heej, ik heb hem voor je, heb hem nagekeken met m'n leraar, maar er kan hier en daar een kleine correctie nodig zijn:
27c: de slag
Toen de man dit duidelijk gemaakt had, stuurde Xerxes, die heel blij was, de Perzen langs dat pad, nadat hij bevolen had in de rug (lett. vast te pakken) aan te vallen. Maar de Grieken beraadslaagden zich, nadat ze deze gebeurtenissen vernomen hadden. De meningen van hen waren verdeeld: want sommigen wilden de slaglinie niet verlaten, maar anderen wilden, nadat ze naar de Peloponnesos waren gegaan, Isthmos bewaken. Men zegt dat Leonidas voor hun veiligheid de bondgenoten wegstuurde, maar voor hem en voor de 300 Spartiaten meende hij dat het niet fraai was de slaglinie te verlaten.
Dus de barbaren en de Grieken rondom Leonidas raakten slaags. Veel van de barbaren vielen, want de legeraanvoerders achter hen sloegen alle mannen met zwepen, terwijl ze hen steeds naar voren dreven. De meesten van hen stortten neer in de zee en kwamen om, maar meer nog werden onder de voet gelopen door elkaar. Want de Grieken die wisten van de naderende dood ten gevolge van het verraad toonden grote dapperheid, ook Leonidas die zich dapper had betoond viel bij deze strijd, samen met de andere Spartiaten.
(Maar) de Grieken begroeven na de oorlog de driehonderd waar zij gevallen waren en op hun grafsteen schreven ze een opschrift dat luidt(=vrij vertaald): 'Vreemdeling, bericht aan de Spartanen dat wij hier liggen, gehoorzamend aan hun bevelen' En voor alle Grieken die gesneuveld zijn is dit opschrift dapperheid waard. Tegen 3 miljoen man vochten hier 4duizend man van de Peloponnesos
ik hoop dat je em nog op tijd krijgt
xx corien