Gewenning

[EggeD]

Ik zeg dat een mens zich overal aan aanpast, overal aan went.

Maak me blij en vertel en onderbouw iets waar een mens niet aan zou wennen.

[Maarten]

Definieer eerst maar gewenning, want het is in vele contexten te gebruiken.

[RockGuru]

EggeD schreef op 25-04-2004 @ 08:46 :
Ik zeg dat een mens zich overal aan aanpast, overal aan went.

Maak me blij en vertel en onderbouw iets waar een mens niet aan zou wennen.

Aan sommige kut-topics waaruit blijkt dat die BrEeZaH-gUrLs écht geen hersenen hebben...

Dáár zal ik nooit aan kunnen wennen...

EggeD schreef op 25-04-2004 @ 08:46 :
Ik zeg dat een mens zich overal aan aanpast, overal aan went.[...]

Ik denk dat deze uitspraak zo generalisend is, dat geen zinvolle uitspraken kunnen worden gedaan. 'Wennen aan' is een te individueel begrip, mijns inziens.

[Maarten]

Als we het over fysieke gewenning hebben

"What doesn't kill you only makes you stronger" is onzin.

Ik kan jou elke dag een iets hardere klap geven op je schouder en ik denk dat je lichaam zich er aan aanpast (sterker maken botten en weefsel wat daar zit etc.) maar op een gegeven moment sla ik gewoon je schouder kapot en kan het zich niet snel genoeg herstellen voor de volgende dag.

Het heeft een limiet zeg maar...

What doesn't kill you only makes you stronger gaat alleen om als je niks overhoudt aan een situatie behalve de ervaring om er beter mee om te gaan een volgende keer en het geen littekens achterlaat die een negatieve uitwerking hebben

[Not for Sale]

Angst.

[m3tr01dm1nd3d]

alles went, het ene went na een minuut, andere na een uur/dag/week/maand/jaar/generatie maar ik denk dat alles ooit gaat wennen voor een mens

[Shitonya]

EggeD schreef op 25-04-2004 @ 08:46 :
Ik zeg dat een mens zich overal aan aanpast, overal aan went.

Maak me blij en vertel en onderbouw iets waar een mens niet aan zou wennen.

Een mens past zich niet overal aan "aan". Want, als je hebt nog altijd mensen die zichzelf blijven ondanks de meute om zich heen.
Voorbeeld: al bevind je je in een stad vol gabbers, dan nog kun je jezelf blijven. Al zit je met je vriendengroep die allemaal rookt, kun je nog altijd zelf niet roken. Tenminste.... zo ben ik, maar ik denk dat er heus nog wel andere zullen zijn die dat ook hebben.

En ook niet alles went. Soms gebeuren en onverwachte dingen waar je niet op voorbereid bent en dat geval doet zich niet vaker voor dan eens of een paar keer. Dan kun je daar niet aan wennen, omdat je de tijd niet hebt om eraan te wennen. Al verlies je een broer door een auto ongeluk, dan went het niet altijd, om niet aan hem te denken. Het lukt je een tijdje, maar er zijn altijd momenten wanneer je weer aan hem terug denkt. En hoe kun je wennen in een wereld waarin steeds weer erge dingen gebeuren zoals de twin tower, bomaanslagen, moord op pim en ga zo maar door. Steeds gebeuren er dingen waarvan je het niet zou verwachten Dus ooit eraan wennen?

Ach, weer een moord, maar ja, het went wel.
Weer een vriendin verloren, ach, het went wel.

[EggeD]

Shitonya schreef op 25-04-2004 @ 13:11 :
Een mens past zich niet overal aan "aan". Want, als je hebt nog altijd mensen die zichzelf blijven ondanks de meute om zich heen.
Voorbeeld: al bevind je je in een stad vol gabbers, dan nog kun je jezelf blijven. Al zit je met je vriendengroep die allemaal rookt, kun je nog altijd zelf niet roken. Tenminste.... zo ben ik, maar ik denk dat er heus nog wel andere zullen zijn die dat ook hebben.

En ook niet alles went. Soms gebeuren en onverwachte dingen waar je niet op voorbereid bent en dat geval doet zich niet vaker voor dan eens of een paar keer. Dan kun je daar niet aan wennen, omdat je de tijd niet hebt om eraan te wennen. Al verlies je een broer door een auto ongeluk, dan went het niet altijd, om niet aan hem te denken. Het lukt je een tijdje, maar er zijn altijd momenten wanneer je weer aan hem terug denkt. En hoe kun je wennen in een wereld waarin steeds weer erge dingen gebeuren zoals de twin tower, bomaanslagen, moord op pim en ga zo maar door. Steeds gebeuren er dingen waarvan je het niet zou verwachten Dus ooit eraan wennen?

