Inleiding (profielwerkstuk)

[Nomen Est Omen]

Ik ben bezig met de inleiding van mijn profielwerkstuk.

Wat vinden jullie dat er in een inleiding moet staan? Verantwoording of ook al een inleiding op het onderwerp? Die heb ik nu namelijk apart, in 'voorgeschiedenis'. En moet het luchtig zijn of juist serieus.En hoe lang? En gericht op de leraar of in het algemeen? Pff, twijfels

[pyres]

gewoon gericht op je profielwerkstuk
reden van verslag
opbouw
probleemstelling enz enz

Inleiding is wat pyres zegt (volgens mij) en kan volgens mij ook een inleiding op het onderwerp bevatten, maar dat kan je, denk ik, ook prima los doen. Voorwoord is bv. gericht naar de docent en met een eventueel dankwoord. Hoe lang is ook een beetje afhankelijk van hoe lang je werkstuk is, denk ik...maar langer dan één A4'tje zou ik sowieso niet doen.

Over inleiding en voorwoord heb ik ook wel eens een topic geopend (volgens mij ook op S&S), stonden ook wel goede dingen in, moet je ff zoeken met de zoekfunctie.

[Sir_Cramlek]

Kort, bondig en degelijk. En ik zou niet teveel de desbetreffende leraar erbij gaan halen.

[Nomen Est Omen]

Leonoor, ik had al op 'inleiding' gezocht, maar toen vond ik het niet. Maar nu heb ik hem, dankjewel. Er stond ook een handige link in.

Ik heb nu eigenlijk meer een 'verhaal' dan echt iets informatiefs. De hoofdvraag moet ik er inderdaad nog in verwerken, maar die staat nog niet vast.

Ik bedoel niet dat ik de leraar erbij haal, maar of je het hele verhaal op de docent richt of of de lezer in het algemeen. Dat laatste heb ik nu gedaan.

Ik twijfel nu wel of ik nu niet meer een voorwoord heb geschreven en ik er dus niet beter ook een (korte) inleiding bij kan doen. Wat hebben jullie met je profielwerkstuk gedaan?

Maar bedankt voor de tips

Ik kan zo niet zeggen of je meer een voorwoord hebt geschreven dan een inleiding...misschien kun je het hier posten? Dan kunnen anderen kijken wat ze er van vinden en eventueel tips geven?

Zelf heb ik nooit een profielwerkstuk hoeven maken, maar de inleidingen die ik bij werkstukken/verslagen schrijf voldoen grotendeels aan de punten die in die topic van mij over inleiding en voorwoord genoemt staan.

Het is btw handig om de inleiding achteraf te schrijven (en dan moet de hoofdvraag ook vast staan, lijkt me?), dat is vaak ook het makkelijkst.

[Levitating Nun]

In het voorwoord is het gebruikelijk mensen te danken (docenten, medewerkers, mensen die je geïnterviewd hebt etc.)

In de inleiding het volgende:
- Een goede openingsalinea. In één opslag kunnen zien wat het onderwerp is en belangstelling te wekken bij je lezers.
- Het heldere en beknopte formulering van de vraag of these die je behandeld.
- Relevantie van de these of vraag.
- Definities aangeven van centrale begrippen in de context van de gekozen vraag of these.
- Verantwoording van de methoden die je gebruikt (methodologie).
- Verantwoording van de gekozen literatuur.
- Toelichting op de navolgende hoofdstukken.

Ik geef toe, de meeste punten slaan op de academische stijl van onderzoek doen, maar de meeste punten kun je wel degelijk gebruiken.

[Nomen Est Omen]

Ik heb de grove versie van de tekst al af, ik schrijf inleidingen ook liever achteraf. Ik ben alelen 1x van onderwerp veranderd, en heb het 2x moeten beperken. En nu heb ik geen deelvragen meer gemaakt, maar ben ik begonnen met een boek, en heb ik die hoofdstukindeling gevolgd. Ik heb het dus nog niet in vraagvorm gezet. Vandaar dat ik de hoofdvraag nog niet zeker weet.

