Kettingreactie II

[Gedoemd]

Ave schreef:

o ja? dat staat niet aangegeven bij zijn post. anyways, maakt ook niet uit ennuh: veranderd

Ja, ik snap het ook niet want hoe kom ik aan die zin Maargoed, idd veranderd..wat heb ik de laatste tijd met die t/d

[Gedoemd]

Om maar even ontopic te gaan

Gelukkig bezorgen ze geen flessenpost in Amsterdam.
want tijden zijn veranderd zoals moeder aarde haar rug
keert terwijl wij keer op keer herhalen wat we moeten doen,
voordat de wateren onze monden vullen.
Van schaamte laten wij onze trots vallen in de waterplassen
en duwen de met zand gevulde zakken verder vooruit,
wetend dat geen wonder ons kan helpen.

Ave schreef:

ennuh: veranderd

[Gedoemd]

O
M
G

[Not for Sale]

Om een mysterie op te lossen, "en de dokter kijkt mij wat vreemd aan" is de laatste regel van de laatste post op de eerste bladzijde

[elysea]

wetend dat geen wonder ons kan helpen
huilen we een zomer aan elkaar met losse steken

trek de natte slierten voor je ogen uit de weg,
tik de resten van de asbak in je sigaret

wil je handen haken in de naden van mijn vest,
neem de dichtheid op tussen hier en de rest

doe de deuren dicht, veeg de stoep en sluit de ramen
daar liggen alle draden die ik weer heb weggedaan



UPPP.

[Not for Sale]

Daar liggen alle draden die ik weer heb weggedaan.
Vergeten stof van dagen, allengs naar jaren vertaald.
Verweven tot vermetelheid, ooit andersdaags verdwaald,
tezamen met de wegen die ik toch niet ben begaan.

'k heb mijn spinsels vergaard, mijn dromen bedongen
maar niemand kan zien wat ik zwijgend heb verzonnen.

[Not for Sale]

elysea schreef:

UPPP.

[flyaway]

Maar niemand kan zien wat ik zwijgend heb verzonnen
Verwikkeld in draden die ik zelf heb gesponnen
Verstop verhalen voor violen fantaseren
Het adagio uit mijn handen in mijn hoofd vertaald

[fizzle-fluffy]

Het adagio uit mijn handen in mijn hoofd vertaald
Naar tuinen, naar dansen, naar klaterend water.
Mijn handen zingen wat mijn tong niet goed verhaalt
en de kattendarmen zingen beter dan de kater.

[Porcelain]

Offt: OMG, fizzle, wat doe je nu! Dicht zo eens een heel gedicht en zet dat in een apart topic!

[fizzle-fluffy]

Offtopic: is hij goed dan?

[elysea]

(ook weer geheel offtopic: hee, niet zo vissen jij! dichten!)

[fizzle-fluffy]

Offtopic:

elysea schreef:

(ook weer geheel offtopic: hee, niet zo vissen jij! dichten!)

Ik vraag me af of dit dan wél goed is, aangezien ik er meer van moet dichten. Vandaar. Ik ben bang dat als ik het uitwerk, het toch weer stom wordt

[Porcelain]

Daar moet je niet bang voor zijn, als het stom wordt dan merk je dat zelf heus wel, en dan skip je het en begin je overnieuw. Dichten is zwoegen!

[Vogelvrij]

De kattendarmen zingen beter dan de kater.
Ze lachtten,
zetten de muziek zachter en zwegen
terwijl ze verlangden naar de verdwenen drank.

[Nomens]

Terwijl ze verlangden naar de verdwenen drank.
Verlangde die drank nog veel meer,
naar zachte lippen keer op keer.
En kreeg waar hij naar langde.
Bubbels omarmden de warme tong
die haar zachtjes toezong
"morgen nog een keer?"

[elysea]

morgen nog een keer dan neem ik
mijn dove oren mee, die verkopen ze nu
ook al los. ik zal haperen in zijn

want dan kun je in mijn stiltes vallen
en ze achter ons wegvegen.
ik hoor het niet.

