gegeven. Ik ben gaan drinken om de zenuwen te onderdrukken.

Ik zo echt niet meer, het duurt allemaal zo lang. Wie vangt me op als ik val?
Oud 27-10-2010, 20:53
blurred
Avatar van blurred
blurred is offline
Het grote nadeel van online netwerken zoals facebook, is dat je soms dingen tegenkomt die je helemaal niet wilt zien. Of weet dat er dingen online staan die je eigenlijk niet wilt zien, maar die zo'n aantrekkingskracht hebben dat je stiekem toch weer gaat kijken...

__________________
没有什么不能够面对!
Ads door Google
Oud 27-10-2010, 21:08
Hawahaai
Avatar van Hawahaai
Hawahaai is offline
[klaagpost]
Ik baal, omdat:
- de herfstvakantie voorbij is, zonder dat ik het vakantiegevoel (rust) heb gehad.
- ik ontzettende hoofdpijn heb, die zelfs met een paar paracetamol niet weggaat.
- ik mezelf een slappeling vind omdat ik voor de zoveelste keer niet ben gaan sporten met als excuus dat ik me niet lekker voel.
- de wegwerkzaamheden niet verlopen zoals ze beloofd hadden in de brief van de gemeente en ik daardoor ontzettend om moest rijden.
- ik nog ontzettend veel moet doen voor mijn werk en eigenlijk door de bomen het bos niet meer zie.
- collega's op mijn werk 'grappige' opmerkingen maken als ik al om 4 uur naar huis ga, terwijl ik a) thuis nog verder werk, b) ik altijd een van de eersten en laatsten ben op het werk.
- ik geen nee kan zeggen en mezelf daardoor nog verder in de nesten werk.
- ik op allerlei vlakken steken laat vallen en daar dan ontzettend van baal.
- ik geen overzicht heb over alles wat ik nog moet doen de komende tijd. Ik kan wel lijstjes maken, maar die zijn nooit compleet en dus begin ik er maar niet aan.
- m'n huis chaos is doordat overal verhuisdozen staan.
- de dozen die al opgeslagen zijn, natuurlijk net datgene bevatten wat je nu ineens graag zou willen hebben omdat dat zo leuk/handig/makkelijk* zou zijn. (*doorhalen wat niet van toepassing is)
- ik echt niet weet wat we hierna nou moeten.
- ik eigenlijk helemaal niet zo goed voor mezelf zorg en ik me daardoor alleen ellendiger ga voelen.
- het met Vriendje eigenlijk ook helemaal niet zo goed gaat en ik hem er dus eigenlijk ook nog doorheen moet slepen, terwijl ik al genoeg heb aan mezelf
[/klaagpost]

*zucht* Ik ga nog maar eens een bespreking uittypen.
Oud 27-10-2010, 21:11
Daantje_0705
Avatar van Daantje_0705
Daantje_0705 is offline
@ Hawahaai: heb je een optie om op korte termijn even een weekend helemaal niets te plannen? Klinkt alsof jullie dat allebei goed kunnen gebruiken om even gewoon lekker met z'n tweetjes te zijn, tot rust te komen en even verder te kijken? Als ik je lijstje zo zie zou dat wel een deel van de dingen al oplossen misschien
__________________
~ God's own existence is the only thing whose existence God's action does not explain ~ | You are the symbol of too much thinking...
Oud 27-10-2010, 23:45
kroot
kroot is offline
Oke sorry ook van mij een beetje een klaagpost:
ik heb de komende weken (iig volgende week en die daarna) te weinig tijd om dingen aan school te doen. Ben elke dag op school of werk en bijna elke avond repetitie. Dit weekend 3 concerten en 1 repetitie. Het leven van een muziekstudent..... Grrrr. Ik moet echt een planning maken.
Oud 28-10-2010, 01:14
[untitled]
Avatar van [untitled]
[untitled] is offline
hmm, mijn probleem is van een twijfelachtige aard vandaag.. ofja al langer dan vandaag maar ik kom er niet uit

Ik ben dit jaar aan het afstuderen, wat inhoudt dat ik en twee anderen een half jaar lang bezig zijn met een project.. het lot heeft bepaald dat ik met mijn twee beste vrienden in een projectgroep zit. Met een van de twee kan ik heel goed opschieten qua werk, dus daar heb ik geen probleem mee. Maar de ander maakt me zo gek, zit zo erg onder m'n huid, dat ik eigenlijk er hard tegen op moet treden (ik ben de projectleider).. maar telkens als ik hem probeer duidelijk te maken wat hij mij nou eigenlijk flikt en dat hij met zijn gezeik nergens komt, loopt het uit op een ruzie waarbij het echt goed mis gaat.. maar als ik er niks tegen doe dan zak ik dit jaar, en anders zet ik een vriendschap op het spel.. o en voor de duidelijkheid.. hij is best zwaar autistisch..
__________________
Everything could have been everything else and it will have just as much meaning.
Oud 28-10-2010, 09:20
Verwijderd
Citaat:
Vraag aan je moeder of het goed is als je daar met hun mee naar toe rijdt, dan zelf gaat rondlopen en ze op een afgesproken tijd en plaats weer ontmoet voor de terugweg.
Wel op tijd op die afgesproken plaats zijn, anders mag het daarna nooit meer
hmm had wel gekund, maar uuhm ik ga niet naar die stad om te winkelen,
dus ik moet eigenlijk in een ander gedeelte zijn maar als ik naar de bios wil kan ik ze mogelijk wel tegenkomen.
en het ergste is nog wel dat melanie er nu ook al heen gaat.
ik wil gewoon ergens een plek waar ik niemand tegenkom die ik ken, niet bang hoef te zijn dat ik weer verantwoording af moet leggen en zogenaamd gezellig gaan staan kletsen.
dinsdag was het sppr, toen ging ik naar een stad veel verder weg en wist ik 99%zeker dat ik toch niemand tegen zou komen.
ik voel me gewoon rot, ik schaam me echt voor mn familie.
Oud 28-10-2010, 14:04
Vogelvrij
Avatar van Vogelvrij
Vogelvrij is offline
Citaat:
- ik ontzettende hoofdpijn heb, die zelfs met een paar paracetamol niet weggaat.
- ik mezelf een slappeling vind omdat ik voor de zoveelste keer niet ben gaan sporten met als excuus dat ik me niet lekker voel.
Als jij zo veel hoofdpijn hebt dat je er nog steeds last van hebt terwijl je pijnstillers geslikt hebt, dan is het toch logisch dat je niet gaat sporten? Sporten is alleen goed voor je als je je lichamelijk goed voelt hé... Succes met alles!


