Hello DoPeople!
Here it is! Stemtopic voor jullie!
De regeltjes:
- Elke gebruiker mag stemmen.
- Bij clone-twijfel word doen we een IP-check.
- Je maakt een top-2, en die zet je hier als volgt neer:
1. Gedicht [nummer]. (10 punten)
2. Gedicht [nummer]. (5 punten)
Toelichting: [Toelichting].
- Ook tijdens de stemronde is de bedoeling dat je niemand verteld welk gedicht van jou is.
- Eventuele wijzigingen (Enters veranderen enzo) even doorPMen.
- Één week stemtijd. Tot DI 1 JUNI 23.59
De gedichten (willekeurige volgorde):
_________________________________________
Gedicht 1
Momenten vliegen voorbij
duizend mooie momenten
vliegen voorbij
vliegen ver, ver weg
ik kan er niet meer bij
proberend ze weer terug te halen
spreid ik mijn vleugels uit
maar helaas, ik kan niet vliegen
door mij wereld, ooit verbruid
staand achter de ramen
zie ik ze langzaam dalen
nu bij andere onbekende mensen
oude wonden openhalen
_________________________________________
Gedicht 2
Het is mei 19'zoveeldagen
En daar sta je alleen met je vlieger in je hand
Kom op, je kan het! De wind komt in vlagen
Je hebt de grootste lol om hoe vaak iets
kan mislukken en lachend val je in het zand
Dingen kunnen ook goed gaan, je kan de wind van voren hebben
Maar vlieg niet! Blijf met beide benen aan land
Het is mei 19'zoveel dagen
Kom op, je kan het! De wind zal je vlieger dragen
_________________________________________
Gedicht 3
Mijn horizon
Zwevend op de tijd sla je
jouw vleugels uit. Doe je best,
stinkende best om
recht te blijven.
Vlieg met je ogen open, gericht
op de horizon. Sla je vleugels open,
niet weten maar hopen.
´Horizon, hij komt eraan!´
Dat is je doel, dus vlieg nu,
vlieg je doel niet voorbij.
Hoewel, de horizon, die is
van mij.
Stort niet neer, zoals
velen al deden.
Laat je vleugels niet zakken,
vergeet het verleden.
Vlieg nu naar je toekomst,
hij wacht op je, voorbij
de horizon.
´Horizon, daar is hij!´
_________________________________________
Gedicht 4
Zonder vleugels
Losgerukt van alle wortels, doodbloedend weggefietst
de ketting losgesprongen weer verder weggerend. Steeds
harder bloedt het maar rennen, rennen, weg van overal.
Iedereen mag geheimhouden wat er gaat gebeuren.
Afgedraaid, met een ruk zo hard de schouder moest
weer teruggezet, van alles wat jou heeft gebruikt,
liefhebben als het echt eens moest, verder iemand
die er was, handig, een karweitje voor een karweitje.
Rijden, rennen, razen het hart klopt, dat gelukkig wel,
het bloedt overal. Twijfelend springen over de aarzelingen
kom je nog verder dan de keer hiervoor. Denkend aan
niets, niets dat je zó graag gevuld had gezien. Moeder,
je beschermt niet meer.
De pleisters hangen nog overal waar ze nooit gewild waren,
rennen en steeds hoger springen dan ooit tevoor. Steeds
grondiger je gedachten, niet één verlangde blik wordt niet
gemist. Met de laatste ademtocht van verscheurde liefde
spring je in de lucht en vlieg je weg.
_________________________________________
Gedicht 5
Waterijsjes
Een zes jaar jong jongetje
met zijn vingertje omhoog.
"Mama! Dat vliegtuig heeft geen motor!"
Met een postnatale moeder die
fantasieloos denkt en loopt
"Dat is geen vliegtuig, dat is een vogel."
Dat jochie had het geduld om alle drieënzeventig
sterren te tellen die die nacht in de lucht stonden.
Jammer dat de vogels zwart zijn.
Waar mei de dagdroom bleek die
iedereen die nacht droomde,
was hij de enige die de droom herinnerde.
_________________________________________
Gedicht 6
Stille mensen
Zitten gevangen in de zwarte doos.
Ze zullen nooit meer vliegen kunnen,
zijn nooit meer vrij.
Maar ze blijven altijd,
vliegen in mei,
vliegen in mij.