Advertentie | |
|
28-02-2010, 10:59 | ||
Citaat:
Maar dit had je natuurlijk ook zelf op kunnen zoeken voor je ging oordelen Zo'n 15 á 20 procent van de bevolking heeft er in meer of mindere mate 'last' van. Dus niet alleen jongeren, maar aangezien jongeren in de puberteit zitten, wat een moeilijke fase in je leven is, hoor je wel vaker dat jongeren er last van hebben. Zij proberen zichzelf te ontdekken, een eigen identiteit op te bouwen en komen er dan achter dat het voor hun totaaaaal anders werkt dan voor leeftijdsgenootjes. Op een latere leeftijd, na de middelbare school, heb je meer keuzevrijheid in wat je met je leven wilt, en zul je dus ook meer de dingen uitzoeken die bij je passen. Waardoor je minder geconfronteerd word met het feit dat je 'anders' bent. Voor mij is hooggevoeligheid een verklaring voor waarom ik ben zoals ik ben, maar waarschijnlijk als ik geheel onderzocht word komen de wetenschappers met de briljante term PDD-NOS, wat ongeveer evenveel zegt als: ja wij weten het ook niet hoor, pfff.
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
28-02-2010, 11:08 | ||
Citaat:
En natuurlijk is de wereld harstikke hard, we moeten allemaal maar presteren, en vooral beter zijn dan een ander en meer hebben etc. Maar ondertussen lijden ze in Afrika honger, en wij kijken er naar via onze 140 cm flatscreens & supersnelle nieuwe laptops. En als er dan om een bijdrage wordt gevraagd dan geven we die, zodat we het schuldgevoel, wat op de achtergrond aan ons knaagt, weer even stil houden.
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
28-02-2010, 11:22 | ||
Citaat:
Hoort dat ook bij hooggevoeligheid dan? Ik wil niet lullig doen hoor, maar zulk soort mensen zie je allemaal bij elkaar zwermen als 14 jarige emo's. |
28-02-2010, 11:54 | ||
Citaat:
In mijn leven heb ik een balans gevonden tussen mezelf en anderen. Ik pak voldoende tijd en ruimte voor mezelf, opdat ik de rest van de dag er kan zijn voor anderen. Ik doe de dingen die ik leuk vind, een baan in de horeca en in mijn vrije tijd teken ik vaak. Sterker nog, ik doe níets, maar dan ook níets waar ik zelf niet achter sta of het uiteindelijke nut niet van in zie. Mijn leven gaat dus vooral om mezelf, en wat ik leuk en belangrijk vind, en daarin doe ik graag dingen voor anderen. Ik kan met mensen van zo'n beetje alle groepen omgaan, mits die mensen zichzelf niet in de vernieling helpen en er daarna zielig over doen en anderen de schulg geven. Emo's zijn dus wel de láátste groep mensen waarmee je mij ziet samenzwermen
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
28-02-2010, 12:48 | |
Fjoew, gelukkig maar. Had het idee gekregen dat zulke mensen echt zo zonder eigen leven leefden, alleen maar letten op wat anderen krijgen/denken/doen.
Gelukkig maar Trouwens, je bent veel beter dan de meeste 21 jarigen die ik ken! Zijn andere hooggevoeligen ook zo? Of moeten zij die balans nog vinden? |
28-02-2010, 13:01 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Ik kan me vaak kwaad maken om het onrecht in de wereld. Om mensenleed maak ik me eerlijk gezegd niet heel erg druk, het is vooral dierenleed en overschilligheid van mensen ten opzichte van de natuur die me hard raakt. Ook kan ik me zo nu en dan enorm boos maken om de seks-obsessie van de maatschappij. Af en toe is het alsof alles alleen maar om 'neuken' draait en het hele liefdes-/intimiteitsaspect (dat daar in mijn ogen bij zou moeten horen) vergeten wordt. Waar ik het ook regelmatig moeilijk mee heb is de aandachtloze manier waarop veel mensen (lijken te) leven. Ik krijg de indruk dat een heleboel mensen geen oog hebben voor de kleine dingen in het leven en daarmee een hoop geluk mislopen. Dat vind ik jammer om te zien. Dat is voor mij trouwens wel een voordeel van hooggevoelig zijn: ik kan ontzettend genieten van 'onbenullige' dingen. Als ik een vogel hoor zingen, of als iemand me oprecht vriendelijk gedag zegt, of als ik bijvoorbeeld 's ochtends in de bus zit en uitzicht heb op mistige weilanden en de zon begint op te komen kan dat me intens ontroeren. De keerzijde is dat ik door kleine dingen ook heel makkelijk mijn dag kan laten verpesten en dat als iemand bijvoorbeeld iets negatiefs tegen me zegt (als is het maar een onbekende op een forum) ik daar een jaar later nog last van kan hebben. Er komt veel binnen, maar dat maakt me ook heel kwetsbaar. Nouja, conclusie: Ik denk zeker dat mijn hooggevoeligheid mijn leven moeilijker en ook eenzamer maakt, maar aan de andere kant des te waardevoller. Ik leef intens en met veel aandacht, en ik geloof dat hoe moeilijker iets is, hoe meer voldoening je er uit kunt halen. |
28-02-2010, 18:38 | |
Hoe weet je of je hooggevoelig bent of niet?
Want ik herken mezelf in dingen die JustADreamer en Rasmusje zeggen, maar zou niet kunnen zeggen of ik nou hooggevoelig ben of niet..
