eetlust (vervolg)

[DDII]

een aantal weken geleden had ik een stukje gepost over dat mijn eetlust compleet weg was en ik me toen afvroeg of dit door een kater kwam van eerder die week. Niemand kon echte reacties geven en iedereen raadde aan naar de huisarts te gaan.
ik heb toen een afspraak gemaakt en een week later kon ik terecht. het is nu allemaal heel vreemd.
ondertussen heb ik toen ook iets gekregen met de jongen die ik leuk vind maar alles gaat nog niet echt lekker. ik ben mijn eetlust gewoon zo ontzettend kwijt. het is nu een maand aan de gang en ik ben zes kilo afgevallen. Nou ben ik al niet zo dik dus ik kan dit echt niet hebben.
de dokter heeft bloed af laten nemen door het ziekenhuis en ik moest voor verdere behandeling naar het ziekenhuis.

helaas hebben ze tot nu toe nog niets kunnen vinden
ik zit midden in mijn examens, maar ben doo het niet eten zo moe de hele tijd. gelukkig gaan mijn examens allemaal goed. woensdag de laatste twee en dan neerstorten.
ik krijg nu wel weer wat meer voedsel binnen dan de eerste weken.
een half uur nadat ik opsta eet ik een halve appel en dan 's aonvds een schaaltje yoghurt.
verder krijg ik echt niets naar binnen ik moet al bijna spugen als ik het zie en bladiebla.

mijn ouders natuurlijk ook radeloos, die slepen me van ziekenhuis naar ziekenhuis. morgen krijg ik de uitslag of ikj misschien Pheiffer heb in combinatie met een of andere bacterie waardoor mijn eetlust weg is.

de dokter heeft ook gezegd dat als dit zo door gaat ik waarschijnlijk binnen een paar weken aan de sonde moet, om alle voedingsstoffen binnen te kunnen krijgen.

nu mijn vraag nog eens, heeft iemand enig idee waar dit aan kan liggen, of iets soortgelijks (gehad?)

liefs, Daphne

Ja, ik heb zoiets ook gehad.
Het is wel alweer een aantal jaar geleden dus ik weet niet meer alles heel precies.
Ik at ook steeds minder en als ik dan wel iets wilde eten had ik het idee dat het in mijn keel bleef steken, werd ik misselijk enz.
Ik ben toen ook van dokter naar dokter gegaan totdat ik in het ziekenhuis belande. Ik was ook zoveel afgevallen dat ze zich zorgen gingen maken (ik was altijd al heel erg dun).
Ik heb toen echt allerlei onderzoeken gehad. Slokdarm, maag, hart, hersenen enz.
Ze hebben toen alleen niks kunnen vinden dus begonnen de arsten erover dat het aan mijn ouders lag, het psychisch was enz.
Hierdoor hebben mijn ouders er alles aan gedaan om mij uit het ziekenhuis te krijgen. Toen ik er weer uit was ben ik weer langzaam begonnen met eten. Eerst alleen drinken, toen eten voor baby's en vla. Zo ben ik steeds verder gegaan totdat ik weer normaal kon/wilde eten.
Ik weet nog steeds niet wat het precies was.. Soms heb ik nog wel zulke dagen, dat ik echt niet wil eten. Dan probeer ik vooral te drinken en pap te eten.
Ik denk niet echt je iets aan mijn verhaal hebt maar je weet nu dat je iig niet de enige bent.
Ik kan je alleen maar aanraden om het niet te forceren. Als je geen honger hebt eet dan niet. Als je merkt dat je toch wel trek in iets hebt dan eet alleen wat je ook echt lekker vind. Vooral dingen zoals vla, pap, drinken en andere zachte dingen.
Hoop voor je dat het snel over gaat .

Edit: Het zou ook aan de pil kunnen liggen. Ik weet niet of je toevallig een tijd geleden met de pil (of andere pil) ben begonnen?

[Tsu]

Misschien iets het wel iets psychisch wat je hebt. Je zou daar ook aan kunnen denken, dus dat je je niet alleen focust op de lichamelijke aspecten.

[DDII]

ik heb inderdaad ook al een psychische aspecten zitten denken. dat het tussen mijn oren zit dat ik misselijk wordt zodra ik aan eten denk. maar het stomme is dat ik ook daadwerkelijk over me nek ga als ik iets 'vasts' probeer te eten.
vanmorgen heb ik maar geen appel gegeten, daarnet een paar lepels chocoladevla.

hoop echt dat het snel weer goed gaat, want dit gaat echt geheel de verkeerde kant op

[Bloem]

Zachte dingen, die makkelijk glijden, krijg je dat ook niet weg? Brinta enzo? En drinken, iets van drinkontbijt? Dat is niet vast, maar heeft wel iets aan voedingsstoffen.