Ach, weer een moord, maar ja, het went wel.
Weer een vriendin verloren, ach, het went wel.

Je haalt hier "telkens nieuwe dingen" aan. Dat bedoel ik nu. Stel, je start een relatie met Henk, je grote liefde. Je introduceert het neuken. Dat gaat wennen, hoe gek het ook klinkt, als je het elke dag op dezelfde manier zou doen. Je verzint nieuwe maniertjes en het is weer nieuw, klaar om aan gewend te raken. Als trends. Dus zijn er aan de ene kant gewenningen, aan de andere kant "trends". Beetje banaal misschien, maar het geldt.. voor alles.

[EggeD]

DiGiTracker schreef op 25-04-2004 @ 10:50 :
Als we het over fysieke gewenning hebben

"What doesn't kill you only makes you stronger" is onzin.

Ik kan jou elke dag een iets hardere klap geven op je schouder en ik denk dat je lichaam zich er aan aanpast (sterker maken botten en weefsel wat daar zit etc.) maar op een gegeven moment sla ik gewoon je schouder kapot en kan het zich niet snel genoeg herstellen voor de volgende dag.

Het heeft een limiet zeg maar...

What doesn't kill you only makes you stronger gaat alleen om als je niks overhoudt aan een situatie behalve de ervaring om er beter mee om te gaan een volgende keer en het geen littekens achterlaat die een negatieve uitwerking hebben

Je begint dus elke dag een nieuwe trend als je harder slaat, en al helemaal als je mijn schouder kapot zou slaan. De pijn van die kapotte schouder zou wel wennen (zo lang je me niet elke dag nog een hardere klap geeft natuurlijk), tenzij het er in fysieke zin niet beter op wordt. Wat dat betreft heb je gelijk met je conclusie. Hierbij wil ik wel zeggen dat de littekens ook weer wennen, als trend zijnde.

[Gatara]

Kun je eerst even definieren wanneer er sprake is van gewenning? Waaraan kun je gewenning herkennen? En wanneer is er sprake van gewenning bij mensen?

[ShoarmaSchaap]

aan gele kevers die de aarde overnemen en iedereen vastboeien aan grote lange kettingen om ze vervolgens slavenwerk te laten verrichten

[Maarten]

Je begint dus elke dag een nieuwe trend als je harder slaat, en al helemaal als je mijn schouder kapot zou slaan. De pijn van die kapotte schouder zou wel wennen (zo lang je me niet elke dag nog een hardere klap geeft natuurlijk), tenzij het er in fysieke zin niet beter op wordt. Wat dat betreft heb je gelijk met je conclusie. Hierbij wil ik wel zeggen dat de littekens ook weer wennen, als trend zijnde.

Nee, een trend is een ontwikkeling. Het mag dus met gerust hard toenemen of afnemen anders is het geen ontwikkeling.

Stel dat ik jouw gezicht er af snijdt en in je ene hand een mobiele telefoon vastlijm en in je andere hand een pot met slaappillen. Wat zou je doen?

Denk dat best veel mensen zelfmoord zouden plegen en niet voor hulp zouden bellen. Hoe kan je dat gewenning noemen?

(deze situatie heb ik niet zelf verzonnen overigens, komt uit een film maar ik verklap niet welke want dan is het een spoiler).

[Maarten]

Shitonya schreef op 25-04-2004 @ 13:11 :
[B]Een mens past zich niet overal aan "aan". Want, als je hebt nog altijd mensen die zichzelf blijven ondanks de meute om zich heen.
Voorbeeld: al bevind je je in een stad vol gabbers, dan nog kun je jezelf blijven. Al zit je met je vriendengroep die allemaal rookt, kun je nog altijd zelf niet roken. Tenminste.... zo ben ik, maar ik denk dat er heus nog wel andere zullen zijn die dat ook hebben.

Maar als je juist niet een gabber bent omdat zij het wel zijn ben je even goed niet jezelf (volgens jouw manier van denken althans).

Volgens mij is iedereen evenveel zichzelf. Het is moeilijk om te zeggen dat iemand niet zichzelf is omdat er zoveel anderen zijn die op hem of haar lijken qua kleding of whatever. Als je zelf beslist om zo te zijn, dan ben je jezelf. Klaar. Eveneens als iemand die niet beslist om zo te zijn en niet mee te lopen.

