[ verhaal ]

[WhiteEvil]

Echt een heel goed verhaal!!
Ik wil meer en kan echt geen week meer w88

Ze moet eerst inspiratie opdoen, en alskt goed heb slaapt ze bij een vriendin (of andersom). Dat meisje is btw wel af en toe een beetje... druk

Duurt dus idd nog een week

Grim

[Millroy]

Welk meisje?
Bloemenpoes of haar vriendin?
This is a case for...The Tick!

Millroy schreef op 11-07-2004 @ 12:57 :
Welk meisje?
Bloemenpoes of haar vriendin?
This is a case for...The Tick!

Dr vriendin

No ticks here
Millroy, ik krijg nog een tik van je!
Wedden je bent getikt
Jij bent zeker weer zo'n pro-kereltje?

Grim

[Millroy]

Getikt ben ik zeker.
Gestoord etc.
Maar een pro-kereltje?
Ik heb er geen idee van wat en pro-kereltje moet zijn maar ik ben gewoon Millroy, vast geen pro-kereltje.
Krijg je een tick van mij? Zenuwtrekkingen in het oog zijn zeer populair

[-Melody-]

Grim schreef op 11-07-2004 @ 12:05 :
Ze moet eerst inspiratie opdoen, en alskt goed heb slaapt ze bij een vriendin (of andersom). Dat meisje is btw wel af en toe een beetje... druk

Duurt dus idd nog een week

Grim

Eh, Elke (=vriendin) slaapt bij mij. Tot vrijdag. Morgen sixflags.. niet dat ik daar inspiratie opdoe, maar okay

Zaterdag (als ik tijd vind iig) komt er een nieuw stuk op. Nog maar 5/6 daagjes

[Roxjuh]

neej.. NU

geintjuh *hum hum*

[-Melody-]

Roxjuh schreef op 12-07-2004 @ 22:12 :
neej.. NU

geintjuh *hum hum*

Nog...... 3/4 daagjes..

de spanning stijgt..

[Roxjuh]

MORGEN!!!!!!!!

of gwoon nu..!!

[Millroy]

Roxjuh lieverd, doe jij iets anders dan overal om een vervolg vragen? U heeft iets met vervolgen.
Een heuse discussie waard.
Mag ik deze discussie van u?

[-Melody-]

Millroy schreef op 15-07-2004 @ 22:00 :
Roxjuh lieverd, doe jij iets anders dan overal om een vervolg vragen? U heeft iets met vervolgen.
Een heuse discussie waard.
Mag ik deze discussie van u?

Dat mag, maar niet in deze topic Dank!

[Millroy]

Was ik niet van plan, zodra de jongedame instemde werd het Pm of Msn.

Grim schreef op 16-07-2004 @ 07:50 :
Het toverzinnetje komt mij vaag bekend voor...

Spoiler

Owja, ik zou niet meer over fancy praten....

Maar inderdaad, als er wordt gezegd dat er meer komt dan komt er ook meer, dat hoeft geen duizend keer gevraagd te worden. In feite maak je de vervolgen min of meer onmogelijk omdat je het topic onderspamt. Topic kunnen maar tot de 500 dus als je 200 onzinberichten als ''vervolg plz'' of ''meermeermeer'' neerzet is er nog maar ruimte voor 300 andere berichten. Laten we zeggen 120 verhaalberichten en 180 commentaar berichten. Daarna moet er dus weer een nieuwe topic gemaakt worden, omdat er enkele F*n*y² kinderen zich niet in kunnen houden.

Nog even op een rijtje:

Met onzin: ....................................... Zonder onzin:
200 onzinberichten............................wsch 50 onzinberichten
180 commentaar................................300 commentaar
120 verhaal ......................................150 verhaal
------------------------ +.....................---------------------------- +
500 in totaal ; topic gaat dicht ................. 500 in totaal; topic dicht

Behalve dat voegen zulke berichten inderdaad niets toe, zoals Millroy al zei:

En als laatste, deze posts zijn begrijpelijk, maar heel irritant. Natuurlijk willen we allemaal meer en ik wil ook best goede kanten aan die posts zien (bijvoorbeeld een aansporing tot de TS om verder te gaan en te laten zien dat er meer moet komen) maar doe daar dan nog een stukje commentaar bij, iets dat je minder vond, een zin waar je slecht doorheen kwam. Ga desnoods mierenneuken. Alles is beter dan zo'n leeg bericht met twee simpele woorden en driehonderd uitroeptekens. Als je dat niet doet komen mensen moeilijker door het topic heen, net als bij spam. Die onzinberichten zijn eigenlijk ook spam, omdat ze niets meer toevoegen dan dat ik hierboven tussen haakjes heb gezet. Ownee, ze voegen héél véél irritatie toe.
Met veel onzinberichten moeten de lezers verder scrollen met hun muis, dat is slecht voor hun muisarm en het kost hun ook nog energie (hetzij lichamelijk danwel electrisch) en voor de zeldzame mensen met telefoonverbinding kost het ook nog eens internettikken. Door onzinberichten te posten steel je dus indirect geld en gezondheid van iemand en ben je een a-sociaal persoon.

Hierbij mijn vriendelijk verzoek iets meer intelligentie en tijd aan de onzinposts toe te voegen.

Grim - Kijk, en dan ben ik nog niet eens boos

² Fancy is bij deze gebruikt als scheldwoord, aangezien het bij velen hard aankomt en er op fancy precies hetzelfde gedrag wordt vertoont. Natuurlijk bvedoel ik dan niet dat je echt terug moet naar Fancy of iets dergelijks.


Edit: Bloemenpoes excuses dat wij je topic hiermee min of meer verneuken, maar ik hoop de kinders iets te leren. Bij voorbaat dank voor je begrip

[Roxjuh]

sorriej Grim, ik ben te lui om dit hierboven me te lezen..

Millroy.. U mag leiden (waarschijnlijk krijg ik hier later problemen/last mee/van )

[Millroy]

Lezen kind. (Lief kind, als dat het zachter maakt )
Een discussie is overbodig, Grim heeft alles duidelijk uitgetippeld in een briljant betoog.

[Een Tweeling]

Wreed dacht ik, alweer op pagina 6! Ze is nu vast al meerdere malen ontsnapt, vermoord en in andere lugubere verhalen terechtgekomen, maar nee: 4 nieuwe berichten van de 150 posts .
Over liefdes in de Ardennen, Millroy's letters onder elkaar, de hoeveelheid sex en weet ik wat allemaal, maar helaas niet zoveel verhaal.

Wat betreft het verhaal: ik vind het nog steeds spannend! Ik kreeg alleen de geniale wending die je had bedacht niet echt mee, maar dat ligt maby aan mij, Ich weiB das schön nicht!

