Registreer FAQ Ledenlijst Berichten van vandaag


Ga terug   Scholieren.com forum / Kunst & Cultuur / Verhalen & Gedichten
Reageren
 
Topictools Zoek in deze topic
Oud 29-09-2001, 03:04
Soullar
Soullar is offline
in de duisternis schijnt een licht
ergens schijnt een licht
men zegt altijd dat je goed moet zoeken
maar zoeken? zoeken waarnaar?
naar dat licht? waar is het dan?
idereen wijst altijd, altijd in de duisternis
een punt dat zich niet tonen wil voor mijn ogen
ben ik dan blind? ben ik dan gek?
zie ik dan niet wat ze willen doen
zie ik dan niet dat ze me proberen te helpen
dat ze me in de juiste richting sturen
dat proberen ze, hopend dat je de juiste weg neemt
het goede pad, met zo min mogelijk kuilen in de weg
een rechte weg

maar in het duister zie ik geen weg
geen pad, geen route, alleen duister
men zegt dat er licht schijnt in het duister
waar dan? dat is de makkelijkste vraag

men wil het je allemaal geven
maar is dat wat ik wil
wil ik het licht dan wel zien
wil ik het licht dan wel zien met behulp van iemand anders
iemand anders hun ogen
iemand anders hun ervaringen die me de weg wijzen

iemand anders die met mij haar ervaring deelt
om mij weer op weg te helpen naar het licht
dat is een van de mooiste geschenken
die wij mensen hebben gekregen
om elkaar te helpen, elkaar te leren

en dat licht dat schijnt
dat licht dat schijnt in ieder
ookal is het nog zo in duisternis gehuld
het schijnt in elk mens
hoe jong ook, hou oud ook

en toen het licht op was
was er geen rede meer voor de duister
om nog aanwezig te zijn
die was er immers om het licht een nut te geven
de duister verdween
alleen om de zon haar stralen
te kunnen voelen in mijn leven

.................................

blow me back to life...
give me a chance to survive
in this cruel and wicked world
only to see touch and breathe once more
to go simply where my feeling take me to
to let my heart speak it's way
the way of loving, loving once more
only to fufill my chosen destiny

so give me one more time
to get the strengt i need
to walk on a thousend more miles
to the end of the world

and perhaps you will join me
on my journey, on my quest
to walk next to me
to keep on going, moving forwards

.....................................

to give, to recieve
these are just some of the things
things we can share with each other
things we all feel the need for from time to time
the things wich makes life just a little more comfortable
in the way living was meant to be
but is it supposed to be like this
going from one person to another
sharing your intimacy with someone
someone you just like
not having any feelings for eachother beyond that
then simply having fun

it's hard for me to look at it that way
never ever having done such a thing
never just doing it for simply the fun of it
without loving someone, without the comfort of a steady relationship

is it so hard for me to imagine sharing that
with someone i simply like
is it not wrong of me to think in such ways
feeling the way i do for someone i love even when it's over
somehow i can not get myself over the idea
of getting that close with someone

i guess i'm simply afraid of how i will feel
after having done such a thing
afraid that i will hurt the people around me
hurt them with my feelings
feeling i wish i could ignore and put aside

i hope that someone will help me
help me accept these feellings
and getting on with my life, like i should

is this the way we are supposed to go
physicly walkin on in one direction
but still with every step you take
getting torn apart inch by inch a bit more
seeing yourself falling apart part for part
still strugling on trying to salvage whatever you can
trying to mend the peaces of your broken ...
but in the end there is always someone there to help you
help you pick up your pieces an putting them together once more
silently knowing that this person will
will shatter them once more

....................................

ff tot leven blazen
is iets wat we allemaal willen
het eeuwige leven
eeuwig zonder pijn
maar mensen kunnen hier niet tegen
bewijs willen ze
bewijs dat ze leven
leven in een wereld waar pijn wel bestaat

een wereld zonder pijn is wat mensen
niet willen accepteren
kijken naar anderen met pijn
naar jezelf

leedvermaak
nee zo noem je dat niet
toch is het dat wel
als jij kijkt naar iemand en je dan toch beter voelt

is geen verplichting waar je mensen aan stelt
je verwacht niet van ze dat ze weten wat jij weet
weten welke ervaring jij hebt
die jou dit onmenselijke gevoel geeft

en dan nog eens worden aangsproken erop
van heej doe jij is niet zo zielig
waarom niet
waarom mag ik me gevoelens niet uiten

is dat wat andere mensen denken
als ze jou zien, jou bekijken
vanuit hun oogpunt
het is niet te vergelijken
vanuit jou standpunt

denken dat jehet eeuwige leven heb met deze pijn
dat gat voor altijd
ja in je eigen waan
in je eigen waan leef je voor eeuwig met die pijn
loslaten die boel
alles weg, kwijt, verdwenen
op een dag wakekr worden en dan niet meer weten
weten wat er gebeurt is

onwetendheid is een zegen
volgens meeste
gelijk hebben ze
als je in je waan leeft

ik werd deruit gegooid
iemand zij mij wat doe jij zielig
en gelijk heeft ze
ik doe ook zielig

en voor het eerst in weken
voor het eerst vond ik

een schouder
een vraag
een antwoord
een reden

mijn keuze is gemaakt
nooit meer in die waan
nooit meer uitgezakt lopen
nooit meer die traan

doorgaan met leven
dan kijkt men ook niet neer van
daar heb je der weer een
wat ben jij zielig!

