[Verwardheid] Keukenlicht en waterverf

Duizelig dwarrelend door zijn dromen. Hij kon alleen maar dwarrelen. Zijn lichaam was niet meer bij elkaar, het was uiteengespat in losse stukjes toen het die zeepbel raakte. ‘Zondagsrijder!’ bromde ik nog toen ik het zag gebeuren. Als as aangeraakt werd, stoof het uit elkaar. Zo ook met hem, hij, die eens mijn beste vriend was. Nu niet meer. Met een mengeling van plezier en verdriet keek ik naar het schouwspel. De stukjes van zijn lichaam die vergingen tot stof. Het zou niet lang meer duren, ik zou hem opsnuiven en weer uitniezen. Hij zou alleen kunnen zweven in het duister. Pijnlijk lachend om zijn grootse fouten. Ik kijk verder, zie de doornen steeds dichterbij komen. Het was beter als ik zou stoppen met hem volgen, maar ik deed het niet. Ik bleef bij hem, tot zijn einde. Hoe dichter hij bij het water kwam, hoe sneller hij viel. De zeepbellen deden hem inmiddels niets meer, hij beukte er dwars doorheen. ‘Zondagsdwarrelaar!’ riep het oude konijn vanuit zijn oude schuurtje. Ik glimlachte pijnlijk.
De wind nam me op zijn rug en met gruwelijke snelheden scheerde ik over het rode water. Toen gebeurde het.
‘Vanessa!’ schreeuwde ik toen de stukjes as me al omgeven hadden. Ze vormden een dichte mist om me heen, verstikten me toen je niet keek. Toen je je hoofd wegdraaide kleurden mijn longen zwart. Zo zwart als je wraak zou zijn, je beloofde het me. Grimmig keek ik over het rode water, waar je wegscheerde op de rug van de bovenwind. Achter je hoorde je het getrippel van de watermuizen, maar je keek niet om. Ik viel op de grond en dook diep tot ik het water bereikte. Hijgend zat hij ineens naast me, half vergaan tot as. Wat eens mijn beste vriend was. Zoals jij ooit mijn beste vriendin was. Een bulderende lach dreef de herinneringen voort, hoe we samen ijskarretjes omgooiden en hoe we altijd op de daken sliepen. Ik wist alleen niet meer wanneer ik dat gedaan had. Je grimmige gezicht staat nog steeds op mijn netvlies gebrand. Je haatte me, net zoals die dropveter die toen naast me zat, je haatte hem ook. Wat heeft hij gedaan? Heeft hij iets ergers gedaan dan ik? Of ergerde je je gewoon aan hem? Waarom heb je me verlaten?
Met een glimlach overzag ik het speelveld, de stukken lagen allemaal op hun plaats. Jij was mijn koningin, zij waren alleen maar pionnen. Je had de macht over mij, ik was je koning. Je bestuurde me, controleerde iedere beweging die ik maakte. En ik liet alles toe. Verwarring overspoelde me toen mijn benen tot as vergaan waren. De zwarte stukjes vlogen meteen naar het meisje naast me, verstikten haar toen je niet keek. Waarom liet je dit gebeuren? Als oude duikboten doken andere meisjes op, je bekeek ze met evenveel haat als ik deed. Toch zat ik hier, tussen die walgelijke gedrochten, mislukkelingen van de voltooide tijd. Het was jouw experiment, ik hielp je. Maar ik werd te machtig voor je, ik snap niet hoe je dat dacht. De andere meisjes verbrandden ook, roze vlammetjes knabbelden suikerzoet aan hun zwarte pumps. Grimmig glimlach ik, een grimas die ongewoon was voor mijn ongeplooide gezicht. Maar hier valt het niet op. De zeepbellen doen me pijn, maar ik sla me er wel doorheen. Als ik jou nog maar één keer kon spreken. Mijn tranen brandden gaten in mijn wang en hingen aan mijn kin. Zilveren ijspegels voor jou.
Wie zijn dit? Wat doe ik hier? De vragen die ik stelde waren nutteloos, niemand antwoordde me. Toch bleef ik gillen, met mij vele anderen. De roze vlammetjes knabbelden aan mijn pumps, het rode water doofde het vuur niet. Oude liefde roest niet, oude haat vervaagt evenmin. Maar ik herinnerde me niets. Niet hoe ik geboren was, niet hoe ik stierf. Ook niet waarom er zoveel anderen waren. Het was niet haar bedoeling, dat kon ik zien. Ze wilde niet dat wij elkaar zagen en onze krachten konden bundelen. Uiteindelijk deden we het niet hoor, op het einde lieten we elkaar los en vervaagden allemaal. Alleen onze harten bleven over, maar niet in vrijheid. Zilveren ijspegels vormden een kooi om ons heen, wij wilden weg, maar het kon niet. Ik voelde liefde toen, nu kan ik nog glimlachen dat ik dat vroeger deed. Liefde voor die anderen, de anderen die in hetzelfde schuitje zaten. Die opgegeten werden door roze vlammende monstertjes. De anderen waren me bekend, nu ben ik ze vergeten. Ze waren niet belangrijk genoeg om te onthouden, de enige die belangrijk genoeg was, was jij…
Een donkere glimlach speelt om mijn zwartgestifte lippen. Ik heb ze allemaal gebroken, één voor één. Thijs liep alleen maar met me mee, het domme sukkeltje. Ik brak hem ook. Nu is hij niet meer dan de rest, stukjes stof vermengd met zwartje as. En alleen ik, Vanessa, blijf over. Rijdend op de rug van de bovenwind verlaat ik de plaats en kijk naar de opkomende zon. Mijn ogen knepen zich tot spleetjes en toen zag ik het. Het keukenlicht dat op de tafel scheen.

