MIJN VERHAAL: Nina's droom

[Nandje]

Ik ben sinds kort begonnen aan een verhaal, mijn vriendin vindt dat het al een leuk verhaal is nu wil ik jullie mening horen

Nina Linker (hfst 1 deel 1)

Nina Linker is 15 jaar en houdt van dansen en zingen. Haar droom is om beroemd te worden, en succes hebben. Maar ze is niet de enige die van zingen en dansen houdt, Melody Verdy die bij haar in de klas zit wil ook beroemd worden. Gelukkig heeft Nina haar vriendinen Nienke, Imke, Lisa en haar zusje Mire die in haar geloven en haar steunen. Het is vroeg in de ochtend Nina zit samen met haar zusje Mire in de woonkamer. Nina en Mire zijn altijd als eerste op. 'Nina, Mire ONTBIJT' roept hun vader vanuit de keuken. Als Nina en Mire de keuken inkomen zien ze dat de tafel al is gedekt en dat hun Broer Nick al aan tafel zit te ontbijten. 'Zo dames ook wakker?' zegt Nick lachend. Nina negeert haar broer en gaat aan tafel zitten, pakt brood en wat beleg en begint haar brood te smeren. Als ze op de klok kijkt ziet ze dat ze moet opschieten. 'Heey slaapkop, ik dacht dat jij altijd zo vroeg was?' zegt Nienke lachend als ze Nina ziet aankomen. 'Ha ha, ik moest weer eens afwassen en Nick die eet altijd zo sloom' zegt Nina wat vrolijker. Ze fietsen vrolijk verder, als ze het schoolplein opfietsen zien ze Melody staan. 'Heey Nina, nog fijn onder de douche gezongen' zegt ze plagerig. 'Neej, maar wel in de Lava Java' zegt Nina vrolijk terug, ze ziet dat
Melody groen ziet van jaloezië. 'Ej Mel hoe gaan we haar terug pakken, de talentenshow is al over een maand' vraagt Boukje, Melodys beste vriendin. 'Dat weet ik nog niet' zegt Melody terwijl ze kwaad naar Nina kijkt. 'Nina let je wel even op' vraagt meneer van Hobelen. Nienke ziet dat Nina niet zit op te letten en stoot haar aan, 'ja meneer' zegt Nina snel. De bel gaat, 'Hehe' zucht Lisa diep 'dacht dat er nooit een eind aan zou komen'. Nina, Nienke en Imke schieten in de lach, ze weten waarom Lisa zo zucht ze heeft een hekel aan wiskunde. 'Wat hebben we dadelijk' vraagt Imke aan Arnonld die druk in zijn agenda aan zit bladeren, 'wat dacht je van blokuur Engels' zegt Arnold. Nina, Nienke, Imke en Lisa slenteren samen met Arnold, Jason en Bas naar lokaal. Als ze binnen komen zien ze dat mevrouw Hazelnoot al haar bureau zit en bezig is met de proefwerken van hun klas . Pas als ze op hun plaats zitten merkt ze hun op, 'sorry kinderen, waar is de rest van de klas' vraagt ze. 'Hier zijn we' roept Isa door de klas en gaat langs Nina zitten. 'Heey meid goed gedaan gisteren in de Lava Java' zegt ze opgewekt tegen Nina, 'dankje, Isa' zegt Nina vrolijk terug. Melody is nog steeds kwaad omdat Nina in de lava Java mocht optreden en zij niet, ze hadden gezegd dat ze alleen ECHTE talenten konden gebruiken. 'Melody , gaat het wel?' vraagt Lobke haar. 'Ja echt het gaat goed, ik moest alleen aan iets denken' zegt melody snel terug. Maar de rest van de dag denkt ze niet aan de Lava Java zelfs niet aan Nina alleen nog maar aan de talenteshow, die moet ze winnen om beroemd te worden. Melody en Nina zitten al sinds groep 4 bij elkaar in de klas, toen konden ze elkaar al niet uitstaan en dat is alleen maar erger geworden. De rest van de dag is er geen ruzie meer tussen Nina en Melody. 'TRING TRING' de bel gaat, Nina, Nienke, Imke en Lisa staan als eerste op het schoolplein. 'HeHe eindelijk weekend' roept Imke vrolijk. Ze gaan de stad in 'hey, moet je dat zien' roept Lisa ze wijst naar een winkeltje op de ramen hangen grote borden waar opstaat UITVERKOOP alles 50% KORTING, snel rennen ze er op af. 'Heej Nina is dit niks voor jou' Nienke houdt een zwart topje omhoog waar opstaat StarSinger. 'Ja, bedankt Nienke echt iets voor mij' roept Nina vrolijk terug. Als ze even later het winkeltje uitlopen hebben ze elk 2 tassen vol kleren vast. 'Als jij nu nog niet wint, weet ik het ook niet meer' zegt Mire lachend als ze haar zus met 2 tassen vol kleren binnen ziet komen. Nina loopt snel naar haar kamer waar ze de tassen leeg gegooid op haar bed, Mire komt kijken wat Nina allemaal weer heeft gekocht. Meteen houdt ze het topje omhoog waar opstaat StarSinger,'dit past wel bij jou' zegt Mire vrolijk. 'Wow zus wat heb jij gekocht' roept Nick als hij zijn hoofd naar binnen steekt. Hij kijkt verbaast rond naar al die kleren die op en langs haar bed liggen. 'Nick, Nina, Mire komen jullie eten' roept hun moeder, snel rennen ze naar beneden. Als ze de keuken binnen komen. 'Bah, alweer varkenshaar' roept Mire 'Mam dit eten we bijna iedere dag'. 'Sorry jongens dan moeten jullie bij vader zijn hij had toch die prijsvraag gewonnen' zegt ze. 'Pap, Pap, waarom moest je nou winnen' roepen Nick, Nina en Mire tegelijk als hun vader de keuken in staat. Hij snapt niet waar ze het over hebben. 'Jongens waar hebben jullie het over' zegt hij verbaast 'jullie vonden varkenshaas toch zo lekker'. 'Ja eens per week niet elke dag' roepen Nina en Mire tegelijk. Vader gaat rustig aan tafel zitten. 'Pap ik ga met Jim, Harm en Mark na de friettent' roept Nick vanuit de kamer. 'Nick, wel om 11 uur thuis zijn'. 'Ja pap, doei' Nick gooit kei hard de deur achter zich dicht. 'Die is slim' fluistert Mire naar Nina, ze snappen waarom Nick naar de friettent gaat. Om de aan de varkenshaas te ontkomen. 'Mam, mogen Mire en ik van tafel, we moeten nog huiswerk maken' Nina kijkt op. 'Ja, ga maar' zegt hun moeder vrolijk. Snel rennen ze de trap op naar de kamer van Nina.

