Advertentie | |
|
27-10-2003, 16:00 | |
Nou, sorry, maar ze zegt zelf dat ze niet spoort. Ze roept om advies, maar wilt niet dat we roepen dat ze hulp moet zoeken, want dan wordt ze opgesloten oid. Ik probeer haar er van te overtuigen dat ze zonder hulp die opleiding niet kan volgen. Ik dacht dat de essentie van mn reply wel duidelijk was, maar dit ter aanvulling
__________________
Lievelieve Valentijn, mag ik jouw tjikkie zijn? :p LOL
|
27-10-2003, 16:07 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
27-10-2003, 16:25 | ||
Citaat:
enneh paar jaar opgesloten? Wat zijn je dromen dan? En moet je die perse halen anders ben je totaal niet tevreden?? |
27-10-2003, 16:26 | ||
Citaat:
Als je bij de eerste groep hoort, dan kan het inderdaad als voordeel zijn. |
27-10-2003, 17:01 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
27-10-2003, 17:03 | ||
Citaat:
|
27-10-2003, 17:08 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
27-10-2003, 17:12 | ||
Citaat:
Een (kleine?) kans is er nog als je er toch pas achterkomt als je met anderen werkt. Maarja ik weet waarschijnlijk te weinig van de opleiding om daar iets zinnigs over te zeggen |
27-10-2003, 18:22 | |
Ik weet het. Ik heb het zelf meegemaakt dat ik, ondanks dat ik zelf psychisch totaal in de knoop zat, MWD ben gaan doen. Al vrij snel liep ik toen tegen de beperkingen aan en werd met de neus op de feiten gedrukt over mezelf. Daardoor ben ik al vroegtijdig afgehaakt. Het is verstandig van je dat je vantevoren inziet dat je het niet moet gaan doen.
Dat je door psychische beperkingen geen MWD kunt doen is echter niet het einde van de wereld. Zijn er geen andere dingen die je leuk vind, waar je goed in bent en wat je kunt gaan studeren? Zelf studeer ik inmiddels rechten en heb er echt heel veel plezier in. Ik hoop dat jij ook iets vindt wat goed bij je past. Veel liefs. |
Advertentie |
|
27-10-2003, 18:35 | |
Verwijderd
|
Om mezelf als tegengesteld voorbeeld te nemen dan maar, ik ben ook niet volledig 'probleemloos', ik doe pedagogiek (ook een opleiding in dezelfde richting) en het bevalt super. (Wendy, als je meer informatie ed wilt, dan ff via pm/mail oid, geen zin om er hier verder op in te gaan.) En zo heb ik ook genoeg medestudenten (ook bij sph). Zolang je maar rekening houdt met de eventuele gevolgen, 't kan zijn dat het niet goed gaat, maar het kan net zo goed heel goed gaan.
Plus, wat ik al zei, je hebt nog tijd om aan jezelf te werken. Laatst gewijzigd op 27-10-2003 om 18:38. |
27-10-2003, 18:38 | ||
Citaat:
|
27-10-2003, 19:22 | |
Verwijderd
|
Ik heb heel erg overwogen om Psychologie (teveel wiskunde, biologie, oninteressante vakken), Maatschappelijk werk (Nog steeds een lichte optie) of SPH te gaan studeren.
Waarom niet? Na jaren psycholoog te hebben willen worden, kwam ik er opeens achter dat ik helemaal niet zo goed met al die negatieve zooi kan omgaan. Ik ben zelf zo geweest, misschien ook juist daarom. Ik wil wel uitschreeuwen wat ik zelf allemaal weet. Dat alles inderdaad WEL ooit goed komt, dat je er alleen zelf voor moet willen vechten. En juist dat gaat niet. Als professioneel hulpverlener moet je geduldig zijn, en niemand is zo koppig als een negatief persoon Joh, ik spreek uit ervaring... Ik geloofde er echt niks van als iemand me zei dat alles goed kwam, ik kon alleen maar negatief reageren..Nee nee, bij anderen misschien, maar niet bij mij. Snif, je weet niet hoe ik leef, boehoe.. Het is zo erg... ...En daar kan ik dus niet tegen... Dus ik word maar geen hulpverlener. Ik kan wel goed luisteren naar mensen ofzo, maar dan moet ik wel het idee hebben dat ze ook wat met mn raad willen doen, en ik denk dat ik dat in een vak als Maatschappelijk werk ga missen. |
27-10-2003, 19:34 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
27-10-2003, 19:40 | ||
Citaat:
|
27-10-2003, 21:37 | ||
Citaat:
voor anderen zorgen kan ik wel (als je dat zo grofweg mag zeggen) voor mezelf alleen niet echt
__________________
Dit is een coole sig.
|
27-10-2003, 21:39 | ||
Citaat:
ik mag het woord niet noemen, maar vanwege dt, plus dat ik vaak zm overweeg, kan toch een reden voor 'opsluiting' zijn?
