Stormwindmaker

Er zit een weerman in mijn hoofd; ik vraag of het al winter is,
hij weet het niet, hij weet niets behalve dat, en dat wil ik niet weten.
Het is storm in het noorden en met de zuidwestenwind komen wat
vlagen van vlinders maar de meesten redden het niet, het waait te hard
en de wolken weten ook niet meer waar ze moeten zijn.
Welke kant op? Ik wilde dat hij bij de politie zat maar hij weigert af
te haken van wat hij altijd al deed, ik kan het hem niet kwalijk nemen,
het leven is niet anders, niets anders dan anders willen zijn
en dan toch hetzelfde blijven en niet eens dat. Wie geeft
leiding aan mijn hoofd? Ik zoek geen loodgieter ik zoek iemand die
precies kan vinden wat ik wil en waar ik het ook alweer gelaten had.
Niet sleutels, maar anders. Ik zoek een stormwindmaker.

Pff, ik heb zoveel moeite met weer eens iets dichten dat ik het gewoon maar post.

[wilookmeepraten]

ja! ik ben er erg over te spreken! het is een lekker doorlopende omschrijving van veel verwarring, maar dan niet warrig opgeschreven. Ook 'politie' en 'loodgieter' vind ik helemaal niet uit de lucht komen vallen, het is goed te plaatsen.
Ik vind hem mooi!

[Reynaert]

Ik vind het een heel erg fijn gedicht hoor. Vooral deze stukjes vond ik erg goed:
Er zit een weerman in mijn hoofd

vlagen van vlinders maar de meesten redden het niet, het waait te hard
en de wolken weten ook niet meer waar ze moeten zijn.

Wie geeft leiding aan mijn hoofd? Ik zoek geen loodgieter ik zoek iemand die
precies kan vinden wat ik wil en waar ik het ook alweer gelaten had.

Ik vind stormwindmaker alleen wat nietszeggend, ja het is een aardig samenraapsel maar zo mooi correspondeert het niet met de rest van je gedicht. Doordat de rest zo goed was verwachtte ik een heel sterk einde, en dat is je denk ik niet zo goed gelukt. Verder heb ik niet veel commentaar eigenlijk, het loopt, het vloeit, het boeit, dat zit wel goed. Alleen het einde, dus.

[=zwart wit=]

regel 2, 5, 8 storen a líttle bit, het moraliserende gedeelte. áltijd het moeilijkste om er natuurlijk in te verweven. aan de andere kant kun je ook wel wat hebben het is verwarring. je eerste regel blijft in ieder geval zelf ook door mijn hoofd zweven, regel 3, 4, mooi allemaal. "wie geeft - leiding aan mijn hoofd?", sterk stukje op dat eerdere. tsja, ik raak ook wat verward . ik zeg: komt tijd, komt raad .

Dankjulliewel voor de reacties!

Opdracht voor mezelf is om een keer een niet verward gedicht te schrijven, maar dat is best lastig. Hier was het natuurlijk de bedoeling. Moraliseren was trouwens níet de bedoeling

Reynaert: Je hebt gelijk, ik kwam ook niet zo goed uit dat einde. Maar ik wil stormwindmaker er wel in hebben, voor mij gaat het daar juist over. Maar misschien op een andere manier, ik zal er nog eens over nadenken.