Op het moment dat jij die keuze maakt, ben je jezelf. Klaar. Het is toch jouw keus?

[Shitonya]

DiGiTracker schreef op 25-04-2004 @ 21:49 :
Maar als je juist niet een gabber bent omdat zij het wel zijn ben je even goed niet jezelf (volgens jouw manier van denken althans).

\

Ik bedoel niet datgene dat jij nu zegt. Ik bedoel gewoon dat je niet gabber bent, omdat JIJ niet zo bent en het niet wil zijn. En als iedereen om je heen wel gabber is, dat je dan nog steeds jezelf blijft...dus geen gabber.


@t Edge: jij komt met heel simpele dingen aanzetten. Tuurlijk, dat went...sporten, seks, eten, pissen, poepen etca.
Maar went moord, verlies van dierbare personen, verkrachting, aanslagen enz. ook? Ik denk het niet.

Mijn stelling is precies het tegenovergestelde, zie me vorige post.

*ook goed voorbeeld is zelfmoord. Die mensen raakten maar niet gewend aan hun "kut"leven, dus maakte ze er maar een eind aan

[Maarten]

Shitonya schreef op 26-04-2004 @ 01:10 :
[B]Ik bedoel niet datgene dat jij nu zegt. Ik bedoel gewoon dat je niet gabber bent, omdat JIJ niet zo bent en het niet wil zijn. En als iedereen om je heen wel gabber is, dat je dan nog steeds jezelf blijft...dus geen gabber

Okee, maar ik blijf het met je oneens want je bent altijd evenveel jezelf want niemand kan voor je denken en doen ook al neem je het klakkeloos over het is je eigen beslissing en denken enzo

ik vind niet dat de mens zich overal aan aanpast, de mens is erg geneigt alles naar zich aan te laten passen, vergelijk het maar eens voor de makkelijkheid met een ander diersoort, die zijn gewoon simpel en doen lekker waar ze zin in hebben en de mens is altijd aan t streven meer te bereiken en hebben allerlei verplichtingen naast het alleen overleven.

ook wat shitonya zegt over bijv zelfmoord.

[EggeD]

Met gewenning bedoel ik meer processen die in je leven gebeuren, niet absurde experimenten waarbij je gezicht ineens aan flarden wordt gesneden. Processen als pijn, liefde, allerlei prikkels. Ik denk dat dat alles uitdooft tot er iets nieuws wordt geintroduceerd - het is misschien fout om dit trends te noemen, zo zij het, noem het "iets nieuws" als je wilt.

Je wordt dus emotioneel (of fysiek, dat spreekt natuurlijk meer aan) geprikkeld. Hoe erg of fijn het ook is of lijkt, het raakt in vergetelheid, het ebt weg of verdwijnt zelfs helemaal als je aandacht wordt opgewekt door iets anders, ergers misschien. Je leeft constant in de gewenning van alles, zoekend naar nieuwigheden om je aandacht erbij te houden, om niet in die gewenning te vervallen.

Dingen als breezahsletjes die niet kunnen spellen en gele mieren die de wereld veroveren zijn dus niet bepaald aan de orde. Een begrijpelijke reactie natuurlijk, ze zijn ook te verklaren als gewenningen en "trends", maar daar ga ik mijn tijd niet aan verdoen.

Iemand sprak over angst. Went angst ? Bij mij wel, ik ben niet meer zo bang voor dingen onder mijn bed en insectenbeten als ik vroeger was. Hoe zit dit bij fobieen ? Blijven mensen met een fobie even bang, en zo ja, waarom ?

[Shitonya]

DiGiTracker schreef op 26-04-2004 @ 07:04 :
Okee, maar ik blijf het met je oneens want je bent altijd evenveel jezelf want niemand kan voor je denken en doen ook al neem je het klakkeloos over het is je eigen beslissing en denken enzo

Neuh, je kan er ook toe worden gedwongen, gemanipuleerd, geindoctrineerd etca. dan is het niet je eigen keuze/denken.

[Not for Sale]

Not for Sale schreef op 25-04-2004 @ 11:31 :
Angst.

O ja. Onderbouwing.

Sommige angsten zijn typische kinderangsten, irreëel, en inderdaad gebaseerd op weinig ervaring met bijvoorbeeld het donker. Elke keer dat je zo'n angst meemaakt wordt het waarschijnlijk minder.

Sommige angsten zijn fobiën, ook irreëel , maar extreem lastig uit te roeien. Hoogtevrees is de bekendste. Voor zover ik weet komt bijna niemand zonder hulp van een fobie af.