Groetjes

PS. als dit goede kritiek krijgt ga ik verder schrijven

Dus als wij allemaal zwijgen als het graf, laat je ons met rust?

Hehe, ik zal er morgen naar kijken, in dat geval.

Grimm schreef op 11-07-2006 @ 22:58 :
Hehe, ik zal er morgen naar kijken, in dat geval.

Succes, ik kwam niet verder dan de eerste tien regels.

@ TS: Nina dit, Nina dat, Nina zus, Nina zo is niet erg bevordelijk voor het leesplezier.

[Orpheus]

Mwoah Quis, zo overdreven opsommend vind ik het dan net weer niet.

Wel aardig wat taalkundige foutjes.
Misschien leuk om daar nog eens naar te kijken...

[kruizer]

Ram 's wat vaker op je entertoets.

Allereerst, heel fijn dat je een verhaal schrijft en ook fijn dat je een verhaal laat lezen aan je vrienden, maar meestal schrikken zij er voor terug om goed hard commentaar te geven op hetgeen jij geschreven hebt. Ik schrik er niet voor terug en wat ik nu zie, geeft me genoeg stof tot commentaar. Vroeger, tegenwoordig valt het allemaal wel weer mee, kwamen hier vaak schrijfsters-in-spé die helemaal vol goede moed hun verhaal presenteerden, maar uiteindelijk hard te pakken werden genomen qua commentaar. Dat bleek uiteindelijk te komen door vrienden en familie, en het fancy-forum, die deze schrijfsters overstelpten met bemoedigende 'Ga door!'s en 'Hartstikke goed!'s. Vrienden, familie en fancy zijn doorgaans niet echt goede media om een waardeoordeel van je verhaal te krijgen, deels omdat ze je niet willen kwetsen en deels omdat ze je willen stimuleren om door te gaan met je schrijven, zodat je veel oefent en beter wordt. Ik denk zelf dat je meer hebt aan opbouwende kritiek die alle negatieve punten uit je verhaal vist en je suggesties geeft hoe je het beter kunt doen, naar de mening van de criticaster natuurlijk, dan aan de lege 'Ga door, keileuk'-commentaren.