Ik zal hem hier posten, heel erg bedankt voor degenen die de moeite willen nemen mij te helpen Ik kan zo wel zien dat deze inleiding niet voldoet aan de eisen, maar hoe ik hem moet aanpassen/wel moet maken, vind ik moeilijk.

Mijn profielwerkstuk gaat over de geschiedenis van de kinderpsychologie.

Inleiding

Dit profielwerkstuk gaat over de opkomst van de kinderpsychologie. Maar wáárom vind ik dat zo interessant? En waarom vind ik het zo interessant dat ik psychologie wil gaan studeren en in de richting van kinderpsychologie verder wil gaan? Dit ga ik, voor zover dat mogelijk is, proberen te verklaren. Voorop staat: kinderen zijn de interessantse, fascinerendste, boeiendste, en gewoonweg leukste wezentjes van alle levende wezens hier op aarde. Het lijkt zo gewoon, je wordt geboren, leert zitten/kruipen/lopen, gaat naar school, en dan ben je volwassen. Maar is dat proces wel zo gewoon? En waarom groeit het ene kind op tot een evenwichtige en intelligente volwassene, terwijl het andere kind opgroeit tot een drugsverslaafde crimineel? In hoeverre is dit bepaald door erfelijkheid en in hoeverre door opvoeding? Dit zijn allemaal vragen die je je kunt stellen als je je in dit onderwerp verdiept. Naast deze vragen zijn er nog duizenden andere vragen die over dit onderwerp te stellen zijn, en die psychologen, artsen en andere onderzoekers afgelopen eeuwen hebben proberen te beantwoorden. Niet alleen waren op sommige vragen geen antwoorden te vinden, ook veranderen de antwoorden in de loop der eeuwen. Blijkbaar is de psychologie toch een vakgebied dat verschilt van een vakgebied zoals de scheikunde. Het is geen ‘1+1=2 en daarmee uit’-vakgebied. Met nauwkeurige onderzoeken is er veel vast te stellen, maar een hoop blijft eigenlijk filosoferen. De ontwikkeling die dit vakgebied heeft doorlopen, en dit in de vorm van hoogtepunten en de belangrijkste mensen op dit gebied, probeer ik te beschrijven. Helaas is het ècht ònmógelijk om alles te beschrijven. Dit profielwerkstuk bestaat dan ook uit een greep van hoogtepunten en belangrijke personen. Uit de echte pioniers op dit gebied. Ik vind het erg jammer dat ik zoveel personen en ontwikkelingen moet overslaan. Het is allemaal erg interessant, maar gewoon tè veel. En daarnaast moet ik er natuurlijk rekening mee houden dat niet iedereen zo bezeten is van dit onderwerp als ik. Hoewel ik me moeilijk kan voorstellen dat mensen zich niet interesseren voor een onderwerp dat in de hedendaagse maatschappij een dermate grote rol speelt, dat er niet aan te ontkomen is. Ook al denk je misschien dat psychologie in jouw leven geen rol speelt, dat doet het wel. Je komt het overal tegen. Best grote kans dat de organisatiestructuur op jouw werk door een psycholoog is bedacht. Of dat jouw favoriete winkel is ingericht door een psycholoog, die zo probeert jouw gedrag als consument te beïnvloeden. Zelfs de methodes op school zijn vaak mede ontwikkeld door psychologen, die zich bezighouden met de vraag: ‘Hoe leert een mens het beste?’. En als je kinderen hebt is er al helemaal niet aan te ontkomen! De psychologische adviezen worden je dan echt om de oren geslagen, door andere ouders of bijvoorbeeld op het consultatiebureau. Dat laatste wordt in dit profielwerkstuk nog nader toegelicht.

Hoe dan ook, heel veel plezier bij het lezen van dit profielwerkstuk!


(het is 1 a4'tje en ik heb er nog geen alinea's in gemaakt)

Om te beginnen: leuk onderwerp. Als het mag zou ik het wel willen lezen als het af is, lijkt me erg interessant.

Wat ik denk/vind is niet per defintie goed, ik schrijf gewoon op wat ik denk, wat je er mee doet, moet je zelf weten.