[flyaway]

Wow die is echt leuk, elysea!!!



Ik hoor het niet te weten maar
de druppels vallen op
het raam dat net gewassen is door
tranen uit betere getijden overvloedig
overgaand in eb

De mol nam zijn bes mee in de as des es-
doorn.

Ik sla het boek, de bladzijde open en om
Ritselblader tot het requiem mijn hart bereikt.

[Nomens]

Ritselblader tot het requiem mijn hart bereikt.
Boud en overvloedig de surrealiteit
Dat zijn gevoel van, superioriteit en grootsheid.

Niet overeenkwam met de tand des tijds
na zijn verkiezingsstrijd.

Een pyrrusoveroverwinning, naar blijkt
gecreëerd door de realitijd.

(Sorry voor mijn kwantiteit)

[fizzle-fluffy]

Gecreëerd door de realitijd
De harde wereld en het vuur
Ze was voor altijd alles kwijt
En heeft toch zoveel meer.

Gevormd door leed en zielepijn
De brand, de overstroming.
Ze is zo groot en toch zo klein
Zo dapper en zo teer.

[Not for Sale]

Zo dapper en teer
bloesem aan de kersenboom;
niet vorstbestendig

haikupoging

[botulismf]

Niet vorstbestendig
bloesem aan de kersenboom;
zo dapper en teer

Right back at ya.

[Not for Sale]

Nee joh, de observatie aan het begin en de wending of realisatie ofzo aan het eind!

[Nomens]

Zo dapper en teer.
Slapen lukte niet want bange nachten duren langer door verdriet.
En de schemering doet haar niet stoppen.
Opkroppen is geen optie, want nacht word dag en, ook de dag kan het verdriet niet stoppen
Maar verlicht de oorzaak des te meer

[flyaway]

Maar verlicht de oorzaak des te meer-
vallen mee met het water, opgelost.
Welke thee neem ik, nee meen ik
uit de bron vers geplukte munt
slaan uit situaties meegevoerd door stroom
versnellen verder varen vliegen vluchten
verdwijnen nog verder
neem me, meer.

[fizzle-fluffy]

neem me, meer.
Neem me weer.
Neem me weer meer mee.
Want ik zweef zo in jouw armen -
neem me mee.

Heb me, lief,
heb me lief.
Heb me weer meer lief.
Want ik adem van jouw liefde -
heb me lief.

Raak me, weer.
Raak me weer.
Raak me weer meer aan.
Want jouw lichaam voedt mijn glimlach,
raak me aan.

Sla me neer.
Sla me weer.
Sla me weer meer neer.
Want die pijn, die maakt me zeker,
sla me neer.

Als ik huil.
Als ik treur.
Want ik huil weer meer.
Als ik tranen laat, verlaat me,
als ik huil.
En kom dan weer.

[fizzle-fluffy]

Offtopic: dit is eigenlijk wel een heel fijn gedicht van mij, ik denk dat ik het een eigen topic geef!

[Giles]

En kom dan weer.
Ik zie je gaan
wachtend op de volgende keer

Offtopic: want dichten zonder rijm lukt mij al helemaal niet

[botervleug]

Wachtend op de volgende keer
denk ik aan het rijzen van de rode lampion,
en vrouwen, mishandeling, over en weer.

een beetje treurig starend uit het roodverlichte raam,
Ik ben haar,
de droeve hoer
van Paulo Coelho
en wij hebben het gedaan.

[gezweetwel]

en wij hebben het gedaan
als de kinderen die we zijn
we namen onze jassen en
scheurden er een hoek af
we schaafden onze vingers
en noemden het een kring

en wij zijn geworden naar
het voorbeeld van de tuin
we zijn gegroeid tot boven
onze moeders en we hebben
angstig door het bos gerend
tot we naar gras geurden

[fizzle-fluffy]

tot we naar gras geurden
rolden we rond
over de weide
en het gazon

Tot onze vader,
woedend en kwaad,
ons achterna ging,
als een piraat.




in de categorie het-moet-rijmen-basisschool-sinterklaasgedicht

[flyaway]

Als een piraat giert met zijn ene oog door
verre kijker en de ander op de grond.
Papegaaigezang herhalend elk zijn
bonkstap bonkstap
spiraal- en zigzaggend doorheen
het huis der trappen
als een piraat verkist zijn schatten
zeewaardig zeewierige schelpenschepen
elk een stukje van de zee.