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
28-02-2010, 19:56 | |
Een test geschreven door Dr. Elaine Aron, die ook meerdere boeken over dit onderwerp heeft geschreven.
Answer these statements with a "yes" or "no." I am easily overwhelmed by strong sensory input. I seem to be aware of subtleties in my environment. Other people's moods affect me. I tend to be very sensitive to pain. I find myself needing to withdraw during busy days,into bed or into a darkened room or any place where I can have some privacy and relief from stimulation. I am particularly sensitive to the effects of caffeine. I am easily overwhelmed by things like bright lights, strong smells,coarse fabrics,or sirens close by. I have a rich,complex inner life. I am made uncomfortable by loud noises. I am deeply moved by the arts or music. My nervous system sometimes feels so frazzled that I just have to go off by myself. I am conscientious. I startle easily. I get rattled when I have a lot to do in a short amount of time. When people are uncomfortable in a physical environment I tend to know what needs to be done to make it more comfortable (like changing the lighting or the seating). I am annoyed when people try to get me to do too many things at once. I try hard to avoid making mistakes or forgetting things. I make a point to avoid violent movies and TV shows. I become unpleasantly aroused when a lot is going on around me. Being very hungry creates a strong reaction in me,disrupting my concentration or mood. Changes in my life shake me up. I notice and enjoy delicate or fine scents, tastes, sounds, works of art. I find it unpleasant to have a lot going on at once. I make it a high priority to arrange my life to avoid upsetting or overwhelming situations. I am bothered by intense stimuli, like loud noises or chaotic scenes. When I must compete or be observed while performing a task, I become so nervous or shaky that I do much worse than I would otherwise. When I was a child, my parents or teachers seemed to see me as sensitive or shy. Op iets van 2 of 3 heb ik geen ja gezegd. Ik vind gewelddadige films soms wel grappig, omdat ik er op de een of andere manier afstand van neem ofzo, zodat het niet bij me binnenkomt. Verder kan ik normaal best tegen harde muziek, maar soms ook totaaaaal niet juist, dan lijkt het echt te blijven na-echoën in mijn hoofd. En op mijn werk heb ik er ook geen problemen mee om 100 dingen tegelijk te doen, maar dat doe ik dan uit mezelf, een ander moet het me niet gaan opdringen.
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
28-02-2010, 20:09 | ||
Citaat:
Ikzelf ben al van jongs af aan in aanraking gekomen met spiritualiteit. Dingen als meditatie, wierrook, mandala's tekenen, ademhalingstechnieken. Ondertussen volg ik ook een opleiding tot spiritueel werker, waarin ik ook weer een hoop leer zodat ik mezelf niet constant weggeef. Dus ja, ik denk wel dat anderen die balans nog moeten vinden (wat niet betekent dat ook zij hun heil zullen vinden in spiritualiteit, maar daarin vind je wel diepgang en rust en gaat het niet om prestaties). Veel hooggevoeligen rennen nog mee in het tempo van de maatschappij, proberen nog bigger better faster stronger te zijn dan anderen en dat werkt gewoon echt niet voor hooggevoelige mensen. En het feit dat veel hooggevoelige mensen een verkeerd labeltje opgeplakt krijgen gaat ook écht niet helpen. ADHD, pdd-nos, Asperger bijvoorbeeld, en dan krijg je medicijnen of een compleet therapieschema om je toch vooral 'normaal' deel te laten uitmaken van een wereld die zichzelf naar de klote helpt. Thank god dat mijn ouders mij nooit zo ver hebben laten uitpluizen door reguliere artsen/psychologen etc.
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
28-02-2010, 21:25 | |
Bedankt voor de reacties, ik herken me in werkelijk alles wat jullie zeggen.
Ik heb er ook altijd veel problemen mee gehad. Ik heb een depressief verleden met chronische vermoeidheid dat nog steeds doorlummelt (vooral in de winter). Ook heb ik altijd slaapproblemen gehad omdat ik dingen maar niet los kan laten. Alle problemen, alle ellende, alle vragen, alle verwarring van iedereen die ik op een dag ontmoet blijven in mij rondspoken. Het resultaat is dat ik eigenlijk niet goed kan functioneren in deze maatschappij. Ik heb een aantal psychologen gehad maar het hele begrip Hoogsensitief persoon lijken ze nergens te snappen (en tja jongens horen niet gevoelig te zijn he...). Wat ze wel snappen is dat je pillen moeten slikken als je je niet goed voelt, maar waar het vandaan komt is ze een raadsel. Dus daar begin ik niet meer aan. Ook kan ik geen enkele opleiding afmaken. Ik ben op de middelbare school te laag geplaatst dus ik heb nooit ergens voor kunnen gaan wat ik eigenlijk wilde. Maarja waarom zou ik mezelf klaarstomen voor een maatschappij waar ik niet in pas, of waar ik überhaupt in WIL passen; de enige 3 dingen die bij mij uit beroepskeuzetesten kwamen is: Schrijver, kunsthistoricus, en filosoof. Volgens mijn gevoel zijn we ook gewoon verkeerd bezig in deze maatschappij. Het bewustzijn hier staat me niet aan. Ik kijk naar mijn omgeving als één grote pot verwarring. Als één groot theater waar we allemaal nietsvermoedend in meespelen. Ook vind ik het nieuws een waardeloos programma; een stroom ellende waar we uiteindelijk toch niets mee kunnen. Als we ons nou eens bewuster met ons eigen leven bezig zouden houden... Gelukkig heb ik ervaren dat het leven veel meer omvat dan slechts een verzameling doelen, verlangens, denkbeelden evolutionaire verklaringen en "stofjes in de hersenen theorieën". Buiten ons chaotische denken heb ik een helderheid gevonden die ligt in het beoefenen van niet-denken. Onder andere door zen-boeddhisme en meditatie. En dat is een geluk geweest, want als ik vast was blijven zitten in de verwarde, koude wereld die niet met mijn gevoel klopt dan was ik gewoon gek geworden en had ik geen reden meer gehad om ook nog maar iets te doen. En dat is eigenlijk het belangrijkste in mijn leven. Dat ik weet dat er helderheid en waarheid ligt onder onze verwarde gedachtes. En om dat verder te ontwikkelen ben ik van plan naar Azië te vertrekken. In Nederland wordt ik gewoon te veel afgeleid. Ik heb wel veel goede vrienden en leuke familie, maar voor de rest heb ik geen reden om te blijven.
