Specialisme
Brugklassers zijn speciaal. Als geen ander hebben ze een gevoel voor chaos. Laat een kudde brugklassers los in een lege ruimte en aanschouw het resultaat. Dicht opeengepakt staan ze te wachten tot iemand ze komt redden uit hun kamertje ter grootte van uw toilet. Hoe groot de ruimte ook is, de groep eerstejaars beschouwt maar vier vierkante meter als hun territorium. Het liefst in een hoekje en dicht bij een deur. Dat komt omdat ze graag op de vlucht slaan, bij voorkeur allemaal tegelijk. Saamhorig, dat zijn ze wel. Van hun onderlinge verdeeldheid is geen sprake meer als ze, gefixeerd op hun doel, door de gangen marcheren. De tas zo hoog mogelijk, verder zo onopvallend mogelijk gekleed. En nooit zijn ze alleen, nooit. Hoe stom ze ook zijn, ze beseffen perfect dat als ze eenmaal alleen zijn, ze verloren zijn. Na de grote vakantie is die mentaliteit helemaal weg. Na uit hun cocon te zijn gekropen, zijn ze al hun angsten en pijnlijke situaties Oost-Indisch vergeten. Wat ze zich nog wel erg goed herinneren, zijn hun voormalige zwakheden. Ineens getuigt het van extreem lef om in je eentje een rondstampende kudde brugklassers te trotseren. Ineens is het topsport om met een paar vrienden een bang wupje te isoleren. Want dat is stoer.
Maar, waar actie is, is gevolg. De frisse eersteklassers weten overal een oplossing op. Of beter nog, ze weten géén oplossing. Vaak is dat hun redding. Door tezamen stug door te lopen zijn ze de plaaggeest te slim af en wordt deze meegevoerd door de schijnbaar oneindige stroom. Maar ook deze telgen zullen volgend jaar hetzelfde proberen. Vreemd genoeg gaan ze dan precies doen wat ze in hun eerste leerjaar verafschuwden. Misschien willen ze wel wraak. In plaats van het uit te kuren op de daders, een jaarlaag boven hun, zoeken ze andere slachtoffers. Ze zijn namelijk niet helemaal achterlijk. En net als ieder jaar, worden de nieuwe slachtoffers de colonne schichtige brugklassertjes. Wie anders?
__________________
Al is de reiziger nog zo snel, de ns vertraagt hem wel.
|