OT: Ik wil ook iets van een herfstvakantie of zo, hmpf
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
Oud 28-10-2010, 17:44
Heksjuh
Avatar van Heksjuh
Heksjuh is offline
Interglot: gefeliciteerd! Mag je meteen beginnen?

Ik heb ook iets positiefs te melden:
zaterdag 8 januari: Amsterdam - Cairo - Bangkok
vrijdag 27 mei: Bangkok - Cairo - Amsterdam


Onderzoeksstage gaat dus door. Al vind ik het stiekem een beetje eng dat we al geboekt hebben en dat niet zwart op wit staat dat we mogen gaan en dat het onderzoeksvoorstel nog geschreven moet worden. Vietnam ging ook opeens niet door, dus ik ben nog een beetje bang dat ze morgen zeggen 'grapje, jullie mogen niet komen'.
Maar we gaan er maar vanuit dat het goed komt, want veel langer konden we niet wachten met boeken. En het was een goedkope vlucht, dus dat was een meevaller. Anders gaan we vijf maanden reizen
Ik vind het wel een beetje spannend om straks 5 maanden weg te zijn, maar ik heb er heel veel zin!
Nu bedenken wat ik allemaal moet regelen en alles regelen en tussendoor nog even mijn tentamen voor morgen leren
__________________
I'm not afraid of happy endings. I'm just afraid my life won't work that way.
Advertentie
Oud 28-10-2010, 19:48
Verwijderd
@ interglot: Gefeliciteerd!!!
@Heksjuh: wow cool!! en jij ook gefeliciteerd!!!

OT: FAST IN YOUR SEATBELLS CAUSE THIS IS GONNA BE AL LONG LONG MAIL!!!
vandaag met Joyce naar eindhoven geweest naar de berenkuil, die vriend had me graffiti leren spuiten, was echt makkelijker dan ik dacht, t resultaat was natuurlijk nog niet zoals de rest van de berenkuil maar voor een eerste keer zeker niet slecht al zeg ik het zelf.
Toen Joyce vanmorgen kwam hadden we eerst uit een boek gewerkt, ik ben speciaal deel2 ofzoiets.
dat was een boek voor mensen met autisme waarin je jezelf beter zou leren kennen.
ik snapte eerst niet goed waarom dat zo nodig was, maar later vertelde joyce me dat het ook was om te weten hoe je op bepaalde dingen reageert enzo, ze zei in de auto ook dat ze t lullig vond dat ik zo gepest wordt enzo, en dat ze wist hoe dat voelt?? ik had niet verder doorgevraagd ofzo maar ik weet niet of zij zelf ooit gepest is.
is eigenlijk mijn zaak ook niet.
wel zij ze dat ze toen ze 16/17 was hele dagen in eindhoven en amsterdam en utrecht enzo was, spijbelen van school en daar naar een cafe ofzo, dat is dus eigenlijk waar ik nu over denk.
ze zei ook dat als ik wat ouder was, ik wel eens mee mag naar feesten waar zij heengaat, waar mensen van de kunstacademie enzo komen, want kunstenaars en kunstenareseen dat zijn naar mijn idee nog echt goeie mensen, niet dat anderen niet goed zijn ofzo, maar dat is gewoon zegmaar een soort apart, weet niet hoe ik het moet uitleggen. vond t wel cool dat ze dat zei, want dat betekent wel dat ze mij dus wel mag.

Als ik bij joyce ben is het fantastisch, maar daarna voel ik me altijd rot, dan weet ik dat ik weer terug moet naar huis, of als we daar waren, dat zij weer teruggaat naar huis, dan zie ik al helemaal voor me dat ik weer gezeik krijg, weer continu ruzie, weer continu mensen die zich met me bemoeien en weer niemand die me begrijpt.

