Columnwedstrijd: Koffiebekertjes

[Ieke]

Koffiebekertjes

Voor een echte student is het koffiebekertje belangrijker dan de OV.

Tijdens pauzes trekken studenten naar de kantine, of tenminste naar de dichtsbijzijnde koffieautomaat. (ik ken zelfs studenten die toegeven de ene koffieautomaat boven de ander te verkiezen) Met de koffie in de hand, beginnen ze aan gesprekken. Iedereen drinkt langzaam, nipt alsof ze er nog uren mee willen doen. Als het bekertje leeg is, wordt het niet weggegooid. Er wordt met vingers over de rand gedraaid, of het wordt tegen de kin gehouden, voor een nadenkende, intellectuele pose.

Zoals sommige mensen op feestjes drugs pakken, roken, of de hele tijd met een glas bier in hun handen staan ("Ik weet niet wat ik anders met mijn handen moet doen.") Zo meet de student zich een houding aan met zijn / haar koffiebekertje.

Bij een lange pauze, trekt een gulle student halverwege zijn beurs, om het koffieritueel nieuw leven in te blazen. Soms bestelt hij er in zijn euforie een teveel, maar dat bekertje wordt dan aangeboden aan een meisje, met de woorden: ‘Ik had er nog eentje over, studeer jij trouwens geen Nederlands?’

Natuurlijk valt het meisje voor de jongen. Ze drinken samen hun koffie. Daarna zet het meisje haar bekertje weg, om het plastic lepeltje vast te houden en in haar mond te stoppen. Dan weet de student hoelaat het is.

Het bekertje biedt ook mogelijkheden als er niet gescoord hoeft te worden. Tussen twee mannen die elkaar niet kennen, is het een ideale brug naar een gesprek. De een gaapt, steekt zijn bekertje met koffie lachend de lucht in en zegt: ‘Die heb ik nodig, joh. Laat gister. Haha, ik heb de zon zien opkomen.’

‘Zo zo,’ zal de ander zeggen. ‘Waar was je dan?’ Etc.

In tegenstelling tot drugs, sigaretten en bier, zijn er tegen koffiebekertjes geen ethische- of gezondheidsbezwaren aan te voeren. Er is niks mis met koffiebekertjes.