[-Melody-]

Okay, na anderhalve week ofzo een heel piepklein nieuw stukje, vergeef me mijn slechte schrijfstijl en inspiratieloosheid, vergeef me dat ik ooit heb bedacht dat ik vandaag een nieuw stukje ging schrijven ^^

Waarom werd het niks in de bibiotheek? Waarom zei hij dat? Steeds meer vragen komen bovendrijven als ik geluiden hoor achter me. Razendsnel draai ik me om en hij komt binnen lopen, in het wit. Het enige wat hem ervan weerhoudt op te gaan in de muren is zijn gebruinde gezicht. ''Zo'' en hij doet een paar passen naar voren. ''Zozo'' en hij begint langzaam met grote passen om de matras heen te lopen. Angstig gluur ik naar hem onder mijn wimpers. Zijn gezicht staat strak, uitdrukkingsloos. Hij veegt een pluisje van zijn broek af en blijft staan. ''Je bent een gevaarlijk typje..'' Hij kijkt naar me. Van top tot teen. ''En een mooie'' hij lacht en het weerklinkt in de ruimte. Een akelige, kille, gemene lach. Een lach, als in een film. Hij gaat op zijn hurken zitten en pakt ruw een pluk haar vast. Hij draait het soepel om zijn vinger heen en geeft een klein rukje. Mijn gezicht vertrekt van de pijn. De zijne van genot. Met zijn andere hand draait hij nog een pluk om zijn vinger heen. Hij trekt hard en brengt mijn hoofd gevaarlijk dicht bij de zijne. Mijn haar is verdraaid in zijn handen en als ik mijn hoofd wil terugtrekken trekt er een helse pijnscheut door me heen. Hij trekt m'n haar nog iets strakker. Hij streelt met zijn lippen een beetje langs de mijne en glimlacht vals. Z'n tong glijdt met een snelle beweging langs m'n lippen en hij trekt me nu volledig tegen zich aan. We vallen op het matras en zijn lichaam drukt op het mijne. Eindelijk laat hij mijn haar los, maar hij grijpt gelijk mijn handen vast en houdt ze onder zijn ijzeren greep...

[Nijn*]

wat een gemenerd
Sorry ik heb geen zin om de fouten te zoeken

[*~Angel~*]

Bloemenpoes schreef op 18-07-2004 @ 17:09 :

Steeds meer vragen komen bovendrijven als ik geluiden hoor achter me.

Ik vind "steeds meer vragen komen bovendrijven als ik achter mij geluiden hoor" beter klinken.

Eindelijk weer een nieuw stukje Ook dit weer leuk geschreven.
Maar wel een beetje kort hoor! Maar ja beter iets dan niets
En tis mooi.

[-Melody-]

Volledig bewust van zijn macht over mij kijkt hij me aan. Mijn hulpeloze, angstige blik doet hem niks en hij buigt zich weer naar mijn gezicht toe. Z'n tong glijdt langzaam over mijn lippen, maar ik hou ze stijf op elkaar. Hij verstevigt zijn greep nog een keer en ik gil van de pijn. Razendsnel stopt hij zijn tong in mijn mond en met de grootste tegenzin zie ik geen andere uitweg dan mee te werken. Zijn tong glijdt traag af naar mijn borsten en hij draait rondjes om mijn tepels. Ongewild raak ik opgewonden door zijn spel en ik kreun zachtjes. Hij geniet van mijn opwinding en gaat door. Langzaam, genietend van zijn eigen spel en mijn opwinding laat hij de ijzeren greep op mijn polsen los. Hij streelt mijn borsten en zijn tong glijdt af naar beneden. Zijn handen strelen mijn hele lichaam en zijn adem gaat steeds sneller. Maar ik zie mijn kans als ik niet langer vast zit aan hem. Ik kreun een keer hard en nep en hij gaat door. Ik maak snel mijn voet los onder zijn gewicht en trap hem hard tegen zijn borst. Volledig verrast valt hij achterover tegen de muur aan. Zijn hoofd klapt tegen de witte wand aan en hij blijft roerloos liggen..

[Nijn*]

Oeh spannend...Kijk, we zitten dan wel op het toppunt van verveling maar zo kun je wel lekker doorschrijven

[Roxjuh]

jeujjj KILL HIM

[-Melody-]

Moord blijft voorlopig nog uit. Spanning moet opgevoerd worden.
De enige zekerheid die ik jullie kan geven is dat sex uitblijft

Voor meeeeeer sex verwijs ik jullie naar een ander verhaal van mij

waarom kom ik in verhalen ALTIJD op sex uit ??

[-Melody-]

Kan de forumbaas deze hele topic verwijderen?

Alvast bedankt..!

[Sasbeest]

Bloemenpoes schreef op 20-07-2004 @ 14:27 :
Kan de forumbaas deze hele topic verwijderen?

Alvast bedankt..!

Waarom?!

Bloemenpoes schreef op 20-07-2004 @ 14:27 :
Kan de forumbaas deze hele topic verwijderen?

Alvast bedankt..!

Lieverd, waarom doe je dat steeds? Laat de topic gewoon staan

Grim

[Drag0nfly]

jaaaaaaaaaaah laat asjeblieft deze topic staan...!!
Is leuk om nog eens na te lezen?? Wie is het met me eens?
SUPER goed verhaal trouwens
Het werd steeds spannender...
Jij word nog eens een top schrijfsters dat meen ik

[Nijn*]

Waarom wil je ineens die topics verwijderen? Ik vind ze juist zo leuk, jij hebt echt talent!!
Nijn*

[-Melody-]

Hm, ik heb maar besloten me voorlopig alleen op dit verhaal te concentreren. Sorry, ik ben ontzettend gek en verander voortdurend van mening. Bedankt voor al jullie kritieken tot nu toe. Uiteraard doe ik daar wat mee dus heb ik mezelf er vandaag toe gezet om het hele stuk te verbeteren. Ik helder gelijk een aantal dingen op : Haar naam is niet Fleurtje, maar Fleur. De dromen die ze heeft zijn schuingedrukt en ze draagt in het huis van de man helemaal niks, nooit. De enige keer dat ze wat draagt is dus in haar droom. Als er nog meer vragen zijn, kom maar op.. ik zal ze beantwoorden... dank voor uw begrip..