Ik zou beginnen met: “Het lijkt zo gewoon: je wordt geboren, leert zitten/kruipen/lopen, gaat naar school, en dan ben je volwassen. Maar is dat proces wel zo gewoon? En waarom groeit het ene kind op tot een evenwichtige en intelligente volwassene, terwijl het andere kind opgroeit tot een drugsverslaafde crimineel? In hoeverre is dit bepaald door erfelijkheid en in hoeverre door opvoeding? Dit zijn allemaal vragen die je je kunt stellen met betrekking tot de ontwikkeling van een kind. Naast deze vragen zijn er nog duizenden andere vragen die over dit onderwerp te stellen zijn en die psychologen, artsen en andere onderzoekers afgelopen eeuwen hebben proberen te beantwoorden. Niet alleen waren op sommige vragen geen antwoorden te vinden, ook veranderen de antwoorden in de loop der eeuwen.” Dit is een pakkende opening. (Ik heb een paar dingentjes veranderd, moet je zelf maar ff lezen, dan kom je het vanzelf wel tegen.)

Volgende alinea: “Blijkbaar is de psychologie toch een vakgebied dat verschilt van een vakgebied zoals de scheikunde. Het is geen ‘1+1=2 en daarmee uit’-vakgebied. Met nauwkeurige onderzoeken is veel vast te stellen, maar een hoop blijft eigenlijk filosoferen. De ontwikkeling die dit vakgebied heeft doorlopen, en dit in de vorm van hoogtepunten en de belangrijkste mensen op dit gebied, ga ik in dit profielwerkstuk beschrijven. Helaas is het onmogelijk om echt alles te beschrijven. Dit profielwerkstuk bestaat dan ook uit een greep van hoogtepunten en belangrijke personen.” Hierin zou ik dan ook de probleemstelling/onderzoeksvragen noemen/bespreken (of dit in een volgende alinea, kan ook natuurlijk).

En dan: “En daarnaast moet ik er natuurlijk rekening mee houden dat niet iedereen zo bezeten is van dit onderwerp als ik. Hoewel ik me moeilijk kan voorstellen dat mensen zich niet interesseren voor een onderwerp dat in de hedendaagse maatschappij een dermate grote rol speelt, dat er niet aan te ontkomen is. Ook al denk je misschien dat psychologie in jouw leven geen rol speelt, dat doet het wel. Je komt het overal tegen. Best grote kans dat de organisatiestructuur op jouw werk door een psycholoog is bedacht. Of dat jouw favoriete winkel is ingericht door een psycholoog, die zo probeert jouw gedrag als consument te beïnvloeden. Zelfs de methodes op school zijn vaak mede ontwikkeld door psychologen, die zich bezighouden met de vraag: ‘Hoe leert een mens het beste?’. En als je kinderen hebt is er al helemaal niet aan te ontkomen! De psychologische adviezen worden je dan echt om de oren geslagen, door andere ouders of bijvoorbeeld op het consultatiebureau. Dat laatste wordt in dit profielwerkstuk nog nader toegelicht.” Maar dit zou ik iets aanpassen…je hoeft nl geen rekening te houden dat niet iedereen zo bezeten is van dit onderwerp als jij. En de zinnen daarna vind ik een beetje overkomen als een verwijt, terwijl het heel normaal is dat niet iedereen dezelfde interesses heeft. Ik vraag me ook een beetje af wat het te maken heeft met kinderpsychologie?

Misschien dat je nog iets kunt schrijven over hoe je te werk bent gegaan? Heb je alleen maar in boeken gebladerd en op internet gesurft of heb je ook een kinderpsychologe of een student psychologie geïnterviewd? Enz.

En tot slot een alinea met de opbouw van de hoofdtekst, al kun je dat misschien noemen in combinatie met het bespreken van de hoofd- en deelvragen. Op scholieren.com staan ook behoorlijk veel profielwerkstukken, misschien kun je daar ook ideeën uithalen of ze iig als voorbeeld gebruiken.

Hopelijk heb je er wat aan.