terwijl ik dit typ heb ik weer tranen in mn ogen.
gewoon weten dat je nog in deze gevangenis van een boerengat moet wonen, terwijl het in de stad zoveel beter voor mij zou zijn, weten dat je nog met je familie opgescheept zit, terwijl ze zo anders als me zijn, weten dat je geen vrienden hebt, terwijl het veel beter voor me zou zijn als ik het wel had.
waarom begrijpt niemand hoe ik ben, ben ik voor iedereen een andere duck, tegen bepaalde mensen ben ik een flapuit, voor anderen dat lieve vriendelijke meisje, tegen weer anderen dat koppige kind,tegen vrienden aso,vriendelijk en alles door elkaar, en tegen joyce mezelf

waarom, waarom is het zo moeilijk om te leven? waarom is het zo moeilijk? ik weet gewoon dat dit niet de plek voor me is, niet het leven voor me is, niet de mensen voor me zijn?
ik ben 14 ja dat weet ik, maar is er nu niemand die eens afstand doet van dat domme nummertje voor mn naam, kijkt naar mij en niet naar dat stomme getal?
ik zit niet goed hier in dit dorp, het is me allemaal veel en veel te stil, de ene helft gaat naar de kerk, de ander doet te boers en weer anderen bekakt, maar als je toch eens niet een van die drie dingen doet dan lijk je hier wel als een crimineel behandeld te worden, in de stad lopen zoveel types, dik,dun,groot,klein,licht,donker,emo,gothic,bekakt,lilliputter en wat al niet meer? daar letten ze tenminste niet zo op elkaar daar laten ze mensen gewoon met rust.
dit leven is ook niet dat voor mij, ik sta half 7 op ga 7.40 naar een dom kind waarvan ik niet snap waarom ik nog met dr mee naar school fiets, ben om 8.25 op school, ga smiddags weer naar huis, doe de deur open, pak wat drinken, ga naar mn kamer maak mn huiswerk, ga computeren ga tekenen, ga 17.30 eten, ga tv kijken, ga 21.20 slapen en dat elke dag opnieuw al 8 jaar lang. dit is gewoon niet zoals ik het wil.
Ik wil gewoon een leven met actie, met avontuur, met dingen die ik wil doen, maar na school nog naar de stad gaat meestal niet, en als het al kan dan mag ik niet, in dit dorp is niks te beleven, of je moet een meelopertje van de bende zijn, dan kun je nog wel wat rondhangen, in dit dorp respecteert niemand elkaar, zijn 10-25 jarigen ''hangjeugd'', en is het gek als je toevallig niet je kleren bij de kakzaak om de hoek haalt.
ik wil een leven in de stad, waar niemand me raar aankijkt, waar graffiti niet opvalt, waar altijd drukte is, want stilte is niets voor mij, ik ben bang als het stil is.
de mensen die ik nu ken zijn ook niet de mensen voor mij, 1 mogelijke vriendin van vorig jaar spreek ik nu nauwelijks nog, Melanie is wel oke maar is mij veeel te serieus, Joyce is wel oke maar is te oud om bevriend mee te zijn, alleen 1 nicht is cool, ik ben mss ook te streng stel te hoge eisen enz. maar mijn familie is gewoon to bad. mn oma schaamt zich omdat 2 van dr kleinkinderen autisme hebben, tante is tegen alles wat maar medisch is want alleen die homeopatische korreltjes werken en de rest van de familie moet ook maar daarin geloven,andere tante moet altijd beter zijn dan anderen, moeder weet niet hoe ze zich moet gedragen tegenover vrienden van me, en weet niet hoe ze kan zorgen dat ze weer een ''boeiend verhaal''heeft waarin toch wel blijkt wat voor ''goed''mens ze wel niet is.

t voelt zo ontzettend K** om te weten dat je nog al die tijd maar te doen hebt wat anderen willen.
en dan is dr nog iets, ik heb ontzettend veel geld nodig voor weg te kunnen, of ik de buren moeten optijd de kinderbescherming waarschuwen maar dan betwijfel ik of dat de juiste opvatting van wegkunnen is.
maar als ik geld nodig heb moet ik nu sparen, maar als ik nu spaar kan ik minder geld aan tekenspullen uitgeven en dat zou betekenen dat ik een minder uitgebreid portfolio kan krijgen.
ik heb wel eens nagedacht over staatsloterij gokspellen etc, maar of die zo nuttig zijn betwijfel ik en ik durf dat risico toch niet te nemen.
dus wat moet ik nu doen? want eigenlijk zijn beide dingen ontzettend belangrijk.

als er al iemand is die deze post helemaaal heeft gelezen, zou die dan zo vriendelijk willen zijn mij wijze raad te geven als je die hebt??

xx
Oud 28-10-2010, 21:56
Infidel
Avatar van Infidel
Infidel is offline
*fladdert*
Ik heb me gewoon ingeschreven bij de wooncorporatie (of hóé je dat ook mag schrijven). Ik vond het al een ontzettende stap om me in te schrijven voor een studie, ook zo snel mogelijk gedaan (1 oktober), zodat ik er vanaf was, maar ik vind het zó leuk. Ik heb er echt zin in om volgend jaar te beginnen. Nog steeds, na drie jaar, ben ik er elke dag zekerder van dat dit blijft en dat ik niet terugval. Ik weet dat ik tijdens mijn bachelor op kamers wil, niet meteen, dat vind ik echt te veel nieuw in één keer en ik blijf hier toch studeren, maar ik blijf straks niet nog drie jaar bij mijn ouders wonen. Ik houd ontzettend veel van ze en er zijn ook geen problemen ofzo, maar ik heb wel steeds meer echt behoefte aan mijn eigen plekje. Ik heb er ook echt zin in om dit jaar af te maken. Mijn PWS schrijven, waar ik nu al ontzettend trots op ben, examens halen, hopelijk met een acht gemiddeld, en dan een lekker lange vakantie om me voor te bereiden op iets compleet anders.
__________________
Wie de kat niet uit de boom kijkt, moet 'm er met de ladder uit halen.
Oud 28-10-2010, 22:12
Hawahaai
Avatar van Hawahaai
Hawahaai is offline
Citaat:
@ Hawahaai: heb je een optie om op korte termijn even een weekend helemaal niets te plannen? Klinkt alsof jullie dat allebei goed kunnen gebruiken om even gewoon lekker met z'n tweetjes te zijn, tot rust te komen en even verder te kijken? Als ik je lijstje zo zie zou dat wel een deel van de dingen al oplossen misschien
Daar zouden we inderdaad heel hard aan toe zijn, maar dat kan niet. Verhuisdozen pakken zichzelf niet in, en daarnaast dient nieuwe woonruimte zich ook niet vanzelf aan, daar moet je toch echt zelf actie voor ondernemen. Helaas. Maar mijn baalbui is wel weer een beetje over, gelukkig

Citaat:
maar als ik er niks tegen doe dan zak ik dit jaar, en anders zet ik een vriendschap op het spel
Kun je niet zijn gedrag bespreken, zonder hem als persoon te veroordelen? Je vindt hem ten slotte wel leuk en aardig enzo, maar niet hoe hij nu doet.

