Ik denk dat ik een eetstoornis heb

[VoodooHeartX]

Ik word soms gewoon erg moe van om elke seconden van de dag te denken aan eten, “is het normaal om zo te eten” of “wat als ik dat eet kom ik daar dan gelijk van aan” of “wat als ik zo eet kom ik dan veel aan” en “ ik zal wel heel dik zijn dan andere mensen”, mijn ouders zeggen dan ook vaak dat ik aan andere dingen moet denken maar dat kan ik niet, want ik heb steeds stemmen in mijn hoofd die zeggen dat ik dik ben en daarom durf ik soms niks te eten en als ik iets eet voel ik me heel verschrikkelijk Ookal is het fruit of gezonde dingen.
Heeft er iemand tips wat ik hiermee kan doen?
Ps. Ik heb het al best lang al ongeveer 2 jaar

[Elin3]

Wat lastig! Weet iemand dat je zo obsessief met eten bezig bent? Als ik jou was zou ik een afspraak maken bij de huisarts, om te kijken wat voor hulp er mogelijk is. Dit is een normale relatie met voedsel en het is heel goed om daar aan te gaan werken.

[Uitwaaien]

Ah dat klinkt niet fijn. Ik sluit mij aan bij Eline, het is het beste om hierover te gaan praten met je huisarts en/of je ouders. Voor zo'n gesprek kan het handig zijn om van tevoren uit te schrijven wat er precies aan de hand is, op welke manier je daar last van hebt, wat je anders zou willen en waarom dat laatste je niet lukt. De huisarts gaat je dan waarschijnlijk doorsturen naar een diëtiste en een psycholoog, en die gaan je dan verder helpen. Als je meer wilt weten over de verschillende trajecten mocht je inderdaad een eetstoornis hebben dan kan ik dat later uitleggen .

Tot die tijd zou je kunnen proberen om relativerende gedachten te gebruiken. In het begin voelt dat heel gek en alsof je tegen jezelf aan het praten bent voor niets, maar op de langere termijn kan het helpen. Hoeft natuurlijk niet te helpen, maar proberen kan altijd. Als je niet aan het eten bent schrijf je uit waarom eten belangrijk en goed is. Als voorbeeld: Eten zorgt ervoor dat je lichaam dingen kan gaan doen, het geeft je energie en kracht. Eten is nodig om dingen te doen die ik wil bereiken zoals....

Al die gedachten (en meer) schrijf je op kaartjes of desnoods in de notities van je telefoon en als je tijdens het eten last hebt van die stemmen dan lees je je kaartjes, kan zelfs hardop.

Je kunt ook proberen om bijvoorbeeld op proud2bme of op de website van het voedingscentrum een gezonde eetlijst te zoeken en die te volgen. Dan kan je tegen de stemmen zeggen dat wat je aan het eten bent helemaal normaal en gezond is.

Succes!

[Xmeike_X]

VoodooHeartX schreef:

Ik word soms gewoon erg moe van om elke seconden van de dag te denken aan eten, “is het normaal om zo te eten” of “wat als ik dat eet kom ik daar dan gelijk van aan” of “wat als ik zo eet kom ik dan veel aan” en “ ik zal wel heel dik zijn dan andere mensen”, mijn ouders zeggen dan ook vaak dat ik aan andere dingen moet denken maar dat kan ik niet, want ik heb steeds stemmen in mijn hoofd die zeggen dat ik dik ben en daarom durf ik soms niks te eten en als ik iets eet voel ik me heel verschrikkelijk Ookal is het fruit of gezonde dingen.
Heeft er iemand tips wat ik hiermee kan doen?
Ps. Ik heb het al best lang al ongeveer 2 jaar

Ik heb hetzelfde ik eet al 2 maanden niks zonder te kotsen en ben nu in die tijd 20 kilo afgevallen
Aan de ene kant ben ik blij dat ik afval maar aan de andere kant ben ik bang dat ik hier niet meer mee kan stoppen en ze doorga tot ik dood ben
Ik heb geen hulp, ik ben 13 mijn ouders weten er niks vanaf
Alleen mijn beste vriendin die boulimia heeft weet dat ik waarschijnlijk anorexia heb en die heeft zelf ook geen hulp
Ik ben al heel lang doodmoe en het word zwart voor mijn ogen als ik opsta
Daardoor ben ik al een aantal keer flauw gevallen op school
Op dit moment zit ik op 52 kilo als 13 jarige en ben 168 cm lang
Ik weet dat dat op het randje van ondergewicht ligt maar ik wil naar 40
En ik weet niet wat ik zou doen als ik dat heb bereikt
Het heet niet voor niets een eetStoornis
Maar mijn vrienden merken wel dat het steeds slechter met me gaat en iedereen vraagt altijd waarom ik niet eet en dan zeg ik omdat ik dik ben..
Dan zeggen ze dat ik het niet ben maar ik zat op mijn 11e op het randje van obesitas dus was wel echt dik

[Elin3]

Xmeike_X schreef:

Ik heb hetzelfde ik eet al 2 maanden niks zonder te kotsen en ben nu in die tijd 20 kilo afgevallen
Aan de ene kant ben ik blij dat ik afval maar aan de andere kant ben ik bang dat ik hier niet meer mee kan stoppen en ze doorga tot ik dood ben
Ik heb geen hulp, ik ben 13 mijn ouders weten er niks vanaf
Alleen mijn beste vriendin die boulimia heeft weet dat ik waarschijnlijk anorexia heb en die heeft zelf ook geen hulp
Ik ben al heel lang doodmoe en het word zwart voor mijn ogen als ik opsta
Daardoor ben ik al een aantal keer flauw gevallen op school
Op dit moment zit ik op 52 kilo als 13 jarige en ben 168 cm lang
Ik weet dat dat op het randje van ondergewicht ligt maar ik wil naar 40
En ik weet niet wat ik zou doen als ik dat heb bereikt
Het heet niet voor niets een eetStoornis
Maar mijn vrienden merken wel dat het steeds slechter met me gaat en iedereen vraagt altijd waarom ik niet eet en dan zeg ik omdat ik dik ben..
Dan zeggen ze dat ik het niet ben maar ik zat op mijn 11e op het randje van obesitas dus was wel echt dik

20 kilo kwijtraken in 2 maanden is enorm ongezond! Wees voorzichtig, je bent nog jong en in de groei, je lichaam heeft die bouwstoffen juist zo hard nodig. Je merkt het zelf ook al, je voelt je minder fit. Besef dat als je langer doorgaat met consequent je lichaam te weinig voedingsstoffen geven, dat ook je haar en nagels op termijn zwakker worden (je haar kan gaan uitvallen). Ook is het behoorlijk lastig om mooie vrouwelijke vormen te ontwikkelen, wanneer je geen grammetje vet op je lichaam hebt. Dun is niet "mooier" of "beter". Dat je ooit overgewicht had betekent niet dat je zoveel moet afvallen dat je ondergewicht krijgt, streef naar een normaal gewicht met een gezond en afwisselend eetpatroon in combinatie met voldoende lichaamsbeweging. Zoek alsjeblieft hulp, bij je huisarts, een vertrouwenspersoon op school, of op bijvoorbeeld Proud2Bme.