hoe vertel je je geliefde het moeilijkste uit je hele leven?

Ik heb een probleem, een best wel groot probleem.
Ik heb bijna een vriendje (kep ook nog pfeiffer, dus we hebben (omdat we niet kunnen zoenen) zodat we niet om elkaar heen blijven draaien nu afgesproken dat vanaf de volgende keer dat we elkaar zien we iets hebben).
Hij zegt dus best vaak als we dus willen afspreken van: ik kom wel naar jou toe.
maar het probleem is dat ik nu nog niet wil. Niet omdat ik hem niet leuk vindt, maar ik hem nu (zo aan het begin) het moeilijkste uit mijn hele leven wil vertellen. Mijn moeder is namelijk depressief, heeft vroeger een psychose gehad en ons huis is een rotzooi. Ik weet niet hoe ik hem dit moet vertellen. ik wil het nu nog niet vertellen. ik heb het eigenlijk ook nog nooit aan iemand verteld. ik wil het hem graag vertellen, zodat hij me in moeilijke tijden ook een beetje kan steunen, maar niet nu...
ik wil ook geen leugentjes gaan vertellen omdat ik niet wil dat hij bij me thuis komt, maar ik wil ook niet dat hij nu bij mij thuis komt...
wat moet ik doen?

[Balance]

Ik zou tegen hem zeggen dat je liever niet hebt dat ie bij je thuiskomt. Vertel hem dat er wat probleempjes zijn bij je thuis en dat je nu nog niet kan uitleggen wat voor problemen dat zijn. Zeg hem dat je het moeilijk vind om dat uit te leggen en dat je hoopt dat ie dat begrijpt. Als het een lieve jongen is begrijpt hij het vast wel.

[AngelLena]

Waarom kan je niet eerlijk zeggen dat je liever niet hebt dat hij bij je thuis komt omdat het momenteel een puinzooi is? de fijne details hoeft hij nog niet te weten. Dan lieg je niet, maar je vertelt ook nog niet alles.

Maar hou er wel rekening mee dat als het goed gaat, dat moment ooit wel gaat komen dat hij er op staat om bij je thuis te komen. En wie ben jij dan om daar nee op te zeggen omdat het een rommel is? Liefde overwint dat wel. Zijn kamer is vast ook niet al te netjes, nou het hele huis van jou is niet zo netjes. Je kunt hem niet altijd bij je huis blijven weren, hou daar wel rekening mee. Je hoeft hem niet het fijne er van te vertellen, maar ik zou hem wel vertellen dat ie niet moet schrikken van de zooi.



(ps: waarom doe je zelf niet iets aan die zooi als je even niets te doen hebt en je pfeiffer voorbij is? Je zult er zelf ook wel ziek van worden lijkt mij?)

[Balance]

Na de post van AngelLena: ik dacht dat het ging om het feit dat je moeder depressief is/was, maar het gaat om de rotzooi thuis? Dat kan je zelf idd een beetje verhelpen door zelf op te ruimen en verder zal het die jongen een zorg zijn of het schoon is bij jou thuis of niet!

het gaat meer om de combi van die twee. ik wil hem het zeggen, maar ik weet niet hoe en ik wil het ook nog niet nu. ja, wat aan die rommel doen is makkelijker gezegd dan gedaan... mijn moeder wordt gek als ik dat doe, echt... dat is niet te doen.
zijn kamer is dus wel heel erg netjes, maar het gaat me er niet heel erg om dat het niet netjes is, maar meer de boodschap die het uitstraalt.

Bij mij was het anders. Ik heb een periode in mijn leven gehad dat ik niet meer wilde. Ik had toen een vriend en ik heb hem een brief geschreven. Dit begreep hij en we konden er naderhand wel goed over praten.

Ik kan ook niet zo rechtstreeks iets vertellen, zeker niet het lastigste uit je leven. Dus misschien kan je eerst zeggen dat je liever niet bij jouw thuis bent, en als hij vraagt warom, dan zeg je OF de waarheid, OF dat het heel gevoelig ligt, dus dat je dat nog wel verteld, of dat hij er nog wel achterkomt. In ieder geval niet liegen.

Je kan ook van bijvoorbeeld internet informatie halen over de ziekte van je moeder, misschien dat hij het dan beter snapt als je hem dat laat lezen en dus niet 'schrikt' als hij bij jouw thuis komt!

Succes ermee meid!

[beija_flor]

Hee meissie, daantje hier, zeg het hem gewoon, als hij je echt leuk vind begrijpt hij het wel en zal hij er echt geen probleem van maken voeg me ff toe op msn! die_bartwuchs@hotmail.com

[Charlottetje]

Balance schreef op 20-03-2004 @ 23:06:
Ik zou tegen hem zeggen dat je liever niet hebt dat ie bij je thuiskomt. Vertel hem dat er wat probleempjes zijn bij je thuis en dat je nu nog niet kan uitleggen wat voor problemen dat zijn. Zeg hem dat je het moeilijk vind om dat uit te leggen en dat je hoopt dat ie dat begrijpt. Als het een lieve jongen is begrijpt hij het vast wel.

thanxx voor jullie reacties!!! ik denk dat ik hem ga zeggen als hij het weer vraagt dat ik liever niet heb dat hij bij mij thuis komt, dat het niet aan hem ligt, maar dat het gevoelig ligt en ik het hem nog wel eens uitleg. ik weet alleen niet hoe ik het hem moet vertellen... ik heb het eigenlijk nog nooit aan iemand verteld. een vriend van mij weet het half, omdat hij er op een keer uitflapte dat zijn moeder depressief was enzo en toen flapte ik het er ook per ongeluk uit, maar verder heb ik het nooit echt aan iemand durven vertellen. maarja...