Vol afgrijzen trek ik m'n hand terug uit z'n broek. Met schokkende bewegingen komt hij klaar, in zijn eigen auto. Ik probeer het portier te openen, maar hij zit op slot. 'Doe je het voor 100?' Geschokt kijk ik hem aan. Nee, denk ik bij mezelf, ik zou alleen met de hand doen. Geil kijkt hij me aan. Ik denk aan alles, problemen, geldnood, ik moet morgen wat hebben, school. Niet uit te houden zonder. Ik knik, langzaam en voorzichtig. Na veel wringen met zijn kleren zit hij naakt naast me. Ik heb nog geen vin verroerd, ben doodstil. Opeens realiseer ik me waar ik ben, wat ik op het punt sta te doen.. Ik buig naar hem toe, doe net alsof ik zijn verachtelijke lichaam wil betasten, snel maak ik het slot open en voordat hij iets doorheeft ben ik de deur uit. Ik ren, ik ren alleen maar. Door alle straten, waar ik zo vaak heb gelegen, de straten, die ik veracht, waar ik van houdt. De straten, mijn jeugd, mijn toekomst. Ik ren alleen maar. Zonder doel. Het is koud, ik sta stil, het is echt koud. Ik loop nu, vertrouw erop dat hij weg is, die man, ver weg...

Ik ga liggen, inmiddels rillend van de kou. In een goot, een simpele goot. Een enkele bezoeker die door de vervallen straten van Cartain loopt kijkt vol afgrijzen naar me, alsof ik een insect ben, een verschoppeling, wat ik in wezen ook ben. 'Hé schatje' ik kijk op, een jonge verrassend mooie man kijkt naar me. 'Neuk je me voor een slaapplaats..' Ik schrik niet eens meer van zulke voorstellen en overweeg het serieus. Ik voel mijn verkilde lichaam, bevroren ledematen en weet dat ik het nodig heb. 'Vooruit, plus wat eten dan..' ongeduld straalt uit z'n ogen. Ik neem een besluit, onwetend. Voorzichtig sta ik op, hij kijkt tevreden.. ik volg hem..

Ik ben verrast over zijn huis. Het is niet een vervallen pand, een oude flat, maar een prachtig herenhuis. Maar ik wil er geen aandacht aan schenken en loop achter hem aan. Nooit had ik het me echt gerealiseerd, maar wat leek het me nu heerlijk om thuis te komen, en hier terecht te komen, of alleen al het deel van het thuiskomen. Hij maakt wat soep klaar en smeert een broodje. Alsof ik een bezoeker ben..

Alsof ik een bezoeker ben, alsof ik normaal ben, alsof ik gewoon een meisje ben. Hij praat met me, of eigenlijk tegen me. Hij vertelt me dingen, veel dingen, over zijn leven, over alles in zijn leven, zijn gevoel. Het gaat langs me heen, het enige wat tot me doordringt is dat hij dingen vertelt, die ik niet hoef te weten.. Voor ik het doorheb pakt hij m'n hand vast. Uit automatisme ruk ik hem los. Hij wenkt me en ik volg hem.. Ik zie dat hij een kamer binnenglipt en ik ben verrast dat hij hem voor mijn ogen sluit. Ik kom wat dichter bij de deur te staan. Opeens hoor ik hem schreeuwen : 'Je kan in de kamer hiernaast je opfrissen en er liggen kleren klaar, links..' Ik kijk opzij en loop naar de deur naast zijn deur. Voorzichtig open ik de deur. De kamer is donker, slechts verlicht door een schemerlamp. Ik zie hem nog net door de verbindingsdoor glippen, die in het slot valt.. Ik kijk op het bed en ben geschokt door het geen dat er op ligt..

Een enorme baljurk, compleet met accessoires ligt uitgestald op het bed. Statig, haast middeleeuws. Ik houd m'n doel voor ogen, maar weet niet wat ik moet. Ik besluit een douche te nemen. Het is een grote badkamer. Ik kleed me langzaam uit, terwijl ik de ruimte bestudeer. Ik stap onder de douche. Ik ben vies, heel erg vies, zwart water stroomt het putje in. Een geweldig gevoel overmeestert me. Ik ben schoon, voor het eerst in maanden ben ik schoon. Na minuten, uren, ik ben besef van tijd kwijt, stap ik weg onder de douche. Ik sla een grote badhanddoek om me heen, en loop terug naar m'n tijdelijke kamer. Naast de enorme jurk ligt een lingeriesetje. Nog nooit gedragen, veel te luxe, denk ik wrang. Voorzichtig trek ik het aan. Ik heb geen idee hoe ik het ding moet aandoen, en al helemaal niet waarom. Waarom moet ik in godsnaam een baljurk aantrekken? Toch doe ik het, toch doe ik het. Voorzichtig, zonder iets kapot te maken sluit ik de jurk om mijn lichaam, ik maak het vast, met knopen, ritsen en andere onbekende snufjes. Ik kijk in de spiegel achter me, ik zie mezelf, mooi en opgetogen. Snel doe ik m'n haar, zelfs daaraan is gedacht. Maar ik besef niet, ik besef niet waarom.. waarom?

Ik sta en kijk, in de spiegel. Het is onwerkelijk. Enkele uren geleden lag ik nog, bevriezend, in een gerafelde spijkerbroek en een flodderend topje. En nu, fris schoon, haast echt. Maar mijn uitgestoken botten verraden mijn ziekte. Bijna verschijnt er een glimlach op mijn vermoeide gezicht, maar ik kan het niet. Hoe kan ik blij zijn. Ik zit hier, in een huis, met een enorme jurk aan, in de kamer naast me zit een man, die jonge meisjes oppikt om ze een baljurk aan te laten trekken. Verzonken in gedachten, schrik ik op als ik geklop hoor op de deur. 'Madame, mag ik mijn entree maken?" Het duurt even voordat het tot me doordringt dat de stem die ik nu hoor van dezelfde man is als net. Nerveus giechelend zeg ik : 'Maar natuurlijk meneer, komt u binnen.' Daar komt hij binnen lopen. Het verrast me, of eigenlijk ook weer niet, hij komt binnen lopen in een donkerblauw fluwelen pak, compleet met strak haar en een stok. Alweer kan ik een giecheltje niet onderdrukken. Met sierlijke passen komt hij op me aflopen. Achter zijn rug zie ik iets glinsteren. 'Tada' triomfantelijk houdt hij een fles champagne omhoog. 'Champagne! Het is tenslotte onze huwelijksnacht.' Verstomd kijk ik hem aan, het is nu helemaal stil. Ik kijk naar hem, hij staat er nog steeds, met die fles en die grijns, verzonken in een andere wereld. Maar ik blijf mijn doel voor ogen houden. Geld, eten, drinken, een bed. Ik glimlach zwak, wat voor hem een teken is om door te gaan met zijn toneelstukje. Hij loopt naar de andere kant van de kamer en pakt 2 glazen. Hij loopt terug naar het bed, waar ik nog steeds zit. Hij zet ze op het nachtkastje en schenkt in. 'Zo,' en hij reikt me het glas aan. Ik drink voorzichtig wat. Ik had het wel eens gehad, vroeger, met oud en nieuw. Thuis.. Snel verdring ik de gedachte. Hij staat op en zet wat muziek op. Snel is het eerste glas leeg, en we praten geamuseerd. Hij kijkt naar me, en blijft dit zijn huwelijksnacht noemen. Ik luister er niet meer naar. Na 5 of 6 glazen word het al beter. Ik doe mee, met zijn toneelstukje..