Sommige angsten gaan nooit over. Ik heb het dan over 'reële angsten', angsten geproduceerd door een nare ervaring/trauma. Die slijten ook niet. Soms wordt je alleen maar nog banger als je weer wordt geconfronteert met een angst uit je jeugd.

Toch kan het zijn, dat ook deze angst vervaagt. Als dat zo zou zijn, denk je niet dat dit een functie zou hebben? Om te zorgen dat we nieuwe dingen blijven uitproberen, omdat de oude saai zijn geworden? Dat vergroot je kansen volgens mij wel, zo'n avontuurlijke prikkel.

Dat brengt me op een nieuwe kandidaat: het Onbekende.
Dat went nooit. Blijft me altijd aantrekken.

[EggeD]

Not for Sale schreef op 26-04-2004 @ 10:43 :
O ja. Onderbouwing.

Sommige angsten zijn typische kinderangsten, irreëel, en inderdaad gebaseerd op weinig ervaring met bijvoorbeeld het donker. Elke keer dat je zo'n angst meemaakt wordt het waarschijnlijk minder.

Sommige angsten zijn fobiën, ook irreëel , maar extreem lastig uit te roeien. Hoogtevrees is de bekendste. Voor zover ik weet komt bijna niemand zonder hulp van een fobie af.

Sommige angsten gaan nooit over. Ik heb het dan over 'reële angsten', angsten geproduceerd door een nare ervaring/trauma. Die slijten ook niet. Soms wordt je alleen maar nog banger als je weer wordt geconfronteert met een angst uit je jeugd.

Toch kan het zijn, dat ook deze angst vervaagt. Als dat zo zou zijn, denk je niet dat dit een functie zou hebben? Om te zorgen dat we nieuwe dingen blijven uitproberen, omdat de oude saai zijn geworden? Dat vergroot je kansen volgens mij wel, zo'n avontuurlijke prikkel.

Dat brengt me op een nieuwe kandidaat: het Onbekende.
Dat went nooit. Blijft me altijd aantrekken.

Kinderangsten zijn inderdaad weg te stoppen onder gewenningen. Van fobieen kan ik weinig zeggen, omdat ik er geen ervaring mee heb.

Ik vind het interessant dat je angsten naar aanleiding van ervaringen aanhaalt. Naar mijn eigen ervaring verdwijnen ook deze angsten langzaam, zoals je veronderstelt. Ik heb dit jaar bijvoorbeeld lang in het ziekenhuis gelegen - gewenning daaraan en aan andere gedwongen levensstijlen kunnen later ook besproken worden - en met andere mensen gesproken die ook lange tijd, maanden, in het ziekenhuis opgenomen zijn geweest. Vaak is het zo dat als ze eenmaal thuis zijn en ze beter worden, ze weer gaan wennen aan een normale gezondheid, zelfs roekeloos worden met hun daden, waar ze in het ziekenhuis de voorzichtigheid zelve geweest zouden zijn. Vooral als de kwaal door die acties weer terugkomt zien ze in hoe snel ze weer gewend waren aan een "fijner" leven, omdat ze plots met hun neus op de feiten worden gedrukt.

Ook heb ik in het ziekenhuis bijvoorbeeld mensen gezien die zo lang gelegen hadden dat ze niet anders meer wisten dan het ziekenhuis. Ze hebben zich dan zo volledig aangepast aan hun nieuwe gebreken dat ze niet beter weten. Dit geldt ook voor handicaps en opsluitingen ed.

Trauma's zullen wel anders te verklaren zijn, meer als flashbacks en dus zogenoemde "trends". "Trends", die jij in je conclusie als "het onbekende" benoemt. Want eigenlijk bedoelen we daarmee ongeveer hetzelfde (ik ben zelf ontevreden met de term trends). Mee eens ?

[Not for Sale]

Ja, het is wel ongeveer gelijk. Een trend is een klein stukje van het onbekende.

Maar ik denk ook dat gewenning iets is wat je in je mentale houding oogluikend toestaat. In andere woorden, je kiest ervoor, het hoeft niet. Het is wel de makkelijkste houding zeg maar, om impulsen die je vaak tot je krijgt maar als vanzelfsprekend te zien. But then, you have become Comfortably Numb
Het kunnen blijven waarderen van de schoonheid van alledaagse dingen, is een hele kunst vind ik.