Als het door iets psychisch komt kan heel goed het effect hebben dat je lichaam reageert door idd over te geven. Als je iets maar hard genoeg denkt, gebeurt het vaak vanzelf (niet bij alles, maar bij een hoop dingen wel).

'k zou idd proberen zachte dingen te eten/drinken. En steeds kleine beetjes. En dingen die je lekker vindt.

Je examens, kan dat niet de aanleiding hiervoor zijn? Ik bedoel (onbewust) zal je hier toch veel stress door hebben. Ik ging toen ik examen deed dubbel zien, waarvoor toen geen oorzaak gevonden kon worden (achteraf echter wel, maar goed het geeft maar aan wat voor raars je kan krijgen).

Wat betreft je eten; niks eten daar schiet je niks mee op. Natuurlijk zal je steeds meer opzien tegen eten, omdat (je denkt dat het) verkeerd gaat.

Heb je ook ander klachten? Pijn, diaree of iets dergelijks?

Met betrekking tot eten:
Probeer dit zo rustig mogelijk te doen, tijdens een prettige en ontspannen sfeer. Begin er niet al gespannen aan, dan gaat het zeker mis!

Na het opstaan iets droogs (ckacker of toast)
Voedsel vermijden dat erg zoet, zwaar, vet of gebakken is,
Kleine porties per keer

Bij misselijkheid:
vermijd:
hete en koude dranken
vette en vezelrijke voeding
scherpgekruid eten
cafeine

Zijn er geen dingen die je altijd lekker vond? Fruit of groente? Dat ligt misschien lichtt op je maag. Verder witbrood/ beschuit/ soep? Zoiets. Probeer dingen te vinden die je nog wel lekker lijken!

[Bloem]

Van niet eten kun je ook misselijk worden trouwens, misschien proberen om je erover heen te zetten en tóch iets te eten. Ook al is het heel erg tegen je zin in.

Nou ja, toen ik half depressief was omdat het uit ging, heb ik dit wel gehad - precies zo, ik hóefde het gewoon niet, ik werd misselijk als ik toch iets probeerde te eten, heb zelfs heel lichte dingen er gewoon weer uitgegooid omdat mijn maag het blijkbaar toch niet verdroeg... Mijn lichaam wist zich volgens mij door alle stress gewoon geen raad met al die prikkels, denk ik. 't Is nu trouwens wel over, maar ben in no time vijf kilo kwijtgeraakt

Maar ik snap niet goed dat het zonder reden kan gebeuren... is er toch niet iets waar je gestresst door raakt ofzo? Misschien reageer je erg heftig op spanningen?
Sowieso is het misschien een goed idee om veel te bewegen - áls er dan sprake is van spanning, kun je die tenminste op een gezonde manier afvoeren. Maar als dat het niet is, weet ik het ook niet...

Veel bewegen als je amper/niet eet lijkt me niet zo verstandig.

[Tsu]

Misschien moet je kleine porties eten, zodat je het kan opbouwen. En het maar gewoon accepteren dat als je moet overgeven, je maar gaat over geven. En dat je er rekening mee houdt dat je misselijk wordt als je gaat eten.
Misschien neemt de angst/druk om over te geven/misselijk te zijn op deze manier wel af en kan je beter eten.

Leonoor schreef op 31-05-2006 @ 08:25 :
Veel bewegen als je amper/niet eet lijkt me niet zo verstandig.

Nou ja, weenie hoor, misschien krijg je er juist wel eetlust van? Net zoals wanneer je te veel slaapt en constant moe bent, kun je beter een paar uur minder slapen..? Veel bewegen kan op zich nooit kwaad, en het hoeft geen heftige beweging te zijn - elke dag een uurtje wandelen werkt al prima, denk ik. Sleep eventueel een ouder mee die toch al niet genoeg beweging krijgt of vriendinnen om mee te giebelen ofzo

Morgan schreef op 31-05-2006 @ 09:56 :
Veel bewegen kan op zich nooit kwaad

Ben ik het niet mee eens.

Leonoor schreef op 31-05-2006 @ 10:55 :
Ben ik het niet mee eens.

Luilak

Morgan schreef op 31-05-2006 @ 17:03 :
Luilak

Dat heeft daar weinig mee te maken.

Als je een blessure hebt, ziek bent of als je veel te weinig/niet eet kan veel bewegen volgens mij wel kwaad, dat bedoelde ik.

