Advertentie | |
|
10-04-2011, 20:30 | |
Ben zoiezo niet het soort type dat andere mensen beledigd 'maar soms heb ik echt gewoon de neiging om wat gemeens terug te zeggen. Maarja zo ver laat ik het niet komen 'in het vervolg kijk ik ze gewoon recht in de ogen aan, de keren dat ik dat deed waren ze meteen op hun teentjes getrapt.
|
11-04-2011, 00:08 | |
Ach als je 1,70 was geweest had je je neus weer te krom gevonden. Iedereen heeft wel iets wat hij wil veranderen, maar je veranderd het in veel gevallen nou eenmaal niet zomaar dus kun je het het best maar accepteren.
Verder is je titel "ik word gediscrimineerd door mijn lengte" maar het enigste wat ik in je verhaal lees is dat je soms raar word aangekeken of dat mensen een opmerking over je maken, dat is niet echt discriminatie. Bovendien kijk jij ook mensen na van 2 meter lang of met brandwonden. 1.54 is wel klein, maar voor een meisje moet er mee te leven zijn. Ik denk dat je als meisje liever 1.54 bent dan 1.90. |
11-04-2011, 02:13 | |
Verwijderd
|
Ik ben precies even lang als jij, 1.54 m.
Ik heb nog nooit meegemaakt dat mensen over mijn lengte hebben geroddeld, laat staan mij uit hebben gemaakt voor lilliputter (behalve dan voor de grap door bekenden). Wat je zegt dat mensen sneller over je heen lopen is wel waar, mensen zijn eerder geneigd om bijv. voor te dringen. Ook gaan mensen er altijd van uit dat ik een stuk jonger ben dan ik in werkelijkheid ben. Maar 1.54 is toch niet zo verschrikkelijk klein? Ja, broeken zijn altijd veel te lang en je komt niet bij het bovenste plankje van het keukenkastje. Maar verder kun je toch gewoon normaal functioneren neem ik aan? Je kunt alleen niet aan de slag als trambestuurder/buschauffeur of conducteur want daar ben je te klein voor Verder ben ik het eens met wat Thinus zegt, er is toch altijd wel wat. Er valt niet zoveel aan te doen, dus je kan het maar beter accepteren. Het is niet dat je gehandicapt bent. |
11-04-2011, 08:34 | |
Tsja, er zijn zo veel mensen 1.54 of kleiner, het is wel klein, maar toch ook weer niet afschuwelijk klein... Ik weet niet wat je schoenmaat is, maar misschien kunnen hakken je helpen om je wat zelfverzekerder te voelen? (want mijn moeder heeft ook jouw lengte en die klaagt altijd dat ze geen schoenen met hakken kan vinden ) Het is inderdaad iets wat je maar gewoon moet accepteren, er valt toch niets aan te doen.
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
|
11-04-2011, 09:17 | |
Ik denk dat het heel erg aan je eigen attitude/karakter gaat. Ik ben 156cm en heb een paar vriendinnen die even groot zijn als ik en ook een paar kleiner. Maar de dingen die jij noemt zijn ons nooit overkomen! Ja, misschien heeft ooit iemand een opmerking gemaakt over dat ik klein ben, maar dan lach ik gewoon en begin ik een praatje. Het is niet zozeer wat andere mensen doen maar wat jij ermee doet. Ik heb dat soort opmerkingen nooit als beledigend opgevat. Ik zie het als interesse tonen, en dat maakt je leven weer een stuk leuker. Misschien kun jij het ook zien als interesse tonen. Je bent trouwens echt niet belachelijk klein hoor!
