Verhalenwedstrijd: Sexy Hotdog

[Ieke]

Sexy Hotdog

“Aaaaahhhh”!!! Hehe, dat lucht op, moest gewoon even. Heeft iedereen wel eens, dat alles gewoon verkeerd gaat of dat je vreselijke ruzie hebt en alles opkropt en je nergens je woede op kunt uiten, net alsof je een bom bent, die elk moment kan ontploffen. Nou, dat gevoel heb ik dus nu, een tijdbom en me tijd is nu om en ik ontplof, maar niet iets dat ik kan stuksmijten, neer kan slaan, uit elkaar kan rukken, schreeuwen, iemand vermoorden, helemaal niks. Dus vandaar dat ik hier maar me hart uitstort…



Ga ik met een vriendin sporten heel gezellig, lol om de meest domste dingen en niet denken aan de kut wereld om ons heen. Zelfs nog aan een lesje yoga meegedaan. Was weer bewegingen van je uitrekken tot aan je arm door je neusgat werken, je voeten in je nek leggen en met je hoofd onderdoor je benen duwen en vervolgens achter via je rug omhoog je nek aanraken, snap jij het nog? Gekkenwerk dus

Maar ja, na dat overleefd te hebben, gaan we de kleedkamer binnen ( nee, hoe graag sommige van jullie het ook willen, ik ga niet in details uitleggen hoe we ons uit en aankleden, omdat dat bij sommige kan leiden tot “sentimentele frustratie’s” , dus ik zal jullie sparen…) en gaan er vervolgens weer uit.

Voordat ik verder ga, moet ik eerst nog wat anders uitleggen. M’n zeer geliefde school, heeft het gestoorde idee bedacht om ons in groepjes een korte soap te laten maken. De eerste reactie was al “ren voor je leven!”, maar ja, dat ging helaas niet zo makkelijk. Dus met tegenzin sleurde ik mezelf in een groepje, de meest normaalste mensen uit m’n klas… dacht ik. Radio geval had ik al gehad, dus nu moest ik video doen. Camera, beeld, ik voor camera, ik voor camera voor hele klas als presentatie, ik voor camera voor hele klas voor lul. Helaas, wegrennen was weer geen optie, dus ik liet me aan m’n lot over en wachtte angstig af wat er ging gebeuren. Ik had al enge vermoedens, want soaps, tja, die gaan meestal over relatie’s. En voor nog geen miljoen, ga ik met de gebochelde van de notre dame ( oftewel een creep uit m’n klas) iets doen in de richting van “romantisch”. Ik spring nog liever in een bassin vol haaien met een extra emmer bloed bij me.

Wonderen boven wonder, uiteindelijk na een bloederig gevecht op leven en dood, werd het een grappig verhaal. Maar zoals het spreekwoord luid: “er zit altijd een adder onder het gras” of hoe het ook heet. Terwijl ik me weer eens in dromenland bevond, omdat de les zo ontzettend “leerzaam” was zoals gewoonlijk, werd ik plotseling opgeschrikt, en hoorde het woord “sexy” en “rokje” voorbij komen. Eerlijk gezegd hoopte ik dat ik die woorden droomde, maar doordat ik anders een mep in me gezicht kreeg, besloot ik maar om nu eens op te letten en toen kwam ik er tot mijn verschrikking achter dat iemand, nou ja, meerdere ( jongens, maar dat is toeval…) op het vreselijke idee kwamen mij en 2 andere meiden in sexy kleren te proppen, daarmee bedoelden ze kort rokje en hoge hakken en dat soort dingen. Toen het uiteindelijk tot me doordrong dat ze het echt meende en die meiden me tegenhielden om te voorkomen dat ik die andere 2 apen zou wurgen, probeerden ze me te over te halen met allerlei ongelovige opmerkingen als: “ahh je ziet er vast heel knap uit in zo’n kort rokje” of “je bent nu al knap, maar met zulke sexy kleding ben je helemaal het einde”. Waarna ik hen vriendelijk antwoordde “als je nog even zo doorgaat, is voor jou het “einde” in zicht” en “als je zoveel houdt van korte rokjes, dan ga jij er maar in lopen, en maken we wel een soap over een travestiet met z’n homo vriendje”.

Tja, ik vind echt alle kleren best, behalve korte rokjes, jurkjes en hoge hakken en van die naaldschoenen met die pipo de clown puntdingen eraan. Ik zit liever in een normale spijkerbroek en een trui en gympen of gewone laarzen. Maar nee hoor, ze letten niet om m’n tere gevoelens en me emotie’s en brakke zieltje. Ze walsen er gewoon doorheen en eisen dat ik me vertoon in hoeren kleren. (naja, dat zeiden ze niet zo letterlijk, maar dat maak ik d’r van) Geen enkel smoesje hielp: “ik ben allergisch voor rokken, hoe korter hoe meer last ik krijg van allergische reactie’s, dan moet ik straks nog in het ziekenhuis worden opgenomen en klaag ik jullie aan” of “ Ik ben geadopteerd door Moslims en mag niks bloot hebben aan m’n lichaam, ik mag alleen in een burka lopen en hoofddoek, als ik erbij ga lopen als een “hoer” dan zal Allah me straffen”.

Na een hele discussie, ging ik toch ten onder en verloor ik de strijd. Ik had natuurlijk wel enkele voorwaardes, want ik ben niet een hond die zit en ligt wanneer iemand het wil :/ Dit waren m’n voorwaardes/eisen:

- Als je met die camera op me kont inzoomt gaat je kop eraf.

- Als je met die camera op me benen inzoomt breek ik je arm.

- Als je met die camera op me borsten inzoomt, zou ik alvast maar gaan bedenken wat je laatste wens is voordat je gaat sterven.



Zie, ik ben nog hartstikke vriendelijk en hou ook nog rekening met hun gevoelens J

Weer terug naar m’n verhaal: omdat ik zelf natuurlijk niet beschik over die net genoemde kledingstukken, werd ik genoodzaakt om m’n vriendin om hulp te vragen. Ik werd al meteen bang toen ik haar ogen zag glinsteren en haar geheimzinnig zag glimlachen, dat voorspelt niet veel goeds…

Dus na het sporten, ik mee naar d’r huis om d’r klerenkast in te duiken. Duikbril op, flippers aan en luchtfles om en daar ging ze. Ik wachtte in spanning af, durfde niet te kijken met wat voor verschrikking ze naar buiten kwam. Ik had nog advies gegeven: “niet te kort, niet sexy of iets dergelijks, gewoon simpel”. Of ze was plotseling doof of ze dacht dat ik een grapje maakte, want ze kwam eruit met een washandje. Nou ja, “washandje” is misschien niet het beste woord, maar het was even groot als een washandje. “Als je maar niet denkt dat ik me hierin ga proppen, dn ben ik net een hotdog, een worstje in een lang broodje” gilde ik uit. Noodkreten helpen tegenwoordig ook niets meer. Als je roept “ik wordt vermoord” dan neemt Clark Kent meteen koffie pauze en komt even later Superman je redden, maar als je gilt “ik wordt gewurgd door een mini rokje, dat zelfs nog te klein is voor een barbiepop” dan komt niemand je redden en sta je er alleen voor…