[Nomen Est Omen]

Natuurlijk mag je het lezen als het af is, maar verwacht er niet te veel van, hoor. Het zit namelijk wel allemaal in mijn hoofd, maar om het op papier te krijgen, vind ik lastig. Het heeft ook heel lang geduurd voor ik op gang kwam (ben deze vakantie begonnen), omdat ik telkens niet wist hoe ik moest beginnen.

Ik heb de inleiding aangepast, maar ik ben nog niet tevreden eigenlijk. Trouwens, ik heb nu hoofdstuktitels min of meer uit een boek overgenomen, als leidraad. Die wil ik alleen 'makkelijker' maken. Ik begrijp wel wat ze bedoelen hoor, maar het klinkt niet alsof ik het zelfs heb verzonnen. Ik noem ze in de voorlaatste alinea van de inleiding.

En bedankt voor je hulp, dat waardeer ik heel erg

Het lijkt zo gewoon: je wordt geboren, leert zitten/kruipen/lopen, gaat naar school, en dan ben je volwassen. Maar is dat proces wel zo gewoon? En waarom groeit het ene kind op tot een evenwichtige en intelligente volwassene, terwijl het andere kind opgroeit tot een drugsverslaafde crimineel? In hoeverre is dit bepaald door erfelijkheid en in hoeverre door opvoeding? Dit zijn allemaal vragen die je je kunt stellen met betrekking tot de ontwikkeling van een kind. Naast deze vragen zijn er nog duizenden andere vragen die over dit onderwerp te stellen zijn en die psychologen, artsen en andere onderzoekers afgelopen eeuwen hebben proberen te beantwoorden. Niet alleen waren op sommige vragen geen antwoorden te vinden, ook veranderen de antwoorden in de loop der eeuwen

Blijkbaar is de psychologie toch een vakgebied dat verschilt van een vakgebied zoals de scheikunde. Het is geen ‘1+1=2 en daarmee uit’-vakgebied. Met nauwkeurige onderzoeken is veel vast te stellen, maar een hoop blijft eigenlijk filosoferen. De ontwikkeling die dit vakgebied heeft doorlopen, en dit in de vorm van hoogtepunten en de belangrijkste mensen op dit gebied, ga ik in dit profielwerkstuk beschrijven. Helaas is het onmogelijk om echt alles te beschrijven. Dit profielwerkstuk bestaat dan ook uit een greep van hoogtepunten en belangrijke personen.” De centrale hoofdvraag hierbij is: ‘Hoe is de kinderpsychologie onstaan en hoe heeft deze zich ontwikkeld?’ Met behulp van deelvragen zal ik uiteindelijk een vergelijking tussen de hedendaagse ideeën over opvoeding en de denkbeelden die de afgelopen eeuwen gangbaar waren.

Het was niet makkelijk een helder en duidelijke tekst te schrijven. Over dit onderwerp is zeer veel informatie beschikbaar, en veelal is deze informatie toegespitst op bepaalde stromingen, theoriën of psychologen. En boeken die zich op de geschieenis en ontwikkeling richtten, waren vaak zo dik dat het voor mij onmogelijk was om daar de belangrijkste zaken uit te halen. Gelukkig vond ik uiteindelijk een geschikt boek dat uiteindelijk de leidraad heeft gevormd voor dit werkstuk. Dit boek, een studieboek voor eerstejaards psychologiestudenten, ging over op opkomst en verbreiding van het psychologisch perspectief in het algemeen. Het hoofdstuk over kinderpsychologie was voor mij erg handig om als basis te gebruiken. Naderhand heb ik uit andere boeken informatie, plaatjes, foto’s en uitspraken toegevoegd, om zo tot dit uiteindelijke profielwerkstuk te komen.

