Columnwedstrijd: Lichaamstaal

[Ieke]

Lichaamstaal

‘Zo, zie haar daar gaan!’
Een voorbeeldje van een jongen, die onbewust deze taal ook begrijpt. Er zijn zoveel verschillende talen, maar deze jongen begreep deze ene donders goed. En hij maakte dat zinnetje, naar aanleiding van wat hij begreep. Vind je dat niet knap?

‘Noem je dat dansen?’
Zei een andere jongen, naar aanleiding van die ene dame die volop op de dansvloer, onder invloed van allerlei verschillende drankjes en geilheid, staat te dansen. Zij weet niet wat ze doet. Ze danst alleen maar. Deze jongen leest niet goed, kijkt niet goed of begrijpt het simpel weg niet. Het is een jongen die een andere taal handhaaft.

Dansen, het is zo’n vreemd begrip. Je laat je gaan, je verspilt of gebruikt energie. Nuttig? Ik weet het niet. Iedereen schijnt het te kunnen, maar het is een soort van taal die je uitspreekt. Spreekt het de ander aan? – of niet? Men schijnt elkaar leuk te vinden, als ze dezelfde taal spreken en begrijpen. Onbewust, wel te verstaan.

Je ziet, je ruikt, je geilt, je danst.

Maar toch is het vrij lastig om dat ene taaltje te ondervinden. Zou je trouwens meerdere talen kunnen spreken en begrijpen? Kun je een taal leren? – ga los.

Je ziet, je ruikt, je geilt, je –

Nee, je leert deze taal niet. Noch spreek je ‘m. Je doet ‘m gewoon. Onbewust. Verliefd raken is niets meer of minder dan elk anders taal spreken. Maar, leer je zo’n taal af?

Je zag, je rook, je geilde, je – bent jezelf gewoon niet meer.

Spreken doen sommige mensen niet. Sommige begrijpen ook niet meer. Sommige hebben dit onder controle, sommige zien de signalen, ruiken de geuren en voelen hun hormonen gieren maar het is volledig onder de duim. Raar? Nee. Vrijwillig.

Depressief, ontwetend. Ik dans niet meer. Zou jij met me willen dansen –