Hallo iedereen,
Ben nieuw op dit forum, en dat is omdat ik echt even over iets moet praten, wat ik eigenlijk bij niemand kwijt kan en wil. Ben namelijk smoorverliefd op een meisje, heb haar ruim een maand geleden om haar nummer en een drankje gevraagd op school. Ze zei toen ja, maar wilde elkaar wel eerst even iets beter leren kennen via WhatsApp. Dit hebben we gedaan, en anderhalve week later hebben we voor het eerst wat gedronken met elkaar.
Dit was super leuk, super gezellig en we hadden geen moment stilte. Goed, blijven appen dus en anderhalve week later weer wat gaan drinken. Dit was eigenlijk opnieuw heel leuk en heel gezellig. Nu komt het dan. Een week later zouden we weer gaan, maar dit keer was ze ziek. Echt ziek hoor, geen smoesje of iets, maar gewoon ziek. Toen ik haar de week erna vroeg of ze binnenkort weer kon, zei ze dat ze nog zou appen wanneer ze meer wist. Toen zij het vergeten was ofzo, en ik haar er weer iets later weer om vroeg, kwam ze met het volgende:
"Vind je wel echt leuk, maar weet niet hoe jij er in staat, maar denk dat ik nog niet echt toe ben aan een relatie, maar misschien gun ik mezelf daar ook nog geen ruimte voor ofzo." Ze zei dat ze vond dat er zoveel meer komt kijken bij een relatie, dingen die je samen doet, beslissingen en afspraken die je samen maakt.
Vervolgens vroeg ik haar wat zij voelde, omdat ik bang was dat het een afwijzing was. Ze zei vervolgens dat ze me echt leuk vond, dat ze zich altijd op d'r gemak voelde bij mij, maar dat ze nog niet verliefd was, maar ze zei ook: nog niet, maar kan natuurlijk nog komen. Goed, klinkt prima dan toch? Zat een beetje rond te kijken op internet, en zag wel vaker berichten dat helemaal bij vrouwen de verliefdheid pas later komt, als ze al een relatie hebben, dat ze dan pas echt verliefd worden op de persoon waarmee ze samen zijn.
Even later had ik het er weer over met haar, denk namelijk elk moment aan d'r en kan het gewoon niet uit mn hoofd zetten, moest het gewoon met haar delen. Dus vroeg aan haar, wat je eerder zei, moet ik dat zien als een afwijzing of wil je het wel gewoon proberen ofzo? Toen zei ze dat ze er heeel graag haar best voor wil doen. Nu zie ik haar donderdag of vrijdag avond weer, ze laat nog weten welke avond het beste uitkomt.
Maar nu wil haar eigenlijk wel echt nog eens vertellen wat ik voor haar voel, en dat ik constant aan haar denk. En dat ik het gewoon wil proberen, wil haar ruimte gunnen, maar er ook voor haar kunnen zijn als het tegen zit, of als ze zich rot voelt, en wil met haar mooie momenten delen. Dat wil ik ook tegen haar zeggen, maar wat zeggen jullie? Is dat slim om dan te zeggen? Of hebben jullie nog tips?
Als er mensen zijn die het niet helemaal gelezen hebben, snap ik volledig. Excuses voor dit lange verhaal, maar merk dat ik het gewoon al fijn vind om het op te kunnen schrijven. Alvast bedankt!
|