[fizzle-fluffy]

Van de zee kom ik
naar de zee keer ik weer
wapper op de golven
drijven in de wind
het schuim mengt in mijn haren
mijn haren in het wier
zodra ik naar de zee kan
ga ik weg, ver weg van hier
zodra ik hier ver weg ben
naar de zee.

[Not for Sale]

Naar de zee, vér beneden de baren
stroomafwaarts vlieden we, varen vanzelf;
de rivier is een molen die wentelt en maalt.

De rollende stenen die we eens waren
zijn zo snel verpulverd, zinken nu af;
ons slijk is verwaterd, het verdunt en verdwijnt.



Offtopic: Meh, ver-,ver-,ver-, ver-

[flyaway]

Ons slijk is verwaterd, het verdunt en verdwijnt.
We zullen nooit slagen, geen huis overeind.
Verslierten, vervallen, verdwenen, verwildert.
Onze jungle muteert ongeremd.

[Not for Sale]

Onze jungle muteert ongeremd,
de wildernis is altijd aangepast.
Ons woud lijkt misschien wel getemd
maar is geenszins door ons verrast.

We leggen onze wetten op en wegen neer,
maar tijd en de jungle verteren het weer.
We harken aan en branden plat,
maar rimboe en geduld overleven ook dat.

Het is je best duidelijk, al wil je 't niet horen.
Beschaving is het échte onkruid, en
de mens heeft bij voorbaat verloren.

[indigo]

De mens heeft bij voorbaat verloren,
want geen enkele wereld is te winnen met een vlot.
Op het strand liggen de schepen ons te wachten
knikt de zee ons onuitstrekbaar tegemoet en

joelend wuiven duizenden beesten,
want de ark is gedoemd te vergaan.
Ooit een spoor zal níemand van ons vinden,
alleen de mythe zal blijven bestaan.

Offtopic: Oei, lang geleden dat ik gedicht heb/ op DoP was. Maar het moest maar weer eens. Gewoon beginnen helpt.

[flyaway]

Not for Sale schreef:

Onze jungle muteert ongeremd,
de wildernis is altijd aangepast.
Ons woud lijkt misschien wel getemd
maar is geenszins door ons verrast.

We leggen onze wetten op en wegen neer,
maar tijd en de jungle verteren het weer.
We harken aan en branden plat,
maar rimboe en geduld overleven ook dat.

Het is je best duidelijk, al wil je 't niet horen.
Beschaving is het échte onkruid, en
de mens heeft bij voorbaat verloren.

Wat leuk! Dat is precies waar ik op doelde! Goed zeg! Vooral 'we leggen onze wetten op en wegen weer'.

[fizzle-fluffy]

Alleen de mythe zal blijven bestaan,
die op den duur niemand meer zal geloven.
Enkele sekten zullen ons ras enkel loven,
tot ook deze laatsten vergaan.

Alleen de aarde zal nog van ons weten,
niets is in het verleden gemaakt
dat niet bleef, dat zijn plichten verzaakte.
Ook de aarde is eeuwig en zal niet vergeten.
In haar zullen we blijven bestaan.

Offtopic: he bah, twee keer eindigen op -bestaan. sorry

[botervleug]

In haar zullen we blijven bestaan
aan en afgaan
dichtbij en ver vandaan
kloppend hart,
volle, danwel nieuwe maan.

Ik adem in
laat de lucht glijden
over borsten
over dijen
in en uit
vernauwen, verwijden
rondgang, leven en verleiden
Ik wil met je vrijen.