Grim

[Nijn*]

Geen woorden die dit werk kunnen beschrijven, meer dan prachtig! Ik ben jaloers op je taalgebruik, en je foutloze verhalen.. Ik wil ook zo kunnen schrijven, zo mooi kunnen verwoorden, zo duidelijk beschrijven.. Ik vind het erg mooi, misschien verwarrend, maar erg mooi... *jaloers is*

Nijn*

De verwardheid was de bedoeling. Toen dit verhaal nog ruw voor me lag had ik er een soort van legenda bij geschreven, maar die heb ik weggelaten. Je kunt het zien zoals je wilt, al zul je sommige dingen vreemd vinden vanuit een bepaald standpunt.

Grim - bedankt voor je commentaar

[duivelaartje]

Verwarrend, maar mooi. Ik heb er wel woorden voor, misschien vind ik het dan ook niet zo denderend als Nijn* het vindt... Mooi woordgebruik, alleen gebruik je wel veel woorden dubbel. Zoals 'grimmig', jammer dat dat wel minstens 3 keer voorkomt in je verhaal. Net zoals die ijspegels, eerst als tranen, toen als kooi, een beetje zonde... Soms had ik ook het idee dat zinnen niet helemaal goed in elkaar overlopen, waardoor het misschien wat verwarrend lijkt/is. Ook gaat het op sommige momenten heel snel, ik zat bijna op mijn beeldscherm gedrukt om de snelheid te volgen. Aan de ene kant positief - je kan het zien dat je de drang hebt door te leggen, aan de andere kant beetje negatief - dus te 'snel' geschreven.
Nu zit ik natuurlijk alle negatieve dingen op een rijtje, misschien een beetje te onder het vergrootglas gelegd, maar dit zijn de dingen die ik op te merken had.
Verder geen spel-, grammaticale- of interpunctiefouten. Goed gedaan, je verhalen worden steeds beter. Ookal schrijf je altijd wel in een 'verwarrend' stijl, dat moet je aanspreken of niet. Maar Grimmie, duimpje voor jou.

duivelaartje schreef op 21-08-2004 @ 15:18 :
Goed gedaan, je verhalen worden steeds beter.

Kijk eens mamma, ik kan nou drie blokjes op elkaar stapelen

Heerlijk

Het stuk is inderdaad snel geschreven, omdat ik een gedachte had en die zo snel mogelijk op papier wilde zetten. Nu ben ik hem kwijt, dus ik weet niet precies hoe ik het verhaal het beste naar die gedachte zou kunnen schrijven. De dubbele woorden moeten een verband aangeven, maar dat is dus nog niet gelukt. De gedachte is nu kwijt, dus ik laat het maar zo.

Grim - bedankt voor je commentaar

[duivelaartje]

Ja, volgende keer 4 blokjes.

Maar ik snap het! Het is goed zo hoor, maar voor de volgende keer misschien daarop letten. Het verband zie ik nou niet, alleen dat ze meerdere keren voorkomen.

Duivelaartje - Ik ga dat aanwennen, m'n naam bij Letteren eronder zitten

[Millroy]

Grim schreef op 21-08-2004 @ 14:34 :
Het was beter als ik zou stoppen met hem volgen, maar ik deed het niet. Ik bleef bij hem, tot zijn einde.

Gehandicapt zinnetje. Loopt niet helemaal. Ontbreekt er geen te?
Anywho, Hip verhaal.
Nice.

