Werkende mensen ASSEMBLE! #36

Pp maakte een slechte grap. Doen we allemaal wel eens.

[Haller]

PUDDINGPOWER schreef:

jouw gezicht

Wow, boze man

[Destruct!]

Enilorac schreef:

Pp maakte een slechte grap. Doen we allemaal wel eens.

Ik ben een expert in slechte woordgrappen

[Destruct!]

Dat zag ik puddingpower, waarom moet ik om mijn gezicht lachen?

[JaapieEleven]

Destruct! schreef:

Ik ben een expert in slechte woordgrappen

hier komt een kutwoordgrap van mij:
Woordgrappen, daar hou ik Fanta

[JaapieEleven]

Destruct! schreef:

Dat zag ik puddingpower, waarom moet ik om mijn gezicht lachen?

ik dacht nadat ik het had gepost: Laat ik het maar weer verwijderen om de vrede te bewaren

WolterB schreef:

Zijn het wel zaken waarvan je denkt dat je ze (op termijn) op orde en naar je zin kan krijgen en dat je collega's daar ook in mee gaan?

Ja hoor! Team is erg enthousiast en gemotiveerd, maar heeft weinig ervaring. En ik kom ik nog maar net kijken, maar op dit moment is het een beetje "in het land der blinden is eenoog koning." En dat is vermoeiend. Tel daarbij op dat de organisatie nog maar een jaar of tien woningen heeft voor emb'ers en er dus nog heel veel niet of nauwelijks duidelijk (of überhaupt geregeld) is. En niemand in het team kan me er iets over vertellen, want niemand heeft een idee. Ik vind mijn weg wel en het is zeker ook wel deels de uitdaging, maar bij momenten is het enorm vermoeiend.

[Destruct!]

Zullen we huppelen naar een ander topique?

[JaapieEleven]

daar heb ik de motoriek niet voor

[Haller]

Destruct! schreef:

Zullen we huppelen naar een ander topique?

Jaaa

Oh, maar ik heb heel veel liefde voor de teamleider. Een heel fijn mens met veel vertrouwen in ons en mij, die enorm voor is als medewerkers gaat staan, ook tegenover ouders die erg veeleisend of onrealistisch zijn. Echt, hulde voor haar.

PUDDINGPOWER schreef:

daar heb ik de motoriek niet voor

Ik ben een lichamelijk gehandicapte bijna 40er en ik kan nog skippen als een eindbaas, wtf

Kijk, dit vind ik wel een leuk grapje pp.

[Loezzel]

Na 2 weken vakantie morgen weer serieus doen

[Koekje]

Ik ben uitgenodigd voor een tweede gesprek

[Holland Oates]

Koekje schreef:

Ik ben uitgenodigd voor een tweede gesprek

Lekkah! Watvoor iets is 't?

Ik had ook dat gesprek vorige week en we hebben meteen gepland dat ik een dagje mag meedraaien.
Het is een heel cute winkeltje, maar het is wel een nul-urencontract en ze betaalt minder dan wat ik nu verdien. We'll see. In Augustus wordt het druk zei ze, dus dan kan ze me mss wel gebruiken. Kijken of ik 2 baantjes kan combineren

[Positive mind]

Ik zag dat ze op dat andere koffietentje op Den Haag centraal ook personeel zoeken. Zou het evt. niet te combineren zijn?

[Koekje]

Holland Oates schreef:

Lekkah! Watvoor iets is 't?

Ik had ook dat gesprek vorige week en we hebben meteen gepland dat ik een dagje mag meedraaien.
Het is een heel cute winkeltje, maar het is wel een nul-urencontract en ze betaalt minder dan wat ik nu verdien. We'll see. In Augustus wordt het druk zei ze, dus dan kan ze me mss wel gebruiken. Kijken of ik 2 baantjes kan combineren

Het gaat om de functie van projectmedewerker binnen de overheid.

Nice

[Methuselah]

Ik mag in september vier dagen naar Madrid voor 't werk.

[cartman666]

https://nl.mathworks.com/support/bug...etails/1964990

Hoe is het mogelijk.

Wij hebben geen account daar eah.

[Saiy]

https://www.vn.nl/alain-de-botton-we...te-naar-geluk/ Ik kwam vandaag dit artikel tegen (wel wat ouder maar denk dat dat geen probleem is). Wat vinden jullie ervan? Herkennen jullie je erin? Ben benieuwd naar reacties

Veel te wollig verhaal en leest totaal oninteressant. 1 voor de moeite.

[zoef de haas]

Ik krijg t ook niet uitgelezen. En in die eerste helft die ik met moeite heb doorgespit staat bar weinig concreets imo.