__________________
Dit is een coole sig.
|
27-10-2003, 23:25 | ||
Citaat:
En je zegt dat je wel voor andere kan zorgen maar niet echt voor jezelf, nou dat is toch al heel wat? En het zal vast wel beetje overdreven zijn dat je "alleen voor mezelf niet echt" kan zorgen. Positief denken. of niet forumbaasjes ? btw ik weet even niet wat je met dt bedoeld |
28-10-2003, 00:33 | |
.....volgens mij moet je eerst je eigen problemen onderkennen en over je eigen psychische moeilijkheden heen komen voordat je iemand anders gaat proberen te helpen. Het is handig als je ervaring hebt maar als je jezelf nog steeds als slachtoffer ziet kan je alleen maar een band krijgen met een client op basis van gedeelde smart en of je daar iemand mee helpt...
Ook zal je je eigen ego moeten leren aan de kant zetten. Een client kan je zo makkelijk op de kast jagen dat je er zelfs beledigd door kan raken en niet meer kunt luisteren naar wat die persoon eigenlijk probeert te zeggen. Het leren luisteren naar wat iemand inpliciet en expliciet zegt en open staan voor lichaamstaal en geestelijke processen vraagt ook een zuiverheid van geest van de therapeut. Het kan volgens mij wel zo zijn dat je iemand kan helpen met dingen die je eerder zelf al verwerkt hebt maar met dingen waar je zelf nog midden in zit wordt dat anders lijkt me..... Daarnaast is het ook nog eens zo dat je door je eigen onverwerkte emoties geen helikopter-view kunt krijgen van de situatie waarin de client zich bevindt en dat je eerder geraakt kunt worden door wat een ander tegen je zegt. De ruis in je eigen hoofd zal behoorlijk zachter moeten zijn en je zal vanuit je eigen liefde moeten werken met die client. Ik denk dat juist mensen met persoonlijke ervaringen de beste therapeuten kunnen zijn maar je hebt er niets aan als client als je therapeut ineens in huilen uitbarst en je op ieder woord moet gaan letten omdat je anders het ego van de therapeut kwetst. Als laatste zou ik nog kwijt willen: volg je dromen "what ever it takes"
__________________
"We don't see the things as they are, we see them as we are"
Laatst gewijzigd op 28-10-2003 om 00:49. |
28-10-2003, 11:00 | ||
Citaat:
Niet dat ik Wendy wil afschrikken, maar dit is wat ik van een paar mensen heb gehoord...
__________________
Just because you're paranoid doesn't mean they're not out to get you.
|
28-10-2003, 13:01 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
Ads door Google |
28-10-2003, 13:02 | |
Ik herken wel iets van mezelf in je verhaal. Ik ben pas begonnen aan mijn tweede jaar SPH, terwijl ik zelf word behandeld sinds kort. Ik kan je alleen zeggen dat je ongelofelijk veel leert over jezelf, maar ook hoe je om moet gaan met conflicten en met tegenslagen. Het is heel persoonlijk hoe je het er van af gaat brengen, sommigen worden op een gegeven moment met zichzelf geconfronteerd, ik zit midden in zo'n confrontatie met mezelf. Sommige mensen storten in, om te voorkomen dat ze negatief uit de 'test' komen, maar anderen gaan de confrontatie met zichzelf aan en komen er sterker uit. Ik hoop dat jullie een beetje snappen wat ik bedoel. Zolang je niet bang bent voor confrontaties met jezelf kan het een heel andere wending nemen. Ik heb niet alle posts gelezen, dus misschien is dit wel een overbodige post, maar in ieder geval: sterkte en succes
xx
__________________
I wish you were here..
|
28-10-2003, 14:22 | |
Nogmaals sorry dat ik t zo heb gezegd wen, ik zag gewoon dat je er boos om was...
Ik bedoel alleen, als je je minder voelt (laat ik t dan zo zeggen?) word je (denk ik) met je eigen geconfronteerd... De vriendin van mijn broer en ik gaan ook de sociale kant op (zij doet sph en ik ga cmv doen) en als ik geconfronteerd word met dingen die ''ik niet kan'' (iemand zegt bv. tegen mij; jij kan niet luisteren'' dan zullen ze eigenlijk ook zeggen; jij kan de maatschappij niet in... Niet boos worden om alles wat ik nu typ Oke? Ik wil je alleen een beetje waarschuwen ermee, dat bedoel ik alleen, het is niet dat ik zeg van; wen je kan het niet want dat zal ik nooit zeggen! Knuff Suus
__________________
And I'll be holding your hand 'cause it's never too late!
|
28-10-2003, 17:41 | |
idmind, ik heb zelfs de moeite genomen om jóuw post te lezen...
bovendien is het ook niet zo, dat ik gelijk vreselijk emotioneel word als iemand het woord zelfmoord maar durft te noemen, of iets anders... wat dan ook. we hadden het laats (mn lerares begon over het onderwerp) ongewenste intimiteiten, aanrandingen, verkrachtingen... ik werd heus niet gelijk emotioneel. behalve als ik teveel aan mn eigen ervaring denk, dat is wat anders. ik kan me best goed houden in zo'n situate. eigenlijk wil ik het gewoon proberen, en als het echt niet gaat, dan maar wat anders doen... erop achteruit ga je iig niet (hooguit financieel, vanwege een 'weggegooide studie'. maar interessant vind ik het zeker.
