Toen ik het voorgenomen plan doorlas, dacht ik dat de wereld verging. Schepen zonken, de zon ging onder, donkere wolken pakten zich samen rond DK en Onzin, het begon te regenen, het begon te onweren. Het was het begin van het einde, dacht ik.
Ik verstopte me al in een schuilkelder, bang als ik was voor dit opkomende terreur van onze Forumleden van DK en Onzin onderling.
Ik was ontroostbaar, tranen vulden mijn kamer, als Katrina New Orleans vulden. Zwemmen moest ik in mijn tranen.
Uit voorzorg ben ik naar de supermarkt gerend, in de hoop de laatste restjes voedsel in te kunnen slaan, voordat het onheil los zou barsten.
De doos van Pandora opende zich toen ik het nieuws las, enorme rampen zouden zich voordoen, niet wetende dat 1 april aanstaande was.
De dag was gekomen, het was de dag van de fusie. Een afscheidsbrief had ik al geschreven, mensen op de hoogte stellend van mijn afscheid van het forumgedeelte van scholieren.com. Ik durfde niet naar beneden te scrollen, maar nieuwsgierig als ik was, heb ik mijn angst overwonnen en scrollde naar beneden. Ik kwam langs Religie, Psychologie en Seksualiteit. Mijn adem stokte nu. Zou het echt zo zijn? Zouden DK en Onzin echt samengegaan zijn? Ik scrollde nog eenmaal naar beneden. Ik zag De Kantine apart staan. Ik zag Onzin apart staan. Ik klikte De Kantine aan en zag dit topic, realiserende dat de fusie niet door was gegaan.
Toen realiseerde ik me het, de datum was 1 april. Het was allemaal een grap. De afscheidsbrief verscheurde ik, de zon kwam achter de wolken weer tevoorschijn. De wereld was gered van de terreur. DK en Onzin waren twee aparte fora gebleven.
Met een gerust hart kan ik zeggen dat ik hier sowieso nog 364 dagen rondzwerf. Driehonderdvierenzestig? Ja, dan is het weer 31 maart en moeten we weer vrezen voor een nieuwe aanslag op de gevestigde orde.
Met een gerust hart verblijf ik, hier in het oosten des lands,
Rense Pieters
__________________
Ik zou je lachend doen terwijl mijn vriendin er huilend naast staat.
|