Hoe dan ook, riemen om en stevig vasthouden

Zelf vind ik het storend als je in de titel zet waar je bent in een boek of verhaal. Ik ken geen boeken waar ze dat doen, de precieze plaats van het boek aangeven in de titel van dat deel, maar zulke boeken mogen van mij verbrand worden. Ik neem aan dat dit verhaal nog de werkversie is en dus nog niet helemaal vlekkeloos gepolijst is, dus zulke foutjes kunnen voorkomen. Als je een definitieve versie hebt, zou ik zulke dingen schrappen. Voor de lezer is het meestal ongeveer wel duidelijk waar hij is. Als je toch nog onderscheid wilt maken in stukken, kun je dat via andere titels doen, per zekere eenheid van tekst. Maar daar moet je voorzichtig mee zijn, je kunt natuurlijk niet per alinea een nieuwe titel verzinnen. Ik zou om de tien pagina's iets verzinnen, als je klein schrijft tenminste .

Verder, zonder te lezen wat je nu eigenlijk geschreven hebt, is de opbouw van de tekst één solide blok letters, wat niet fijn leest. De enige enter die ik zie, gebruik je midden in een zin, waardoor het er zo afgebroken en gehandicapt uitziet. Mooi is anders, prettig is anders. Ik zou per alinea een enter erachteraan gooien, of misschien zelfs een witregel na x aantal alinea's, zodat de lezer het overzicht kan houden en preciezer kan zeggen waar hij is, nadat hij zwarte koffie is gaan halen uit het automaat om de hoek. Met witregels weet je beter in welk stukje je precies zit, waardoor het verhaal niet zo moedeloos lang lijkt, omdat alles dus in hapklare brokken is verdeeld. Ook mis ik een heleboel enters in de dialogen, zoals het er nu uitziet lijkt het alsof je de dialogen helemaal achter elkaar typt, zonder een enter na iedere zin. Dat is jammer, want ook daar kun je het overzicht snel kwijtraken. Zelf schrijf ik per zin alles onder elkaar.

Niet zo:

Ze fietsen vrolijk verder, als ze het schoolplein opfietsen zien ze Melody staan. 'Heey Nina, nog fijn onder de douche gezongen' zegt ze plagerig. 'Neej, maar wel in de Lava Java' zegt Nina vrolijk terug, ze ziet dat
Melody groen ziet van jaloezië. 'Ej Mel hoe gaan we haar terug pakken, de talentenshow is al over een maand' vraagt Boukje, Melodys beste vriendin. 'Dat weet ik nog niet' zegt Melody terwijl ze kwaad naar Nina kijkt.

Maar zo:

Ze fietsen vrolijk verder, als ze het schoolplein opfietsen zien ze Melody staan.
'Heey Nina, nog fijn onder de douche gezongen' zegt ze plagerig.
'Neej, maar wel in de Lava Java' zegt Nina vrolijk terug, ze ziet dat
Melody groen ziet van jaloezië.
'Ej Mel hoe gaan we haar terug pakken, de talentenshow is al over een maand' vraagt Boukje, Melodys beste vriendin.
'Dat weet ik nog niet' zegt Melody terwijl ze kwaad naar Nina kijkt.

Dit even naast de stijl en de typwijze die jij hanteert.

Dan nu naar het verhaal zelf, waar ik begin met de spelling, grammatica en typstijl, daarna vertel ik wel wat ik vind van het plot wat je tot nu toe lijkt te gebruiken.

Nina Linker is 15 jaar en houdt van dansen en zingen.

Dit lijkt een hele mooie zin om je hoofdpersonage mee in te leiden, maar het is niet mooi om een verhaal mee te beginnen. Ineens staat het er, pats boem op papier, om nog maar niet te spreken over de bordkartonnen diepgang die het stukje heeft. Je wordt niet geprikkeld tot vragen, ik had zelf bij het lezen meer het gevoel van 'Goh, fijn.'
Je hoeft in de introductie ook geen duizenden verborgen vragen te verstoppen, maar maak het alsjeblieft een beetje spannender dan 'Hoi ik ben Nina, 15 jaar en ik dans en zing graag'. Zulke zinnen zet je neer op sites als sugababes, CU2 of fancy, waar je in weinig woorden veel duidelijk wilt maken. Ik denk dat het met schrijven juist de kunst is om hetzelfde te vertellen met veel meer woorden. Ik denk dat ik met de gegeven informatie zeker een alinea zou kunnen vullen. Dan gooi ik er natuurlijk wel wat andere dingen tegenaan, maar hee, dan heb je een robuustere introductie, waar de lezer een beter beeld krijgt bij de hoofdpersoon. Dat is immers de persoon waar alles om draait in het verhaal, als die persoon niet goed is uitgewerkt stort je verhaal als een zwaan in elkaar.

