Zijn er mensen die achteraf denken: was ik maar nooit geboren? als je naar het feit kijkt dat je naar school MOET (!)
Ik denk er zo over en word voor psychopaat uitgemaakt door mijn ouders.
"Wát wil je dan doen? vragen mijn ouders wel eens. Ik zeg dan niks terug.
Het leven is eigenlijk zinloos. Is er niks meer in het leven dan school en werk? Wat als je school niet leuk vindt en niet wil leren? Dan ben je overbodig in het leven. Je staat er hulpeloos voor en wordt als raar gezien. Je GEHOORZAAMT (!) niet, je doet niet wat anderen je opdragen, je wil niet doen wat MOET (!). Wat als het leven een gevangenis wordt?
En tóch wordt iedereen gelijk beschouwd en moet iedereen gelijke behoeften hebben. Je moet het maar leuk vinden om naar school te gaan. Eén iemand vond het leuk om de leerplicht in te voeren en diegene die school heeft uitgevonden vond het zelf leuk om te leren en ja nu moet iedereen het! Maar wat jij wil? Dat gaat niemand aan! Je bent nu eenmaal iemand die als een robot moet gehoorzamen aan de wet!
Wat ik erbij wil voegen is dat zo iemand echt door een hel gaat en elke dag die pijn met zich meedraagt. Zich meesleept naar school en verlangt dat dit snel voorbij is. Verlangt naar de dood, kan je beter zeggen!
Ik spreek uit ervaring, ik zit er nog steeds mee en dan wordt mij de vraag voorgesteld wat ik wíl. Vrijheid! Ik wil doen en laten wat ik wil. Ik wil niet leren! Ik wil zingen! Nu is het beroep dat ik wil uitoefenen later makkelijk gekozen, daar heb je namelijk geen diploma voor nodig. Ik heb mezelf al afgevraagd wat ik op school doe, waarom ik mijn droom om te zingen niet achterna ga? Misschien omdat niemand van mijn naasten (=zus, broer) mij echt erin steunt, waardoor het een stille droom is geworden. Voor mijn ouders houd ik het geheim omdat ik erin ben geloven dat zingen geen doorsnee beroep is. Dat komt vooral door mijn ouders. Mijn ouders zien het leven als hard werken, NIET genieten. Zangeres is een beroep van met je kont wiegen. Als ik naar videoclips op tv kijk, luister ik naar muziek. Mijn moeder klaagt erover dat ik teveel tv kijk en slecht leer, lui ben ik volgens m'n ouders: ik wil niet leren, niet werken (?). Dat denkt ze, maar ik wil wel werken als zangeres, alleen dat weten mijn ouders dus niet. "Je kijkt alleen maar tv waar ze met hun kont wiegen, naar al die clips", zegt mijn moeder. Je kan zien dat ze het niet als muziek beschouwt, dus waarom zou ik ook zeggen dat ik later ook zulke videoclips wil opnemen omdat ik hetzelfde wil doen wat die mensen uit die videoclips?
Ik heb toch niet om school gevraagd? Ik ben op dit klotebol gezet en moet doen wat men zegt. Dat ik niet zo'n gehoorzamer ben boeit niemand en dat ik hieronder lijd en zelfs lichamelijke klachten begin te vertonen zoals moeheid, depressie, lusteloosheid, huilbuien, stress, leegte alleen maar omdat ik me gevangen voel boeit ook niemand. School lijkt belangrijker dan mijn gezondheid. Mijn ouders zien dat ik achter uitga en doen niks. Ik krijg slechts op mijn kop, omdat ik laat aan mijn huiswerk begin en die met tegenzin doe en zelfs slecht leer. Ik kan huiswerk niet uitstaan!
Het leven voldoet niet aan mijn wensen. Ik heb niet gevraagd om geboren te worden. Mijn ouders namen die beslissing en ja daar had ik weer niets over te zeggen. Dat kán niet eens. Als je er eenmaal bent, ken je niet meer terug. Je zit hier vast op de aarde. Het leven lijkt leuk, totdat je naar school moet. Dan stort alles in, maar je hebt geen terugweg.
Ik vind niet dat school afgeschaft moet worden, maar dat er meer vrijheid moet zijn. Wil je niet leren, waarom kan je dan niet zo'n cursus volgen voor een bepaalde opleiding? Kan je gelijk aan de slag! Bepaalt die baan je niet? Dan volg je nog een korte cursus. Je leert alleen wat nodig is voor het beroep dat je wilt uitoefenen!!!! Waarom al die overbodige stof leren op school die je niet eens nodig hebt voor sommige beroepen?
Wil je de wetenschap in? Volg een cursus 'wetenschap'! Ga dan aan de slag als uitvinder. Simpel toch en meer vrijheid! Trouwens waarom moet school zo lang? 13-15 jaar gotver!!! Met geduld wordt ook geen rekening gehouden!
Verder zit ik heel erg met die vooroordelen: je hoeft niet alle kennis van de wereld te hebben! Je bent NIET dom, als je iets meer weet van het anderen en van iets anders weer geen flauw benul hebt. Veel dingen die je leert vergeet je later voor een groot deel en ja zonde al die jaren school. Soms als je aan sommige mensen vraagt waar Amsterdam ligt dan weten ze het niet eens meer terwijl ze het wel geleerd hadden. Je hersenen worden helemaal volgepropt met info, die je toch niet allemaal kan opnemen.
Dit komt misschien zeikerig of aanstellerig over, maar ik uit gewoon mijn mening. Sorry dat die teveel verschilt van de anderen. Sorry dat ik de meningen van anderen niet opvolg. Sorry dat ik niet meega met de stroming die school o zóóóóóóó nuttig vindt!
Wat vinden jullie hiervan en wat moet ik doen aan mijn probleem? Ik wil niet naar de psycholoog omdat ik niet graag over problemen praat.
Laatst gewijzigd op 04-11-2003 om 14:54.
|