__________________
"Atheïsm: the religion devoted to the worship of one's own smug sense of superiority" ;)
|
28-02-2010, 21:43 | |
Ted Zeff - Overlevingsgids voor hoogsensitieve personen, die zou je eens moeten lezen. Heb hem zelf nog niet helemaal uit, maar herkende me er in en vond er ook best nuttige tips in staan.
Ik snap wel wat je zegt over de maatschappij, en er niet in WILLEN passen, maar, als wij als hooggevoelige mensen ons niet op onze manier mengen in die maatschappij zal de rest zéker nooit wakker geschudt worden En Azië, of vooral China in mijn beleving, daar waar nóg meer prestatiegerichtheid is, alles synchroon moet en je minstens perfect moet zijn. Ik weet niet of je het daar wel gaat vinden eerlijk gezegd. Uiteraard is daar ook het boeddhisme en dergelijke, maar ik denk dat wij niet voor niets geboren worden hier. Langzaamaan worden we ons allemaal steeds bewuster dat we zo niet door kunnen gaan, ik zie al wel een verbetering. En over beroepskeuzetesten: hoe serieus kunnen wij die nog nemen? Gemaakt voor en door deze maatschappij, die hooggevoeligheid over het algemeen totale aanstellerij vind. Ook ik heb mijn heil gezocht in spiritualiteit, en wil dat uiteindelijk, na mijn opleiding gaan combineren met het runnen van een horecatent. Geen idee hoe nog, maar ik wil het heel graag dus ik vind vast wel een manier Als hooggevoelige mensen zullen we ons van de paden af moeten begeven, nieuwe wegen creëren, meer creativiteit de wereld in helpen... En op zich bevalt die uitdaging mij tegenwoordig wel, mede omdat alles tegenwoordig vanzelf op mijn pad lijkt te komen ofzo...
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
01-03-2010, 10:42 | |
Bedankt voor de tip.
Nouja, Azië is erg groot met heel veel verschillende landen en culturen. Ik zie wel, misschien kom ik na een half jaar al weer terug en kan ik alles accepteren voor wat het is. Of misschien blijf ik wel jaren. Ik weet niet of er een reden is dat ik hier geboren ben, of dat je kan spreken van achterliggende redenen in deze wereld. Maar ik vind wel dat mensen vooral hun gevoel moeten volgen als ze zich ergens niet goed bij voelen. Het leven schiet voorbij maar toch zoeken we altijd naar een stabiele toestand in een wereld van verandering. Ik wil niet leven in een stabiele toestand. Als ik post krijg van een pensioenregeling dan schiet ik in de lag en gooi ik het in de prullenbak. Ook krijg ik de kriebels van uitvaartverzekeringen. Een horecatent is niet niks. Dat zal zeker een uitdaging worden ja. Ik zou de stress denk ik niet aankunnen. Ja de uitdaging bevalt mij ook. Gelukkig kunnen we op deze leeftijd al wat helderder denken. Ga niet waar het pad je leidt, maar ga daar waar geen pad is en laat een spoor achter...
__________________
"Atheïsm: the religion devoted to the worship of one's own smug sense of superiority" ;)
|
Ads door Google |
01-03-2010, 11:27 | |
Grappig: dus volgens wikipedia ben ik hooggevoelig, omdat ik helemaal gek word als ik bijvoorbeeld watten aanraak, of als ik van dat krakend (doorzichtig) papier laat kraken (dat ze gebruiken voor bijvoorbeeld bloemen). Daarbij heb ik ook een zeer rijk gedachteleven, leeftijdsgenoten die op een totaal ander niveau zitten, ga zo voort...