'Nina! Kom je eten?'
Haar moeder gilde weer eens naar boven, zoals gewoonlijk. Kon ze niet gewoon even de trap oplopen en het komen vertellen, in plaats van het krijsen dat ze nu doet. Nina kon het zich helemaal voorstellen, haar moeder als zo'n vies viswijf op de markt, met dezelfde stem de aanbiedingen over de kasseien krijsend.
Haar identiteitskaart legde ze weer terug op haar bureau. Die middag had ze hem gekregen, voor de aanstaande reis naar Berlijn. Nu stond alle belangrijke informatie over haar op één kaartje, waarmee ze door Europa zou kunnen reizen.
Nina Linker, vijftien jaar oud. Een zwart witte foto lachte haar toe, bijna herkende ze zichzelf niet. Onder de foto haar handtekening, dat wilde zeggen, haar naam. Haar handschrift met veel krullen en steevast een cirkel als puntje op de i, was wel bekend.
'Maar,' dacht ze, 'ik ben toch veel meer dan alleen die identiteitskaart?'
Ze keek rond in haar kamer, een kleine ruimte met fletsblauw behang, dat grotendeels schuilging achter de posters van bekende zangeressen en actrices. Was ze maar een beroemdheid. Dan zou haar leven een stuk fijner zijn, bedacht ze. Maar ze was goed op weg. Op dit moment, echter, was de enige plaats waar ze naar op weg was, de tafel in de keuken, waar het diner zou worden genuttigd.

Misschien wat romantisch en overdadig van aard, maar je snapt wat ik bedoel .

De kleine foutjes in je zinnen zal ik er nu ook maar even uithalen. Probeer getallen die schrijfbaar zijn, dus alles onder de twintig en de meeste tientallen, gewoon voluit te schrijven. Het is begrijpelijk dat je 87314 in cijfers neerzet, maar persoonlijk vind ik vijftien een beter alternatief voor 15. Schrijven doe je met letters, dus die geef ik ook de voorkeur boven cijfers. Grote getallen zou ik benaderen, in het geval van 87314 zou ik 'meer dan tachtigduizend' zeggen. Niemand geeft iets om precieze waarden, het is een boek en zulke getallen dienen alleen als beeldvorming.
Bovendien kun je 'om' heel vaak weglaten, zo ook in je tweede zin. Een 'om' als het niet nodig is, werkt eigenlijk best storend, net als nutteloze komma's, punten en hoofdletters. Probeer me niet te sneaken dat ik overbodig komma's gebruik, want nee, dat doet ik niet .

Haar droom is om beroemd te worden, en succes hebben. Maar ze is niet de enige die van zingen en dansen houdt, Melody Verdy die bij haar in de klas zit wil ook beroemd worden.

De zinnen in dit stukje zijn erg kort, eigenlijk een beetje afgebeten. Zoals je het hier neerzet, is het meer de samenvatting van het eigenlijke verhaal dat je probeert te schrijven. In een samenvatting hoort alles no-nonsense te worden neergezet, omdat de ideale samenvatting veel informatie in weinig woorden bevat. Zoals gezegd, in een verhaal zijn juist de beschrijvingen en de rijke woordkeuze een must. Je verhaal zal er ook op afgerekend worden. Probeer dus wat meer te beschrijven, iets meer diepte in het verhaal, zeg maar gerust heel veel meer diepte, dan je nu hebt.

Het is vroeg in de ochtend Nina zit samen met haar zusje Mire in de woonkamer.

Je mist hier óf een komma, of een 'en'. 'Het is vroeg in de ochtend Nina zit samen met haar zusje Mire in de woonkamer' is sneltreinvaart met een grondig gebrek aan interpunctie. Onthoud, de lezer is meestal menselijk en ademt dus. Steel geen adem van lezenden, je loopt dan immers het risico dat je publiek na de eerste alinea stikt, waardoor de rest van je verhaal aan doden is gericht.
Bovendien hoef je er niet constant op te wijzen dat Mire het zusje van Nina is. De regel ervoor vertelde je dat al en je schat je publiek erg laag in als je het steeds maar weer blijft herhalen. We zijn geen dementerende kiwi's .