__________________
Dit is een coole sig.
|
28-10-2003, 17:58 | ||
Citaat:
Mijn vader heeft een psychose gehad en als ik daar soms over praat raak ik ook boos en verdrietig, maar als iemand anders dat tegen mij zegt (''mijn ouders zijn uitelkaar door een depressie) kan ik er alleen maar over mee praten en gedachten uitwisselen... Ik zeg niet dat jij dat niet kan, als je de gedachte van een mens leuk en interessant vind, moet je zo'n opleiding gaan doen en dan gaat het je vast wel lukken!!! Je kan kiezen tussen drie; 1=cmv (cultureel en maatschappelijk vorming) 2= mwd 3= sph Wat jou het leukste lijkt, moet je zelf kiezen, ik begin bij de eerste
__________________
And I'll be holding your hand 'cause it's never too late!
|
28-10-2003, 18:24 | ||
Citaat:
thanks!!!! Ik hoop echt dat je door gaat. Volg je dromen meid en laat je zeker niet gek maken door mensen zoals ik. Dat kan niet de bedoeling zijn.
__________________
"We don't see the things as they are, we see them as we are"
|
28-10-2003, 21:07 | ||
Citaat:
__________________
And I'll be holding your hand 'cause it's never too late!
|
28-10-2003, 21:12 | |
*heeft de rest niet gelezen*
pff dit is toch onzin! Ja je moet jezelf blootgeven in een studie als deze en dat is voor de een moeilijker dan voor de ander. Maar dit betekend toch niet dat je het niet kunt? Misschien ben je juist beter omdat je weet hoe moeilijk het leven soms kan zijn.
__________________
I like to say what I want to say
|
28-10-2003, 21:26 | |
Ik heb zelf een jaartje MWD gedaan, dus misschien dat ik een beetje een beeld kan geven van het eerste jaar....Op mijn opleiding was het vooral zo dat je in een deel van het jaar (uitgebreid) bezig bent met het terug kijken op je verleden, erachter komen watvoor ontwikkelingen je hebt doorgemaakt en watvoor resultaten dit voor je heeft gehad. Dus hoe je zeg maar de persoon bent geworden die je bent. Hierbij kwam ook bijv. het maken van een levenslijn, met daarop gebeurtenissen welke bepalend waren voor jou en de persoon die je bent. Je bepaalt natuurlijk zelf in welke mate je zoiets waarheidsgetrouw invult, het is natuurlijk jouw goed recht om te bepalen wat je wel en niet wil vertellen.
Ik heb zelf niet dergelijke problemen gehad, dus ik kan ook niet voor je zeggen hoe dat zal zijn. Ik weet ook niet of je er van tevoren over kunt zeggen, of je het aan kunt of niet. Misschien dat je het misschien maar beter gewoon kunt proberen (niet geschoten is altijd mis ?!) En ik denk ook, dat als je eenmaal je problemen 'overwonnen' hebt, dat je dan misschien mensen zelfs wel beter kunt helpen, omdat je weet wat ze hebben doorgemaakt. sorry als het misschien een beetje een vaag verhaal is geworden |
29-10-2003, 16:56 | ||
Citaat:
het oriënterend jaar bestaat uit: MWD, CMV, Pedagogiek, SPH en P&A. Persoonlijk vind ik dat de opleiding weinig voorsteld, afgezien het feit dat bepaalde lessen erg confronterend kunnen werken. *denkt aan emotionele gesprekken voeren bij communicatie, daarbij opgenomen worden op de camera en jezelf (laten) analyseren over wat je goed of minder goed deed.*
__________________
Ja, ja, "ik zal nooit vergeten wat je gedaan hebt voor me!!!". Oja, waar ben je nu dan? ...krijg de klere...
|
29-10-2003, 19:15 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
29-10-2003, 19:18 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Is het bij communicatie geen toneelspel? Of zou het dat niet kunnen zijn? Ik heb communicatie gehad, heb nu wel gespreksvoering, maar dat is met casussen en dat is dus niet 'echt'. En ik denk dat zolang je dat voor ogen houdt, het over het algemeen wel mee valt. Reflecteren en analyseren ed moet je bij (bijna?) elke opleiding wel eens doen, alleen bij dit soort opleidingen vaak wat meer en dieper. Ik denk ook dat je eigen grens aangeven belangrijk is. |
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Psychologie |
brief... Fantôme | 88 | 13-05-2003 18:17 |