Interessant, maar om mezelf nu 'trots' in een hokje te gaan stoppen omdat ik enkele symptomen bevat? Wil je zeker weten of je hooggevoelig bent, ga naar je huisarts... |
01-03-2010, 12:43 | ||
Citaat:
Maar weet je, labeltjes zeggen mij niets. Ik ben gewoon wie ik ben, en daar kan ik zoveel labeltjes gaan opplakken: barista, vriendin, huisgenoot, dochter, zus, nicht, kleinkind, bagelaar, serveerster, werknemer, hooggevoelig, creatief etc. Maar geen enkel labeltje kan precies omschrijven wie ik ben. Ik ben al die labeltjes bij elkaar, en dáár ben ik trots op. Ik ben blij met mezelf en hoe ik in de wereld sta, met wat ik voor anderen beteken, en ook met mijn minpunten. Ik accepteer mezelf en neem verantwoordelijkheid voor alles wat ik doe. Ik had ook in een hoekje kunnen gaan zitten huilen omdat ik hooggevoelig ben en mezelf als slachtoffer kunnen gaan zien van de maatschappij, en daar had werkelijk niemand iets mee opgeschoten. Dat ik weet dat ik hooggevoelig ben geeft mij alleen maar mogelijkheden om er rekening mee te houden, zodat ik zo goed mogelijk kan functioneren. En dáár gaat deze discussie over, niet over dat we ons meer zouden voelen, en daarom 'trots' zijn, nee het gaat puur over zelfacceptatie, en het uitwisselen van onze verhalen.
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
01-03-2010, 13:18 | ||
Citaat:
Pensioensregelingen en uitvaartverzekeringen vind ik ook dikke onzin, de economische crisis heeft ons hopelijk wel genoeg laten zien hoe goed en verstandig banken en dergelijke met ons geld omgaan. Neuh, ik zorg zelf wel dat ik geld overhoud voor later. En ik doneer mezelf wel aan de wetenschap als ik dood ben, en anders gooien ze me maar in een bananendoos de grond in. Over die horecatent, op de een of andere manier kan ik die stress dus wel aan, ik had dit ook nooit verwacht vroeger, want toen moest ik er niet aan denken om op een dag met zoveeeeel mensen in aanraking te komen. Ik denk dat het me lukt omdat ik me tegenwoordig heb beschermd tegen het binnendringen van andermans emoties ofzo. Vroeger kon ik van het ene moment opeens van keivrolijk naar knetterdepressief veranderen, en meestal was dat omdat ik dat gevoel van iemand anders oppikte, dat heb ik nu niet meer. Nu merk ik het nog wel als iemand niet lekker in zijn vel zit, maar kan ik er van een afstand naar kijken, en soms zelfs diegene iets beter laten voelen. Een simpele glimlach, een goed gesprek of een lekkere bak koffie doen wonderen Uiteraard moet ik wel een goed team om me heen hebben wil ik aan m'n eigen horecatent beginnen, want 7 dagen in de week ga ik het niet trekken.
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
02-03-2010, 19:43 | |
Haha, forget what I said, mijn oh zo stabiele leventje is vandaag bruut overhoop gehaald: ik ben mijn baan kwijt En nu weet ik het dus ook gewoon even niet meer, ik zal het niet vergelijken met een tsunami, en ik weet ook wel dat het goed komt... Maar echt, what the fuck... Díe zag ik even niet aankomen!
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
03-03-2010, 11:55 | ||
Citaat:
En het aantrekken van wereldleed heb ik inmiddels al 10 jaar achter me gelaten, heb al genoeg dingen om over na te denken zonder dat ik me druk maak om stervende afrikanen. Verder zou ik mezelf niet hooggevoelig willen noemen, maar dat is nou eenmaal de term die ze hanteren.
__________________
The Dustbin Cried The Day The Dustman Died.
|
03-03-2010, 14:13 | ||
Citaat:
'Life is like a box of chocolates, you never know what you're gonna get' Maar een heleboel wat er in zit vind ik niet lekker.
__________________
"Atheïsm: the religion devoted to the worship of one's own smug sense of superiority" ;)
|
Advertentie |
|
03-03-2010, 14:14 | ||
Citaat:
__________________
"Atheïsm: the religion devoted to the worship of one's own smug sense of superiority" ;)
|
03-03-2010, 14:32 | ||
Citaat:
|
04-03-2010, 21:13 | ||
Citaat:
Als ik mezelf niet kan zijn hoeft een baan voor mij echt niet, daarbij vind ik kwaliteit en passie voor wat je doet ook erg belangrijk, als dat in een bedrijf niet staat boven de winst, well forget it. Och, mocht ik over een maand niets gevonden hebben kan ik altijd nog camgirl worden
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
05-03-2010, 19:55 | ||
Citaat:
|
06-03-2010, 14:21 | ||
Citaat:
|
06-03-2010, 18:17 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
06-03-2010, 18:23 | ||
Citaat:
__________________
"Atheïsm: the religion devoted to the worship of one's own smug sense of superiority" ;)
|
06-03-2010, 19:50 | ||
Citaat:
http://www.hypnotherapienederland.nl/hsp.htm Gewoon wat dingen dat een groepje single vrouwen van 40 bij elkaar bracht en om elkaar op te beuren noemden ze het hooggevoeligheid. Hoe kwam jij erop dat je hooggevoelig was, dan? Vast niet dat een er een hoogleraar anatomie naar je toestapte en vertelde dat je hooggevoelig was. EDIT: ik heb niks tegen ook maar iemand van jullie persoonlijk, maar alleen tegen die hooggevoeligheidstheorie. |