Citaat:
Als jij zo veel hoofdpijn hebt dat je er nog steeds last van hebt terwijl je pijnstillers geslikt hebt, dan is het toch logisch dat je niet gaat sporten? Sporten is alleen goed voor je als je je lichamelijk goed voelt hé... Succes met alles!
Tja, ik ben zo iemand die dat van anderen altijd heel goed begrijpt, maar dat bij zichzelf niet accepteert. En de laatste tijd snoep ik te veel en heb ik te vaak "smoesjes" om niet te sporten, dus dat is niet goed.

Citaat:
Ik heb ook iets positiefs te melden:
zaterdag 8 januari: Amsterdam - Cairo - Bangkok
vrijdag 27 mei: Bangkok - Cairo - Amsterdam
Tof zeg! En spannend natuurlijk...

OT: Wat heb ik toch een leuke klas Heerlijk, nu het observeren weer bijna voorbij is, om weer lekker actief met de kleuters aan het werk te gaan, zeker met het thema herfst.
Oud 28-10-2010, 22:12
Verwijderd
@interglot,
thanx,
ik weet niet wat het beste voor me is, ik denk nu dat het gewoon het beste is als ik een nieuwe start maak, door bijvoorbeeld op mezelf te gaan wonen als ik 16 ben en geld heb.
en tsja wassen koken strijken hoort er nou eenmaal bij, gelukkig ben ik niet zo'n pietje precies met alles, en ik denk dat als ik dan een opleiding doe die ik leuk vind,ik het ook niet erg vind als ik er wat meer tijd aan kwijt ben, ik weet trouwens niet of ik bij die opleiding echt veel thuis moet doen, het voordeel van een grafische opleiding is dat ik dan alles ook weer kan gebruiken voor mn portfolio en dan hoef ik thuis ook minder zelf daaraan te werken.
als ik niemand om me heen heb maakt me ook niet zoveel uit, beter dan dit, want terwijl ik dit typ hoor ik mn broertje en vader ook alweer schreeuwen
in deze omgeving is het zeer zeer lastig nieuwe vrienden te maken, iedereen hier heeft wel minstens een verhaal over me gehoord, verder weg kennen ze me natuurlijk veel minder, eindhoven vind ik echt een gave stad, maar daar gaan nogal veel klas/school genoten heen dus ik betwijfel of dat een goeie zet zou zijn.
je hebt mss wel gelijk, ik moet me meer concentreren op de goeie dingen, al betwijfel ik de laaste tijd wat dat nou eigenlijk zou zijn?

als er meer mensen zijn die tips of raad hebben?? Graag!!
Oud 28-10-2010, 23:19
kroot
kroot is offline
@ Duckdog: ik ben het wel met interglot eens. Maar er bestaat ook bijvoorbeeld begeleid kamerwonen, dan heb je meer steun en bijvoorbeeld kook je vaak met meerdere mensen.
Je kan ook proberen om elke dag iets positiefs op te schrijven, hoe klein het ook is: iemand die lief naar je lacht etc.. als je je dan wat minder voelt, kun je dat lijstje erbij pakken. En wat ik me afvroeg, is er behalve Joyce nog hulp in jullie gezin?

2 hoofdstukken van analyse 20e eeuw gemaakt. En ik vrees dat mijn collega vandaag me een beetje heeft aangestoken: mijn voorhoofd voelt heel warm en voor de rest voel ik me ook echt slap. Net een bak fruit opgegeten voor de vitamientjes en nog wat fruit gekocht voor morgen op school, ik wil echt niet ziek worden. Ik heb zo'n druk weekend/2 weken voor de boeg, ik kan gewoon niet ziek worden nu!
Oud 28-10-2010, 23:22
Verwijderd
Het zijn maar krassen, het is maar bloed, er is niks aan de hand, ik heb alleen weer gefaald.
Dit moet stoppen, dit moet stoppen, het is de hele week al zo moeilijk, ik wil niet constant overvallen worden door een wirwar van emoties die ik niet eens kan onderscheiden en er dan uiteindelijk maar voor zorgen dat ik kwaad word. Op alles, op iedereen en op helemaal niks.
Zelfs de pijn geeft me op dit moment geen rust. Ik kan niet meer
Ik zeg het zo vaak en iedere keer krabbel ik weer op, maar wat gebeurt er als ik een keer niet hard genoeg krabbel?