Dit profielwerkstuk heeft een chronologische opbouw, terwijl er toch steeds andere onderwerpen aan bod komen. Ik heb hiervoor gekozen, omdat ik dit het duidelijkst vind en je zo als lezer goed de ontwikkeling van de kinderpsychologie kunt zien. Ik begin met de voorgeschiedenis, dus tot het moment dat de kinderpsychologie als wetenschappelijk gebied ontstond. Dan beschrijf ik de opkomst van de kinderpsychologie. Achtereenvolgens komen dan nog aan bod: de popularisering van psychologische opvoedingsadviezen, de psychologisering van interventiepraktijken, naoorlogse ontwikkelingen en interventies na de Tweede Wereldoorlog. Ik zal eindigen met een vergelijking tussen het heden en het verleden.

In ieder geval: veel plezier bij het lezen van dit profielwerkstuk! Ik hoop dat het ook voor degenen die zich eigenlijk niet zo in dit onderwerp interesseren, interessant is om te lezen.

[Vogelvrij]

Maar moet je in de inleiding ook je hoofdvraag zetten? Lijkt me wel, maar waar moeten de deelvragen dan? Of hoef je geen letterlijke deelvragen en is het genoeg dat die zo half in je onderzoeksplan worden vermeld? Want de hoofdstukjes komen bij mij niet echt overeen met de deelvragen.. Ik heb nog niet eens echte deelvragen

Of moet je gewoon even uitleggen wat voor onderwerp je hebt en waar je het precies over gaat hebben?

Scheikunde, en alle toegepaste exacte wetenschappen, zijn geen "1+1=2 en daarmee uit"-wetenschappen. Verdiep je maar eens wat in de wetenschapsfilosofie.

[Nomen Est Omen]

Mephostophilis schreef op 09-01-2005 @ 12:05 :
Scheikunde, en alle toegepaste exacte wetenschappen, zijn geen "1+1=2 en daarmee uit"-wetenschappen. Verdiep je maar eens wat in de wetenschapsfilosofie.

Ja, dat weet ik ook wel, maar ik wilde verduidelijken dat er ook binnen de psychologie nog meningsverschillen bestaan en dat er nooit zekerheid is. De scheikunde is een groeiende wetenschap, waarbij er steeds meer ontdekt wordt, maar op het moment is wat er ontdekt is toch wel zeker? Ik weet dat het niet klopt, (mijn leraar weet overigens niks van scheikunde, ik ook niet), maar ik wist niet hoe ik het anders kon zeggen. Maar als je suggesties hebt?

Psychologie en de exacte wetenschappen gebruiken min of meer dezelfde onderzoeksmethoden. Empirisch waarnemen en aan de hand hiervan modellen opstellen die de werkelijkheid beschrijven. Ook in de exacte wetenschappen geldt er niet zoiets als 'de absolute waarheid'. Het verschil ligt hem voornamelijk in hoe duidelijk en vastomlijnd de definities zijn die gebruikt worden en de hoeveelheid wiskunde die gebruikt wordt voor de modellatie. Bijvoorbeeld: wat een 'emotie' is, kun je over discussiëren, maar wat 'één seconde' is niet.

[Nomen Est Omen]

Mephostophilis schreef op 09-01-2005 @ 12:20 :
Psychologie en de exacte wetenschappen gebruiken min of meer dezelfde onderzoeksmethoden. Empirisch waarnemen en aan de hand hiervan modellen opstellen die de werkelijkheid beschrijven. Ook in de exacte wetenschappen geldt er niet zoiets als 'de absolute waarheid'. Het verschil ligt hem voornamelijk in hoe duidelijk en vastomlijnd de definities zijn die gebruikt worden en de hoeveelheid wiskunde die gebruikt wordt voor de modellatie. Bijvoorbeeld: wat een 'emotie' is, kun je over discussiëren, maar wat 'één seconde' is niet.

Ik heb voornamelijk aan de wiskunde gedacht, denk ik. Ik weet verder ook helemaal niks van scheikunde. (echt helemaal niks) Kun je een voorbeeld geven van dingen in de scheikunde waar dan wel over te discussieren is? Iets zoals wat jij noemt: 'wat is een emotie?'.

Maar hey, dit ging eigenlijk over mijn inleiding

[Dolores]

In de inleiding van mijn profielwerkstuk heb ik ook de hoofd- en deelvragen gezet, en waarom ik juist voor die vragen heb gekozen.