Zeer beknopt samengevat komt het hier op neer:
Om de economie aan te laten trekken tijdens de slechtere tijden dient de overheid extra te investeren i.p.v. te bezuiniging om zo ervoor te zorgen dat het vertrouwen in de economie blijft en dat bedrijven meer kunnen investeren.
In tijden van economische groei wordt juist bezuinigd om de overheidsuitgaven niet de pan uit te laten rijzen, met als gevolg dat in tijden van economische groei deze beperkt wordt.
Als je dit begrijpt, dan zie je ook in dat de cyclische schommelingen, de verschillen in tijden van goede economische groei en krimp minder worden. De economie wordt dus minder gevoelig voor periodieke schommelingen.
In theorie is dit model op de langere termijn het beste. Echter is het nooit in de praktijk gebracht vanwege politieke druk. Extra uitgeven in tijden van economische nood is politiek gezien nog wel te realiseren. Echter de kraan dicht draaien terwijl de economie in volle bloei is, is politiek gezien heel moeilijk te verdedigen.
Als voorbeeld kan ik minister Zalm geven die veel moeite had tijden de economische bloei een paar jaar geleden, zijn Zalmnorm staande te houden.
__________________
Ik heb trek in wat lekkers
|