Nina en Mire zijn altijd als eerste op. 'Nina, Mire ONTBIJT' roept hun vader vanuit de keuken.

Dit is het uitgelezen moment om een enter en een komma toe te voegen. Als je begint met een dialoog, start deze dan op een nieuwe regel. Papier is niet duur en zolang je niet print, is het gratis. Je komt heus geen ruimte tekort en het leest alleen maar fijner. Bovendien is het niet mooi als je dingen in hoofdletters neerzet. Het feit dat de vader het roept, versterkt het al meer dan genoeg. Probeer gewoon Nederlands te blijven typen, hoofdletters dus alleen op de plaatsen die je op school hebt geleerd. Zelfs als je iets wilt citeren dat in hoofdletters gegeven staat, zou ik het niet letterlijk in hoofdletters overnemen. Schrijf het dan alleen met een hoofdletter op het begin en vermeld er daarna bij dat het in hoofdletters afgedrukt staat.

'Nina, Mire, ontbijt!', roept hun vader vanuit de keuken.

Dat zou ik er van bakken, mocht ik zo'n zin willen typen. De komma na de aanhalingstekens is ervoor om Word gerust te stellen, omdat je tekstverwerker anders gaat bokken en steigeren. Dit zorgt er dan weer voor dat 'roept' met een hoofdletter begint, omdat een uitroepteken een zin eindigt. Je wilt niet weten hoeveel werk het kost om dat weer leesbaar te krijgen.

Broer Nick

In Robin Hood kon je Friar Tuck nog met een hoofdletter schrijven, maar ik vind de hoofdletter bij Broer overbodig. Waarom zou je broer met hoofdletter schrijven? Wir sind gerade keine Deutschers ja .

'Zo dames ook wakker?' zegt Nick lachend. Nina negeert haar broer en gaat aan tafel zitten, pakt brood en wat beleg en begint haar brood te smeren.

Hier zou weer een enter tussen de twee zinnen mogen, voor het overzicht in je verhaal.

Als ze op de klok kijkt ziet ze dat ze moet opschieten.

Tussen twee deelzinnen die allebei een persoonsvorm gebruiken, hoort een komma. Dus, ditmaal tussen 'kijkt' en 'ziet'.

'Heey slaapkop, ik dacht dat jij altijd zo vroeg was?' zegt Nienke lachend als ze Nina ziet aankomen.

Afgezien van het gebrek aan enter, zie ik dat je neigt naar MSN-taal. Dit ziet er misschien wel heel leuk, jong, fris en modern uit, maar de meeste lezers zullen het niet waarderen. Ik ga er zelf nog altijd van uit dat als het een Nederlands verhaal is, dat het ook in het Nederlands geschreven is. Probeer dan ook 'Hé!' te gebruiken, in plaats van 'Heey'. MSN-taal is voor op MSN, Algemeen Beschaafd Nederlands is voor in de boeken en verhalen.

'Ha ha, ik moest weer eens afwassen en Nick die eet altijd zo sloom' zegt Nina wat vrolijker.

Nick die? Waarom staat er in vredesnaam het woord 'die', terwijl het absoluut niet nodig is? Ook al probeer je een natuurgetrouw gesprek te verzinnen, houd ook dat gesprek Nederlands. De waarde van de Nederlandse taal gaat voor lezers vaak boven wat jij probeert aan natuurgetrouw gesprek in elkaar te knutselen. Bovendien een komma voor of na de laatste vliegende komma, dat maakt in dit geval niet zo veel uit. Consequentie zou wel fijn zijn. In het vorige voorbeeld hebben we de komma na de aanhalingstekens gezet, dus zou je daar evengoed mee kunnen doorgaan.

Ze fietsen vrolijk verder, als ze het schoolplein opfietsen zien ze Melody staan.

Kun jij mij vertellen wat vrolijk fietsen is? Heeft de koplamp een glimlach van handrem tot handrem, of hoe moet ik dit zien? Bovendien is de zin na de komma een beetje gekunsteld, leest niet lekker weg.