Millroy schreef op 21-08-2004 @ 16:13 :
Gehandicapt zinnetje. Loopt niet helemaal. Ontbreekt er geen te?
Anywho, Hip verhaal.
Nice.

Mijn held geeft commentaar, bedanktbedanktbedankt!


Ik weet niet, zelf heb ik geen probleem met die zin

Grim

[Hamkaastostie]

mooi

verder ben ik t wel eens met de anderen ( behalve dat van die zin, dat stoort me helemaal niet)

[nijs]

Heel mooi geschreven, maar wel heel verwarrend. Ik heb het twee keer gelezen en snap het nog niet, maar dat zal dan waarschijnlijk aan mij liggen of zo horen.
In tegenstelling tot Duivelaartje vind ik het wel toepasselijk dat grimmig meerdere keren voorkomt. Geeft de stemming goed weer .

Janneke
(Laat ik ook meedoen aan de nieuwe rage. )

[duivelaartje]

Misschien is dat grimmig leuk, omdat het door "Grim" is geschreven, maar verder vind ik het niet zo...

Duivelaartje - Wat rage? Eerst LUH en Charlotte en ik vond het ook wel leuk. Nu iedereen.

Jannekuhhh schreef op 22-08-2004 @ 14:24 :
Heel mooi geschreven, maar wel heel verwarrend. Ik heb het twee keer gelezen en snap het nog niet, maar dat zal dan waarschijnlijk aan mij liggen of zo horen.

Probeer het niet te begrijpen, maar zie het zoals je zelf wilt zien.

Grim

[nijs]

Ik wil meestal alles doorgronden, ben erg nieuwsgierig, maar met literatuur zit ik daar vaak mezelf mee in de weg Ligt dus niet aan jou hoor

[Zut Alors!]

Ik heb geen FLAUW IDEE waar dit over gaat, maar GOD DAMN wat een prachtige tekst. Briljant taalgebruik.

Tja, dat 'grimmig' hè, als het dan door 'grim' wordt geschreven is het op zich al een herhaling. Maar da's toch juist leuk?

en ijspegels zijn altijd cool!
hehe, cool snappie?

Ik vind het mooi.
Niet "geweldig spectaculair ik spring een gat in de lucht en mijn hart slaat over" mooi.
Maar mooi.
Kut, ik kan zoiets echt nooit goed verwoorden.
Keep up the good work dude.
Kus.
Mijn.

[ell'nn]

het is smakelijk om het te lezen, en was in 20 seconden al klaar het ging allemaal zo snel wel jammer maar mooi hoor, ik kan het niet overtreffen.. maar DAT was al lang duidelijk.

[Charlottetje]

*heeft geen andere commentaren gelezen*
colorblind - counting crows op de achtergrond was perfect!
oke, niet op de tekst lettend natuurlijk.

Ik las je verhaal heel soepel, zoals ik een boek las, maar dwaalde zo nu en dan dus ook wel eens af, zoals ik doe wanneer ik een boek lees. Daardoor heb ik je verhaal niet helemaal in mij opgenomen.
Ik weet nog niet hoe geweldig ik je verhaal vind. Je hebt het prachtig geschreven hoor, maar je gebruikt wel heel veel beschrijvingen die ook nog eens mooi zouden moeten zijn. Misschien net iets te veel, waardoor het net te veel naar het 'neppe' reikt en waardoor het (voor 'letterse' begrippen) wat amateuristisch aan zou kunnen doen, zeg maar.
maar goed, zoals ik al zei, ik heb het niet helemaal goed in me op kunnen nemen, dus misschien zit ik er ook wel naast

Charlotte
(nee, slechts 2 glaasjes wijn en al 2 uur 's nachts)

[Charlottetje]

duivelaartje schreef op 22-08-2004 @ 14:32 :

Duivelaartje - Wat rage? Eerst LUH en Charlotte en ik vond het ook wel leuk. Nu iedereen.

ik was er al over aan het twijfelen het dan maar niet meer te doen, maar ja, daar word ik niet hipper door ofzo. Dus ik wacht maar gewoon rustig af tot jullie allemaal tot bezining komen en er weer me stoppen

Charlotte
damn, ik doe gewoon mee aan de rage van het individualisme *zucht*

Charlottetje schreef op 24-08-2004 @ 02:07 :
ik was er al over aan het twijfelen het dan maar niet meer te doen, maar ja, daar word ik niet hipper door ofzo. Dus ik wacht maar gewoon rustig af tot jullie allemaal tot bezining komen en er weer me stoppen