Het enige dat me nog diep genoeg raakt om niet te ver weg te zakken is mijn neefje van anderhalf. De gedachte dat hij mij helemaal niet zou herinneren, laat staan zou weten hoeveel ik van hem hou, als ik er nu uit zou stappen, is voor mij de enige drijfveer om niet dood te willen. Alleen is 'niet dood willen' iets anders dan willen leven...
Oud 29-10-2010, 00:06
Verwijderd
Stel het gaat nu heel slecht en je wilt wat regelen, hoe raar is het dat ik nieteens weet wat voor nummer ik kan bellen om nu de nacht door te gaan
Oud 29-10-2010, 08:51
Verwijderd
Citaat:
@ Duckdog: ik ben het wel met interglot eens. Maar er bestaat ook bijvoorbeeld begeleid kamerwonen, dan heb je meer steun en bijvoorbeeld kook je vaak met meerdere mensen.
Je kan ook proberen om elke dag iets positiefs op te schrijven, hoe klein het ook is: iemand die lief naar je lacht etc.. als je je dan wat minder voelt, kun je dat lijstje erbij pakken. En wat ik me afvroeg, is er behalve Joyce nog hulp in jullie gezin?
nee niet echt, mijn broertje gaat een keer per maand naar een zorgboerderij voor een midag, en ws binnenkort ook eens per 8 weken naar een logeerweekend.
verder is er niet echt hulp.
jeugdzorg zegt dat we dan videotraining enzo moeten doen, maar dat wil mijn vader niet(hij zal wel bang zijn dat ie zn eigen fouten eens gaat zien) vroeger hadden we iemand die af en toe smiddags kwam, maar ik weet niet meer waarvoor dat precies was, en als er iemand in huis is gaan mijn ouders automatisch anders doen

mn ouders zeggen dat t beter voor me zou zijn als ik naar speciaal onderwijs ging, maar ik en 3 andere autistische vriendinnen hebben besloten dat we dat alle 4 niet gaan doen, dan zou het naar mijn idee op school wel beter gaan, maar doordat je dan de hele dag tussen ''soortgenoten''zit weet je ook niet meer hoe je normaal moet doen tegen andere mensen en dat is wel t laatste wat ik wil, want ik wil niet in een wereldje vol autistische mensen leven, niet dat ik wat tegen ze heb, maar ik wil ook gewoon leren van anderen.

nu ik erover nadenk heb ik gister 2 stomme dingen gezegd, ik was gister volgens mij n beetje in de war,ik luisterde overal maar half naar, wat ik de laatste tijd trouwens wel vaker doe weet ook niet waarom, maar joyce vroeg wat ik vond van dat boek, toen zei ik vet, terwijl ik dacht dat ze t over n ander boek had, toen zei ik maar dat dat een grapje was, een vriendin van mn moeder vroeg hoe ik aushwitz vond aangezien ik daar n aantal jaar geleden ben geweest, toen zei ik leuk, terwijl ik dacht dat ze t over de vakantie in het geheel had.


ik moet voor mijn portfolio meer dingen zelf verzinnen, nu haal ik nog heel vaak inspiratie van internet, maar als ik bij een toelating een opdracht moet doen dan val ik door de mand, t lukt me alleen echt niet om iets zelf te verzinnen, als ik een schilderij wil maken van bijv. pinguins dan moet ik toch wel weten hoe die snavel zit? dat kan ik toch niet uit mn hoofd verzinnen???

Laatst gewijzigd op 29-10-2010 om 08:57.
Oud 29-10-2010, 09:52
Verwijderd
Citaat:
ik moet voor mijn portfolio meer dingen zelf verzinnen, nu haal ik nog heel vaak inspiratie van internet, maar als ik bij een toelating een opdracht moet doen dan val ik door de mand, t lukt me alleen echt niet om iets zelf te verzinnen, als ik een schilderij wil maken van bijv. pinguins dan moet ik toch wel weten hoe die snavel zit? dat kan ik toch niet uit mn hoofd verzinnen???
Nouja, ik denk hoe meer je oefent hoe beter het gaat. Op een gegeven moment weet je echt wel wat je moet tekenen.

OT:
Vandaag weer niet naar school. Gisteren 3 uur school gehad, waardoor ik daarna helemaal kapot was en moest slapen. Ik merk gewoon dat het allemaal teveel wordt voor mijn lichaam. Gelukkig voel ik me mentaal wel weer wat beter en dat scheelt.
Vandaag er maar voor gekozen om me een beetje rustig te houden zodat ik een beetje thuis kan gaan werken. Net al een CKV verslag gemaakt dus dat gaat goed.

Gisteren ook besloten om een melkproducten meer te nemen, misschien verlicht dat de pijn wat. Ik kan het wellicht proberen.
Oud 29-10-2010, 10:10
Redhair
Redhair is offline
Gister toch totaal ingestort, onder het uit eten met mama. Goed hoor, haar zestigse verjaardag en ik moet er weer drama van maken. Maar de spanning was te hoog. 's Ochtends taart maken en dan daar wat van snoepen, in de middag een klein stukje taart, dan een drie gangen menu, en zo graag mee willen doen. Uiteindelijk voorgerecht met mama gedeeld en geen na genomen, maar het was al te veel. Te veel om over na te denken, al dat eten, papa vier jaar dood, zaterdag weer een feest met eten en zo bang om aangekomen te zijn. Dus jankengierenbrullen voor mama's ogen mijn hoofd een keer tegen een houten deur slaan. Well done, good job, verpest alles maar weer. En dan zeggen ze weer dat ik dronken ben, maar ik heb net zo veel gedronken als normaal. Maar door de spanning die in me kolkt komt het denk ik gewoon harder aan. En nu weet ik niet of ik zaterdag naar het feest wil. Mama wil dat ik kom, maar ik weet niet of ik dat ga trekken.

En zo gek, dan eet je vrij veel en ben je zo bang aangekomen te zijn, net woog ik en ben ik juist weer afgevallen. Spanning?