De tijd ben ik kwijt, net als mijn gedachten, net als mijn leven hiervoor. Inmiddels ben ik thuis in zijn wereld, ik leef niet meer in de 21e, maar in de 15e of 16e eeuw. Een galante heer, een opgetogen dame. ''Madame, wilt u een dans met mij maken?'' Ik giechel, maar pak zijn uitgestoken hand aan. Hij draait de volumeknop van de muziek hoger en zwiert mij mee in de rondte. Ik volg slechts, dansen kan ik niet. Ik volg. Na uren van dansen, zo lijkt het, ploffen we beiden neer op het bed. Ik heb het warm. Hij haalt een glas champagne voor me en geeft het me. Ik pak het aan en kijk hem aan. Pareltjes zweet op zijn voorhoofd, hij kijkt terug. Langzaam komt hij op me af lopen. Hij pakt mijn glas uit m'n handen en zet het op het nachtkastje. Ik kruip wat verder achteruit. 'Dame, dame, schone dame, een kusje voor deze heer' Hij sluit zijn ogen en ik trek hem op bed. Hij ligt voor me, wachtend op een kus. Ik buig me langzaam naar hem toe en kus hem op het puntje van zijn neus. Hij lacht zachtjes. Langzaam dwaal ik af naar beneden, zijn lippen. Zachte zoentjes afgewisseld met een stevige tongzoen. Hij gaat wat rechter zitten en geniet zichtbaar. Bijna liefde, bijna leven.. Opeens duwt hij me achterover, ik lig nu, voorzichtig schuift hij boven op me. En langzaam, tergend langzaam knoopt hij mijn jurk los..

Zijn handen kriebelen zachtjes over mijn buik heen. Voorzichtig schuift hij de jurk af tot aan mijn middel. 'Oh dame, schone dame' , hij hijgt een beetje. Hij voelt met zijn ogen dicht langs de randen van mijn bh en ik sidder van genot. Ik laat me volledig meeslepen in zijn fascinerende spel. Langzaam verdwijnen zijn handen onder mijn rug, met een snelle beweging heeft hij mijn bh los, en na wat gestuntel lig ik halfnaakt op het bed. Snel klimt hij van me af. ''Dame, schone dame, u ligt daar nu, uiterst mooi, kunt u mij vergeven als ik u hier terplekke beroer?'' Ik kan niks meer uitbrengen, ik giechel slechts. Hij komt op me afgelopen en gaat weer naast me liggen. Met zijn wijsvinger streelt hij langzaam vanaf mijn navel naar boven. Hij brengt zijn vinger naar zijn mond en hij likt eraan. Ik giechel nerveus. Zijn vinger gaat richting mijn borst en zachtjes, akelig zachtjes, beroert hij mijn tepel. Hij maakt masserende bewegingen en ik kreun. Ik laat mijn besef, dat ik hier lig en geniet, varen en breng zijn hoofd met een ruk naar mijn stijve tepels. Een sensationeel genot maakt zich van mij meester als hij zijn tong het werk laat doen. Tevreden kijkt hij me aan. Hij zwaait zijn been over me heen en laat zich langzaam op mij zakken. Ik duw hem een stukje terug en langzaam ontdoe ik ook hem van zijn bovenkleding. Hij rolt van me af en pakt m'n hand vast. Zo liggen we, ik wachtend, hij smachtend...

Tegelijk draaien we ons om, zachtjes botsen we. Ik giechel weer. Ik zie een flits van ergernis door zijn ogen, maar dat is snel weer weg. Hij komt tegen me aan liggen en pakt m'n heupen vast. Hij drukt z'n mond op de mijne, hard, maar prettig. Zijn handen schuiven lager en nemen mijn jurk mee. Hij gaat zitten en ontdoet me volledig van mijn jurk. Vol adoratie bekijkt hij me. 'Jij, bent.. mooi!' Met een zucht valt hij weer neer op bed. Zachtjes strelen zijn enorme handen mijn billen. Ik kreun van genot. Zijn handen verkennen de rest van mijn lichaam. Hij frummelt een beetje aan mijn kanten string en duwt het een stukje omlaag. Ik schrik even, maar laat hem gaan. Z'n handen verplaatsen zich langzaam, veel te langzaam, over mijn rug naar mijn voorkant. Ik ga weer recht liggen, en zijn rechterhand pakt mijn linkerborst vast. Hij streelt met zijn duim, eerst zacht en dan hard, over mijn tepel. Ik kreun hard en duw hem van me af. 'Schone dame, wat doet u nu' zegt hij speels. Ik duw hem op het bed en zeg : 'Heer, heer, dit doe ik nu, ontkleed uzelf, volledig graag..'' Hij lacht een beetje maar volgt mijn bevel op. Even later ligt hij naakt naast me. Mijn hand streelt langzaam over zijn borst heen, ik kriebel door zijn borsthaar en zak steeds verder af. Voorzichtig begin ik eraan, het doet me weer denken aan al die anderen, al die klanten, alle vorige. ''Alleen met de hand'' ik hoor het me nog steeds zeggen, maanden geleden. Verzonken in gedachten schrik ik op als hij hardop een gil slaakt en met een diepe zucht klaarkomt. Ik val weer terug, tuimel haast, weer naar deze wereld. Hij kijkt me aan en knikt richting mijn enige lapje stof om mijn lichaam. Langzaam sta ik op en ontdoe me ook van m'n slipje. Nog nahijgend kijkt hij me aan, zijn blikken rusten op mijn lichaam, hij onderzoekt het, adoreert het, ik blijf doodstil staan. Hij wenkt me, en ik loop weer terug naar het bed..


Hij slaat z'n armen om mijn billen en trekt me boven op zich. Langzaam, elkaar in de ogen kijkend, rollen we naar de andere kant. Zijn gewicht drukt boven op mijn tengere lichaam. Langzaam streelt hij mijn lokken, hij buigt zich voorover en geeft mee een zoen op mijn mond. Langzaam gaat hij lager, zoentjes overal, op mijn borsten navel, op alles. Nerveus voor wat er komen gaat kreun ik voorzichtig. Langzaam glijdt zijn tong naar beneden, tot hij bij mijn gevoelige plek is aangekomen. Voor ik het weet heeft hij mijn benen iets uit elkaar geschoven en duwt hij langzaam zijn tong naar binnen. Ik gil het uit van genot. Snel trekt hij zich terug. 'Oh heer, o heer,' zeg ik hijgend.. Zonder verdere woorden gaat zijn tong nu dieper en ik gil zo hard dat hij stopt. 'Wauw.. wauw' Meer breng ik niet uit. Ik trek zijn lichaam naar boven zodat hij mijn lichaam volledig bekleed. Ik voel zijn kloppende lid en glimlach zoet. 'Ik, ik ben er klaar voor, heer, klaar voor een nieuwe ervaring' Betekenisvol kijk ik hem aan. Hij snapt het en er verschijnt een grote glimlach op zijn bezwete gezicht. 'Ik kan niet anders dan toestemmen, dame, ik heb geen keus'..'

