Selma.

[CSN]

Selma.

1.
Selma weet waar ze heengaat, dat is met name
niet naar huis. En ze vraagt niet hoe je daar komt,
of hoe lang het nog duurt, maar haar geduld
wacht voorzichtig.

Vannacht heeft ze gedroomd dat ze een pauw was:
voor haar ogen
veranderden we langzaam in vogels. (Zij als laatst,
wij in fazanten.) Ze heeft het over een man

op een paard die zulke dromen inrijdt
en geen onderscheid maakt tussen zandweg
of vleugels. Toch raakt hij ons nooit, misschien
zijn we nooit meer geweest dan onze restanten.


2.
Het is niet altijd donker, af en toe
regent het harder dan ooit. ’s Middags
drink ik thee en lees in haar schrift.
Ze weet van alles een beetje:

‘Salisbury cathedral from the meadows’
komt uit 1831. Onder de hypothalamus
hangt de hypofyse en Drenthe
lijkt op een fietser.

Wanneer het wel donker is,
kun je alle kanten op wijzen en zeggen:
“Kijk, daar is Selma

en ongeveer hier is ze ook.”


3.
Eigenlijk is ze een geverfde muur, zo één
die al eeuwen twee beschavingen scheidt.
Hier sta ik, en aan de andere kant, waar zij
had moeten zijn, is ze niet, omdat ze dus al
die muur is. Maar de laatste tijd
begint ze barsten en scheuren te vertonen.
Waar begin ik opnieuw? Ook de vragen
stapelen zich op als bakstenen.


4.
Want wat denkt ze, dat de grond
zwaar genoeg is om van haar
iets te maken, zoals een boekenlegger
of de lievelingspagina zelf? Zelf zit ik

zonder uitweg aan haar bed, ik vraag
me af hoe ze weer terugkomt, of
hoe lang het nog duurt en mijn geduld
breekt voorzichtig. De klok
en de dokter doen beide eindeloos
over hun rondes.


5a.
Wolven trekken door de regen,
Selma slaapt,
ik staar naar haar,
er wordt gezwegen.

Muren vallen uit elkaar,
wolven trekken terug het bos in,
Selma slaapt,
ik staar naar haar.

Wat niet verandert:
magie is altijd hekserij,
geuren en klanken blijven onzichtbaar,
Salisbury staat er eenzaam bij
en Selma slaapt,
ik staar naar haar.

5b.
Buiten is het koud.
Niets helpt.

[Porcelain]

Ik las hem net met Massive Attack op de achtergrond, veel te snel, want het is echt héél, héél mooi, veel te mooi om te stoppen met lezen.

Jeetje. Omdat ik geboeid ben van het begin tot het einde, omdat er een hele mooie opbouw in zit, omdat ik in alle stukjes bijzondere dingen vind. Het mooist vind ik dat ik massive attack niet eens nodig heb op de achtergrond, er zit vanzelf al een hartslag in.

Ik vind het zonde om naar dingen te zoeken die minder zijn. Ik was getroffen door je herhaling in 5, en door de dokter en de klok, en ik was al bang dat als ik hieraan zou beginnen ik teveel zou willen opnoemen.

Chapeau gewoon misschien weet ik later iets bruikbaarders te zeggen .

Kippenvel.

Géniaal, Lieke. Om ook maar enig stukje uit te lichten dat ik speciaal mooi vind, zou afbreuk doen aan het geheel.

Nee, verder weet ik niets te zeggen. Misschien later.

[Halogeen]

Het is een mooi geheel, dat heb je echt goed gedaan.

De eerste twee gedichten vind ik veruit het beste. De andere drie teren een beetje op de sfeer en het prachtige woordgebruik van de vorige twee. Over die eerste twee durf ik ook niets te zeggen. Is absoluut van topniveau. Ik vind het tot de top behoren van wat je tot nu toe geschreven hebt, zo niet het beste. Selma is een fantastische naam, ook al blijf ik aan scooby doo denken.

De idee van de derde strofe is op zich wel goed, maar ik blijf erbij dat je het niet goed genoeg hebt uitgewerkt. Vooral het woord 'dus' in de 4e regel stoort me. De scheuren en barsten zijn niet origineel genoeg. Het is niet speciaal genoeg. Ik vind de metafoor te cliché uitgewerkt voor jouw doen. Zeker, maar heel weinig DoPpers hier zullen een even goed gedicht als 3 kunnen schrijven, maar dat is niet de maatstaf.