Charlotte
damn, ik doe gewoon mee aan de rage van het individualisme *zucht*

Voor lange berichten is het wel practisch, maar ik heb niet echt lange berichten op mijn geweten, m.u.v. als iemand me aanvalt ( )op een opvatting en verhalen.

edit: nieuwsgierige guppen (JA! met een G) mogen zoeken naar mijn betoog tegen simpele antwoorden. Bij mijn weten staat dat in een topic van Soapsie, niet te oud. Anders had ik hem ook nog eens gekopiëerd naar een topic van Bloemenpoes. Lijkt me niet moeilijk te vinden, maar dan krijg je zo een idee van wat ik allemaal aan ga halen om alles LUH-size te krijgen

Grim

Never mind, ik ben weer té sociaal. Hierrrrzo

[Charlottetje]

tsssk, en het kan je niets schelen dat ik ook nog commentaar op je verhaal gegeven heb...
lekker is dag

Charlotte
(en had die link nou echt wel te maken met het naam onder een post zetten?)

Charlottetje schreef op 24-08-2004 @ 09:57 :
tsssk, en het kan je niets schelen dat ik ook nog commentaar op je verhaal gegeven heb...
lekker is dag

Charlotte
(en had die link nou echt wel te maken met het naam onder een post zetten?)

ik was zeer aangenaam verrast het was me even ontschoten je te bedanken, spijt me.

grim

[Charlottetje]

hmmm, jij moet nog veel leren jochie!

Charlotte

Charlottetje schreef op 24-08-2004 @ 20:48 :
hmmm, jij moet nog veel leren jochie!

Charlotte

[~~La Lorraina~~]

Het verhaal is erg verwarrend (maar dat wist je al). Ik vind het moeilijk om te zeggen wat ik er van vind. In principe spreekt de stijl me wel aan, maar ik zou graag nog meer willen lezen voordat ik een echt oordeel geef. Nu in het begin denk ik dat ik het misschien wel een beetje te verwarrend vind, maar dat hangt een beetje af van de rest.

Lorraine (kiAra)

~~La Lorraina~~ schreef op 27-08-2004 @ 16:11 :
Het verhaal is erg verwarrend (maar dat wist je al). Ik vind het moeilijk om te zeggen wat ik er van vind. In principe spreekt de stijl me wel aan, maar ik zou graag nog meer willen lezen voordat ik een echt oordeel geef. Nu in het begin denk ik dat ik het misschien wel een beetje te verwarrend vind, maar dat hangt een beetje af van de rest.

Lorraine (kiAra)

Nou, er komt geen rest, dus daar ben je mooi klaar mee. De verwardheid was zelfs de bedoeling, dan heb je redelijk de ruimte om er zelf wat van te maken.

[~~La Lorraina~~]

Aangezien er geen rest komt vindt ik het erg verwarrend, een beetje te verwarrend. Ik snap het niet helemaal.

Mooizo, je moet het niet willen snappen. Maak er zelf maar iets van

Grim

[Verleden Tijd]

Mooi geschreven. Echt mooi. Geen idee waar het over gaat, maar het is net alsof de schrijver dat wel weet .

In het begin gebruik je eerst 'pijnlijk lachend' en vervolgens 'met een pijnlijke glimlach'. Dat stoorde me wel een beetje.

Zo zwart als je wraak zou zijn, je beloofde het me.

Ik weet niet waarom, maar ik vind deze zin net niet lekker lezen tussen de rest van de tekst. Misschien:
Zo zwart als je wraak zou zijn, je had het me beloofd.

Krrristoph!

Kristoph schreef op 27-08-2004 @ 16:31 :
Mooi geschreven. Echt mooi. Geen idee waar het over gaat, maar het is net alsof de schrijver dat wel weet .

In het begin gebruik je eerst 'pijnlijk lachend' en vervolgens 'met een pijnlijke glimlach'. Dat stoorde me wel een beetje.
een glimlach is niet hetzelfde als een lach, voor mij.

Ik weet niet waarom, maar ik vind deze zin net niet lekker lezen tussen de rest van de tekst. Misschien:
Zo zwart als je wraak zou zijn, je had het me beloofd.

Krrristoph!

Misschien vind ik eig wel een goede, bedankt!

Grim - ik heb geen idee waar het over gaat

[Verleden Tijd]

een glimlach is niet hetzelfde als een lach, voor mij.

Nee, maar het viel me wel op, terwijl ik niet echt naar foutjes zocht.

Grim - ik heb geen idee waar het over gaat

Krrristoph!