Ik word zo moe van mezelf. Mama smeekte gister bijna om opname maar ik kan de eetstoornis niet loslaten, nu niet.
__________________
Digital ash in a digital urn.
Oud 29-10-2010, 12:58
Missy1234567890
Avatar van Missy1234567890
Missy1234567890 is offline
@ Interglot: gefeliciteerd dat je aangenomen bent! Wat voor technische helpdesk is het, ICT-gericht? Hoeveel uur ga je werken per week? Over outbound bellen gesproken, je hebt ook niet-commercieel outbound-werk, al is dat er veel minder dan commercieel. Ik heb een jaar lang outbound gebeld, maar dat was absoluut niet commercieel, anders had ik die baan ook nooit aangenomen. Ik hou er ook totaal niet van om mensen iets aan te moeten smeren wat ik zelf nooit zou willen hebben.

@ Heksjuh: gaaf joh dat je stage in Thailand doorgaat!
En over je pijn, is al wel duidelijk inmiddels waar die vandaan komt? Dan kun je ook gerichter behandeld worden. Misschien eens nadenken over een andere behandelaar, osteopaat ofzo. Ik weet dat mijn schoonzusje daar erg veel baat bij heeft. Zij heeft veel nog niet verklaarde klachten en ze zit al jaren in de medische molen. Bij haar worden de behandelingen bij de osteopaat voor zover ik weet ook vergoed.

@ Duckdog96: wat voor opleiding doe jij nu en hoelang moet je nog?
Ads door Google
Oud 29-10-2010, 13:42
Verwijderd
Citaat:

@ Duckdog96: wat voor opleiding doe jij nu en hoelang moet je nog?
zit nu in 3 vmbo, als lukt wat ik wil doe ik die 2x maar dat is nog maar de vraag. dus nog 2 of 3 jaar vmbo.
en daarna mbo grafische vormgeving
Oud 29-10-2010, 14:35
Nebel
Avatar van Nebel
Nebel is offline
Volgens mij al meer dan een jaar geleden dat ik iets poste.

Inmiddels ben net op buitenlandsstage, en het blije gevoel van alles is nieuw en leuk begint plaats te maken voor het missen van mijn vriendinnen en mijn ouders thuis, en vooral het missen van een goed gesprek met iemand kunnen hebben want zo kort als ik hier ben heb ik alleen maar een paar oppervlakkige contacten en het lukt me niet om echt vrienden te maken en ik word er soms bijna wanhopig van.

Het is een raar idee dat ik bijna afgestudeerd ben terwijl ik geen idee heb wat voor baan ik wil. Moet ik gaan promoveren of niet? Het besluit dat ik zou gaan promoveren leek al lang vast te staan maar inmiddels heb ik 1,5 jaar op het lab gestaan voor stage en weet ik het niet meer. De baan die ik voor ogen heb kan ik ook krijgen (via een opleidingstraject) als ik niet gepromoveerd ben, maar andere banen die je na je afstuderen kan krijgen lijken me niets. Promoveren is bijna de 'het moet dan maar-optie' om meer banen te kunnen krijgen vooral als die ene baan tegenvalt ofzo... Ook wil ik terug naar Nederland maar daar zijn behalve promotieplekken geen geschikte banen. Dan zou ik hierna weer naar Engeland moeten en ik weet ook niet of ik dat wil.

Het feit dat ik eerder moe ben dan 'gezonde' mensen breekt me ook steeds meer op. Ik wil veel meer dan ik kan en ik heb het na 22 jaar nog steeds niet geaccepteerd.
Oud 29-10-2010, 17:44
Verwijderd
wat gaat dit topic langzaam ivm vroeger

ot: yeah gisteren uit eten geweest met haar
she's so cute!
Oud 29-10-2010, 18:09
Verwijderd
Vanmiddag geprek gehad met m'n psych. Ze zag hoe ik er aan toe ben en we hebben een goed gesprek gehad waarin ik gewoon kon vertellen hoe wanhopig ik me nu voel. Ik heb me echt heel erg begrepen gevoeld, en in plaats van dat ze de dingen probeerde te relativeren, ging ze gewoon in op wat ik zei. Helaas is ze ook wel tot de conclusie gekomen dat het slechter gaat, de borderline steeds meer tot uiting komt en ik steeds verwarder overkom. Ik lach wanneer ik vertel hoe klote ik me voel en moet huilen als ik iets leuks vertel over m'n neefje bijvoorbeeld.

Ik moet sterk proberen te zijn en iig tot 8 november volhouden, want dan heb ik mijn intake voor een deeltijd groep. Nog even overleven,
Oud 29-10-2010, 18:12
Verwijderd
net ff een mogelijke vriendin gekrabbeld, gewoon om vrienden mee te worden, in de tweede zat ik wel ns in de pauze bij haar,en in de aula kletsen we ook regelmatig, heb dr gevraagd of ze me n keer wil helpen met photoshop, nog geen reactie op gehad, maar heb goede hoop.