07-03-2010, 14:01 | ||
Citaat:
En als zo'n grote groep mensen zich kan vinden in die symptomen, dan is er toch duidelijk wel wat aan de hand, en daar kunnen we onze ogen voor sluiten, maar daarvan gaan deze mensen zich niet ineens 'normaal' voelen in de maatschappij. Ik heb al van jongs af aan het besef dat ik anders denk, voel en leef als anderen. Waar anderen veel vriendjes hadden en buiten speelden zat ik thuis boekjes te lezen met m'n moeder. Mijn interesses zijn altijd anders geweest dan die van anderen, vergeleken met mijn leeftijd, maar ook gewoon überhaupt. En nu heeft het bij mij ook deels te maken gehad met een doodzieke moeder dat ik al vroeg nadacht over de dood en het leven en zo, maar ja de zoektocht naar diepgang en zinvol leven is er altijd geweest. En als je daarmee aan komt zetten op een feestje of waar dan ook, dan kijken ze je raar aan. Misschien wel logisch, maar ik wist vroeger écht niet hoe ik het over koetjes en kalfjes moest hebben, en nu ik het wel weet wíl ik het gewoon niet. En dat terwijl ik echt geen antisociaal persoon ben, ik kan heel goed gesprekken met inhoud voeren, uren kletsen tot diep in de nacht, soms ouwehoer ik ook gewoon maar niet om 'interessant' gevonden te worden... Dan ga ik liever voor de stilte... Maar het feit dat we 'anders' denken, voelen en willen leven zegt natuurlijk niet dat wij niet ook gewoon mensen zijn, niet meer of minder dan een ander. Ik kan op niet-hooggevoelige mensen ook duizentveel labeltjes plakken, net als op hooggevoelige mensen. En als je al die labeltjes vergelijkt dan zie je dat er niet alleen verschillen zijn, maar ook overeenkomsten. Ik kan ook de hooggevoelige mensen in een groep er vrij snel uitpikken, gewoon omdat ik weet waar ik op moet letten, dat betekent niet dat ik het altijd goed heb, maar wel vaak. (net zoiets als dat homo's elkaar vaak herkennen) Dat betekent niet dat ik met hen ook gelijk het beste kan opschieten. Mijn vriendje en mijn beste vriendin zijn niet hooggevoelig, en toch heb ik voor hen gekozen om het meeste van mijn vrije tijd aan te besteden. En mijn bedrijfsleidster is ook niet hooggevoelig, en toch kan ik met haar ook best diepgaande gesprekken voeren. Het ligt er maar net aan of je bepaalde interesses deelt, en soms moet je ook gewoon een beetje moeite doen om het te laten werken, zoals mijn vriend en ik. We weten van elkaar hoe we in elkaar zitten, en daar houden we rekening mee. Hoewel hij me soms ook nog wel eens 'normaal' probeert te maken, as in: me een normale studie die ik niet interessant vind aan proberen te smeren omdat het leuk staat op mijn cv, willen dat ik een baan neem waar ik meer geld mee verdien maar die ik niet leuk vind etc. Maar dat gaat toch nooit gebeuren, en dat weet hij ook, dus dan laat ik hem maar weer proberen, om vervolgens af te sluiten met een 'nee'.
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
Ads door Google |
07-03-2010, 16:49 | ||
Citaat:
Dat moeten die vrouwen zelf weten, daar heb ik niets mee te maken. Hooggevoeligheid is voor zover ik weet niet ondersteund door fysiek bewijs. Maar dat maakt niet uit, want dat hebben we niet nodig. Mensen die bijna-dood ervaringen hebben gehad hoeven niets te weten van "stofjes in de hersenen" theorieën, zij weten wat ze hebben ervaren. Hooggevoelige mensen weten wat ze sinds hun geboorte ervaren: een gevoeligere omgang met de omgeving dan de meeste mensen. Een verschil in verwerking. Ik weet dat ik hooggevoelig ben omdat de er simpelweg een verschil is. De theorie ondersteund dit en bind mensen als ik samen, zodat we niet als aanstellers worden bestempeld.
__________________
"Atheïsm: the religion devoted to the worship of one's own smug sense of superiority" ;)
|
07-03-2010, 17:44 | |
Verwijderd
|
Ik herken me in al deze punten, maar volgens mij zegt dat niet zo veel. Het ligt ook heel erg af van mijn buien. Ik bedoel.. Soms zonder ik me af, maar soms heb ik zin in gezelschap. Soms heb ik tijden waarin ik veel nadenk over alles, maar ook tijden waarin ik dat amper doe. En dit zijn slechts twee voorbeelden, maar zo kan ik dat bij ieder punt herhalen.
Ik heb zelf nooit problemen gehad met wie ik ben en hoe 'gevoelig' of 'emotioneel' ik ben. Heb ook nooit de neiging gehad het te veranderen of te verbergen. Stiekem heb ik het gevoel dat mensen het zichzelf soms gewoon te moeilijk maken. Je bent wie je bent, doe wat goed voelt. |
07-03-2010, 19:58 | |
Hebben die punten niet veel overlap met de symptomen die het gevolg zijn van stress? Immers, normaal gesproken herken ik me totaal niet in het beeld, maar ik heb een periode gehad waar ik juist heel goed paste in dat beeld. Dat klopt ook met het beeld van waar de maatschappij zich naartoe beweegt: meer presteren en dus meer stress. Ik zou haast durven beweren dat er een correlatie is tussen hooggevoeligheid en stress. Langdurige stress maakt je immers ook gevoeliger voor prikkels van buitenaf.