[zoef de haas]

Dus misschien kun je je stelling/vraag/whatever er even in mikken en kunnen we het daar over hebben!

[Saiy]

Oké:

Zijn punt is dat we vandaag de dag onze identiteit en zelfwaarde te veel halen uit ons werk. En dat dat niet altijd een goede zaak is. Want daarmee vinden we het niet meer in onszelf, maar in iets buiten onszelf. Als het je allemaal lukt, voel je je goed, maar als het even niet lukt, voel je je depressief en neerslachtig. En dan ziet je leven er al snel uit als een lijn met pieken en dalen.

Herkennen jullie je daarin? En wat vinden jullie daarvan?

Alle bronnen waar je dingen als identiteit en zelfwaarde uit kan putten kan je benaderen op deze manier en parallellen trekken.

Ik herken het niet echt want ik neem m'n werk wel mee naar huis maar ben op dit moment vooral trots op wat ik bereikt heb en heb geleerd om problematiek wel even van me af te praten indien nodig, maar ik kan me er niet bepaald ongelukkig van voelen. In 2015 heb ik een fout gemaakt die vorige week pas boven tafel gekomen is, kan er inhoudelijk niets over kwijt, maar ik heb me er een uurtje wat minder over gevoeld en ben toen keihard aan de slag gegaan om het te fixen.

Dus tja.

[Holland Oates]

Ik snap wel dat mensen proberen voldoening te halen uit hun werk, aangezien dat de plek is waar je een groot gedeelte van je tijd bent. Als een groot deel van je leven kut is, kan je gaan denken dat je zelf ook kut bent.
Maar hee, we gotsta make money.

Ik vind alle corporate bullshit op m'n werk ook maar niks, maar probeer me te troosten met het feit dat ik mensen vrolijk kan maken of een luisterend oor kan bieden.

[Holland Oates]

Btw, ik moest vandaag dus naar Amsterdam om te werken. Ik had m'n supervisor nog gevraagd of het allemaal klopte en dat was het geval.
Maar die lijers uit Damsko stuurden dus pas vanmiddag een mailtje met dat ik niet nodig was, dus ik ben daar heen gereisd voor de kat z'n vagina.
40 minuten reistijd, heen en terug, en een dikke vertraging tussendoor. Daar ging m'n dag.

Heb wel een nieuwe vacature gevonden voor een een brillenwinkel die hier binnenkort geopend wordt, en ik als trendy 4-eyes hoor daar natuurlijk te werken. Fingers crossed!

[cartman666]

Saiy schreef:

Oké:

Zijn punt is dat we vandaag de dag onze identiteit en zelfwaarde te veel halen uit ons werk. En dat dat niet altijd een goede zaak is. Want daarmee vinden we het niet meer in onszelf, maar in iets buiten onszelf. Als het je allemaal lukt, voel je je goed, maar als het even niet lukt, voel je je depressief en neerslachtig. En dan ziet je leven er al snel uit als een lijn met pieken en dalen.

Herkennen jullie je daarin? En wat vinden jullie daarvan?

Niet eerder andersom? Mensen moeten identiteit en zelfwaarde vinden in iets binnen in zichzelf. Dat geeft stress. Gewoon tevreden zijn met het beroep dat je uitoefent omdat je daar veel tijd in hebt gestoken goed in bent geworden is relatief ontspannen leven.

[Positive mind]

Ik denk dat het juist goed is om je paarden te spreiden: ik ben niet alleen mijn karakter, maar ook niet alleen mijn werk. Er zijn altijd wel vlakken waar het wat minder loopt, maar ook wel vlakken waar het prima loopt. Als je dat gemiddeld neemt, denk ik dat je qua zelfwaarde best okee zit.

Saiy schreef:

Oké:

Zijn punt is dat we vandaag de dag onze identiteit en zelfwaarde te veel halen uit ons werk. En dat dat niet altijd een goede zaak is. Want daarmee vinden we het niet meer in onszelf, maar in iets buiten onszelf. Als het je allemaal lukt, voel je je goed, maar als het even niet lukt, voel je je depressief en neerslachtig. En dan ziet je leven er al snel uit als een lijn met pieken en dalen.

Herkennen jullie je daarin? En wat vinden jullie daarvan?

Ben jij Charly Brown?

Saiy schreef:

Oké:

Zijn punt is dat we vandaag de dag onze identiteit en zelfwaarde te veel halen uit ons werk. En dat dat niet altijd een goede zaak is. Want daarmee vinden we het niet meer in onszelf, maar in iets buiten onszelf. Als het je allemaal lukt, voel je je goed, maar als het even niet lukt, voel je je depressief en neerslachtig. En dan ziet je leven er al snel uit als een lijn met pieken en dalen.