verder gaat t tzelfde als gister(zie mijn mega lange post hierboven) ik ben thuis, kom mijn kamer alleen nog af om te eten, of tv te kijken, en zit de hele dag achter mn computer en tekentafel.
ik ben ook ontzettend bang dat ik mn mensenangst weer terugkrijg, gewoon omdat mensen zo gemeen kunnen zijn, dat ik nauwelijks nog iemand vertrouw, dat ik als ik over straat loop elke 10 seconden om moet kijken wie er achter me is, dat zal ws ook wel een van de redenen zijn dat ik bijna niet meer buiten kom, behalve in de stad, daar heb ik dr geen last van, die is weer net n stukje verder weg, waardoor ik weet dat de kans wat kleiner is dat ik mensen zie, ik wil zo echt niet meer zijn, ik wil gewoon doen wat ik zelf wil, en niet mn leven laten bepalen door allemaal problemen die ik heb.
Joyce zei gister wel dat als we in eindhoven iemand tegenkwamen die lullig tegen mij deed dat ze dan hard op zou treden om te laten zien dat ik geen mietje ben, probleem is alleen dat ik dat op school nooit durf omdat ik dan toch wel weer degene ben die het heeft gedaan, en ik ben zo ontzettend bang dat ik dan echt hard teruggepakt wordt, ik heb de laatste tijd steeds vaker nachtmerries over opwachtacties enz.
Oud 29-10-2010, 20:42
darkfairy
Avatar van darkfairy
darkfairy is offline
@sassiefje dat is lang geleden.
wat voor stage doe je?.

ot.
gisteren ging het wel.
tot dat me angsten weer kwamen.
gisteren ochtend naar de huisarts geweest.
bij haar me verhaal weer verteld enzo.
toen kwam ik om 10:00 bij dagbehandeling aan.
wat ik de rest van de ochtend heb gehad.
tussen de middag had ik individuele expressie.
om 13:50 kwam me taxi alweer.
want toen moest ik naar het ziekenhuis toe om me zwachtel te laten verwisselen.
en maandag moet ik weer terug.
vandaag gewerkt en dat was wel gezellig.
en nou voel ik me weer helemaal op.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
Oud 29-10-2010, 22:48
Redhair
Redhair is offline
Okee, morgan neem ik gewoon mijn taken op me voor mama's verjaardagsfeest. Zelfs exvriendje is ingeschakeld. Vandaag met mama helder gepraat, ze zei dat ik geen vrolijkheid moest forceren en ze liever had dat ik af en toe in mezelf en down ben dan de hele avond zogenaamd vrolijk en daarna ontplof, zoals gister.

Vandaag belde mijn hoofdbehandelaar van mijn eetkliniek. Zij heeft me nu b ijna een jaar onder behandeling en gelooft zo in mij. Ze heeft door hoe intelligent ik ben, ziet dat ik snap hoe anorexia werkt, maar het niet op mezelf toe kan passen. Ik mezelf niet kan verbeteren en hoewel de afspraak was te stabiliseren, ik toch heel langzaam afval. Ze zou met het team overleggen of ik vijf gesprekken met iemand kon hebben om motivatie voor heropname te vinden, maar het team was er niet mee eens. Ze zeiden dat als gesprekken met haar al niet hielpen, waarom dan wel met iemand anders? Kortom, we hadden een fijn telefoongesprek, maar ze laten me los, want ik kies voor mijn eetstoornis. In de laatste gesprekken, dus ook nu, klonk ze een tikje hopeloos. Ze zei het ook letterlijk, 'ik vind het zo moeilijk om je los te laten, ik ken je sinds december en zie je vechten maar zie ook hoe sterk je eetstoornis is. Ik wil je helpen, maar ik kan niet meer tegen je alleroverheersende anorexia op.'.
Dus nu is Amarum weg. Nu is mijn hulpverlening weg. Nu ben ik alleen met de anorexia. Ze hoopte me snel terug te zien, als ik toch besluit voor heropname. Maar liever zag ze me niet terug en kwam ik er zelf uit. Maar uit zo'n diepe eetstoornis kom je niet zelf. Dat weet zij, dat weet ik. Sinds december zat ik daar. Eerst pre-groep, een oriënterende groep die tien weken wekelijks een dag was, daarna elf weken opname, daarna aantal weken vijfdaagse deeltijd en nu zit ik op hetzelfde gewicht als een jaar geleden. Veel hulp, niets opgeschoten, in ieder geval niets qua gewicht en op een kruispunt. Voor hun probeerde ik nog te stabiliseren maar zij zijn er niet meer, omdat ik veel te laat begon met stabiliseren. Dus ga ik met stabiliseren door, ga ik uit mezelf aankomen (HAHA) of ga verder de diepte in. Eenzaamheid, iets wat ik zo graag wil maar zo beklemmend is. Ik kan dit leven niet meer aan maar aankomen is echt een no go area.

Whatever, veel te lange post.

En ooh, wat houd ik van alternatieve muziek. Geef mij Bright eyes, Elliot Smitt, Jeff Buckley. Geef mij Joy Division en The Smiths. Geef mij Supertramp en Herman van Veen. Geef mij Underwolrd, waar ik over drie weken weer heen ga (L). Maar op dit moment luister ik constant Eminam en Rihanna met Love the way you lie, want dat ben ik tegen de anorexia.

En nu naar bed, want morgen wordt een zware dag.
__________________
Digital ash in a digital urn.
Oud 30-10-2010, 15:06
Verwijderd
Het was een zware week. Dinsdag had ik een gesprek met wel 4 artsen en 2 verpleegkundigen en dan nog mijn ouders. Het staat niet vast dat ik die hersenziekte heb, maar het staat ook niet vast dat ik het níet heb. De keuze was aan mij of ik aan de prednison wil. Ik heb ervoor gekozen het te proberen, maar eerst wil ik het anti-psychoticum dat ik nu slik wat afbouwen. Voorlopig moet ik op de afdeling blijven. Eerst de clozapine afbouwen en dan minimaal 4 weken een hoge dosering prednison. Na 4 weken zou er verbetering moeten optreden, dan weet ik dus of het werkt en ik nog veel langer aan de prednison moet.
Oud 30-10-2010, 17:54
Nienna*
Avatar van Nienna*
Nienna* is offline
@ lentekriebel: Aan wat voor hersenziekte denken ze dan? Sterkte in ieder geval, het lijkt me naar dat er zoveel onzekerheid blijft bestaan na zo lang psychiatrische hulpverlening te hebben gekregen!

