Columnwedstrijd: Sentimentele Gedachtes

[Ieke]

Sentimentele Gedachtes

Het is stil in mijn hoofd. De lerares van biologie staat voor de klas van alles uit te leggen, maar het bereikt mijn gedachten niet. Met een leeg hoofd staar ik uit het raam. Even kijk ik de klas in om te zien wat de rest van de klas aan het doen is. Aan de andere kant van de klas zitten twee vriendinnen naast elkaar een beetje te giechelen. Waarschijnlijk hebben ze het over hun vakantieavonturen. Op die twee meiden na is verder het rustig in het lokaal. Een enkeling ligt half te slapen op zijn tafel, maar de rest heeft tot mijn verbazing wel zijn aandacht bij de les. Dat is eigenlijk ook niet zo gek, want we zitten nu immers allemaal in de examenklas van het Atheneum. Misschien wel één van de belangrijkste jaren uit je schoolcarrière, het laatste jaar op de middelbare school.
Ik kijk weer uit het raam, maar nu zit mijn hoofd ineens vol gedachtes. Die gaan niet over de les, want dat interesseert me op het moment even helemaal niks. Nee, deze keer gaan ze dieper dan normaal het geval is bij mij…

Het is namelijk weer zover. Opnieuw zitten we in het laatste jaar op school. Net als op de basisschool in groep 8. De meeste leerlingen zullen volgend jaar niet meer terug te vinden zijn op deze school en ergens anders hun leerproces voortzetten. Waar er echter in groep 8 nog wel een redelijke kans was dat er meer mensen meegingen naar dezelfde school, is die kans nu behoorlijk kleiner geworden. Dat komt natuurlijk doordat er veel meer keus is in vervolgopleidingen dan in middelbare scholen. Er is dus een kans dat ik de mensen waarmee ik nu in de klas zit nooit meer zal zien… Misschien dat er de eerste paar maanden nog contact is, maar dat zal na een tijdje ook wel verwateren en uiteindelijk misschien zelfs verdwijnen. Dan zie ik ze pas weer bij de reünie over een jaartje of 20.
Maar genoeg sentimentele gedachtes! Dit betekent natuurlijk ook dat ik veel nieuwe mensen
gaat leren kennen. Waarschijnlijk ook wel enkele vrienden voor de rest van mijn leven!
Vrienden met dezelfde interesses als ik, want ze hebben immers dezelfde opleiding gekozen.
Dat zouden dus ook weleens hele belangrijke jaren in mijn leven kunnen worden!

Plotseling gaat de bel en word ik opgeschrikt uit mijn gedachten. Het is weer tijd om naar de volgende les te gaan. Snel doe ik mijn boeken (die nog dicht op mijn tafel lagen) in mijn tas en loop het lokaal uit. Op naar de volgende les. Misschien dat ik daar ga nadenken over de zin van het leven. Altijd goed om enkele lesuurtjes mee te vullen.