Herkennen jullie je daarin? En wat vinden jullie daarvan?

Ik herken me er niet in.

Verder heeft het leven altijd pieken en dalen? Moeten we tegenwoordig altijd maar gelukkig zijn? Waarom?

Na nog eens een nachtje over slapen, ik kan me niet vinden in depressief en neerslachtig. Misschien hooguit "ding gaat fout, voel me er 5 minuten kut over, tijd om ding in niet foute modus te zetten".

[cartman666]

Exact. Laatst nog blies ik een laser op door niet goed te kijken naar plus- en minpool. Moest even met lood in mijn schoenen naar de baas. Balen we allemaal even flink van en daarna doe je het niet meer fout, bestel je een nieuwe en soldeer er een diode aan. Het is niet dat ik op zo'n dag thuis nog huilend in bed lig of er een hap minder om eet.

[WolterB]

Wat hierboven staat inderdaad. Iedereen maakt fouten en soms ben ik degene die de fout maakt. En als je dit dan, zonder al te veel kosten te moeten maken, zelf kunt oplossen geeft dat ook wel weer een voldaan gevoel.
Het is vaker shit die andere mensen veroorzaakt hebben die op mijn bureau komt en waar ik dan voor verantwoordelijk ben om goed te breien. Die zijn ook het moeilijkst om los te laten vind ik. En de laatste tijd in best grote mate aanwezig, mede veroorzaakt door een ex-collega die hier een tijdje als inlener zat

[WolterB]

Wat ik overigens ook wel merk is dat als je de halve dag bezig bent brandjes te blussen en fouten van anderen op moet lossen, dat dat meer energie kost dan normaal en ik aan het eind van de dag minder scherp ben en zelf ook sneller fouten ga maken, dat is wel behoorlijk frustrerend

deadlock schreef:

Bij De Broodzaak mogen ze geen custom broodjes meer maken EN FLIKKER OP MET JE SMERIGE GEKOOKTE EIEREN VAN M'N BAGUETTE FILET AMERICAIN VUILE SCHIJTHOEREN AAARGH

Wait whut? Broodjes smeren is toch zo'n beetje je bestaansrecht als Broodzaak?

Saiy schreef:

Oké:

Zijn punt is dat we vandaag de dag onze identiteit en zelfwaarde te veel halen uit ons werk. En dat dat niet altijd een goede zaak is. Want daarmee vinden we het niet meer in onszelf, maar in iets buiten onszelf. Als het je allemaal lukt, voel je je goed, maar als het even niet lukt, voel je je depressief en neerslachtig. En dan ziet je leven er al snel uit als een lijn met pieken en dalen.

Herkennen jullie je daarin? En wat vinden jullie daarvan?

Enerzijds wel, als je wist dat je nog maar x maanden te leven had zou je veel meer tijd doorbrengen met vrienden en familie en zou je veel minder energie stoppen in werkdingen. Anderzijds leven de meeste mensen tot een jaar of 90 tegenwoordig dus kun je niet leven alsof elke maand je laatste is. En je brengt wel zoveel tijd op het werk door dat het belangrijk is dat je daar in ieder geval een groot deel van de tijd dingen doet waar je enigszins blij van wordt.

En voor mij is 'werkgeluk' ook zelfontplooiing, nieuwe dingen leren. Dat kun je op weinig andere plekken zo goed doen.

Verder kan ik het nu wel posten hier denk ik; mijn werkgever hier in Parijs heeft gevraagd of ik de detachering wil verlengen of eventueel solliciteren op een plek hier.
Heel lang over getwijfeld omdat ik het leven in Den Haag ook echt wel heel fijn vind, en ik me zorgen begon te maken over weer een jaar leven als vrijbuiter terwijl al mijn vrienden beginnen te settlen etc. Maar ik merk wel dat ik hier gewoon goed in mijn vel zit, ik wil nog veel beter Frans leren en nog meer van Parijs zien, als ik hier langer blijf kan ik meer verantwoordelijkheid krijgen voor projecten. Ik kom sowieso wel terug naar NL begin juni, maar we gaan kijken of het te regelen valt dat ik dan na de zomer voor een jaar of zo naar Parijs terug kan komen.