[EggeD]

Volgens mij hoeft het wel. Het enige wat je kunt doen is jezelf wijsmaken dat je iets niet gewend bent of in een gewennigsproces ervan bent, OF iets vinden wat hetgeen waar je aan went weer aantrekkelijk maakt. Terugkomend op het blijven waarderen van alledaagse dingen: ik denk dat je om dat te blijven doen telkens iets nieuws moet vinden, of bijvoorbeeld bepaald soort herinneringen of gevoelens linken aan "het alledaagse dingetje", zodat het niet verdwijnt.

Bij nader inzien lijkt "het Onbekende" van je meer als een bron waaruit de nieuwe dingen geput worden, een beetje als zijnde de Tao, de Kwaliteit van Pirsig (ik weet niet of je dat gelezen hebt, maar het vertoont gelijkenis).

[Maarten]

Neuh, je kan er ook toe worden gedwongen, gemanipuleerd, geindoctrineerd etca. dan is het niet je eigen keuze/denken.

Ok, maar er zullen weinig mensen zijn die geindoctrineerd zijn tot alto of gabber of whatever...

Eigenlijk word je altijd geindoctrineerd. Alleen als het niet afwijkt van wat de maatstaaf is is het niet erg.

[EggeD]

DiGiTracker schreef op 26-04-2004 @ 19:48 :
Ok, maar er zullen weinig mensen zijn die geindoctrineerd zijn tot alto of gabber of whatever...

Eigenlijk word je altijd geindoctrineerd. Alleen als het niet afwijkt van wat de maatstaaf is is het niet erg.

Natuurlijk leef je altijd deels naar je omgeving, de een meer dan de ander. Je omgeving is tenslotte constant aanwezig en maakt dus altijd enige indruk. Alto, white nigga, beebop of driedelig pak maakt wat dat betreft niks uit: het zijn allen simpele voorbeelden van mensen die door hun omgevingen worden bewogen zich op bepaalde manieren te kleden en gedragen. Tijdens het volwassen worden echter, zijn er mensen die zich gaan distantieren van hun omgeving en mensen die het maar aanvaarden - en natuurlijk onwetende mensen. Dit is overduidelijk, heeft natuurlijk wel IETS met wennen te maken, maar ik verzoek toch wat meer to the point te zijn in deze thread.



Is het volgende bijvoorbeeld absurd ? Stel: alles went. Dan heeft een ieder zijn eigen werkelijkheid aangewend, resulterend in ontelbare aantallen persoonlijke werkelijkheden. Als er gewenning is, kan er dus geen omvattende waarheid over werkelijkheid zijn. Beetje vergezocht misschien, maar ach. Vond het wel grappig.

[EggeD]

Shitonya schreef op 26-04-2004 @ 01:10 :
@t Edge: jij komt met heel simpele dingen aanzetten. Tuurlijk, dat went...sporten, seks, eten, pissen, poepen etca.
Maar went moord, verlies van dierbare personen, verkrachting, aanslagen enz. ook? Ik denk het niet.

Mijn stelling is precies het tegenovergestelde, zie me vorige post.

*ook goed voorbeeld is zelfmoord. Die mensen raakten maar niet gewend aan hun "kut"leven, dus maakte ze er maar een eind aan

Je stelling is dus eigenlijk dat trauma's niet wennen ? Ik heb er zelf niet heel veel ervaring mee, maar ik denk dat het ongeveer zo zit: verkrachting en verlies van dierbare personen laten veel meer indruk achter dan laten we zeggen het uitproberen van een nieuw soort jam op je pannenkoek. Mede daarom zal het gewenningsproces wat lastiger zijn, het blijft lang in je hoofd spoken, beelden komen telkens terug zodat het wennen telkens weer wordt gehaperd. Uiteindelijk, mijns inziens, zal het toch kunnen wegebben, mede afhankelijk van de omstandigheden. Je haalt hier toch wel iets lastigs aan, omdat er inderdaad mensen zijn die bezwijken onder iets dergelijks, die telkens opnieuw nare flashbacks krijgen (dus eigenlijk "trends", wat hoger opbouwt, maar enfin), en misschien op een moment dat het te veel wordt "besluiten" zichzelf het leven te ontnemen. Zelfmoord heeft trouwens meestal andere redenen, meer van normen en waarden misschien.

PS: sorry dat ik wat laat reageer, ik las er wat overheen, dacht dat je met Digi discussieerde.

[Not for Sale]

Ik zat nog over dit onderwerp te denken... Ik ben iemand die het best werkt onder druk. Je weet wel, leren, werkstukken maken, ik raak pas gemotiveerd als het er op gaat lijken dat het echt niet meer op tijd afkomt. Maar vroeger schrok ik als ik me besefte dat ik weer 'es aan het klooien was en ging ik als een speer aan het werk. Maar ook stress went. Ik heb steeds meer druk nodig om tot gang te komen.

