Find fulfillment in everything Joe

[Reynaert]

Misschien noem je dit geen gedicht: noem het dan een tekst. Of een ander sterfbed.

Find Fulfillment in Everything Joe

Er golft een ruisende rieten klank uit de radio
die schuw ligt te wachten in de luwte van het hutje.
Ze noemen het hun huis. Een plek van schaduwen
om in te slapen of te sterven, zoals het lichaam
van Oluyemi hier. Grillige lucht doet warm zand
opwaaien en laat de verlaten verte trillen.
Maar wij zijn dichtbij: ruiken de zoemerige
vliegen op en om zijn gezicht. Buiten is Buurman,
schokschouderend vertelt hij dat sommige ziektes
zich pas laten kisten als je bent doodgegaan.

Godvergeten papa Oluyemi kermt vervlogen
klanken, ik draai de saxofoon krakend hard.
De wereld ligt te vegeteren in de stekeblinde zon
en ik besef dat ik altijd een klaploper zal zijn:
voor de derde keer vandaag geeft Buurman me
een sigaret. Het lijkt hier buiten zo proper
vergeleken met huize sterfbed, net alsof
het geregend heeft. Maar regen is lui,
het slaapt veel te vaak in Afrika.

“Joe! Joe!” Zijn smeekbede is te breekbaar
om te negeren. Papa ligt er uitgerafeld bij,
door glazige angst kijken we naar elkaar.
Hmmm.... Thuis is alles: ijsthee met een parapluutje,
een DJ met altijd stromende muziek...-

-versgeperst sap-deo-nintendo-bvd op de tv-
groener gras-jackpot-melkoverschot-regenjas-
onzekere verzekeraars-dromend dutje hoe het
vroeger was

Dat laatste kennen we hier ook.
Ik vouw mijn vlerk in papa's hand,
vraag over vroeger. Kwijnend mompelt hij wat.
“Morgen neem ik het eerste vliegtuig terug”, weet ik.
Schuldig. Nooit mag jij dit verhaal vergeten:
want papa Oluyemi ligt vooralsnog mijn hand te schudden
voordat hij zal snikkesterven in dit hutje:
wij wachten hier nog.

Groningen, 29 april 2006

[=zwart wit=]

mooi.

Reynaert schreef op 29-04-2006 @ 01:00 :
Ik vouw mijn vlerk in papa's hand,

<3.

Ze noemen het hun huis. Een plek van schaduwen
om in te slapen of te sterven

ook aansprekend.

vergeleken met huize sterfbed, net alsof
het geregend heeft. Maar regen is lui,
het slaapt veel te vaak in Afrika.

vind ik wat minder.

het kisten is cliche, de eerste keer, maar de tweede keer valt het wel weer mee. mooi gedicht. ben hier al een poos niet meer geweest, is het nog iets geworden met je publicaties?

[Reynaert]

Hey, wat vind je precies minder aan dat gedeelte over regen? Het eerste of het laatste stuk van je quote? En dat stukje over kisten heb ik zelf niet ergens vandaan, maar de vergelijking ligt misschien wel voor de hand. Ik vind het zelf nog wel aardig staan tussen de rest, maar misschien valt het voor jou een beetje buiten de toon. Bedankt voor je reactie in ieder geval.
Oh en wat betreft je laatste vraag: ja ik heb hier en daar wel wat gepubliceerd, maar toen ik zei dat ik hier voorlopig niet meer zou posten heb ik ook steeds minder geschreven omdat ik het commentaar miste. Ik vind het commentaar van iedereen toch altijd fijn om te lezen, en eigenlijk is de mening van jullie allemaal net zo belangrijk voor me als die van andere instanties.

[CSN]

Reynaert schreef op 29-04-2006 @ 01:00 :
besef me

[Reynaert]

CSN schreef op 30-04-2006 @ 20:41 :

Oh sorry, zou je er dit van willen maken?

"en ik besef dat ik altijd een klaploper zal zijn:"

[Porcelain]

Heel mooi en ook wel hartverscheurend. De sfeer doet me een beetje aan een nummer van blof denken, van die nieuwe wereldcd, komt door het Afrika natuurlijk.

het westersewereldstukje is een omschakeling, ik vond het eerst heel vervelend, maar het heeft toch zijn functie.

Ik heb wel weer weinig nuttigs te zeggen, want ik vind het gewoon prachtig triest en zoals vaak griezelig knap sfeeroverbrengend.

gezien de datum: ter herdenking geschreven..?

[Reynaert]

Hey bedankt. Eerlijk gezegd vond ik de wereld CD van Blof helemaal niet goed, maar ik heb hem dan ook nog maar twee keer geluisterd. Misschien moet ik het een nieuwe kans geven. Wel leuk dat je die associatie hebt trouwens. En gelukkig vind je het westerse-wereld stukje heel erg vervelend, want dat vind ik ook. Juist die vervelendheid is zijn functie, zou je kunnen zeggen.

En ja, het is ter herinnering geschreven. Maar ik wil niet elke keer mijn persoonlijk leed beschrijven omdat het dan net is alsof ik heel erg zielig ben terwijl dat niet zo is. Onder andere vandaar een ander sterfbed. Ik denk dat het juist doordat het zo anders is veel dichter bij me staat dan andere gedichten met hetzelfde thema die ik hiervoor heb geschreven (o.a. Requiem, Twaalf voor één, Inferno). Ik vind dit een beter gedicht.

[Porcelain]

De wereldcd was ook volgens recensenten niet goed. Ik snap het niet, want ik vind hem op een paar nummers na echt mooi. Geef hem nog maar een kans, ja.
De vervelendheid is voor mij inderdaad op die manier van functie; het is een geruststelling weer terug te keren, zeg maar.

Ik vind dit gedicht vooral ook veel meer bijzonder. Jezelf als hoofdpersoon nemen roept toch een blokkade op, denk ik, en als je die wegneemt door een andere situatie te schetsen schrijft dat misschien makkelijker, of is dat niet de oorzaak?

[*nerwen elensar]

Fieuw. Heftig gedicht. Komt zwaar aan. Het is heel beeldend, ik kan me zo alles voor de geest halen. Het is echt mooi geschreven vind ik. Het westerse stukje is inderdaad vervelend doordat ik liever in het Afrika gedeelte zou willen blijven, dat zo schrijnend maar toch mooi is. Mja, een goed gedicht. Is eentje om te koesteren.

Ik blijf fan van je