Ik ben het absoluut niet eens met Xineof. Ik vind dat je je die vrijheid kan permitteren, dat het niet tegenstrijdig is en bovendien vind ik juist die speling nu zo goed gelukt. Ik heb meer problemen met die eerste twee zinnen, omdat ze zinnen zijn. Het onderbreekt, maakt dat het geen vloeiend geheel is:
De sneeuw van slagroom
kleeft aan je vingers.
Een eeuw staar je naar
de dingen in je hoofd.
1 langere zin was imo beter geweest.
Ze heeft wel gelijk als ze zegt dat de afsluiting briljant is, want dat is hij, net zoals het heerlijke spel met de woorden.
__________________
I know a ghost can walk through a wall, yet, I'm just a man, still learning how to fall
|