[Schrijfopdracht] Denken

[Type]

Het schijnt dat ik de laatste tijd een waterobsessie heb, want waar het eerst over een zwembad ging, en daarna over drijven, gaat het bij deze schrijfopdracht weer over H₂O en onkunde etc.

Zoals elke maandag weer 1 zinnetje dat men uit mag bouwen tot een gedicht. Je bent natuurlijk ook vrij het te vertalen naar elke taal die je wil, zolang het maar voor het grootste deel van de DOPpers duidelijk blijft. (dat zet je redelijk vast in engels en nederlands lijkt me)

Het zinnetje van deze opdracht:

Daar waar denken verdrinken wordt

Lekker abstract. Succes, en ik ben benieuwd wat er dit keer weer uit komt

[prulleke]

ja haaai

dit is wel wat beter dan 'het leven zit vol keuzes', he?!
Ik zal weer eens even kijken of ik er wat van kan brouwen

groetjes

[Type]

prulleke schreef:
dit is wel wat beter dan 'het leven zit vol keuzes', he?!

Een moment van zwakte, en dat hoor je dan weet ik hoe lang terug...

Zit je op een cursus en laat je ons je huiswerk doen en pik je elke week het beste er uit oid? 'k zal eens kijken of ik er wat van kan maken als ik tijd en 'inspiratie' ( ) heb.

[Type]

Leonoor schreef:
Zit je op een cursus en laat je ons je huiswerk doen en pik je elke week het beste er uit oid?

Nope, ik wil jullie gewoon 'zien' zwoegen Ik ben gewoon een sadist... En nu ben ik een sadist die naar zijn avondeten gaat.

Mja, volgende keer mag een volgend iemand er een openen, dan zal ik ook eens meedoen als ik het kan.

[prulleke]

hey, ik heb deze ooit voor mijn mama geschreven, twee jaar gelden, 15 jaar oud. Moest er aan denken door je zin....

Zwemles.

Ik drijf aan de oppervlakte van het leven
er ligt nog zoveel boven mij
maar ook al heel veel onder mij
wat nog moet komen,
wat is geweest

Mijn moeder wil heel graag
dat ik nog wat blijf drijven
vaak denk ik goed genoeg
te kunnen zwemmen
maar blijkt dat toch wel mee te vallen
en komt het heel goed uit
dat ons mam kan reddend zwemmen



En no offence verder over je inspiratieloosheid hoor

[Secreet]

laat ik dan ook maar eens een poging wagen...je zin kwam me goed van pas bij mijn gevoelens eigenlijk...

Daar waar denken verdrinken wordt


Daar waar mijn hart ligt, op de straten,
waar eens gelachen werd, is het nu stil.
Daar waar wij vroeger altijd zaten, praatten,
waar ik rustig aan jou denken kan, heel veel.

Daar waar het net geregend heeft,
en waar ieder nu een ander huisje heeft,
oftewel, niet langer in mijn wereld leeft.

Bewegen foto's in mijn gedachten,
hoor ik in de dansende regen nieuw leven,
dat zich net als ons toen, geen zorgen maakt,
onschuld is een zegen.

Daar waar jouw hart ligt, begraven,
daar waar mijn stem roept, ongehoord.
Daar waar mijn dromen hebben geleefd,
ja daar, waar denken verdrinken wordt.

[Type]

Secreet, ik vind het een prachtig gedicht. Heerlijk...

ok nu mijn probeersel:



Discussies over dit, discussies over dat.
Na zonneschijn komt weer regen, alles donker, alles nat.
Maar jij, drijvend in emoties schijnt mij niet te vatten.
Na zoveel ruzies begin je weer te katten.

Van de regen in de drup gaan wij verder in het heden.
Beide zeiknat, rennen we weg van het verleden.
Arm in arm zijn wij gelukkig nu.
Samen kijken naar de regenboog, onder blauwe paraplu.

Stroompjes lopen over mijn wangen.
Aan het eind van mijn gezicht blijven ze heel eventjes hangen.
Daarna vallen ze rustig de eindeloze diepte in.
Weg varen we van de kader, want blijven? Dat heeft geen zin..

Vera

[Anne]

Daar staat het meisje heel alleen
waar mensen haar zomaar verlaten
Haar hoofd bestaat uit denken
en totdat zij zal verdrinken
wordt zij daar steeds vergeten

Zoals te zien is heb ik met de zin gespeeld.

[Woodstock]

Anneee schreef:
Daar staat het meisje heel alleen
waar mensen haar zomaar verlaten
Haar hoofd bestaat uit denken
en totdat zij zal verdrinken
wordt zij daar steeds vergeten

Zoals te zien is heb ik met de zin gespeeld.

whoa, origineel