Citaat:
Dingen opschrijven in plaats van de hele tijd lezen.
|
Dat werkt inderdaad vaak beter. Het hangt er een beetje vanaf, iedereen leert anders, maar hoe meer je met de stof bézig bent, hoe beter het meestal blijft hangen. Het beste kun je verschillende manieren van leren proberen, om uit te vinden wat het beste bij je past. En vergeet niet, ook leren moet je leren. Toen ik in de eerste zat, waren de talen een regelrechte ramp, maar ondertussen gaat het steeds beter. Voor dezelfde tijd die ik erin stop, is mijn cijfer haast twee keer zo hoog (een zeven in plaats van een vier, bijvoorbeeld). Alsof mijn hersenen er even aan moesten wennen om hele lijsten woorden op te slaan. Ondertussen zijn we vijf jaar verder, trouwens.
In plaats van dingen alleen door te lezen, zou je kunnen proberen om elke alinea even te stoppen en op je in te laten werken wát je gelezen hebt. Denk je in beelden of in woorden? Als jij (voornamelijk) in beelden denkt, is het misschien handiger om die tekst terug te roepen als een soort film in je hoofd. Dat je niet alleen woorden in je hoofd duwt, maar er daadwerkelijk wat mee doet, er over nádenkt wat je precies gelezen hebt. Niet als in het opnieuw opdreunen van de tekst, maar het daadwerkelijk wéten. Het verschil tussen 'de Romeinen hebben in het jaar humbmbmle...' en voor je zien hoe mensen met van die pluimen op hun hoofd over heel Europa uitstrooien (denk aan een kaart van Europa met paarden erop en het gekleurde-van-Romeinen-vlak wordt steeds groter en daarboven flikkert het jaartal wat erbij hoort, weet ik veel) of denk iets anders als je meer in woorden denkt. Ik onthield geschiedenis altijd in beelden. (Hoewel ik, heel eerlijk, ook nooit namen of jaartallen wist, maar dat maakte niet zoveel uit, toen. Het verhaal kende ik prima, ik begreep het, ik vond het heel spannend allemaal. :'))
Wiskunde is eigenlijk niet zo'n kwestie van leren, maar van begrijpen en oefenen. Wéten waarmee je bezig bent, waarom je iets doet, waarom je niet iets anders doet. Wat reken je uit? Waarom doe je dat zo? Als je jezelf aanleert erover na te denken waar je mee bezigt bent, wilt het ook helpen. Als je bijvoorbeeld een vergelijking op moet lossen, dan kun je wel leren dat je de ene formule aan de andere gelijk moet stellen, maar weet je ook waarom? (Namelijk: je hebt een punt nodig, met een waarde x en een waarde y. Dit punt ligt op twee grafieken. Oftewel: x in de ene grafiek heeft précies dezelfde waarde y, als die x in de andere grafiek. Enzovoort.) En verder veel oefenen. Begrijpen waar je mee bezig bent, weten hoe je iets op moet lossen, oefenen met oplossen zodat je er vaardig in wordt. Wiskunde heeft niet zoveel met onthouden te maken, eigenlijk.
En wat heb je verder nog voor manieren? Qua woordjes leren blijft herhalen echt een pre. Ik vond het ook stom dat men dat maar bleef zeggen 'herhalen, herhalen, herhalen!' ;@ Maar goed, het werkt wel. Steeds een klein stukje leren, wegleggen, opnieuw leren, wegleggen, opnieuw en opnieuw en steeds een klein stukje erbij. Je kan lijsten met woorden maken en óveral door huis hangen, op je computer plakken, als je aan het tandenpoetsen bent. Echt, drie keer vijf minuten leren is véél effectiever dan één keer vijftien minuten. Dat zei mijn biologieleraar altijd, drie keer vijf is meer dan vijftien. Maar goed.
Die leraar raadde trouwens ook aan om in volle zinnen antwoord te geven, de vraag mee te nemen in het antwoord. Niet 'hebben vissen vinnen?' en dan als antwoord 'ja', maar: 'hebben vissen vinnen' en als antwoord 'ja, vissen hebben vinnen'. Dan schrijf je het stiekempjes ook weer op en leer je het ook weer even.
maar dat doe ik dus echt nooit meer, stomme volle zinnen :')
En volgens mij ben jij vrij creatief, dus je zou proberen daar ook wat mee te doen. Teken je wiskunde, geschiedenis, grammatica eens! Misschien werkt het wel. Je bent er eens op een andere manier mee bezig, je moet bedenken hoe je dat tekent, misschien werkt dat ook wel.
Wáuw, wat een lang verhaal. Sorry hoor. :'D