Verhalenwedstrijd: Kasteel Grafenstein

[Ieke]

Kasteel Grafenstein

Het was maandag morgen,het was nog donker. Groep 8 van school Rijstenbrei liep de bus in. Ze gingen naar het kasteel : Grafenstein. Het kasteel stond bekend om zijn prachtige uitstraling en er werd ieder jaar een spel gespeeld.

Toen groep 8 er na een lange reis was gingen ze een kamer uitzoeken in het kasteel. De vier beste vrienden: Rob,Lizzie,Robin en Dicky gingen bij elkaar in een kamer. In de kamer naast hun zaten: Pepijn,Camiel en Tijn…..zonder meisjes natuurlijk! De drie jongens leken wel allergisch voor meisjes!

Toen alles klaar was gingen ze naar de eet-kamer. Daar stond een dienstmeid, een butler en Marijn…de manager. Het spel dat ze gingen doen ging als volgt: Er zou iemand ‘vermoord’ worden en de klas moest uitzoeken wie het gedaan had. Iedereen had er hele erge zin in. Vooral juf Mareike. Het werd nacht. Het was een stille nacht.

De volgende ochtend was het heel fijn weer. De kinderen wisten niet wie er ‘vermoord’ zou worden en wanneer. Ze dachten allemaal dat het niet vandaag zou gebeuren omdat het een veel te mooie dag was. Maar ineens kwam er een bliksemflits en vlak na de flits lag de dienstmeid dood op de grond. Iedereen moest lachen behalve Marijn. Rob en Dicky vroegen zich af waarom Marijn niet moest lachen. De butler zei: dit kan niet! Rob vroeg wat er niet kon? Marijn zei dat dit niet gepland was op deze dag, dus dat dit allemaal echt was. Iedereen schrok vooral Robin. Ze vloog ineens in Camiel’s
Armen. Ze wist helemaal niet wat ze deed. Hallo ze zat in Camiel’s armen!! Maar dat maakte haar dit keer niet uit. Ze was TE bang. Marijn had besloten dit spel te stoppen en dat de klas weer terug naar huis moest morgen.

Rob,Dicky,Robin en Lizzie gingen hun spullen vast inpakken en gingen op tijd slapen. Pepijn,Camiel en Tijn vonden die moord wel vet en gingen midden in de nacht door het kasteel. Toen opeens hoorden ze gegrinnik en renden ze weg. Camiel struikelde en had zo’n pijn dat ie niet meer kon wegrennen. Pepijn en Tijn renden door want anders zouden zij misschien ook gepakt worden door de moordenaar van de dienstmeid. Camiel was ook vermoord!!

Pepijn en Tijn gingen iedereen wakker maken om het te vertellen. Iedereen was erg geshockeerd. Toen Pepijn en Tijn bij de juf haar kamer kwamen was die leeg. Hoe kon dat nou? De juf zou in haar kamer moeten zijn…maar nee, ze was echt weg. Pepijn en Tijn liepen naar de kamer van Marijn en ook die van de butler, maar ook zij waren er niet. De kinderen waren zonder volwassenen in het enge kasteel. Wat moesten ze doen? Lizzie belde 112 maar iemand had de telefoonkabels doorgeknipt. Het was vast de moordenaar! Hij was hier dus nog!! O jee, ze wisten echt niet wat ze moesten doen. Maar ineens had Pepijn een idee. Hij riep de hele klas bijeen en maakte teams. Het ene team ging de stad in om hulp te halen en het andere team ging de moordenaar opzoeken.
Pepijn,Dicky,Rob,Robin en Lizzie gingen de moordenaar opzoeken. Ze gingen op weg en kwamen in een kamertje…in dat kamertje zat de butler. Hij leefde dus nog. Hij vertelde dat het erg vreemd was dat de juf en Marijn tegelijk verdwenen en in de zelfde omstandigheden. De butler deed kalm en zei dat Rob,Dicky en Pepijn dit verder moesten uitzoeken. Robin en Lizzie bleven bij de butler.

De butler vertelde Robin en Lizzie dat het spel toch doorging en dat dit gewoon erbij hoorde. Maar ze deden dit om te testen of de klas doorzettingsvermogen had. En ja hoor de klas heeft het. Jaja heel grappig maar waar is Camiel dan? vroeg Robin.
Uhh die is al naar huis. Die moest zijn guppies nog voeren zei de butler. Hoe kan Camiel al naar huis zijn en hoe kan ie zijn guppies voeren….hij heeft niet eens guppies zei Lizzie. Haha ja dat zal ik jullie nu vertellen…ik heb alles gelogen..IK BEN DE MOORDENAAR! Lizzie en Robin gilden het uit!! Aaaaaaaah!!
Pepijn,Dicky en Rob hoorden dat en renden snel terug naar het kamertje. De butler wauw net Robin en Lizzie gaan neerschieten maar toen kwam Dicky eraan. Dicky stak de butler met een mes in zijn rug. De moordenaar was dood!! Iedereen was blij.De juf en de rest van de klas kwam weer terug en gingen naar huis. Robin werd smoor verliefd op Dicky en waren blij dat alles voorbij was.

Toen ze weer thuis waren vertelden ze alles aan hun ouders. Iedereen was er erg van geschrokken. Ze gingen nog naar de begrafenis van Camiel en sloten daarmee deze nare gebeurtenis af.

Einde