Advertentie | |
|
Ads door Google |
08-12-2007, 14:28 | |
Verwijderd
|
Zal ik mijn verhaaltje posten?
Dan heeft iedereen even wat te lezen Laatste schooldag Wat spannend, de laatste dag op school, de basisschool. Florian en 7 andere kinderen moeten er aan geloven dat ze hier nooit meer terug komen. De school was klein. Zo’n 50 kinderen op de hele school. De school staat in een klein dorpje in Friesland. Er staat een groter dorp verder op, daar kun je eigenlijk voor veel wel terecht. Maar er zijn geen grote restaurants en zo. Daarvoor moet je 18 kilometer verder op zijn. Dat is ook de plek waar Florian’s nieuwe school staat. Florian is best wel bang. Hij is nog nooit zo ver van huis geweest zonder zijn ouders. En dan te bedenken dat hij er dagelijks heen moet. Florian schrok wakker. Hij hoorde lawaai van zijn meester die door de microfoon praatte. “Dit zal de laatste preek zijn die wij moeten aanhoren.” Sander stootte Florian aan. Florian glimlachte. Florian lachte altijd, zelfs als hij pijn had. Hij zei altijd dat lachen gezond is. Florian moest nu eventjes niet meer lachen. Hij had namelijk de hoofdrol in de musical. Hij was heel erg zenuwachtig. Hij kwam bijna in elke scene op het podium. Na een paar minuten was de meester eindelijk klaar met zijn preek. “Dat werd tijd.” Zei Florian tegen Sander. “Hehe, misschien komt er na de musical ook nog wel een preek, zoals elk jaar…” Florian zuchtte. “Nee toch?” Juf Eline riep iedereen die de eerste scene op moet. “Ik moet gaan.” Florian gaf Sander een schouderklopje. Eigenlijk voelde Florian zich zelfverzekerd en zenuwachtig tegelijk. Hij had zich nog nooit zo relaxed gedragen tegenover klasgenootjes. Florian stapte het podium op. Het was er warm. Komt dit nou door de zenuwen? Er zijn ook wel heel veel mensen. Als je voor elk kind 2 ouders hebt. Dan kom je toch snel op 100 bezoekers uit. En 100 bezoekers in één kleine ruimte is niet te doen. Florian zat alweer te rekenen. Hij was de slimste van de klas. Hij ging naar het gymnasium. Daar zal hij niet meer de slimste zijn… Hij keek weer op. Hij was vergeten om iets te zeggen. Hij keek wanhopig om om te kijken of iemand zijn tekst even wil doorfluisteren. Juf Eline fluisterde verstaanbaar zijn tekst. De zaal kon het dan wel niet horen, maar Florian wel. Hij ging verder met de musical. Het liep hem allemaal wel goed af. Trots kwamen zijn ouders op hem afstappen na de afloop van de musical. Florian moest weer terugdenken aan wat Sander zei: ’Dit zal de laatste preek zijn die wij moeten aanhoren.’ Er is helemaal geen preek meer geweest. Florian ging weer in zichzelf lachen. Hij had de hele musical niet gelachen. In sommige scènes moest hij zich echt beheersen want het was een grappige musical. Hij vond het wel jammer dat zelfs groep 5 mee deed aan de musical. Die kleuters verpestten het alleen maar. Toen Florian thuis kwam plofte hij neer op de bank. Hij wou eigenlijk wel weten wie de kinderen uit zijn nieuwe klas waren… Maar waar hij wel bang voor was, is dat hij weer gepest zou worden. Hij kende niemand uit zijn nieuwe klas en had weinig sociale vaardigheden. Maar iets gaf hem hoop. Mensen uit het gymnasium zullen toch wel serieus zijn? Florian dacht dat hij de jongste uit de klas zou worden. Hij had namelijk groep 7 overgeslagen. Hij werd in november na de zomervakantie 12 jaar oud. Wel speciaal eigenlijk. Dan was hij eigenlijk een soort van volwassen. Florian verzonk in zijn gedachten. Dit deed hij dagelijks op zijn kamer. Ogen sluiten en gewoon tegen je oogleden staren. Florian viel dit keer in slaap, hij werd moe van alle rampen die hij had meegemaakt op de basisschool. Op zijn nieuwe school zal hij vast een nieuwe start krijgen. Daar gaat hij zich direct relaxed opstellen. Want je moet jezelf eerst wel bewijzen. Na een kwartier werd Florian wakker door zijn broertje die de trap op kwam rennen. Zijn broertje was een jaartje jonger. Eigenlijk exact 11 maanden en 2 weken. 