'Neej, maar wel in de Lava Java' zegt Nina vrolijk terug

For fucks sake, probeer dat populaire taalgebruik in je verhalen te vermijden. 'Neej' bestaat alleen in MSN-taal, niet in het Nederlands. Typ alsjeblieft gewoon Nederlands en kom niet aan met breezersurrogaten, anders voel ik me gedwongen je bij je eventuele handtekeningensessie te vermoorden met je eigen pennenvruchten. Dat afgezien van de komma.

jaloezië

En die trema staat er omdat? Misschien is het handig als je zelf je taal beheerst, zoek anders even een woordenboek op om te kijken hoe je alles moet spellen. Dat scheelt heel veel ergernis onder de lezer en het redt wellicht je leven.

'Ej Mel

'Hé Mel,'

'Nina let je wel even op' vraagt meneer van Hobelen.

Komma's, vraagtekens, zijn ze dan echt in onbruik geraakt? Bovendien flits je zomaar even door de tijd, zonder dat je dit aankondigt met een nieuwe alinea. Probeer bij ieder nieuw stukje verhaal een aparte alinea te schrijven.

De bel gaat, 'Hehe' zucht Lisa diep 'dacht dat er nooit een eind aan zou komen'.

Zulke constructies werken dus niet. Maak dan van 'De bel gaat,' een aparte zin, zodat je die gedachten van dat obscure figuur 'Lisa' naar alle eer en respect uit kunt werken. Als alternatief heb je dan altijd nog 'zucht Lisa diep, nadat ze de bel hoorde gaan'.

'Heey meid goed gedaan gisteren in de Lava Java' zegt ze opgewekt tegen Nina, 'dankje, Isa' zegt Nina vrolijk terug.

Enters, MSN-taal, komma's, all that. Je begrijpt nu ongeveer wel waar ik heen wil, dus dat sla ik over . Je moet heel je tekst maar overkijken en verbeteren.

lava Java

Extra hoofdletter, neem ik aan.

alleen ECHTE talenten

alleen échte talenten.

'TRING TRING' de bel gaat,

Tring tring de fietsbel gaat? Ik denk dat het wel duidelijk genoeg is als je alleen maar meldt dat de bel gaat. Kleine kinderne maken nogal eens geluidjes bij wat ze bedoelen en ook al ben je pas veertien (), toch neem ik aan dat je die periode ontgroeid bent.

UITVERKOOP alles 50% KORTING

Wat ik dus zei van de hoofdletters

elk 2 tassen

Wat ik dus zei over de getallen.

'Bah, alweer varkenshaar'

Hmm, ja, ik zou ook niet blij zijn met varkenshaar

Misschien vervelend om te zeggen, maar je verhaal staat te vol met (consequente) schoonheidsfoutjes dat ik ze er echt niet allemaal uit ga halen. Ik heb het ook niet woord voor woord gelezen en ik zou je ook niet meer volledig kunnen vertellen waar het over gaat. Afijn, ik ben in ieder geval verder gekomen dan Quis en ik heb nog wel meer dingen te zeggen over je stijl. Je schrijft, zoals ik al zei, in vrij korte, nietszeggende zinnen. Ook verwerk je er nogal overdreven en onrealistische dingen in. Wie de fuck rent er op aanbiedingen af? Ik ken een hoop koopgestoorde meisjes en vrouwen, maar zelfs zij zijn niet zo erg.
Tja, verder is dit natuurlijk een parel van een tienerverhaaltje, zoals je ze met bosjes gratis af kunt halen bij een willekeurig meidenforum. Het schijnt dat er in dat wereldje maar twee onderwerpen bestaan, namelijk (zeden-)misdrijven en beroemd worden. Dit verhaaltje springt er niet uit, gaat over de gewone tienermeisjedingetjes en is voor de meeste van de lezers, hier zijn we dit soort dingen geloof ik wel gewend. Zeker na de fancy-invasie hebben we genoeg van dit soort dingen gehad, waardoor ik ze kan dromen. Origineel is het dus niet echt te noemen. Probeer daar aan te werken. Je kunt oneindig veel kanten op met je verhaal, maar heel veel dingen lijken op wat er al gedaan is.
Natuurlijk, het onderwerp is niet alles van het verhaal, clichéverhalen kunnen ook mooi zijn als het goed uitgewerkt is, maar dit verhaaltje is niet goed genoeg geschreven om eruit te springen. Probeer iets met onverwachte dingen, dubbele, driedubbele of nog-meer-dubbele verhaallijnen en verwerk er onverwachte dingen in.
Wat is onverwacht? Makkelijk, hetgene wat jij zelf ook niet verwachtte toen je aan het schrijven was. Ik wens je nog veel sterkte met je verhaal en hoewel dit commentaar overwegend negatief was, moet je nooit ophouden met schrijven 'omdat je het niet kunt'. Iedereen kan schrijven, maar hoe meer je oefent, hoe beter je wordt en hoe leniger je fantasie wordt. Schrijven (eigenlijk iedere kunstvorm, om onze vrienden van DoP tevreden te stellen) is eigenlijk turnen met je hoofd, je moet sterk [in je zinnen] en lenig [met je fantasie] zijn en als je gaat puberen gaat het meestal fout