Gedicht 4 vind ik het slechtst. Bij gedicht 4 dacht ik, misschien snap ik het niet. Ik had ook al heel wat dingen over het hoofd gezien bij het eerste gedicht. Dus mijn excuses, als ik dit verkeerd zie.

En 5, het begint goed met de wolven, maar de herhalingen , tsja, toch niet sterk genoeg.

Al met al heb je me toch wel omver geblazen. Dat komt omdat het geheel af is, en omdat de eerste twee gedichten buitengewoon geniaal zijn. Ik kan me niet indenken dat ik ooit iets van dit niveau zal kunnen schrijven. wow.

[Neushaar]

Raar om mijn naam in een gedicht te zien staan, vooral een gedicht wat mij zo raakt.

[CSN]

Ahh, heel erg bedankt voor jullie reacties en hele mooie complimenten, deze reeks is superbelangrijk voor mij en het is fijn dat ik het na meer dan een maand er aan gewerkt te hebben eindelijk aan anderen kan laten lezen, op een gegeven moment kon ik er zelf gewoonweg niet meer objectief naar kijken.

Halogeen,
ik snap wel wat je bedoelt, denk ik. Ik ben zelf ook het meest tevreden over gedicht 1, dat is dan ook het gedicht waar ik tijdens het schrijven het meest aan veranderd heb. Gedicht 1, 2 en 3 zijn ongeveer gelijktijdig geschreven, daarna kwam nummer 5 en daar heb ik echt eindeloos over gedaan. Ik had zo'n tien dingen die ik nog wilde zeggen en ze pasten maar niet goed in één gedicht, dus ik heb uiteindelijk tegen mijn zin in een aantal dingen moeten schrappen, maar het heeft zo'n twee weken geduurd voor ik dat inzag.

Wat betreft de metafoor in gedicht drie ben ik het niet met je eens. De hele reeks is een karakterschets van een persoon, Selma, maar in gedicht drie wordt juist meer de gedachtengang van de ik-persoon geschetst, je komt er eigenlijk niet echt iets over Selma te weten, behalve dan de manier waarop de ik-persoon haar ziet. Het is eigenlijk ook een soort van omslag, na gedicht drie kom je sowieso niet zoveel meer over Selma te weten, en ik vind dat een instortende muur dat wel symboliseert. De ik-persoon is wanhopig en ook een stuk minder bijzonder dan Selma, ik vind niet dat ze met hoogdravende metaforen moet smijten en het lijkt me verschrikkelijk als iemand die je als muur hebt kunnen zien, plots in begint te zakken.

Wat gedicht 4 betreft zijn we het wel eens. Tijdens het schrijven van gedicht 4, dat was gisteren, was ikzelf vooral wanhopig en daardoor heb ik het waarschijnlijk nogal afgeraffeld. Gedicht 4 heeft ook niet zoals de andere vier gedichten een paar weken kunnen blijven liggen. Misschien dat ik dit gedicht volgende week, of volgende maand teruglees en dat ik het dan wel passender kan maken. Het metrum loopt ook niet goed, ik heb regels verkeerd afgebroken maar ik wist nog niet hoe het dan wel moet. Ik wilde de verschillen en overeenkomsten tussen Selma en de ik weergeven, nog eens laten zien dat de ik-persoon lang niet zo bijzonder is als Selma en wat achtergrondinformatie geven, zodat gedicht 5 niet te onverwacht zou komen.

Neushaar, ik ben superjaloers op je naam en ohja, ik ben eigenlijk wel benieuwd als wat voor persoon jullie Selma zijn gaan zien?

[Vogelvrij]

Ze doet me denken aan dat ene boek dat ik niet meer weet over die ene persoon die ik niet meer weet. Het soort persoon dat me aan het huilen maakt van jaloezie en tegelijkertijd herkenbaarheid. Zelfverzekerd en niet-passend.

Ik heb op je lj verder al gezegd wat ik ervan vind en hoewel dat nogal kort was, wil ik het daar toch bij laten

[Halogeen]

Vogelvrij schreef op 26-11-2006 @ 15:18 :

Ik heb op je lj verder al gezegd wat ik ervan vind en hoewel dat nogal kort was, wil ik het daar toch bij laten

daar hebben wij lekker veel aan. kopieer het desnoods.