[DDII]

update...

moest vandaag weer naar weer naar het ziekenhuis voor een onderzoek, waar iets uit is gekomen.
pheiffer heb ik in ieder geval niet, maar ze denken nu dat ik misschien iets aan mijn maag kan hebben.. wat weten ze nog niet, maar er was misschien iets ontstoken ofzo.

mijn examens zijn gelukkig achter de rug en goed gegaan.
vandaag en ik wel flauwgevallen en ik schrok hier echt ontzettend van. ik had vanmorgen eigenlijk drie kwart van een appel op dus ik dacht dat ik wel een uurtje kon gaan sporten.
opzich ging dat goed tot ik daarna naar mijn werk fietse.
ik werd helemaal misselijk en duizelig daar. ik liep naar het kantienetje toe en ben halverwege onderuit gegaan. Mijn collega heeft me toen thuisgebracht.

vanavond heb ik toen maar iets naar binnen gepropt. een hele appel en een bordje bambix. Helaas heeft dit alles maximaal 5 minuten in mijn lichaam gezeten.

wat ik wel erg positief vind is dat ik wel honger krijg.
in het begin had ik ook echt geen trek. nu wordt ik na drie uur slapen wakker met een knorrende maag. (als ik dan iets ga eten moet ik wel spugen, maar dat hongergevoel lijkt me goed, toch?)

om nog even verder te gaan met klagen (sorry, het spijt me)
krijg ik van al dat spugen wel ontzettende keelpijn. ik ben niet eens meer zo bang voor het spugen zelf, maar voor dat schrijnende gevoel in mijn keel.

maandag moet ik terug naar het ziekenhuis. tot die tijd heb ik vrij genomen van mijn werk en doe ik weinig.
laat wel weer wat horen

heel erg bedankt voor alle reacties in ieder geval

liefs, Daphne

Thee met honing en wat salie erin kan aardig helpen tegen de keelpijn. Niet veel, maar wat.

en dan slappe thee of kruidenthee, want cafeïne werkt weer irriterend op je maag

[*Alida*]

Hey, ik had ook zoiets een jaar geleden ofzo. Ik had niet echt honger en als ik aan eten dacht of het moest eten dan werd ik misselijk en kreeg ik egt zweethanden en hartkloppingen. Ik was ook afgevallen en ik had een bacterie in me urine maar ik denk niet echt dat het daardoor was,volgens mij was het stress want ik ben echt stressgevoelig. Ik heb het nog steeds weleens af en toe dat ik stress heb en dan paar dagen een raar gevoel in me buik en niet echt honger. Gelukkig gaat het alweer beter met je, Kusjes

[DDII]

ze wijden het nu bij mij dus inderdaad ook op stress, terwijl ik gewoon compleet stressloos ben.
'ja, tot nu toe hebben we nog niets kunnen vinden, misschien is het dan toch de stress?'
heb in het ziekenhuis een test gehad op allerlei allergieen, waardoor mijn eet lust ook weer minder zou zijn.
opzich gaat het rustig aan wel weer beter, ik val nog steeds wel af maar ik kan nu gewoon ontbijten met een appel en 's avonds eet ik yoghurt of een kopje soep.


daarna moest ik terug naar mn huisarts en die zei: ja, doe je het misschien expres, vind je jezelf dik, wil je daarom afvallen?
steek je je vinger in je keel, slik je pillen, sport je overmatig?
ze zijn nu dus aan het 'dreigen' met Sondevoeding.

heb in het ziekenhuis een test gehad op allerlei allergieen, waardoor mijn eet lust ook weer minder zou zijn.
opzich gaat het rustig aan wel weer beter, ik val nog steeds wel af maar ik kan nu gewoon ontbijten met een appel en 's avonds eet ik yoghurt of een kopje soep.

vandaag en gisteren ook weer lekker gewerkt, en dat ging ook goed, had gegeten vlak voordat ik naar mijn werk ging, dus werd niet duizelig of iets.

dusja, als het zo vooruit blijft gaan hoop ik snel weer normaal te kunnen eten en mijn eigen figuurtje weer terugkrijgen
tis ondertussen niet ver boven de veertig meer béétje weinig

Ben je wel echt helemaal stressloos als je net je examen achter de rug hebt? Daarnaast het kan ook onbewuste stress zijn, dat moet je niet vergeten.
Daarnaast dat de huisarts vraagt of het "bewust" gaat vind ik niet zo vreemd hoor (alleen de manier waarop, als dat klopt met wat je hier neer zet). Ik bedoel je hebt er de leeftijd voor, en je hebt er verschijnselen van die niet op een (andere) manier te verklaren zijn.

Ik denk dat je de sondevoeding niet als een bedreiging moet zien. Waarom zouden ze daar mee dreigen? Het is meer een oplossing voor je lichaam, die momenteel te weinig voeding binnen krijgt. Kijk de oplossing sondevoeding is natuurlijk niet ideaal, maar je lichaam zo lang te weinig/ geen voedingsstoffen binnen laten krijgen is natuurlijk ook niet goed.

Je kan helemaal niks binnen houden toch? Anders zouden er namelijk nog wel andere oplossingen zijn qua (bij)voeding, bijvoorbeeld een calorie rijke "shake".

Krijg je niet nog onderzoeken van je maag/ darmen ofzo?

Hopelijk komt er toch nog iets uit de gaande onderzoeken (?) en kan jij binnenkort weer normaal eten!