Column:
Ik schijn hier op commando woorden te moeten plaatsen, mooie zinnen te vormen; een leuk geheel brouwend. Nu ik veel ideeën heb, maar de woorden niet willen komen, schrijf ik een column over columns schrijven.
Het lijstje dat voor mijn ogen danst met -naar mijn mening- leuke ideeën, begint steeds meer op een opsomming dan op een bron van inspiratie te lijken. En ik denk dat dit gezwets jegens u ook niet veel toevoegt aan mijn creatieve brein en de representativiteit ervan. Vergeef het me, ik heb nog zoveel toekomst. Nog zoveel te leren.
Laat ik alvast dit product afkraken voordat anderen het kunnen doen:
A: het is niet origineel
B: de schrijfwijze is vrij kut
C: het geheel is… tja… (zelf in te vullen)
D: het onderwerp is ver te zoeken
De vraag die mij dan nog rest is: moet ik verder schrijven? Is het wel een goed idee om dit te plaatsen? Ik doe op deze manier immers mijn naam geen eer aan.
Denk ik.
Eigenlijk, haal ik de opzet van deze ‘wedstrijd’ nogal naar beneden met schrijfsels als deze. Ik vind dat ik mij even moet verontschuldigen tegenover de mensen die veel tijd en, in tegenstelling tot mij, creativiteit erin hebben gestopt. Ook maak ik alvast een nederige buiging voor de winnaar.
Bij deze.
Maar om op het onderwerp dat ik wilde aansnijden terug te komen; het schrijven van columns dus. Ik ben blij dat ik niet in de schoenen sta van menig columnist die een deadline heeft om zijn dagelijks leven uit de doeken te doen. In een leuk papiertje verpakt, of om nog wat meer peper over de dagelijkse politiek te uiten. Het schrijven van een column is namelijk moeilijk. Erg moeilijk.
Althans.
Het schrijven van een goede column. Dát is moeilijk.
Het feit dat het lastig is, zal waarschijnlijk duidelijk leesbaar zijn in de lijst van columns die u op dit moment wordt aangeboden op het forum. En ik bied hoogstpersoonlijk de mijne aan, als voorbeeld! De eerste zin, die het lege papier moet vullen en die je een kick geeft om verder te gaan is namelijk van onmisbaar belang. Laat staan het einde die het geheel moet afronden tot iets, wat dus een column heet.
Ah! O nee, ik dacht dat ik een ingeving had. Een idee om het bovengenoemde einde eer aan te doen. Misschien toch nog de status van een nul te ontstijgen. Aan het einde nog net díe ene uitsmijter te geven, die lang in je hoofd blijft naspoken.
Maar ik weet het goed gemaakt. De climax is daar. Let u allen op!
-Einde-
__________________
Al is de reiziger nog zo snel, de ns vertraagt hem wel.
|