Hij duwt mij benen voorzichtig nog een stukje verder uit elkaar. Langzaam duwt hij zijn lichaam tussen mij benen. Ik voel de warmte van zijn lid tegen mij aan. Heel voorzichtig dringt hij bij me naar binnen. Zijn geslachtsdeel voelt groot, heel groot. Mijn lichaam probeert te wennen aan het grote ding. Ook al doet hij voorzichtig, ik gil het uit van de hevige pijn binnen in mij. In zijn ogen zie ik dat hij medelijden heeft, maar hij gaat door. 'Het spijt me schone dame, maar straks is de pijn voorbij. Ik beloof het u.' Ik probeer een glimlachje op mijn gezicht te toveren, maar de immense pijn tussen mij benen zorgt voor tranen in mijn ogen. Hijgend gaat hij door. Steeds verder dringt hij door in mij. Ik voel het glijden. Mijn vocht en zijn vocht vermengen zich in mij. Langzaam verdwijnt de eerst ondragelijke pijn. Maar ik merk dat mijn lichaam nog niet is gewend. Hij begint steeds harder te hijgen en af en toe ontglipt hem een kreunend geluid. De opgewonden blik in zijn ogen wind mij op. Ik voel het vocht tussen mijn billen lopen. Langzaam leer ik genieten. Zachtjes kreun ik met hem me. Van ver weg voel ik mijn orgasme komen. Het heerlijke warme gevoel verspreid zich door mijn lichaam. Kleine trillingen bewegen zich door mijn lichaam. Het kronkelende lijf dat boven mij hangt geeft een heerlijk ritme aan. Af en toe krijg ik een natte kus op mijn voorhoofd gedrukt, hijgend blijft hij doorgaan. ‘Nog even, nog heel even,’mompelt hij kreunend..

‘Aaaaah!’ met een harde gil komt hij klaar, hevig kreunend rolt hij van me af. Het is voorbij, het is over. Naschokkend ligt hij met een tevreden glimlach naast me. Ik voel een aangenaam warm gevoel door me heen stromen. Ik hijg, hij hijgt, zijn hand kruipt naar de mijne en pakt hem vast. Naakt, bezweet en voldaan liggen we naast elkaar. ‘Dame, o dame, uw goddelijke lichaam geeft mij voldoening’ stralend kijkt hij me aan. Ik glimlach zwak terug. De dag is vermoeiend en heel langzaam vallen mijn ogen dicht, maar daarna tuimel ik verrassend snel in een diepe slaap en een vermoeiende droom.

__Ik droom, dat ik thuis was, gewoon aan tafel, bij m’n zusje, nog geen 6, mijn moeder, even gestresst als altijd, en mijn vader, zelfs hij is er in mijn droom. Vol adoratie kijk ik naar het gezin waar ik eens deel van uitmaakte. Vol adoratie kijk ik op naar mijn vader, die langzaam wegvaagt voor mijn ogen. Tevreden kijk ik het naar het tafereel. Opeens zie ik iets bewegen in een hoek en nonchalant als altijd komt mijn oudere broer binnen wandelen. Mijn tevredenheid slaat om in angst, met trage, arrogante passen loopt hij op me af, steeds dichterbij…__

Met een ruk schiet ik overeind. Bezweet en angstig kijk ik om me heen. Ik denk terug aan de droom maar verdring de gedachte snel. Verwondert kijk ik om me heen. Ik ben ergens anders, niet meer in die kamer, waar.. Mijn gedachten stoppen, ik heb het gedaan, ik ben ontmaagd. Ik. Ik laat me terug vallen in mijn kussens. Nee, ik zou het nooit doen, nooit die stap verder. Met wie eigenlijk, door wie had ik me laten verleiden? Opeens komt een vage herinnering op me af, een man, in een pak, een vrouw in een jurk. Was ik dat geweest? Plotsklaps vliegen alle herinneringen weer op me af. Als een film draaien de beelden voor mijn ogen. Ik ga rechtop zitten en zucht diep. Waarom?

'Goedemorgen schoonheid, dame..' zonder dat ik het doorhad komt hij binnen lopen. Ik voel er weinig voor in het sprookjes scenario terug te keren, maar weet niet wat anders te doen. 'Goedemorgen, heer, ik wil niet onbeleefd overkomen, maar mag ik u vragen naar uw naam?' Hij lacht hard, haast sarcastisch. Hij antwoord niet, schud slechts zijn hoofd. Hij gaat naast me zitten op bed en kijkt naar me. Langzaam glijd z'n blik naar onderen, en ik besef me dat ik naakt zit. De deken bedekt alleen mijn onderstel, maar mijn borsten steken fier vooruit door de koele lucht en zijn prangende blik. Opgewonden kijkt hij me aan en hij brengt zijn hand al naar mijn borsten als ik hem afkeurend aankijk. Als een geslagen hond trekt hij zijn hand weg. Beteuterd kijkt hij me aan. 'Ik wil m'n geld, en ik wil weg...' ik had nagedacht, en goed. Wat moest ik hier nog langer? 'Maar dame..' 'Niks dame, hier met dat geld, en waar zijn mijn kleren?' Een harde blik verschijnt in zijn ogen en zijn kaak verstrakt. Zonder nog een woord te zeggen loopt hij de kamer uit en ik wil hem roepen als hij snel het slot dichtdraait. Ik bedenk me niet en ren naar de deur toe. Ik begin op de deur te bonzen. 'Doe open, doe open, NU!, ik wil naar huis, en m'n geld, en ik wil hier weg, doe open!' ik bons nog een keer op de deur en laat me dan op de grond zakken.. Waar ben ik beland? Een gek die zich in de middeleeuwen waant en vrouwen opsluit in een kamer, ja, wat voor een kamer eigenlijk? Ik kijk om me heen. De kamer is grauwer dan de eerste indruk die ik er van kreeg. De muren zijn vrij kaal, zeg maar : helemaal kaal. Rood, net als het bed, als eigenlijk alles. Een bed, groot, rood en verder alleen ruimte. Ik sla mijn armen om mijn knieën en ril van de kou die binnenkomt door de openstaande ramen. Ik sta op en loop naar het raam toe. Ik probeer het te sluiten, maar, het verrast me nauwelijks, ze willen niet dicht. Daar sta ik dan, naakt, verkleumd, gebruikt, verdwaald. Ik hoor het slot opengaan en zware voetstappen naderen mij..