Offtopic: wat ben ik toch gemeen

[Neko*]

Ik wil met je vrijen,
maar in haar hoofd spreekt
een andere taal.

Leer mij de liefde kennen,
ik wil haar
proeven.

Bemin me.
Laat me voelen dat dit echt is.
Adem in,

en kus me.

Offtopic: zó cliché

[Kitten]

En kus me
Laat me zien dat je om me geeft
Laat je gaan uit deze wereld
Naar een wereld die alleen wij delen

En bemin me
Als een bloem in de lentezon
Als vele insecten in de lucht
Zodat de zon op je huid warmt

En verlies me
In je ogen als saffieren
In de handen van een vakman
Tot de ochtend weer komt

[fizzle-fluffy]

Tot de ochtend weer komt
zul je naast me blijven
beloof je me dat?
Ja, je blijft.

Jij blijft en ik ga
en ik zal op je wachten
Tot de nieuwe ochtend komt,
wacht jij op mij.

De winter van mijn leven
voel ik dooien, voel ik sterven.
Maar je zal herboren worden,
net als ik.

Dus we wachten.

[Kitten]

Dus we wachten
Dus we zuchten
Dus we huilen
Dus we kijken

Naar de heuvels
Naar de straat
Naar de velden
Naar de horizon

Op zoek naar vlaggen
Op zoek naar laarzen
Op zoek naar de glinstering
Op zoek naar het leger

Vrezend voor nieuws
Vrezend voor stilte
Vrezend voor karren
Vrezend voor doden

Dus we wachten op je terugkomst
Naar huis moet je komen
Op zoek naar vrede en liefde
Vrezend voor oorlog en geweld

Laat geen zwaard je ooit vinden

[flyaway]

O wauw geweldig Kitten!

Laat geen zwaard je ooit vinden
Want de zwaan die weet het wel
De lange grijze baard schaduwt over
water onder oevergewassen heen
en weer keren maar nooit terug.
De punt bereikt zijn stierenoog het
watert rode dansers doelloos
zoeken synchroonsyndromen, de maan.
Ter aarde vallen sleept zijn wijsheid
door het zand druppeltjes gedachten door de grond.
Maar mieren pakken op wat jij niet meer kan houden
En zo blijft de cirkel schaamteloos.
Kijkend door een raam zonder het glas te spotten is net als...

[Kitten]

Kijkend door het raam
zonder het glas te spotten is net als...
Wacht

Eigenlijk is het logisch
Want waarom zou je
Als je kan denken
Spotten met glas?
En waarom zou je denken
Als je kan voelen?
Of waarom zou je voelen
Als je kan horen?

Horen, ja dat is wat ik wil
Muziek in mijn oren
Melodie die heen en weer springt
Zang die verhalen verteld
Meer dan hun betekenis geeft

Muziek die mijn wezen omringt
Opbouwt naar een crescendo
Spanning in de tonen stopt
De wind laat suizen door de kamer
De haren op je nek overeind laat staan

Het spat een orgasme van kleuren uit elkaar!

[Geel]

Het spat een orgasme van kleuren uit elkaar!

Veel te lang heeft het moeten wachen
Te veel leugens moeten horen
Veel te lang heeft het moeten huilen
Om elke leugen een traantje of duizend

Genoeg is genoeg
Die tijd is al lang voorbij
En nu het eindelijk mag zijn
Zijn wat het is
Is het weer blij

Een penseel

[fizzle-fluffy]

Een penseel, niet het woord
Was wat God nam ter hand
En Hij streek, in stilte,
En schilderde licht.

Beeld en niet woord,
is wat de schepping maakt.
Dus wie zwijgt en wie kijkt,
die zal zalig zijn

[Kitten]

Die zal zalig zijn
Hij die het woord verspreid
Die mensen wegbrengt van zonde en geniep
Die zachtjes zijn geloof beleid

Maar wat zullen we geloven
Als er geen reden is te vrezen
Of te denken dat er zoiets is
Als een fictief omnipotent wezen