................................

nog een dag in het leven
in het leven van een jonge knul
die niet meer gebogen door het leven gaat
nu hoofd onhoog en borts vooruit schouders naar achter
niet meer de pijn die hij gister had
een keer is genoeg
twee keer is teveel
en de derde keer zou hij beter moeten weten

komt nog wel de dag dat hij dat zien zal
dat hij eerder zo had kunnen lopen
maarje leven loop zoals het zelf wil
of we nou het pad weten wat er gelopen gaat worden

elke weg heeft altijd 2 richtingen
hij die de makkelijk weg loopt
loopt vaak om, rondje om de kerk
hij die de moeilijke weg neemt
loopt het risico nog verder om te lopen

maar hij die het onbeschreven pad beloopt
die zal de ware weg naar de vrijheid vinden
want de weg naar vrijheid
is nou eenmaal niet te beschrijven

aan de andere kant
de weg naar ongeluk is ook zo te vinden
tenzij... tenzij je mensen hebt
die je duwen van dat pad, alsmaar weer
gevend om je zoveel dat ze het pad opbreken voor je

en de kloof waarin je zou verdwijnen
helemaal tot het randje
hun liefde voor je der in gooien
alles zolang die kloof maar niet diep is wanneer je der in valt.

twee handen die je tegemoet komen
twee handen die je uit het water helpen
twee handen die je eens niet terug gooien
twee handen die je vast nemen en knuffelen
twee handen die je tegen zich aan duwen
twee handen die je warmte laat voelen
de twee handen van diegene die om je geven
zullen wanneer jij het nodig hebt daar zijn voor je

zolang jij die twee handen maar laat voor wat ze zijn
geen vinger der afbreekt
of eelt op die handen laat komen
behandel ze lief
het zijn tenslotte jou handen
die je een ander ook zo zou aanbieden

..............................

vandaag weer wat geleerd over mezelf
dat de dagen niet altijd het zelfde zijn
dat niet elk gevoel weer hetzelfde terug komt
dat niet elke gedachte voor eeuwig is
ik ben hoe ik denk dat ik ben
ik ben hoe mensen denken dat ik ben
ik ben zoals mijn daden zich tonen
ik ben omdat ik denk dat ik ben

gevoelens voor een ander veranderen konstant
de wolken in hun manier ook
geen twee keer hetzelfde weer
geen twee keer dezelfde depressie

de wolken gaan ook door met bewegen
bewegen zoals de mens
door alles in het leven
alles wat hun grijpt
alles wat hun doet denken... wie ben ik?

de tijden die we bewust meemaken
de tijden die we bust niet meemaken
zo zijn gevoelens ook

stop ze netjes achter een deur
stop ze netjes onder de bank
uit het zicht is uit het hoofd

kon ik maar deze gevoelens bewust uitschakelen
kan ik ook
doe ik niet
waarom wel
is toch deel van leven

is toch een deel van mij
al mijn gevoelens zijn mij
al mijn daden zijn mij

maar alle ongesproken daden dan
typeren deze jou ook niet
tellen je ongesproken gedachten niet mee

in jou oordeel wel
maar iemand anders?
niet iedereen denkt het zelfde er over

niet ieder mens staat zijn ongesproken gedachten te woord
niet ieder mens laat zijn geloelens de vije loop
niet ieder mens is zoals je iemand kan omschrijven

ieder die zich aangetrokken voelt tot iemand
iemand anders die je veel doet
iemand waar je voor zou willen veranderen
iemand die jou vraag zoud kunnen beantwoorden

man of vrouw
liefde is universeel

soullar
__________________
'Ode aan Scatterheart' - 'Rotzooien deed je in 2000 op de achterste rij.'
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 29-09-2001, 11:54
lil'lover
lil'lover is offline
ik hoop dat deze manier van verwerken helpt lieffie! en ik vind te gedichten mooi... heel mooi!
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren


Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
ARTistiek mijn ouders... (heel erg triets verhaal)
fruitmand
7 18-07-2018 20:53
Levensbeschouwing & Filosofie Jehova's getuigen
indie-gurl
348 10-04-2007 14:28
Psychologie Het-Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #66
rare kwast
492 21-08-2006 15:48
Verhalen & Gedichten [Vervolg]Achter de gele deur #2
Eend
166 20-06-2006 20:32
Verhalen & Gedichten niet zelf geschreven, maar
Verwijderd
13 25-03-2004 22:08
Verhalen & Gedichten 1e hoofdstuk van mijn verhaal
Guinevere03
4 21-01-2004 18:21


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 09:47.