2 weken per jaar waren ze even oud. Dan zat zijn broertje altijd vervelend te doen. Florian moest dan altijd aanhoren dat hij niet meer ouder was en zo. Zijn broertje stampte Florian’s kamer binnen. “Wat nu weer?” vroeg Florian voordat zijn broertje ook maar iets kon zeggen. “Ik heb level 4 van Super Mario gehaald! Die kon jij niet halen he?” Florian zucht. Waarom moet hij me nou wekken voor zo iets onbelangrijks. “Mens, laat me eens met rust!” Florian’s broertje keek geschrokken. Hij liep stilletjes Florian’s kamer uit. Florian schrok van zijn eigen reactie. Werd hij nou ouder of zo? Hij deed zijn ogen dicht. Hij kon zich niet meer concentreren. Hij kreeg hoofdpijn. Stilletjes viel hij uiteindelijk in slaap. De hele middag lag hij in zijn bed. Zijn moeder kwam boven. “Lig je nou te slapen?” Zijn moeder zuchtte. “Hoe wil je vanavond nou slapen?” Florian zei maar niks. Wat zou hij moeten antwoorden? Ik ga wel wat later slapen? Hij moest er niet aan denken. “Het eten is klaar. Kom je?” Florian stond op. Hij liep de trap af en schoof aan tafel. “He bah. Soep…” Zijn moeder keek hem aan. “Sorry, ik had ook wel iets anders gewild maar er was niets anders.” Florian keek weer een beetje blijer. Zijn broertje schoof maar niet aan. Hij had het te druk met de lego. “Chris! Leg die lego opzij en kom aan tafel.” Zijn moeder riep het wel luid. Maar niet boos… Dat was wel bijzonder. Mokkend schoof Chris aan. “Mama, wil je mij zometeen helpen met de lego?” Moeder keek Chris aan. “Ja hoor jongen.” Chris keek Florian aan. Zonder dat Chris iets kon zeggen zei Florian al: “Nee! Ik heb het al druk genoeg.” Chris keek hem raar aan. “Maar het is toch vakantie?” Iedereen schoot in de lach, ook Florian. Kennismakingsdag De zomervakantie was al bijna voorbij. Maar de school had in de vakantie een kennismakingsdag georganiseerd. Alle leerlingen uit de klas ontmoeten elkaar dan. Ook maken de leerlingen kennis met de leraren en de lesmethodes. Florian was zenuwachtig. Over 5 minuten zou hij vertrekken. Hij heeft een strippenkaart om met de bus te gaan. Na de vakantie zou hij een abonnement krijgen. Hij staat te wachten bij de bushalte op de bus. Sander stond naast hem. Hij ging naar een andere school. Maar de scholen staan heel dicht bij elkaar. Sander heeft waarschijnlijk ook een kennismakingsdag. “Ben je zenuwachtig?” Sander keek Florian aan. “Oh, ehm, wel een beetje. Ik ken nog helemaal niemand.” Florian wist dat hij beter had kunnen zeggen dat hij niet zenuwachtig was. “Ik ken ook niet zoveel. Ik ken alleen Thea. Dat rotmens…” Sander keek heel zielig. Florian kon het niet meer houden. Hij gierde het uit. Zo zielig had hij Sander nog nooit gezien. Ook Sander moest lachen. “De bus!” Florian stond op. Lachend stapte de jongens de bus in. “Wow, de bus is helemaal leeg…” Sander liep direct naar achteren. Daar had je zoveel ruimte. Ze zetten de tas op de lege zitplaatsen en gingen een half uur lang kletsen. In dat half uur zijn er een paar mensen bij gekomen. De bus stopte bij de halte. De jongens stapten uit. “Zo’n 