__________________
Diamanten zijn moeilijk te vinden.
|
07-03-2010, 19:58 | ||
Citaat:
Als ik die test doorlees heb ik veel punten waar ik vroeger heel erg niet tegenkon, en waar ik nu nog soms last van heb. Luide muziek bijvoorbeeld, meestal kan ik het hebben, maar als ik erg onder druk sta, moe ben of op andere manier minder in mijn vel zit dan moet ik er echt niet aan denken. Ik ben ondertussen ook blij met mezelf en hoe ik ben, en hoef het ook niet meer te verbergen of veranderen, maar dit was vroeger wel anders. Als kind ben je toch vatbaar voor de meningen van anderen, zeker als je al niet zo stevig in je schoenen staat en je eigenlijk al veel verder bent dan je leeftijdsgenootjes. Als ik toen had geweten wat ik nu weet... Pffft, dan zou het zooooo veel makkelijker geweest zijn.
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
07-03-2010, 20:02 | ||
Citaat:
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
07-03-2010, 20:21 | |||||
Verwijderd
|
Citaat:
Dit is overigens geen kritiek op jou persoonlijk, maar een aanmerking op de gedachtegang van veel mensen die claimen hooggevoelig te zijn. Citaat:
Ik zeg niet per se dat dit betekent dat we geen ziel of psyche of ander innerlijk leven hebben, ofzo. Ik zeg alleen dat je niet kunt ontkennen dat je hersenen een groot onderdeel zijn van hoe je bent. Dus als eenmaal vaststaat dat effect X veroorzaakt wordt door hersendingetje Y dan is er geen reden om jouw subjectieve interpretatie van die gebeurtenis als superieur te zien. Het is alsof een hedendaagse wetenschapper praat met een of andere pottenbakker uit de Klassieke tijd, en hem probeert te vertellen over de zon. "De zon is een grote zwevende bol, en hij bevat allemaal hete stoffen," zegt 'ie. "Soms heb je een eclips, dat is als de maan voor de zon gaat staan." En dan zegt die persoon: "Daar geloof ik niks van, die 'zwevende bol'-theorieën. Ik weet wat ik zie en wat ik voel. De zon is een klein plat oog dat op ons neerkijkt en hij woont in de lucht en als we hem boos gemaakt hebben dan gaat hij midden in de dag opeens weg. Wat een eclips is weet ik niet, dat bestaat niet. Gekke man." Behalve dan dat die pottenbakker na zo'n gesprek gewoon weer potten gaat bakken, terwijl veel van dat zogenaamd hooggevoelige volk eerder z'n handje gaat ophouden terwijl het klaagt dat de wereld 't zo moeilijk heeft gemaakt voor hun kwetsbare, unieke wezen. Citaat:
Citaat:
Kortom, het hangt allemaal af van je instelling. Nou zijn er ook mensen voor wie het echt een stuk lastiger ligt, mensen die deze eigenschappen echt heel zwaar hebben. Dat kan, en dat zou ik inderdaad vergelijken met een groter obstakel dan mijn verbranden-in-de-zon-voorbeeld. Maar dan hebben we 't echt over een klein percentage. De rest wil - volgens mij - gewoon graag uniek en getergd zijn. Al zal men dat niet snel toegeven, want toegeven dat je bezig bent met zelfsabotage is best moeilijk. Moeilijker dan blijven wentelen in zelfmedelijden. |
07-03-2010, 20:30 | |
Verwijderd
|
Ik moet trouwens ook altijd een beetje lachen om mensen die inderdaad willen verhuizen naar Azië of Tibet of Indië of Afrika of China of noem maar op. Vaak hoor je als reden dat de mensen aldaar een grotere band zouden hebben met de natuur en bewuster zouden leven enzo. Het kan ook goed gaan hoor, daar niet van, want het klopt wel dat daar een heel ander soort maatschappij is dan hier. Voor sommigen is het een uitkomst, dat hangt af van het soort wensen en verwachtingen dat je hebt. Maar verreweg de meesten zullen óf keihard tegen zichzelf aan lopen óf van een koude kermis thuiskomen.
Of beide. China is bijvoorbeeld de grootste milieuvervuiler van het moment. In veel van die landen wordt afval op straat gesmeten, staan de grote steden vol smog, worden 'consumptiedieren' op een veel pijnlijkere en minder humane manier afgemaakt, en geeft men juist helemaal niks om natuur, omdat er nou eenmaal zoveel van over is daar. In Nederland kun je drie maanden vergaderen om een stukje park van twintig vierkante meter; daar worden gerust duizenden hectaren gekapt omdat er bomen in overvloed zijn. (Of zo lijkt het, want op wereldwijde schaal hebben we wel behoorlijk te kampen met de gevolgen van dergelijk verbruik/gebruik/misbruik van de natuurvoorraden die we hebben. Maar goed.) In Nederland hebben we politieke partijen die zich zorgen maken om 't onverdoofd afknippen van biggenstaartjes, zodat andere varkens er niet aan gaan bijten. In andere landen worden varkens levend in kokend water gedumpt, waar ze een langzame en pijnlijke dood sterven, omdat dat het villen makkelijker maakt. Hier vinden we het dierenmishandeling als iemand een pantoffel naar z'n kat gooit. Daar moet je stenen gooien naar roedels wilde straathonden, om ze op een afstand te houden, want anders peuzelen ze gerust een stukje van je been op. En ook: in veel van die landen moet je kei- en keihard werken om iets te bereiken. Er is helemaal geen tijd of plaats om op het internet verhalen op te hangen over hooggevoelig zijn en een baan willen die jou persoonlijk aanspreekt, er is geen middelbare school die je de schuld kunt geven van jouw achterlopen, geen sociale huurwoningen, geen vangnet. Je slaagt of je faalt. Er is geen Wajong en geen bijstand. Er is wel veel vervuiling en corruptie en zinloos geweld en dierenmishandeling. En veel mooie natuur, dat is waar. Maar voor de rest mag je in zo'n land blij zijn als je überhaupt werk, eten en onderdak hebt. Hooggevoeligheid is - bij de meesten - een luxeprobleem. |
07-03-2010, 20:35 | ||
Citaat:
__________________
Diamanten zijn moeilijk te vinden.
