@ iedereen die net reageert:
Het is natuurlijk een uitgebreidere discussie geweest, welke voortkwam uit het feit dat ik niet goed klik met haar broer en haar broer steeds steken onder water geeft welke ik zo hard mogelijk probeer te negeren. Het is toen uitgelopen op een discussie dat we zo ver uit elkaar aan het groeien waren (van haar kant af) en mijn reactie daarop waarom ze dan zelden reageerde op de probeersels van mij het motortje weer draaiende te krijgen (doordat ze dus steeds afzegt of niet wil áls ik het probeer).
We hebben in het verleden ook een tijdje weinig tot geen contact gehad omdat zij mijn vriend toendertijd onuitstaanbaar vond en dus vond dat ze niet meer met me om kon gaan. Ik heb toendertijd aan haar uitgelegd dat ze zich niet zo aan moest stellen en we samen wat gingen doen, zonder mijn uiterst vervelende wederhelft. Maar nee, dat wilde ze niet.
Wat dat betreft gaat er nu bij mij wel een lampje branden.
Anyway, het gesprek kwam dus zo ver dat ik in huilen uitbarstte van frustratie wat ze dan wél wilde doen en of ik uberhaupt nog wel kon verwachten dat zij een beetje moeite voor me ging doen. En daarna kwam dus die opmerking; 'Je woont in Gelderland, wat moet je daar waarom blijf je daar, je hebt niet eens een douchegordijn waarom heb je dat niet geregeld en het is echt onacceptabel dat er een gat in je muur zit!' (een kiertje van een 3 cm ofzo
). Ik keek haar verbaasd aan, wat moet ik daar nou mee? Alsof mij dat als persoon verandert omdat ik dingen anders regel dan zij.