Hier kun je lezen wat wij Letteraars zo ongeveer over het schrijven te zeggen hebben, waaronder enkele handige tactische tips. Dit geheel is gebundeld door onze opperforumheld LUH-3417 die je gerust weg mag pesten met vragen over het schrijven, want daar is hij voor. Net als wij allemaal, overigens. Als je wat langer rondhangt kun je je wagen in de verhalen- en columnwedstrijden, want daar word je ook rap beter van met schrijven. En geloof niet dat de oudste of best bekende leden altijd winnen, want de laatste verhalenwedstrijd is gewonnen door Orpheus en hij hangt hier ook niet niet zo lang rond. You wouldn't know.

Het is warm buiten, ik houd ermee op.

Grimm

PS: Waarom zet je zo duidelijk 'MIJN VERHAAL' in je topictitel? Denk je dat wij anders het gevoel krijgen dat je kopieert?

[Orpheus]

Dat waren ook mijn punten, maar Grimm was me weer eens voor..
Goed. En inderdaad- ik ben hier nou goed en wel een maand denk ik ongeveer (op Letteren, dankzij mijn vriendin) en inderdaad heeft mijn eerste stuk de verhalenwedstrijd gewonnen.

Neem de tips van Grimm ter harte en ga lekker door, post het volgende stuk ook en laat zien dat je geleerd hebt van de kritieken en wie weet heb je over een jaar of vier vijf een bestseller

[Barones]

Ik had ongeveer het commentaar voor me wat Grimm nu allemaal gezegd heeft (alleen iets minder uitgebreid )

maar goed , ik zou zeggen doe wat met de tips! ze zijn erg nuttig. Ik zelf vind je schrijfstijl nogal kinderachtig maar je bent dan ook nog maar 14 en je zult vanzelf meer op niveau gaan schrijven als je het vaker doet.

Groetjes Barones

[Roosje]

Hé Grimm, bedankt, dat bespaart mij een hoop moeite.

Nee, maar goed, ik zal een beetje lief doen en zelf ook nog commentaar geven. Het valt mij op dat je wel heul vaak het woord "vrolijk" gebruikt. Wat is dat toch? Is iedereen daar zo vrolijk dat het duizend keer vermeld moet worden?
Wat ik eigenlijk bedoel is: laat mèrken dat je hoofdpersonen vrolijk zijn, vertel het niet. Je kunt het ook subtiel aangeven.

Verder vind ik dat je wel wat zorgvuldiger mag schrijven, zoals hierboven al gezegd werd. Let op je spelling, je taalgebruik (wissel van zinsbouw, gebruik synoniemen voor dezelfde woorden), je interpunctie et cetera.
Ik vraag me altijd af waarom zoveel mensen slecht zijn in interpunctie. Is het werkelijk moeilijk te onthouden dat een citaat begint met aanhalingstekens (' of "), er daarna een woord met een Hoofdletter volgt, er aan het einde van de zin een komma, punt, uitroepteken of vraagteken staat en vervolgens nogmaals aanhalingstekens? Vergeef mij de slechte opbouw van die zin, het is verdomd warm hier. Vergeet dan natuurlijk niet de komma aan het eind, om je zin mee af te sluiten. Dus:

'Hoi,' zegt Nina.

En niet:

'hoi' zegt Nina.

Snap je? Ik haak al snel af als een verhaal vol staat met dat soort fouten. Maar ja, ik kan sowieso niet zo goed tegen fouten in teksten, dus ik stop in het algemeen snel.