|
07-03-2010, 20:58 | ||
Citaat:
Je hebt ook gelijk, vind ik, dat veel mensen zichzelf voor de gek willen houden. Het klinkt heel gek, maar ik heb soms van die momenten dat ik zou willen dat me iets ergs overkwam, voor de aandacht. Daar voel ik me ontzettend slecht over (naderhand), maar ik laat het telkens wel gebeuren, voor een tijdje. Ook met de hooggevoeligheiddinges, het is er, maar het hoeft je niet zo te raken. En al helemaal maakt het je geen 'uniek' persoon, iets wat ik ook heel graag wil, op sommige momenten.
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
08-03-2010, 12:21 | ||||||
Citaat:
Citaat:
Wetenschap houdt zich bezig met het objectieve materiële, het subjectieve geestelijke kan ze eigenlijk niet zo veel over zeggen, omdat ervaringen uniek zijn. Een nabootsing van een ervaring is niet de ervaring zelf. Als je met zo'n onderzoek aan komt bij iemand die zo'n ervaring heeft gehad, iemand die dus totaal geen angst meer heeft voor de dood, dan zal hij of zij je alleen maar met een glimlach aankijken vermoed ik. Wetenschap is te reductionistisch om de werkelijkheid te omvatten. Wetenschap werkt met vastgelegde modellen van de werkelijkheid, maar dat is niet de dynamische werkelijkheid zoals we die elk moment kunnen ervaren. Het is wel interessant hoor, dat onderzoek. Maar ik hecht meer waarde aan anekdotes van mensen in dit geval, want daar heb ik veel over gelezen. Oja en wat ik voel uiteraard. En als dat mij een zweverige boomknuffelende hippie maakt, dat interesseert me dat helemaal niks. Citaat:
Citaat:
Ik ben hier niet op dit topic om te zeuren of om medelijden te vragen, maar om ervaringen uit te wisselen. Op dit moment heb ik dingen niet zo goed op een rijtje, het is vaak chaos in mijn hoofd. Een opleiding zit er nu gewoon even niet meer in. Ik wil het land uit omdat ik helderder wil worden. ik wil ook ellende meemaken, maar ook meer rust ervaren, zodat ik een realistischer perspectief krijg op de wereld. Maar bedankt voor die colloquium doctum tip. Citaat:
Zo moeten wij ons inderdaad niet laten overheersen door een etiket, omdat het altijd maar een klein deel van ons persoon is. Er valt heel veel te vertellen over heel veel verschillende menselijke eigenschappen, en in dit topic gaat het om een eigenschap dat sommige mensen wat gevoeliger maakt dan anderen, en daarom soortgelijke ervaringen uit kunnen wisselen. We moeten een begrip als hooggevoeligheid ook niet als een kruis met ons meedragen, maar we moeten er wel rekening mee houden als we overbelast dreigen te raken, of als we ons gevoel negeren. Ik voelde me vroeger vaak juist minderwaardig en niet passend in de maatschappij, en soms is dat nog steeds zo. Maar door een begrip als hooggevoeligheid weet ik dat ik soms naar mezelf moet luisteren in plaats van de rest proberen bij te houden. Want dat gaat gewoon niet en dat verschil is een feit.
__________________
"Atheïsm: the religion devoted to the worship of one's own smug sense of superiority" ;)
|
28-03-2010, 08:07 | |
Ik heb me een hele tijd afgesloten voor mensen. Ik voelde me anders dan andere mensen. Niemand begreep mij.
Ik keek heel anders tegen dingen aan, wat je ook al zei, dat de wereld soms zo onverschillig en hard lijkt. Alsof ze er niet bij nadenken en alles op automatisch piloot gebeurd. Ik kan het niet accepteren. Word er boos om. Mijn leraren en kennissen/familie weten van mij dat ik soms zomaar boos word. Ze snappen niet waarom. Dus hoe ik ermee omga? Tja...word er soms depressief door, kan het gewoon niet accepteren, en word kwaad omdat de wereld soms zo hard lijkt. |
28-03-2010, 11:48 | |
Verwijderd
|
I seem to be aware of subtleties in my environment.