Hij komt achter me staan en ik sta verstijfd. Ik voel zijn hete adem in mijn nek en hij gaat steeds harder hijgen tot dat ik het niet meer kan aanhoren en ik me met een ruk omdraai. Ik kijk recht in het gezicht van een man. Maar niet de bewoner, niet de man die mij ontmaagd heeft. Een robuuste man van zo'n 1.80 lang kijkt me geil aan. Alleen zijn onverzorgde, ongewassen haar bezorgt me al de kriebels. Zijn kleren zijn niet meer dan een paar vodden en zijn vet puilt overal uit. Ik doe moeite niet over mijn nek te gaan, maar het wil niet. Door alle spanning van de dagen, de kou, en deze man tot slot, voel ik mijn eten van de vorige avond opborrelen en voor ik het weet spuug ik alles eruit. Recht naar voren, boven op de stomverbaasde man. Etensresten kleven in zijn grote bos haar en het druipt van zijn leren jack af. Vol afgrijzen staart hij naar me. Voor hij een woord kan uitbrengen voel ik een volgende golf van misselijkheid en weer spuug ik alles uit. Midden in zijn gezicht, zijn open mond van verbazing stroomt vol met mijn etensresten. En ziedend van woede spuugt hij recht in mijn gezicht en stampt de kamer uit...

Verzwakt door mijn inmiddels lege maag strompel ik richting mijn bed en ga liggen. Ik kijk om me heen, opzoek naar iets als water. Niks. Mijn naakte lichaam rilt van de tocht. Sporen van spuug en speeksel zijn er te vinden en ik wrijf het met mijn schone hand van me af. Ik kruip onder de dekens om de kou enigszins te beperken maar blijf rillen. Heel langzaam worden mijn ogen vochtig en langzaam loopt er een traan over mijn bleke wang. En nog een. Tranen stromen nu van mijn wangen af. Maar haast zonder emotie laat ik ze stromen. Terwijl ik het kussen bevochtig denk ik na over de dagen, weken en maanden hiervoor. De tranen blijven komen, inmiddels haast zonder doel. Ik sluit mijn ogen en sla m'n armen om mijn knieën, ik wieg mezelf voorzichtig heen en weer...

''Langzaam gaat de deur van mijn slaapkamer open, zachtjes piept het. Verder is het doodstil. Een donkere schaduw tekent zich af tegen het felle licht in de gang. Doodse stilte. Ik slaap, ik prent mezelf in dat ik slaap. Met trage voetstappen nadert de gestalte. Ik voel een arm op mijn schouder. Nog steeds doe ik of ik slaap. De hand drukt op m'n schouder en duwt me een stukje van bed af. Voorzichtig wordt mijn deken opgetild, ik hoor voorwerpen op de grond vallen en als ik heel even mijn ogen open zie ik een stapeltje kleding op de grond liggen. De gestalte laat zich voorzichtig op bed zakken. De deken wordt teruggeslagen. Ik voel een warm lichaam, ik voel het tegen me aan drukken. Ter hoogte van mijn benen klopt iets. Voorzichtig voel ik een hand onder mijn nachtjapon. Verstijfd van angst blijf ik roerloos liggen, hopend op een einde. De hand schuift langzaam, tergend langzaam naar mijn borsten, 5 minuten later is mijn nachtjapon verwijdert. De gestalte weet dat ik wakker ben, het kan niet anders. Mijn broer weet dat ik wakker ben, het kan niet anders.

Doodstil onderga ik zijn tastende handen. Hij onderzoekt mijn vroeg rijpe lichaam en ik hoor zijn adem versnellen. Ik lig op mijn zij en met een snelle beweging draait hij me om. Met een harde beweging zit zijn kloppende lid in mij, woest gaat hij in me, uit me. De tranen stromen over mijn gezicht, ik schreeuw het uit, ik gil, smeek hem te stoppen, kan me niet schelen, ik blijf gillen. Verschrikt staat hij op met snelle tred vlucht hij m'n kamer uit.. Niemand komt om me te troosten. M'n tranen druppen van mijn gezicht af.. ze blijven stromen, ze blijven komen. Uren later, moe van de tranen en van de beelden die door m'n hoofd blijven spoken, val ik in slaap...''

Rillend word ik wakker. Voetstappen op de gang hebben me gewekt. Even later komt hij binnen. 'Heb je gespuugd meisje?' Vragende ogen kijken me aan. Hij staat nu voor mijn bed. 'Prinsesjes horen niet te spugen, foei!' Voor ik kan kijken wat hij doet voel ik een ijskoude plens op mijn nog rillende lichaam neerkomen. Grinnikend staat hij met een lege emmer in z'n handen. Hij gooit de emmer naar achteren, klopt zijn handen af en loopt fluitend de kamer uit. Verbijsterd blijf ik achter..

De natte dekens plakken tegen me aan. Bijna de hele deken is nat. Ik stap uit bed en loop door de kamer heen, ik zoek naar wat warmte, een doek, iets, maar weet dat het kansloos is.. Er is niks. Ik geef het op en laat me op de grond vallen. Languit lig ik op de al net zo koude vloer. Ik sluit m'n ogen en probeer niet te denken aan de situatie waarin ik zit. Ik schrik op uit m'n gedachten als iets op mijn buik terechtkomt. Ik richt me op en zie een grote handdoek liggen. Dankbaar kijk ik op naar de persoon die me deze handdoek bracht, maar ik kijk recht in de ogen van de man met de baard, die inmiddels schoon is. ''Doug, en jij?'' Verbaasd kijk ik hem aan, achterdochtig over deze nieuwe ontwikkeling. Hij reikt een hand uit en ik wil hem aanpakken als hij de handdoek oppakt. ''Je krijgt hem voor wat klein handwerk meissie..!'' Zijn eerst nog haast vriendelijke verschijning is weer terug naar zijn oude nare persoon. Ik kijk van z'n gezicht naar de handdoek en weer terug. ''Ga maar liggen..' Ik zucht diep en hij loopt naar het bed toe. Een sinistere glimlach verschijnt op z'n gezicht :'Ik ben zeker niet de eerste die je even lekker pakt of niet?'' Hij lacht hard en schel. Hij gebaart dat ik bij hem moet komen en hij gaat op de grond zitten. Na heel wat wringen heeft hij z'n broek uit en ik begin. Ik doe wat ik zovaak heb gedaan en mijn getrainde hand en naakte lichaam laten hem snel komen. Hijgend ligt hij even later naast me. Ik gris de handdoek van de vloer en sla hem om me heen. Het bedekt mijn hele lichaam en eindelijk voel ik weer wat warmte.