[EggeD]

Hehe, en dan zul je zien dat als je gaat studeren, alles weer opnieuw moet wennen. Eerst alles op tijd af, dan wennen aan het werk, ten slotte wennen aan stress.

Ik zat net bij het wakker worden ook te denken, wat te denken van pech ? Pech went niet, maar is eigenlijk ook niet een blijvende factor in je leven. Misschien is pech zelfs wel het meeste van het negatieve deel van alle "nieuwe dingen".

[EggeD]

Weet niemand iets anders wat niet went ?

[Not for Sale]

Nee, wat wij waarnemen is subjectief en daarom aan gewenning onderhevig.

Om dingen als bijzonder te ervaren moet er iets veranderen. Aan het waargenomene OF aan de waarnemer.

[EggeD]

Ok, dan zit het allemaal wel snor.

[Isa]

ik wen niet aan gewenning

[Maarten]

ik wen niet aan flauwe grapjes

[EggeD]

Isa schreef op 06-05-2004 @ 13:03 :
ik wen niet aan gewenning

Wacht maar, binnenkort wen je zelfs aan de vicieuze cirkel die erop volgt. Wennen aan het wennen aan het wennen aan het wennen...

[hatefukk]

EggeD schreef op 25-04-2004 @ 08:46 :
Ik zeg dat een mens zich overal aan aanpast, overal aan went.

Maak me blij en vertel en onderbouw iets waar een mens niet aan zou wennen.

Nooit biologie gehad? Een mens went nooit aan pijn.

[Metallinos]

Een voorbeeld waar je niet aan kan wennen is extreme temperaturen. Als je in je nakie ergens staat waar het 40 graden onder 0 is, dan wen je er niet aan, dan ga je dood. Je kan ook niet wennen aan een omgeving zonder zuurstof, of wennen aan giftige gassen, een kogel door je hersenen.. enz. Je kan aan zoveel dingen niet wennen, vooral de dingen die dodelijk zijn.

[Not for Sale]

hatefukk schreef op 07-05-2004 @ 17:53 :
Nooit biologie gehad? Een mens went nooit aan pijn.

Pijn verdragen valt echt wel te oefenen hoor. In het leger willen ze bijvoorbeeld toch ook geen kleinzerige jongetjes? Daar drillen en trainen ze je tot je gewend bent aan pijn en afzien en blind gehoorzamen.

Een voorbeeld waar je niet aan kan wennen is extreme temperaturen. Als je in je nakie ergens staat waar het 40 graden onder 0 is, dan wen je er niet aan, dan ga je dood. Je kan ook niet wennen aan een omgeving zonder zuurstof, of wennen aan giftige gassen, een kogel door je hersenen.. enz. Je kan aan zoveel dingen niet wennen, vooral de dingen die dodelijk zijn.

Mja, maar dan krijg je de kans niet om te wennen, als je sterft. Maar bijna-dood gaan aan de dingen die je noemt wennen weer wel.

Ik heb een ander idee: Het verstrijken van tijd.
Hoewel we aan alle andere dingen wennen - Ze lijken minder heftig, minder groot, minder erg dan voorheen - is tijd een uitzondering. Tijd lijkt steeds sneller te gaan, het verstrijken wordt steeds erger. How come?

[EggeD]

Not for Sale schreef op 08-05-2004 @ 08:59 :
Pijn verdragen valt echt wel te oefenen hoor. In het leger willen ze bijvoorbeeld toch ook geen kleinzerige jongetjes? Daar drillen en trainen ze je tot je gewend bent aan pijn en afzien en blind gehoorzamen.

Ik heb zelfs gehoord van Afrikaanse stammen waar dragers/strijders geen pijngrens meer hebben ! Ook heb ik naar mijn eigen ervaring ondervonden, dat als je langdurige pijn onder je pijngrens hebt, je die langzaam kunt wegdenken. Pijn blijft echter wel een venijnig iets, omdat het meer "reflexen" zijn van je lichaam, niet alleen van je geest.

[EggeD]

Not for Sale schreef op 08-05-2004 @ 08:59 :Ik heb een ander idee: Het verstrijken van tijd.
Hoewel we aan alle andere dingen wennen - Ze lijken minder heftig, minder groot, minder erg dan voorheen - is tijd een uitzondering. Tijd lijkt steeds sneller te gaan, het verstrijken wordt steeds erger. How come?