Other people's moods affect me. I have a rich,complex inner life. I am made uncomfortable by loud noises. I am deeply moved by the arts or music. I am conscientious. I get rattled when I have a lot to do in a short amount of time. When people are uncomfortable in a physical environment I tend to know what needs to be done to make it more comfortable (like changing the lighting or the seating). I am annoyed when people try to get me to do too many things at once. I try hard to avoid making mistakes or forgetting things. I make a point to avoid violent movies and TV shows. Being very hungry creates a strong reaction in me,disrupting my concentration or mood. Changes in my life shake me up. I notice and enjoy delicate or fine scents, tastes, sounds, works of art. When I was a child, my parents or teachers seemed to see me as sensitive Ik vind mezelf helemaal niet hooggevoelig, maar deze kloppen allemaal voor mij. Nou ja ik krijg altijd een beetje de kriebels bij dit label. Natuurlijk zijn sommige mensen gevoeliger dan anderen, en natuurlijk zijn er een aantal heel erg gevoelig, maar nu wordt weer gedaan alsof het een soort type mens is dat heel anders is dan andere mensen. Terwijl alle mensen in meer of mindere mate voldoen aan de 'eisen' van dit soort dingen. Ik herken me bijv. ook wel in wat jij zegt Justadreamer dat je gewoon niet kúnt denken aan alle leed wat er is, dat je je er voor af moet sluiten, omdat je anders niet functioneert. Maar dat geldt echt voor heel erg veel mensen, want bijna iedereen kan er niet goed tegen als je ten volle beseft wat er gebeurt op bepaalde plekken. Ik kan met m'n verstand zeggen dat het goed is als er wat mensen doodgaan want de aarde is al te vol met ons, maar als ik naast iemand zou zitten die sterft van de honger, dan zou dat niet te verdragen zijn, dan wil je die persoon helpen. En dat geldt voor vrijwel iedereen. Hetzelfde geldt als je hier gewoon in Nederland zit maar je je ten volle beseft hoe zo'n situatie is. Maar met zo'n instelling kun je niet zelf doorgaan met je leven, dus iederéén sluit zich daar deels voor af. |
28-03-2010, 15:06 | |
Het is ook niet alsof wij een heel ander type mens zijn... Wij worden alleen zo geboren en kijken van jongs af aan al anders tegen de wereld aan. Ik heb bij mijn moeder gezien dat haar wereldbeeld ook ineens veranderde, vergelijkbaar werd met die van hooggevoelige mensen, nadat bij haar kanker was geconstateerd. De dood kwam in zicht, en alle dingen die tot dan toe zo belangrijk leken waren dat ineens niet meer. Ze werd ook gevoeliger voor dingen, omdat ze er meer voor openstond. Met een bal tegen de muur gooien (buiten) dat zat er voor ons niet meer in, want voor m'n moeder leek het of het hele huis op instorten stond. Ook bij mensen in de midlife-crisis zie je soms ineens zo'n ommekeer... Ze beseffen zich dat ze 'oud' worden, kijken terug op hun leven en zien dat ze van hun kinderdromen niets hebben waargemaakt. En proberen dat dan alsnog te doen. Of worden door dat besef zo depressief dat ze juist helemaal niets meer doen.
Hooggevoelige mensen zijn geboren met het besef van eindigheid, denken al van jongs af aan veel na over de dood en het leven en beseffen zich dat de dingen waar de maatschappij belang aan hecht er uiteindelijk allemaal niet toe doen. Iedereen kan die kijk op het leven ontwikkelen, maar dat vraagt wel om dat je diep in jezelf kijkt naar wat je eigenlijk echt wil en wat niet. En er ook de verantwoordelijkheid voor neemt om daar dan ook voor te gaan. En dat is lastig, en confronterend, zeker als de rest van de wereld niet lijkt te willen snappen wat voor jou belangrijk is. En daarbij, waarom zou je gevoeligheid ontwikkelen als je leven goed gaat? Je bent toch happy met al die spullen en je hebt toch zeker niets te klagen? Oke, je leven is wat leeg, maar goed, een nieuwe tv maakt dat wel weer tijdelijk goed... En anders kopen we daarna gewoon een nieuwe auto...
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
29-03-2010, 18:47 | |
Ik dacht even hier een interessant topic gevonden te hebben, maar ik zie wel weer dat er veel bevooroordeelde mensen zijn die totaal geen kaas hebben gegeten van psychologie en neurologie en wel de klokken hebben horen luiden, maar geen idee hebben waar de klepel hangt. (allemaal heel mooi figuurlijk gezegd).
Lees hier dus veel dingen van mensen die geen idee hebben wat hoogsensitiviteit werkelijk is. Ook lees ik veel zaken waarin sensitiviteit zich in kan uiten, niet wat het werkelijk is. Ook heeft hoogsensitiviteit niks te maken met spiritualiteit en ander "zweverig gedoe" en negatief depressief emo-gedrag. (al zijn HSP's vatbaarder voor depressie, het grootste deel van de HSP's is gewoon gelukkig hoor) Mensen, lees toch minstens eens de boeken en de wetenschappelijke stukken van Dr Aron om een goed beeld te hebben waar we hier over praten. Het is een neurologische eigenschap die gevolgen kan hebben hoe die persoon zich ontwikkeld door invloeden van buiten- en binnenaf. Sommige mensen vinden het daardoor moeilijk om goed mee te draaien in onze haastige maatschappij. Het is dan soms handig om te weten hoe hier mee om te gaan. |
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Psychologie |
Ik ben zeer alert. Crocodi1e | 27 | 18-11-2013 18:10 | |
Psychologie |
bijeenkomsten voor hooggevoelige mensen Rustieke | 1 | 27-10-2011 12:25 | |
Lichaam & Gezondheid |
Vertel over jouw handicap! koelieboelie | 113 | 30-03-2009 09:43 | |
Psychologie |
wanneer ben je hsp?? Sparkles | 39 | 07-03-2005 16:23 | |
Psychologie |
HSP hooggevoeligheid Yummie | 39 | 20-03-2004 01:44 | |
Psychologie |
hoogsensitief en depressie ratsja | 29 | 28-08-2003 19:05 |