Advertentie | |
|
09-02-2004, 22:36 | |
Verwijderd
|
Kep er gister nog eentje geschreven...die mail ik morgen wel naar huis... dan post ik er nog wel eentje
Een zoethoudertje voor in de tussentijd: Stilte ‘t Leven is te vermoeiend. Gedachten blijven nooit stil staan, de constante ruis in mn hoofd. Het is zo stil, een geruisloze zee van geluiden en beelden. Geesten die rond elkaar vliegen in een eindeloze diepte… En geen enkele laat zich door mij vangen, om ondervraagd te worden. Zo makkelijk als het lijkt om van de afgrond weg te stappen, Zo moeilijk is het, om daarna de andere kant van de brug, naar beneden te moeten kijken. Geconfronteerd met dezelfde onrust, die je voelde toen je niet durfde te kijken. Morgen… Dan heb je geslapen, word je wakker, Zet je de wekker uit… wil je je nog eens omdraaien, Goedemorgen diepte! Had ik je niet verdrongen? Was je niet weg? Vergeten? Flikker toch op! En je valt……. De Stilte… Je begeeft je weer in de nevelige diepte. De hele dag zweven, zwemmen, drijven, zakken, vliegen, duiken Droom die uitkwam, vrij zijn… Met de schimmen van duizenden gedachten om je heen. Allemaal fluisterend, schreeuwend en huilend in je oren. Het blijft zitten, dag na dag krijg je een nieuw stukje hel om van te genieten. Je kunt ze niet bevatten. De schim vlucht door je handen terug de onmetelijkheid in. Ze verbieden je, hen te begrijpen, ze blijven alleen zitten om de leegheid op te vullen. Je de ruis te geven, het geluid van de verlorenen De ruis… De druk tegen je oren, hoofdpijn. Handen voor je oren. Einde, van je contract, bent het zat. Mooie zin om mee te sterven Hou op! Ga weg! Geluidloos lawaai! Oorverdovende stilte! Laat me met rust, laat me slapen. Het is genoeg geweest… Ik ben moe. Offtopic: sorry voor de dubbele post |
Advertentie |
|
|
|