@ Redhair: door jouw posts kan ik me indenken wat voor impact een eetstoornis op iemands leven heeft en kan ik ook beter begrijpen wat er in iemand omgaat. Vervelend om te horen dat het niet zo goed met je gaat... Hopelijk kun je genieten van de kleine dingetjes, en veel plezier met je moeders verjaardagsfeest!

OT: Pffffffffff ik weet het ook niet hoor. Veel hoofdpijn en dan vanavond een huisfeest.. en ik had gewoon liever gehad dat ik me dan top voelde natuurlijk. Bovendien ben ik gewoon niet zo lekker en voel ik me ook sociaal niet 100%, ik heb het gevoel dat sommige mensen me niet meer zo leuk vinden en dat ik niet altijd bij dingen betrokken word. Staat tegenover dat het met mijn huisgenoten beter gaat dan ooit, we gaan zelfs een weekendje weg met z'n allen! En dat ik voor de rest met mijn vrienden ook wel veel plezier heb... dus het komt wel goed!
Oud 30-10-2010, 18:48
Verwijderd
@Nienna*: ze denken aan hashimoto encefalopathie. Bij "gewone" hashimoto keert je immuunsysteem zich tegen je schildklier. Bij hashimoto encefalopathie keren de afweerstoffen zich niet alleen tegen je schildklier, maar ook tegen je hersenen. Dat ik hashimoto heb staat vast. Over hashimoto encefalopathie is nog heel weinig bekend. Het is een hele zeldzame ziekte waar nog weinig onderzoek naar gedaan is. Er is dan ook niet een test waarmee met zekerheid te zeggen is dat je die ziekte hebt.
Oud 30-10-2010, 20:15
Daantje_0705
Avatar van Daantje_0705
Daantje_0705 is offline
@ lentekriebel: weet je al welke dosis je gaat slikken? Hoop dat het je goed helpt en dat je weinig last hebt van bijwerkingen Bij mij verschilde het altijd wel een beetje, ene keer had ik er meer last van dan een andere keer. Tis het proberen waard denk ik
__________________
~ God's own existence is the only thing whose existence God's action does not explain ~ | You are the symbol of too much thinking...
Oud 30-10-2010, 20:51
Verwijderd
Ik zit zo vast wat mijn behandeling betreft. Ik heb totaal geen vertrouwen meer in de dagbehandeling bij het GGZ. Ik kom er geen stap verder mee naar mijn idee. Of het gaat nergens over, of het is veel te heftig voor mij en dan kan ik alleen nog maar janken of woedend uithalen of mij helemaal voor mijn omgeving afsluiten. En het gebrek aan vooruitgang maakt mij moedeloos en verdrietig en boos.

Dan maar overstappen naar die andere organisatie? Maar ik heb nu net een nieuwe psychiater hier waarin ik vertrouwen heb, en ik ben ook bang dat het echt gewoon aan mij ligt zoals zij maar blijven zeggen, dat ik gewoon onbehandelbaar ben of zo. Ik zit teveel in mijn 'cynische hoekje', ik zeik de behandelaren af uit angst mezelf te laten zien, ik schop overal tegenaan. Like an angry apple tree / I throw my apples if you get too close to me. S. zei altijd al dat ik veel te koppig en eigenwijs was om advies van anderen aan te nemen. Slecht-slecht-slecht, zo gaat het refreintje in mijn hoofd.

Ze blijven maar zeggen dat ik het zelf moet doen en dat zij slechts middelen aan kunnen bieden – maar ik kan het helemaal niet zelf doen. Dan had ik het toch al lang zelf opgelost in plaats van jaren aan te kloten? Ik haal helemaal niets uit PMT of beeldende therapie of opdrachten – niks behalve een almaar groeiend gevoel van zelfhaat, van ik-faal-ik-ben-slecht-ik-kan-dit-niet. Ik weet het gewoon niet. Ze willen dat ik opener word naar hun toe, maar als ik eens iets zeg dan ben ik weer te negatief, te cynisch, te makkelijk, te boos. Wat wil je dan dat ik zeg? Ik weet gewoon echt niet hoe ik hier uit kom, ik voel me hopeloos over de toekomst en moedeloos over de behandeling, en daar ben ik ook boos over. Polly-Anna I am not.

They say there's linings made of silver
Folded inside each raining cloud
Well we need someone to deliver
Our silver lining now
Oud 30-10-2010, 21:23
darkfairy
Avatar van darkfairy
darkfairy is offline
vandaag lekker uitgeslapen.
en ik heb nou ook eindelijk een kettinkje voor me elfje.
die ik al een tijdje terug van me moeder heb gekregen.
me moeder had het kettinkje vandaag gekocht.
daar ben ik dus best wel blij mee.
en ik ben met me moeder naar het dorp geweest.
verder heb ik niet veel gedaan vandaag.
want ik heb nog erg veel last van me been.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
Oud 30-10-2010, 21:28
Verwijderd
@Daantje: ik weet niet orecies de dosis, ik weet alleen dat het een hoge dosering wordt en dat ik die, als het helpt, lang moet slikken. Welke dosering slikte jij? En hoe lang achter elkaar? Ik ben wel benieuwd naar ervaringsverhalen.
Advertentie
Topic gesloten

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
De Kantine Ctrl + V Topic #66
Retro*Love
500 19-04-2007 11:19


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 05:56.