En verder heb ik niet zoveel te zeggen dat nog niet gezegd is. Alleen: hoe heet het zusje van Nina in gòdsnaam? Mire is geen naam die ik ken, hoe wordt het uitgesproken? Miere? Majr? Mirre, met dubbel R, lijkt me logischer.

Als laatste: blijf schrijven, oefenen en om "echt" commentaar vragen. Met kritiek kun je heel veel, mits je er niet tegenin gaat en luistert naar wat men te zeggen heeft. Jij persoonlijk hoeft je er niets van aan te trekken, ik beoordeel niet jou maar je verhaal. Het is belangrijk dat je dat beseft. Met commentaar van vriendinnen et cetera zul je echter niet ver komen; zij "vinden het toch wel goed". Succes iig met schrijven!

Ja, het zou bijzonder vervelend worden als je je als een fancy eigenwijs pubertje zou gaan gedragen, omdat de kritiek goed is. Als je geen kritiek kunt aannemen, kun je het beste stoppen met schrijven.

@Roosieh (): Mire zou best een naam kunnen zijn, ik denk dat je qua naamkeuze nooit echt fout kunt zitten Bekende namen zijn af en toe wel fijner, maar dat is echt de smaak van de auteur.

[Roosje]

@ Grim: Een jaar geleden heette ik Roosieh en dat weet je best. Maar goed, ik lees Mire steeds als een verkeerd gespeld Mirre, dat is voor mij meer het punt.

Roosje schreef op 12-07-2006 @ 19:19 :
@ Grim: Een jaar geleden heette ik Roosieh en dat weet je best. Maar goed, ik lees Mire steeds als een verkeerd gespeld Mirre, dat is voor mij meer het punt.

Je bestrijdt vuur met vuur

Ach ja Jij bent Mirre gewend inderdaad =\

[Roosje]

Grimm schreef op 12-07-2006 @ 20:20 :
Je bestrijdt vuur met vuur

Ach ja Jij bent Mirre gewend inderdaad =\

Eigen schuld. (a) Je kon het verwachten, toch?

Ja, daarom. En sowieso, dat iemand Mire heet kan ik me niet echt indenken, maar dat ligt misschien aan mijn beperkte inlevingsvermogen.

Roosje schreef op 12-07-2006 @ 20:23 :

Ja, daarom. En sowieso, dat iemand Mire heet kan ik me niet echt indenken, maar dat ligt misschien aan mijn beperkte inlevingsvermogen.

Vanaf nu heet je Roosje

Anyhow, Melody Verdy zou ik mijn kind ook niet aandoen

[Roosje]

Grimm schreef op 12-07-2006 @ 20:26 :
Vanaf nu heet je Roosje

Anyhow, Melody Verdy zou ik mijn kind ook niet aandoen

Mooi zo, dank je.

Amerikaanse ouders?

Roosje schreef op 12-07-2006 @ 20:35 :
Mooi zo, dank je.

Amerikaanse ouders?

Bekend smoesje voor zulke namen ja Maar Amerikanen mogen van mij ook met bosjes tegelijk... sjah

[Roosje]

Grimm schreef op 12-07-2006 @ 20:38 :
Bekend smoesje voor zulke namen ja Maar Amerikanen mogen van mij ook met bosjes tegelijk... sjah

Mee eens.

Godverdomme, de schrijfster reageert niet op mijn commentaar

[Fayelinde.]

En Wouter heeft nog wel zo hard zijn best gedaan je van opbouwende kritiek te voorzien

Ik kwam niet ver, elke zin leek wel hetzelfde te willen zeggen.

Fayelinde. schreef op 29-07-2006 @ 10:55 :

Ik kwam niet ver, elke zin leek wel hetzelfde te willen zeggen.

Dat is niet altijd verkeerd, het ligt dan aan de boodschap van je verhaal, of die boeiend is of niet.

[Fayelinde.]

Nee, daarmee bedoel ik dat ik in elke zin wel Nina dit dat lees.

Killer voor het verhaal.

Grimm schreef op 29-07-2006 @ 00:57 :
Godverdomme, de schrijfster reageert niet op mijn commentaar

Nandje schreef op 11-07-2006 @ 22:55 :
als dit goede kritiek krijgt ga ik verder schrijven

... mond gesnoerd

dat 'godverdomme' is trouwens niet erg nodig.

Marloes schreef op 29-07-2006 @ 19:28 :
dat 'godverdomme' is trouwens niet erg nodig.

Dat is een andere discussie

[botervleug]

Respect grimm