Doug ligt nog op de grond als ik me installeer in een hoekje van de kamer en me stevig droogwrijf. Hij kijkt naar me en het lijkt hem op te winden maar ik werp hem een dodelijke blik toe en teleurgesteld stampt hij de kamer uit. Z'n zware lichaam laat de kamer trillen met elke stap die hij neemt. De deur valt dicht en ik zucht diep. M'n inmiddels enigszins opgewarmde lichaam rilt niet langer en ik voel me bijna goed als ik m'n besef terugkrijg..

’’Fleurtje, kijk eens wie er voor je is?’’ M’n moeder kijkt de hoek van de deur om. Haar zongebruinde huid steekt fel af tegen de ziekenhuismuren. Achter haar komt hij tevoorschijn. Z’n haar strak naar achteren gekamd, flink wat gel. Een bruine huid, snelle kleren. M’n hart gaat sneller kloppen. ‘’Mam’’ weet ik nog net uit te brengen. ‘’Zeg maar niks lieverd, mama gaat eventjes boodschappen halen, over een uurtje kom ik terug om je broer op te halen.. dag lieverd!’’ Ik probeer m’n hoofd te schudden maar ik kom niet verder dan wat gewiebel. Ze zwaait nog een keer vrolijk en loopt de deur uit. Hij komt langzaam dichterbij. ‘Hallo daar, zusje van me..’’ een gluiperige glimlach verschijnt op z’n gezicht.._

Ik schud de gedachten van me af en voel een stekende pijn opkomen. Met een enorme kramp eindigt de pijnscheut. Ik sta snel op en wil lopen, de pijn is opgehouden. Ik kijk achterom en zie een bloedvlek, achtergelaten op het tapijt. Ik wil de handdoek eroverheen leggen net als de kamerdeur word opengesmeten. Ik kijk niet en wacht af. De handdoek word van me afgerukt… ‘Hoe kom je daaraan?’ ‘Van een van die gezellige vriendjes van je!’ bijt ik hem toe. ‘Ik heb geen vrienden..’ hij kijkt me woedend aan. Ik draai me om. Hij kijkt naar me ik voel zijn keurende blik over m’n rug glijden. Hij gaat achter me staan. Zijn vingers beroeren langzaam mijn rug, buik en billen. Z’n handen glijden over elk stukje huid op m’n lichaam. De rillingen lopen over m’n rug als hij met zijn ruwe handen over mijn borsten heen glijdt. Onmiddellijk na de siddering die ook hij door m’n lijf voelt gaan, gaan zijn handen terug naar m’n borsten. Met masserende bewegingen probeert hij me te verleiden. En ik kreun een beetje, maar van verachting. Het moedigt hem aan door te gaan en steeds harder, masserend en soms een beetje knijpend bewerkt hij m’n borsten. Geen greintje gevoel. Achter me voel ik een druk, hij wordt nu voelbaar opgewonden van zijn eigen spel met mijn borsten en mijn verachting voor hem groeit verder. Waarom laat ik dit toe? Bang voor de gevolgen als ik het niet doe. Eindelijk houdt hij op en ik draai me om. ‘Nou verdien ik wel iets, wat krijg ik voor dit zware werk terug..?’ Hij lacht zachtjes en kijkt me verlangend en opgewonden aan.. Hij buigt zich naar me toe en kust mijn borsten een voor een. Opgewonden kijkt hij naar ze. ‘Nou?’ Zijn gezicht loopt rood aan. ‘Krijg ik dan niks terug..?’ Hij verhoogt z’n volume. ‘Helemaal niks?’ ‘Na alles wat ik voor je gedaan heb?’ verwonderd over deze woorden kijk ik naar hem op. Hij lijkt in een andere wereld te zijn. Zijn ogen draaien weg van mij en hij spreekt tegen een onzichtbaar publiek. Zijn handen maaien in de rondte, in een poging zijn woorden kracht bij te zetten.

Haast met medelijden kijk ik naar hem. Hij lijkt totaal van de wereld. Spreekt tegen een publiek dat slechts bestaat in zijn dromen. Vult de ruimte met woorden die gebaseerd zijn op illusies. Gebruikt zijn lichaam vol overgave, stort zich in een strijd tegen een illusie, een droom…

Ik voel bijna medelijden, bijna. Maar ik zie hem daar, verzonken in zijn eigen wereldje. En ik zie dat dit mijn kans is. Ik pak de handdoek die op de grond ligt en knoop deze vast, op m'n tenen sluip ik zo zacht mogelijk in de richting van de deur. Hij blijft spreken en merkt niks. Vlug loop ik op m'n tenen de deur uit en ik werp nog een blik achterom. Ik loop snel de trap af en stoot een vaas om, maar ik bedenk me geen moment, want ik zie de voordeur al en ik ren zo hard ik kan. Al sjorrend aan het slot hoor ik gestommel en gevloek op de trap, ik probeer nog een keer het slot open te krijgen maar zet het daarna op een lopen als het weer niet lukt. Ik schiet de hal in en ren een kamer in. Met een klap gooi ik de deur dicht en hijgend val ik er tegen aan. Ik werp een vlugge blik door de kamer en zie dat ik beland ben in de bibliotheek. Voetstappen komen steeds dichterbij en ik duw uit alle macht tegen de deur aan. De voetstappen gaan mijn deur voorbij en ik haal opgelucht adem. Ik laat me weer op de grond zakken en leg m'n hoofd in m'n handen. Opeens hoor ik in de kamer gebonk en een deur word opengezwaaid, daar staat hij, met bloeddoorlopen ogen en z'n mond vormt een witte streep van woede. Z'n haar zit verwilderd en hij kijkt me waanzinnig aan. Voorzichtig sta ik op, maar hij komt op me aflopen..

''Fuck, laat ook maar, dit word niks..' Ik haal m'n handen voor m'n ogen weg en kijk naar hem. Hij zucht diep. Verstomd kijk ik hem aan. Hij komt op me aflopen en staat nu dicht bij me. 'Slet' sist hij in m’n oor 'terug naar je kamer, laat ik je niet nog een keer betrappen..!' Hij doet een stap naar achteren en voor ik het weet heb ik een harde klap te pakken. Ik wiebel en verlies m'n evenwicht, met een luid gebonk val ik tegen de deur aan en m'n fragiele lichaam zakt bijna meteen in elkaar.. Ik zie nog net hoe hij de deur uitloopt, en m'n ogen vallen dicht..

