Gekist worden we toch.

Zijn wij dood, verdord,
verlaten als aas-
kwekend lijk, de sigaret nog
tussen de lippen geklemd,
vóór de rook doofde
waren wij al verleden,
meer dan wat weerbare
woorden kregen we niet
op papier.


en dan nóg

Wie zou ze gelezen willen hebben? Whisky vind je overal.

Bij jouw gedichten weet ik nooit helemaal wat ik ervan moet denken, en ik heb het gevoel dat ik een heleboel niet opmerk, zo ook bij deze.

Dit vind ik wel één van de mooiste, hij raakt precies de juiste toon.
vóór de rook doofde
waren wij al verleden,
vind ik mooi, niet eens zo origineel, maar het stáát er gewoon. En mooi.
Ik begrijp alleen het afbreken van aas-kwekend niet helemaal.

[Reem]

Ik vond de laatste zin in eerste instantie nogal raar, eigenlijk. Ik vroeg me af of deze nog wel bij het gedicht hoorde, maar na het nogmaals gelezen te hebben besloot ik van wel, omdat je gedicht anders helemaal geen einde heeft.
Toch weet ik nog niet wat ik precies van het einde moet vinden... misschien vind ik het wat te simpel verwoord en het uitroepteken vind ik ook niet nodig.
De eerste strofe vind ik wel erg mooi, ik sluit me aan bij Thoughtful. Ik zou alleen één l weghalen bij lippen .

Je had gelijk, dat uitroepteken moest er helemaal niet eens staan.

Het einde hoort ook simpel te zijn. Uiteindelijk gaat men net zo simpel verder Laten we zuipen en niet denken. Zoiets.

Ik had trouwens bedacht vannacht om het nog simpeler te maken:

Zijn wij dood, verdord,
verlaten als aas-
kwekend lijk, de sigaret nog
tussen de lippen geklemd,
vóór de rook doofde
waren wij al verleden,
meer dan wat weerbare
woorden kregen we niet
op papier.


en dan nóg

Wie zou? Whisky vind je overal.

Wie zou zegt meer dan genoeg, is het complete pakket. En zegt zelfs meer dan wie zou ze gelezen willen hebben... Ik denk dat ik het daarbij ga houden.

Thoughtful, de afbreking van aas is om nadruk te leggen op aas, als aas zijnde, maar ook aaskwekend, en een kwekend lijk.
Het verleden, er stond eerst vergeten, maar verleden zegt weer zoveel meer, dan is er ook nog eens de link met overleden.

Maar dank .

[Reem]

Ik vind het einde zo veel leuker. Met dat simpele bedoelde ik ook dat het te expliciet was, dat is hier niet, veel beter. Met veel minder woorden zeg je zo veel meer.

De wie zou is idd mooier.
En het is mijn smaak wel, qua stijl en tekst. En zeker de inhoud. Ik moet best wel aan Jotie denken, En wat dan? En dat is mijn favoriete gedicht, dus dat zegt genoeg ^^.

Enne... Whisky , al ben ik meer de wodka fan, whisky is altijd welkom.

[=zwart wit=]

ja ja, wat thoughtful zegt. over je verandering. ik denk dat je op zich wel gelijk hebt, met dat het meer zegt. het kan dan ook beter ingevuld worden. maar toch blijft er voor de lezer dan mss of waarschijnlijk een soort gat vallen. maar goed, dat moet jezelf weten natuurlijk.
aas ~ kwekend is eigenlijk best leuk gevonden. wat ik verder ook heel goed aan je gedicht is het slot met weerbare ~ woorden. meestal is een regel eronder een aanvullende opmerking niet echt haalbaar, maar ik denk dat het bij jouw gedicht wel goed gekozen is. vóór de rook doofde ~ waren wij al verleden is al vermeldt als erg mooi, en dat is het ook.

ik zoek alleen nog naar een negatief element .

Riven schreef op 16-02-2005 @ 12:02 :
Thoughtful, de afbreking van aas is om nadruk te leggen op aas, als aas zijnde, maar ook aaskwekend, en een kwekend lijk.
Het verleden, er stond eerst vergeten, maar verleden zegt weer zoveel meer, dan is er ook nog eens de link met overleden.

Ik begrijp wel dat je de nadruk op aas wilde leggen, maar niet wat je bedoelde met kwekend lijk.
Verleden vind ik ook veel mooier dan vergeten. En je tweede versie vind ik fijner

kwekend als in rottend enzo. Maar de nadruk zit ook vooral op aas.

Zoek verder, Zwart-wit zoek verder, geef de moed niet op.

Vind 'm mooi, origineel weer. (hoe je dat toch steeds..)

1 opmerking: Ik zou het mooier vinden als je de "de" voor lippen weghaalt. Dat loopt wat vloeiender voor mijn gevoel.

[Halogeen]

Eerlijk gezegd zou ik het mooier vinden als je dat: En wat dan nog etc, weg zou laten. Ik begrijp dat dat misschien juist de kern is. Maar zonder die laatste zin is het voor mij al genoeg. Dat 'de' bij de lippen, vind ik mooier als het erbij blijft. Verder, over het metrum, tussen 'geklemd' en 'voor' valt er bij mij zo'n stilte, zo'n natuurlijk rust, en ik weet niet of hij daar wel hoort.

Die rust zit goed Halogeen .
Verder vind ik de de bij lippen ook horen, als ik de de weghaal, wordt het opeens een mooi uitgedachte poëtische zin waarbij het banale van de situatie verdwijnt. Dan is het geen alledaags tafereel meer.

Halogeen, wat de en dan nog betreft, ik weet het niet. Het kan allebei, maar ik vind die enorme breuk in het rustige verderkabbelen van een geschetste situatie wel leuk. Zo van ach, hou op met zeiken, er is geen hond die het intereseert, heel botweg onderbreken.

Maar we zien wel, over een week vind ik weer wat anders...