400 meter lopen.” Zei Sander tegen Florian. Florian wist helemaal niet waar hij moest zijn. Hij komt hier eigenlijk nooit. En na de zomervakantie zou hij hier iedere dag komen. De zon scheen fel. Florian wou dat hij andere kleren had aangedaan. Deze kleren waren echt te warm. Florian stapte het schoolplein op en liep naar de deur. Gelukkig was het binnen koeler dan buiten. Hij keek zijn ogen uit. “Wat groot” Fluisterde Florian tegen zichzelf. De aula was minstens zo groot als zijn oude school. Zijn oude school was dan wel klein… Florian wist niet waar hij moest zijn. Hij haalde een briefje uit zijn broekzak. ‘Lokaal 08’ stond er op. En dan te bedenken dat op zijn oude school maar 3 lokalen waren. Florian zocht naar lokaal 08. Hij liep de trap op. Hij dacht dat het 8e lokaal wel op de bovenverdieping moest zijn. Hij zag alleen maar lokaalnummers van nummer 13 tot en met 20. “Toch maar weer naar beneden.” Zei hij tegen zichzelf. Hij liep de trap weer af. Hij vond lokaal 08. Hij deed de deur open. “Hallo” zei hij onzeker. Hij herinnerde zich weer dat hij zich relaxt moest gedragen. Wát dom van hem. Florian ging op de overgebleven plek zitten. Hij zat naast een jongetje, even groot als hemzelf. Hij had donkerblond haar en scheve tanden. Het jongetje zei zijn naam tegen Florian. “Ik ben Patrick, en jij?” Florian probeerde relaxt te doen. Wel moeilijk bij vreemde kinderen. “Ik ben Florian.” Ze zaten bij de mentor in de klas. Kennismakingsspelletjes doen, zoals de mentor dat zei. Ze gooiden een bal over. Elke keer als je de bal kreeg moest je de naam zeggen van degene die hem gooide en je eigen naam. Florian leerde de namen niet echt. De enige naam die hij wist was Patrick. Verder kon hij niks meer in zijn hoofd stampen. Hij dacht dat hij de namen nooit zou leren. Florian vond dit maar een dom spelletje. Zou elke mentorles zo gaan? Het uur was zomaar vol. Ze hadden een uurtje biologie en verzorging. ‘lokaal 19’ stond er op het briefje. “Dat is dan boven…” mompelde hij tegen zichzelf. Hij durfde eigenlijk niemand aan te spreken. Hij ging de trap op. Hij zocht naar lokaal 19. Lokaal 19 zat helemaal in het hoekje. Florian stapte binnen. “Jeetje, wat is het hier wit.” Het hele klaslokaal was wit en er stonden grote ramen aan de wand. De tafels waren ook wit. Er kwam een oude mevrouw binnen. Florian schatte in dat ze rond de 60 was. |
Ads door Google |
08-12-2007, 14:37 | ||
Citaat:
Je bent trouwens nu wel niet meer een spamkabouter.
__________________
Keep breathing. That's the key. Breathe.
|
08-12-2007, 14:42 | ||
Citaat:
Kerst en nieuwjaar valt dit jaar rot. Ik wil heel veel doen, maar er zijn te weinig dagen
__________________
Keep breathing. That's the key. Breathe.
|
08-12-2007, 14:42 | |
Verwijderd
|
http://forum.scholieren.com/showthread.php?t=427535
whoa, ik ken die mensen niet eens... Zo zag het er dus 5 jaar geleden uit... toen was ik 7.... |
Topictools | Zoek in deze topic |
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
De Kantine |
Wat saai zeg #243 Verwijderd | 500 | 17-06-2008 01:20 | |
De Kantine |
Wat saai zeg #212 Verwijderd | 500 | 21-05-2008 19:19 | |
De Kantine |
Harry Potter en het saaie 200ste Wat Saai Zeg topic. Cherry Springs | 500 | 09-05-2008 18:48 | |
De Kantine |
"Wat saai zeg." "Bron?" #174 Verwijderd | 500 | 10-04-2008 17:23 | |
De Kantine |
Voor de verandering: Wat saai zeg! #165 Missy | 500 | 01-04-2008 11:43 | |
De Kantine |
Lucky there's a family saai #164 Uice | 502 | 31-03-2008 20:27 |