En klein zijn heeft zoveel voordelen! Je mag bij elk concert vooraan staan, voordringen is een eitje met je lengtje, je krijgt veel gedaan vanwege de schattigheidsfactor, als je een keer je mond open trekt omdat je iets niet leuk vind denken mensen meteen dat je super stoer bent omdat je zo klein bent en toch gewoon ongezouten je mening geeft tegen grotere mensen. Ik heb dan ook echt niet de indruk dat mensen over mij heen lopen, integendeel! Verder zeg je dat anderen niet het recht hebben te denken dat ze over je heen kunnen lopen. Maar dat hebben ze wel! Mensen mogen denken wat ze willen, daarom maakt het ook niet uit wat iemand van je denkt. Ik denk dat je het allemaal teveel op jezelf betrekt. |
11-04-2011, 10:17 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Want blijkbaar heb je geen vraag over je lichaam, maar gaat het erom hoe je er mee omgaat/ hoe andere mensen er mee omgaan. Probeer eens wat te doen aan je zelfvertrouwen. Als je zelfvertrouwen uitstraalt zullen mensen naar mijn idee minder grappen en gaan ze ''minder over je heen lopen'' |
11-04-2011, 12:14 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Ik ben 1m86 en wordt ook vaak nagekeken. Het is helemaal niet tof. Maar kop op, je kop niet late hangen en blijven door gaan. Vraag gewoon soms is de mensen in hun gezicht van wat is er? Als dat moest helpen om die agressie wat kwijt te geraken. Of ga gewoon iets van sport doen waar je u volledig kunt uitleven. Zoek uitlaat kleppen waar je nadien terug rustig van bent veel succes! |
11-04-2011, 17:35 | |
Als iemand er iets over zegt kun je ook in plaat van reageren dat iemand een lelijk gezicht heeft reageren met iets als 'ja, ik ben klein. Heb vroeger niet genoeg liga's gegeten.' Dat is een stuk vriendelijker en hoef je dus je niet te verlagen tot iemands anders niveau en kun je gewoon je aardige en vriendelijke zelf blijven.
|
07-05-2011, 11:10 | |
Verwijderd
|
Het enige dat jij kan veranderen is hoe je zelf met je lengte omgaat; er zullen altijd mensen over je oordelen, niet alleen over je lengte, maar daar kun jij niets aan veranderen. Jij kan echter wel leren hoe jij met die mensen omgaat, je kan leren voor jezelf op te komen als mensen achter je rug iets over je zeggen en als mensen bijvoorbeeld voorkruipen, én jij kan leren je eigen lengte te accepteren. Misschien is een assertiviteitscursus een idee?
|
08-05-2011, 00:49 | ||
Citaat:
Aangezien er al hoop reacties zijn geweest kan ik alleen toevoegen dat ik zelf een vriendin heb van jou lengte. Die vind het ook niet altijd fijn, dus je bent zeker niet de enige. Enige tip: Tenzij je het belangrijk vind wat mensen die je hoogstwaarschijnlijk nooit leert kennen of hoeft te kennen over je denken. Maak je er ook niet druk om.
__________________
Nothing is true, everything is permitted.
|
24-07-2011, 18:12 | ||
Citaat:
De dokter zei ook altijd dat ik me hier later geen zorgen om hoefde te maken. Het zou allemaal wel goed komen. Mijn beide ouders zijn immers allebei vrij groot. Maar dit wil meestal niks zeggen. Grote ouders kunnen kleine kinderen krijgen. En omgekeerd. Zwartharige ouders met blonde kinderen. Dunne ouders met een molliger kindje. Wil maar zeggen. De natuur zit soms raar in elkaar. Zelf heb ik over mijn grootte nooit echt een probleem gemaakt. Maar je kan het je toch gaan beginnen aantrekken als onbekenden je hierover gaan be/veroordelen. Het is me al vaak overkomen dat vrouwen me gewoon niet zien staan omdat ik nu eenmaal te klein ben in hun ogen. Alsof je een stukje vuil bent op de weg. Alsof je minderwaardig bent omwille van je gestalte. Je kan daar als persoon zelf helemaal niks aan doen of veranderen. Persoonlijk zou ik nooit een persoon veroordelen op zijn uiterlijk. Maar ja de manier waarop jij redeneert is meestal niet dezelfde als een ander. Heb het ook al eenmaal meegemaakt dat een stel meisjes die achter mij aan het stappen waren, zeiden: "Kijk, wat een kleine jongen!" Of jongens die zo is tegen me aan willen botsen maar dan toch verrassend moeten constateren dat ik vrij stevig gebouwd ben. Gewoon is goed in hun ogen kijken. Maar het daar ook bij laten. "Walk out as the bigger man (woman)" Je moet je zeker niet verlagen tot hun niveau. Iemand die je veroordeelt op je gestalte en daar naar handelt, is toch maar een oppervlakkig iemand en daarom je aandacht onwaardig. |
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Algemene schoolzaken |
Dyslexie Lotte | 181 | 22-08-2004 15:06 |