Positive mind schreef:

Ik denk dat het juist goed is om je paarden te spreiden:

Dat klinkt als een middeleeuwse foltermethode

[WolterB]

Kristaco schreef:

Verder kan ik het nu wel posten hier denk ik; mijn werkgever hier in Parijs heeft gevraagd of ik de detachering wil verlengen of eventueel solliciteren op een plek hier.
Heel lang over getwijfeld omdat ik het leven in Den Haag ook echt wel heel fijn vind, en ik me zorgen begon te maken over weer een jaar leven als vrijbuiter terwijl al mijn vrienden beginnen te settlen etc. Maar ik merk wel dat ik hier gewoon goed in mijn vel zit, ik wil nog veel beter Frans leren en nog meer van Parijs zien, als ik hier langer blijf kan ik meer verantwoordelijkheid krijgen voor projecten. Ik kom sowieso wel terug naar NL begin juni, maar we gaan kijken of het te regelen valt dat ik dan na de zomer voor een jaar of zo naar Parijs terug kan komen.

Denk ook dat je dat op een goede manier overwogen hebt. Je hebt nu nog alle vrijheid om deze keuze te maken, als je ooit gesetteld bent is komt er zo veel meer bij kijken.

Tja op zich komt er nu ook wel veel bij kijken want ik heb wel een koophuis, dat moet ik dan weer gaan verhuren, spullen in de opslag, en weer opnieuw een appartement in Parijs zoeken en dingen regelen met alle bureaucratie etc. Maar ja dat zijn allemaal praktische bezwaren en dat moet niet de doorslag geven vind ik.

Ik vind dat stuk van Alain de Botton inderdaad redelijk nietszeggend en een gratuit soort romantisering van vroegere tijden die nooit bestaan hebben. Als je iets wilt lezen over de toekomst van werk en zingeving onder technologische verandering zou ik eerder 21 lessons van Harari aanraden.

En in lijn met Deadlock's betoog: https://www.trouw.nl/samenleving/jon...bond~ad141ddf/


Al ben ik zelf ook geen lid. Ik denk dat de vakbonden niet genoeg zijn meegevormd met de veranderende economie en maatschappij. Er moet een nieuwe vorm van collectieve organisatie komen, waar bijvoorbeeld ook zelfstandigen in vertegenwoordigd zijn.

Ik ben wel lid van een vakbond. Deze was laatst ook in het nieuws, hmmm!

Kristaco schreef:

En in lijn met Deadlock's betoog: https://www.trouw.nl/samenleving/jon...bond~ad141ddf/


Al ben ik zelf ook geen lid. Ik denk dat de vakbonden niet genoeg zijn meegevormd met de veranderende economie en maatschappij. Er moet een nieuwe vorm van collectieve organisatie komen, waar bijvoorbeeld ook zelfstandigen in vertegenwoordigd zijn.

Er moet vooral eerst een einde komen aan het al afkalvende neoliberalisme. Die realisatie komt steeds meer. Ik denk dat de FvD de laatste stuiptrekkingen zijn van de niet-connected generatie. Ze hebben wel internettoegang, maar that's it.

Nou oke gaat dus toch weer allemaal niet zo als ik het bedacht had want de timing waarmee ik hier nodig zou zijn en wanneer ik uit NL weg kan komt allemaal niet uit.
Soms ben ik gewoon een beetje boos op volwassen zijn omdat je keuzes moet maken en de consequenties daarvan accepteren en niemand de schuld kunt geven

[Elin3]

Saiy schreef:

Oké:

Zijn punt is dat we vandaag de dag onze identiteit en zelfwaarde te veel halen uit ons werk. En dat dat niet altijd een goede zaak is. Want daarmee vinden we het niet meer in onszelf, maar in iets buiten onszelf. Als het je allemaal lukt, voel je je goed, maar als het even niet lukt, voel je je depressief en neerslachtig. En dan ziet je leven er al snel uit als een lijn met pieken en dalen.

Herkennen jullie je daarin? En wat vinden jullie daarvan?

Ik herken me daar wel enigszins in, maar dat heeft ook wel heel veel te maken met mijn opvoeding. Hier ben ik wel aan aan het werken, omdat dat niet echt een hele gezonde houding is, en ik anders mezelf in een burn-out werk

Ik denk dat als je al wat langer werkt, het ook "makkelijker" is om je over dingen heen te zetten/ dingen in perspectief te zetten. Als je net start en altijd hebt meegekregen dat je je eigen succes in de hand hebt, dan kan het makkelijk als falen voelen als je dat succes niet bereikt.

[Daantje_0705]

Mijn teamleider heeft altijd gezegd 'fouten maken mag' terwijl dat in mijn vak best grote gevolgen kan hebben maar zo krijg je wel een klimaat waarin je dingen durft te doen. Dat is wel waardoor ik dingen van mezelf ontdekt hebt waarvan ik niet wist dat ik ze in me had en daardoor ben ik wel beter in mijn functie geworden dan ik zelf verwacht had. Ik had nooit verwacht dat ik zelf grote beslissingen zou durven nemen en tegen mijn collega in zou gaan die er 25 jaar langer werkt dan ik.