Vanaf het begin van mijn puberteit heb ik al last van vermoeidheid en heb ik veel slaap nodig. Nou heeft elke puber dat volgensmij sowieso wel, maar goed. Van mijn moeder mocht ik nooit 's middags slapen.
Sinds een paar jaar (ik ben nu ook al 22) heeft ze het over gegeven. Ik slaap nu wel regelmatig 's middags.
Ik slaap ongerveer 9 uur per nacht en dan slaap ik 's middags wisselend van een half uur tot een uur of 3.
Mijn moeder gaat er vanuit dat als je nog jong bent je nooit zoveel slaap nodig kan hebben, als de tijd die ik nu slaap. Ze vind 's middags slapen echt slecht en daarom heb ik er zelf ook altijd een naar gevoel bij als ik 's middags ga slapen, terwijl ik echt het gevoel heb dit nodig te hebben.
Ik heb veel last van angsten (angststoornis) en ik slik medicijnen (antidepessiva), zelf denk ik dat ik door die 2 dingen sneller vermoeid ben en meer slaap nodig heb. Zou dat kunnen?
Is het slecht om 's middags te slapen?
overigens ben ik wel goed uitgerust als ik voldoende slaap en 's middags ook nog even slaap. Ik ben dan dus niet de hele dag vermoeid.
__________________
wees jezelf er zijn al zoveel anderen (loesje)
|