Ik knipper wat met en het felle zonlicht vind m'n ogen. Het is uren later dan .. ja dan wanneer eigenlijk? Langzaam sijpelen de gedachten een voor een terug in m'n hoofd. Ik was bijna ontsnapt! Ik voel op m'n hoofd en voel een duidelijke buil zitten. Nog enigszins versuft kijk ik voor me uit. Opeens besef ik dat ik in een andere kamer zit. Het is klein en het felle zonlicht wat zo-even in mijn ogen scheen komt uit een smal raampje. Het enige raam. Deze kamer is vierkant en wit. Wit zeil op de vloer, wit gesausde muren en ik ben neergelegd op een witte matras. Ik kijk achterom en zie dat daar nauwelijks meer ruimte is. Er zouden net 5 matrassen in deze kamer kunnen. De deur is van staal en tekent vervaarlijk af tegen al het wit.

Waarom werd het niks in de bibliotheek? Waarom zei hij dat? Steeds meer vragen komen bovendrijven als ik geluiden hoor achter me. Razendsnel draai ik me om en hij komt binnen lopen, in het wit. Het enige wat hem ervan weerhoudt op te gaan in de muren is zijn gebruinde gezicht. ''Zo'' en hij doet een paar passen naar voren. ''Zozo'' en hij begint langzaam met grote passen om de matras heen te lopen. Angstig gluur ik naar hem onder mijn wimpers. Zijn gezicht staat strak, uitdrukkingsloos. Hij veegt een pluisje van zijn broek af en blijft staan. ''Je bent een gevaarlijk type..'' Hij kijkt naar me. Van top tot teen. ''En een mooie'' hij lacht en het weerklinkt in de ruimte. Een akelige, kille, gemene lach. Een lach, als in een film. Hij gaat op zijn hurken zitten en pakt ruw een pluk haar vast. Hij draait het soepel om zijn vinger heen en geeft een klein rukje. Mijn gezicht vertrekt van de pijn. De zijne van genot. Met zijn andere hand draait hij nog een pluk om zijn vinger heen. Hij trekt hard en brengt mijn hoofd gevaarlijk dicht bij de zijne. Mijn haar is verdraaid in zijn handen en als ik mijn hoofd wil terugtrekken trekt er een helse pijnscheut door me heen. Hij trekt m'n haar nog iets strakker. Hij streelt met zijn lippen een beetje langs de mijne en glimlacht vals. Z'n tong glijdt met een snelle beweging langs m'n lippen en hij trekt me nu volledig tegen zich aan. We vallen op het matras en zijn lichaam drukt op het mijne. Eindelijk laat hij mijn haar los, maar hij grijpt gelijk mijn handen vast en houdt ze onder zijn ijzeren greep...

Volledig bewust van zijn macht over mij kijkt hij me aan. Mijn hulpeloze, angstige blik doet hem niks en hij buigt zich weer naar mijn gezicht toe. Z'n tong glijdt langzaam over mijn lippen, maar ik hou ze stijf op elkaar. Hij verstevigt zijn greep nog een keer en ik gil van de pijn. Razendsnel stopt hij zijn tong in mijn mond en met de grootste tegenzin zie ik geen andere uitweg dan mee te werken. Zijn tong glijdt traag af naar mijn borsten en hij draait rondjes om mijn tepels. Ongewild raak ik opgewonden door zijn spel en ik kreun zachtjes. Hij geniet van mijn opwinding en gaat door. Langzaam, genietend van zijn eigen spel en mijn opwinding laat hij de ijzeren greep op mijn polsen los. Hij streelt mijn borsten en zijn tong glijdt af naar beneden. Zijn handen strelen mijn hele lichaam en zijn adem gaat steeds sneller. Maar ik zie mijn kans als ik niet langer vast zit aan hem. Ik kreun een keer hard en nep en hij gaat door. Ik maak snel mijn voet los onder zijn gewicht en trap hem hard tegen zijn borst. Volledig verrast valt hij achterover tegen de muur aan. Zijn hoofd klapt tegen de witte wand aan en hij blijft roerloos liggen..

[-Melody-]

Ik zit echt helemaal VAST

[*~Angel~*]

Hm laat je verhaal anders ff een paar dagen rusten. En lees anders andere verhaaltjes of kijk films, misschien helpt dat om weer inspiratie te krijgen?

Suc6

Hmm, wees een dagje buiten
Je inspiratieoverschot van laatst is nu geeindigd en nou ga je door een diep inspiratieloos dal.
Ups en downs.
Laat het geheel gewoon even rusten, blijf wachten tot je uit dat dal bent.

Succes

Grim

[*~Angel~*]

Bloemenpoes schreef op 21-07-2004 @ 20:08 :
Ik heb geen inspiratie meer.
Ik kan niet schrijven..
this sucks

Je bent niet de enige hoor
Maarre het komt heus wel terug. Ga wat anders doen en dan komt het vanzelf weer terug.

[Nijn*]

Bloemenpoes schreef op 21-07-2004 @ 20:16 :
Tis slecht.
Wil de forumbaas dit alsnog verwijderen..

dood aan mij en mijn verhalen

Nee!! Dood aan de fb die dit wil verwijderen...Meissie, neem gewoon een dagje rust..even niet schrijven..Je werk is altijd prachtig! Geef nou niet op

Gelukkig heb je zojuist gezegd dat dit open mag blijven, je bent een schat. Zullen we straks even de rommel opruimen, dan kunnen we het topic open houden

Grim

[-=TsA=- Silence]

Uhm oke u lost me here.....?
Blijft het nou???? ( wat ik hoop, aangezien dat het een interesant verhaal is met leuke wendingen. )


Dus zoals al eerder is gezegt ( ik val ik de herhaling ik weet het ) neem u tijd...... wees niet gehaast.... maak mooie dingen

[-Melody-]

Ik heb dit verhaal nog eens kritisch doorgelezen en ben tot de conclusie gekomen dat het helemaal 3 x niks is..
Slecht geschreven, veel te veel herhaling, weinig spanning.
Dus ik stop er mee.. binnenkort misschien iets nieuws ofzo

heel misschien

Au rev *

[-=TsA=- Silence]

maakt de heel meschien van Bloemenpoes toch maar heel wat groter

Als je weer inspiratie krijgt, het wordt hier graag gelezen, dus daarvoor hoef je het niet te laten.

[Hamkaastostie]

wat gemeen ik heb alles in een x achter mekaar gelezen en dan gaat het niet verder boehoehohehoehoeeew! waarom? ga alsjeblieft verder emt dit verhaal en het is echt supergoed voor een 14 jarige! ( je bent og zo jong,,, ik ook maar toch ik zou zoiets noooit kunnen ook neit als ika l 80 ben)

[unpopular]

Zeker een goed verhaal en zal ook zeker andere verhalen van je gaan lezen.

veel succes nog met dit verhaal hopelijk maak je er nog een leuk einde aan.


succes