Misschien is het feit dat tijd steeds sneller lijkt te gaan juist een aanwijzing VOOR de aanwezigheid van gewenning. Het heeft dan ook weinig met "tijd" zelf te maken, meer met de "nieuwe dingen per tijd", als je snapt wat ik bedoel. Als kind ontdek je veel, de tijd wordt dus netjes gevuld met allerlei bezigheden, je bent geoccupeerd met velerlei nieuwigheidjes. Maar naarmate je ouder wordt wennen deze zaken en komen de nieuwigheden in steeds mindere mate, waardoor er niks te doen lijkt en je in een sleur vervalt. In dat systematische leven lijkt de tijd sneller te gaan: je kijkt terug op een jaar en ziet geen verandering, het jaar is "omgevlogen", waar er in een kleuterjaar allerlei spektakels hebben afgespeeld. Wat verder nog meespeelt is, mijns inziens, het besef van het ouder worden. Daardoor lijkt het verstrijken van de tijd steeds erger te worden, een typisch menselijk trekje

Gooi maar wat terug (:

[Metallinos]

Not for Sale schreef op 08-05-2004 @ 08:59 :
Mja, maar dan krijg je de kans niet om te wennen, als je sterft. Maar bijna-dood gaan aan de dingen die je noemt wennen weer wel.

De kans krijgen of niet is toch helemaal niet relevant aan de vraag of iets went of niet? De dingen wennen juist niet omdat je de kans er niet voor krijgt.

De originele stelling was: Ik zeg dat een mens zich overal aan aanpast, overal aan went.

Ik heb voorbeelden genoemd waar dat niet zo is. Vind jij maar een persoon die went aan onthoofd worden en zich daaraan aanpast.

[ranonkel]

EggeD schreef op 25-04-2004 @ 08:46 :
Ik zeg dat een mens zich overal aan aanpast, overal aan went.

Maak me blij en vertel en onderbouw iets waar een mens niet aan zou wennen.

Alles wat de mens buiten zichzelf zoekt kan hem niet de continue bevrediging geven. Dus ontstaat er gewenning en de wens naar meer,anders,nieuw.
Het ware ZIJN van de mens IS en daar treedt geen gewenning op.

[Not for Sale]

EternalDarkness schreef op 08-05-2004 @ 13:37 :
De kans krijgen of niet is toch helemaal niet relevant aan de vraag of iets went of niet? De dingen wennen juist niet omdat je de kans er niet voor krijgt.

De originele stelling was: Ik zeg dat een mens zich overal aan aanpast, overal aan went.

Ik heb voorbeelden genoemd waar dat niet zo is. Vind jij maar een persoon die went aan onthoofd worden en zich daaraan aanpast.

Het punt is dat je er wel aan zou wennen als je dat herhaald zou meemaken. Als je steeds onthoofd zou worden, een god of een andere dwaas je een nieuw lichaam zou geven en je weer onthoofden, dan is dat de eerste 20 keer naar, maar ook dat went.

[Not for Sale]

EggeD schreef op 08-05-2004 @ 09:52 :
Misschien is het feit dat tijd steeds sneller lijkt te gaan juist een aanwijzing VOOR de aanwezigheid van gewenning. Het heeft dan ook weinig met "tijd" zelf te maken, meer met de "nieuwe dingen per tijd", als je snapt wat ik bedoel. Als kind ontdek je veel, de tijd wordt dus netjes gevuld met allerlei bezigheden, je bent geoccupeerd met velerlei nieuwigheidjes. Maar naarmate je ouder wordt wennen deze zaken en komen de nieuwigheden in steeds mindere mate, waardoor er niks te doen lijkt en je in een sleur vervalt. In dat systematische leven lijkt de tijd sneller te gaan: je kijkt terug op een jaar en ziet geen verandering, het jaar is "omgevlogen", waar er in een kleuterjaar allerlei spektakels hebben afgespeeld. Wat verder nog meespeelt is, mijns inziens, het besef van het ouder worden. Daardoor lijkt het verstrijken van de tijd steeds erger te worden, een typisch menselijk trekje

Gooi maar wat terug (:

Zeg je nou dat het besef van het ouder worden maar niet went? ;-) Vreemde uitdrukking trouwens , " typisch menselijk"...

Maar ik zie wat je bedoelt, zonder veranderingen en nieuwe dingen is er geen subjectief (voor je gevoel) maar wel objectief (op de klok) tijdsverloop.

Iets anders : Kan je ook alles weer ontwennen?

[EggeD]

Not for Sale schreef op 10-05-2004 @ 16:13 :
Zeg je nou dat het besef van het ouder worden maar niet went? ;-) Vreemde uitdrukking trouwens , " typisch menselijk"...

