'Syndroom van Asperger' bestaat niet

[Rabbi Daniel]

Andijvie schreef:
Maar goed, ik heb net even je verhaal gelezen over wat er allemaal mis is gegaan in je jeugd en waarom je zo vaak van school moest wisselen; het klinkt ongelofelijk als een dochter van vrienden van mijn ouders; ze kon goed leren en was ook erg slim, maar ze bezorgde overlast doordat ze slim was. Uiteindelijk ging het bij haar kriebelen; ze voelde dat ze onder haar niveau zat en wilde omhoog gaan, maar dat is altijd tegengehouden; ze is wel heel slim, maar niet heel sociaal... en zoiets is denk ik héél belangrijk. Ik begrijp ook volkomen waarom ze jou geen klas wilden laten overslaan; sociaal moet een kind ook mee kunnen komen, 't moet in balans zijn.. en dat was bij jou, wat ik ervan begrijp, niet zo.
Nu is pas de diagnose Asperger bij dat meisje vastgelegd; ze heeft het al jaren, maar niemand heeft er ooit aan gedacht. En ja, als ik haar met jou vergelijk zie ik enorme overeenkomsten in de loop van haar jeugd en nu. Momenteel is ze eerste jaars HBO-V, hiervoor deed ze een jaar de PABO en mja, volgens mij vindt ze HBO-V nu ook al niet echt uitdagend meer...

Bestaat Asperger wel?

Volgens mij is 'Asperger' een term die door psychiaters, psychologen en orthopedagogen wordt gebruikt om hoogbegaafden in het hoekje 'psychiatrisch patiënten' te stoppen.

Bovenstaand verhaal, mijn eigen ervaringen, en anderen met Asperger zoals Mathfreak, doen mij vermoeden dat Asperger helemaal geen psychiatrische stoornis is, en al helemaal niet autistisch.

Het hoofdkenmerk van 'Asperger' is slecht in staat zijn tot contact met leeftijdsgenoten. Dat klopt. Ik heb inderdaad héél andere interesses dan de meesten. Misschien denkt iedereen nu dat ik een flink ego heb. Maar ik kan inderdaad niet met praten met leeftijdsgenoten, omdat er daaronder maar weinig zijn die zich interesseren voor dezelfde dingen als ik.

Ja, ik vind het interessant om te weten hoe een ziekte ontstaat, wat de symptomen zijn, en welke behandelingsmethoden er zijn.
Ja, ik vind het interessant om te weten hoe de nieren werken, op microscopisch niveau.
Ja, ik vind het interessant om de Haggadah te lezen (net gekocht).
Om maar eens wat voorbeeldjes te noemen.

Waarom kan ik met sommige mensen wel heel goed overweg, en met anderen absoluut niet?

Ik denk dat het ligt aan de belevingswereld van die persoon. Sommigen vinden het krankzinnig dat ik me interesseer voor dingen waar ik (volgens hen) nog niets mee te maken heb. En dat ik me tot een bepaald geloof keer.

De reden waarom ik geen contact met 'leeftijdsgenoten' kan leggen is dat mijn wereld anders is. Ik heb een fase overgeslagen, namelijk de 'jeugd'-fase.
Saai? Nee, niet saai. Ik zit op vrijdag- of zaterdagavond liever thuis uit m'n anatomie-boek te leren, of een dik Amerikaans medisch boek te lezen, dan dat ik in een discotheek of iets dergelijks hang.

Dus heb ik Asperger. Want ik ben anders.

Mijn stelling is daarom:

Asperger is een door psychologen / psychiaters / orthopedagogen uitgevonden syndroom, bedoeld om hoogbegaafden in het hoekje van 'psychiatrisch patiënten' te stoppen.

En mijn advies aan iedereen die zogenaamd 'autistisch' zou zijn, iedereen die 'Asperger' zou hebben:
Wees jezelf, je bent geen psychiatrisch patiënt. Gebruik die hersenen, en besef je eens dat er niets mis is, je leeft gewoon op een ander niveau dan de rest van de wereld.

[~~dolce~~]

ohw, nee he... niet weer

En mijn stelling is: jij slaat compleet door in je minachting en wantrouwen jegens psychiaters.

[Lorelei]

Ik vind dit niet alleen een zwaar irritant topic, maar ook erg beledigend en erg kwetsend!

Alsjeblieft, zou deze op slot mogen?

[Quiana]

En ik ben bang dat dit nergens op uitloopt.