[Vogelvrij]

Halogeen schreef op 26-11-2006 @ 16:05 :
daar hebben wij lekker veel aan. kopieer het desnoods.

Mooi. Vooral de eerste zin.

(maar het is toch vooral csn voor wie het was bedoelt, niet? Nou ja, maakt verder niet uit hoor)

Als jij er een paar weken aan gewerkt heb, ga ik ook niet proberen er in een paar minuten op te reageren. Ik heb hem vanmiddag gelezen en ik heb hem vanavond gelezen en ik moet hem nog veel vaker lezen. Het valt me op dat ik jouw gedichten wel eens al mooi vinden om het speciale (CSN-)woordgebruik, dit heeft dat niet eens nodig, het is ook op een andere manier góed, in ieder geval raakt het heel erg. Nou ja ik weet niet.

Ik vind 2. écht heel erg mooi.

[ZitriN]

Neushaar, ik ben superjaloers op je naam en ohja, ik ben eigenlijk wel benieuwd als wat voor persoon jullie Selma zijn gaan zien?

Ik kan er natuurlijk helemaal naast zitten, maar ik zie Selma als een klein meisje dat (ongeneselijk?) ziek is.

Verder kan ik geen commentaar bedenken dat nog iets toevoegd. Ik vind inderdaad de vergelijking met de klok en de dokters en hun eindeloze rondes erg mooi gevonden! Maar zo zijn er meer dingen die ik heel mooi vind.

Ik heb er (nog?) niet echt zinnig commentaar op, maar dat heb ik bijna nooit bij jouw gedichten. wilde even laten weten dat ik m ook heb gelezen en ik vind deze 'anders' dan ik van je gewend ben. Normaal gesproken lees ik je gedichten in één keer helemaal door en aan het eind denk ik wauw en moet ik nog een keer om m door te laten dringen.
maar dit gedicht moet ik heel rustig doorlezen, sowieso omdat ie vrij lang is, en zin voor zin laten bezinken. en dan na ieder stukje weer voor je verder kunt met de volgende. Ik denk dat dat voor mij wel aangeeft dat je het gedicht vrij veel gewicht mee hebt gegeven en ik vind dat goed.

[gezweetwel]

Nou, CSN, ik las het eerste gedicht al eerder en.... ik had er eigenlijk meer van verwacht, van de rest. Ik bedoel, je bent zó mysterieus in deel 1, misschien was dat mysterieus-zijn net de kracht. Nu is het misschien te verhalend geworden.

1 en 2 zijn nog super. 3 vind ik eigenlijk niet goed genoeg voor jou, vooral dan dat deel waar zij de muur is. Aan de andere kant is het al door weer anderen bejubeld, dus trek je er niks van aan 4 is misschien overbodig, hoewel sterk geschreven, maar te onthullend dus.

Maar toch, hoe vaker ik het lees, hoe mooier ik het vind. Wel opvallend hoe je stijl verandert. Heel ambitieus om zo'n gedichtenreeks te schrijven. Chapeau.

[CSN]

Ontzettend bedankt voor jullie reacties .

Ik snap wat je bedoelt, gezweetwel - dat wel of niet onthullen was eigenlijk waar ik de hele tijd mee zat tijdens het schrijven. Ik wilde het een soort van afloop geven, maar ik wist niet of ik mijn afloop wel op moest dringen aan de lezer. Ik denk dat de laatste zin van gedicht vier het meeste weggeeft? Misschien dat ik daar dan nog eens naar zal kijken.

[Lavender]

Jeetje deze is echt héél erg mooi. Ik heb hem nu al een paar keer gelezen en telkens vind ik hem een beetje mooier worden, omdat ik er dingen uithaal die ik tevoren nog niet zag.
Over 1, 2 en 3 zal ik niet veel zeggen omdat ik het grotendeels eens ben met mijn voorgangers: geniaal geschreven met woordgebruik om honderd jaar later nog steeds jaloers op te zijn. 4 daarentegen vind ik niet overbodig. Wanneer ik het voor het eerst las had ik het gevoel dat het er wat tussen zweeft, maar nu vind ik dat dit stuk het geheel alleen maar sterker maakt en je juist meer inlevingsvermogen in de ik-persoon krijgt.
Deel 5 komt heerlijk tot zijn recht door het op te splitsen in een a en een b. Kortom: mijn complimenten.