Maar ik zie wat je bedoelt, zonder veranderingen en nieuwe dingen is er geen subjectief (voor je gevoel) maar wel objectief (op de klok) tijdsverloop.

Iets anders : Kan je ook alles weer ontwennen?

Of ouder worden went ? Misschien wel. De vader van mijn vriendin wordt bijvoorbeeld over anderhalve maand 50, daar kijkt hij best tegenop. Maar ik garandeer je, als hij eenmaal 51 is oid is hij die gedachte kwijt. Er zijn momenten in je leven dat het ouder worden pijnlijk is, voor sommigen, bijvoorbeeld op verjaardagen, maar ook tijdens het kijken in spiegels, als je een pilletje ergens voor moet gaan nemen, als je haar grijs wordt etc. etc. Je begrijpt denk ik wel waar ik naar toe wilt: dat zijn telkens vernieuwende dingen, en zo voorts. Goed uitgedrukt trouwens: "zonder veranderingen en nieuwe dingen is er geen subjectief (voor je gevoel) maar wel objectief (op de klok) tijdsverloop."

Wat bedoel je precies met ontwennen ? Het kan namelijk een soort reset zijn, zo van, huh een appel, wat is dat, hoe smaakt dat, maar ook een soort gevecht in je hersenen, een verzet tegen het gewenningsproces. Hoe dat laatste zou moeten zie ik niet precies, het eerste zou chirurgisch gedaan kunnen worden. Misschien kun je jezelf vernieuwende dingen wijsmaken en zo gewenning tegengaan ? Maar, kun je jezelf wel in je eigen wetenschap voorliegen ?

[Not for Sale]

Met ontwennen bedoel ik zoiets als afkicken.

Niet resetten, wel vergeten.
Als je 10 jaar geen appel meer eet, kan je de precieze sensaties van de smaak, de sappigheid en het gevoel van appel in je mond niet meer terughalen. Als je appels lekker vond, en je eet er ein-de-lijk weer eentje, is dat heerlijk en je proeft de smaak heel intens, de gewenning is duidelijk verdwenen.
Maar wat voor de appel geldt, geldt dat voor alles? Of alleen voor dingen waar we positieve herinneringen aan hebben?

[Not for Sale]

EggeD schreef op 11-05-2004 @ 10:00 :
Goed uitgedrukt trouwens: "zonder veranderingen en nieuwe dingen is er geen subjectief (voor je gevoel) maar wel objectief (op de klok) tijdsverloop."

Het zou interessant zijn als we op de een of andere manier de verlopen subjectieve tijd in iemands hersenen konden meten.
Een quotiënt daarvan, dus verlopen subjectieve tijd gedeeld door verlopen objectieve tijd, zou een 'tijdbelevingssnelheid' zijn.

En over dat verzet tegen het gewenningsproces:
Ranonkel zei ook al iets in die trant, en ik ook, nl

Om dingen als bijzonder te ervaren moet er iets veranderen. Aan het waargenomene OF aan de waarnemer.

Dus of aan de wereld om je heen moet iets nieuws toegevoegd worden, of je moet iets principieel omgooien in je wennend hoofd.

[Not for Sale]

Sorry voor 3 posts achter elkaar, maar ik had even een nieuw inzicht.

Ik denk dat er een verband is tussen gewenning/(afstomping?) en haast. Haast om allerlei dingen die moeten te doen, zoals iedereen in het Westen het kent.

Zonder verdere argumenten nu, wat denk jij?

[EggeD]

Not for Sale schreef op 11-05-2004 @ 10:31 :
Als je appels lekker vond, en je eet er ein-de-lijk weer eentje, is dat heerlijk en je proeft de smaak heel intens, de gewenning is duidelijk verdwenen.

Is de gewenning dan juist niet compleet ? (:

[EggeD]

Not for Sale schreef op 11-05-2004 @ 10:39 :
Een quotiënt daarvan, dus verlopen subjectieve tijd gedeeld door verlopen objectieve tijd, zou een 'tijdbelevingssnelheid' zijn.

Hier en op je laatste punt over haast kom ik later op de dag terug, ok ?

[Not for Sale]

EggeD schreef op 11-05-2004 @ 14:00 :
Is de gewenning dan juist niet compleet ? (:

Nee, nee, want ik bedoel: Toen je elke dag 5 appels at werden ze steeds minder speciaal. Ze leken steeds minder smaakvol etc, omdat je er aan wende. Maar na een lange periode onthouding lijkt het wel of het je allereerste appel is, zo goed smaakt ie.