Toneel

[Reem]

Rode, fluwelen gordijnen
schuiven open, en
jij verschijnt in 't licht.
Puur genot, of niet?
Want voel eens alle ogen
die op je zijn gericht.

Ja, iedereen kijkt, hoor
niemand durft
zich te verroeren.
En zal dit stuk
hen niet
vreselijk ontroeren?

Jawel, ik zie wel dat je
jouw ik verborgen houdt en
liever een ander spelen gaat.
Onvergankelijke treurnis
en meeslepend verdriet
zo zichtbaar op je gelaat.

Boete voor jouw onschuld,
zo onrechtvaardig
en je hebt toch niets misdaan?
Jij, het slachtoffer
dat zij zo gruwelijk
veel pijn heeft gedaan.

En 't publiek leeft mee,
terwijl 't vergeet
dat het slechts een spel was.
Later, wanneer zij weer
de realiteit instappen
komt het besef pas.

Ik vind het jammer dat het rijmt...daardoor vind ik het een beetje een sinterklaasgedicht-effect krijgen...de rijmwoorden zijn te standaard en te voorspelbaar, dat doet afbreuk aan het geheel. Ik vind het ook meer een soort van verhaal in korte zinnen dan een echt gedicht.

Nou niet denken dat ik het helemaal slecht vind ofzo, want dat is niet het geval. Ik denk alleen dat er veel meer uit te halen valt en met name dat gerijmde vind ik echt gewoon jammer, ik vind het lastig om daar doorheen te kijken, daar stoort het me teveel voor.

[Reem]

Dank je wel voor je kritiek!

[(PiTT)]

Ja, iedereen kijkt, hoor
en niemand durft
zich te verroeren.
En zal dit stuk
hen niet
vreselijk ontroeren?

(1 "en" teveel)

verder niks op aan te merken. ik vind het een bijzonder mooie omschrijving. erg origineel!

[Reem]

Daar zat ik zelf ook over te twijfelen.. Ik struikelde er zelf niet echt over, maar nu je 't zegt... Heb de eerste 'en' weggehaald Toch beter denk ik, ja.
Verder: Dankjewel! Wat stel je je hier verder bij voor? Als een omschrijving waarvan?

[(PiTT)]

hm als ik er zo overnadenk dan kanje het gedicht op 2 manieren interpreteren

1: hij is gedumpt en speelt voor zijn omgeving een ander, die trappen daar volledig in totdat hij zijn spel staakt.
2: hij is gedumpt en overdrijft zijn liefdesverdriet (onvergankelijke treurnis en meeslepend verdriet zo zichtbaar op je gelaat), terwijl hij zijn echte pijn binnen houdt.

maar misschien zit ik er eigenlijk compleet naast.... uitleg?

[Reem]

Ik vind dat zo leuk, dat iedereen er zijn eigen interpretatie bij heeft! Okay, de verklaring:
In feite gaat het overigens over een 'zij', maar dat maakt niet zo veel uit. Ze is niet daadwerkelijk gedumpt, maar wel door één persoon in de steek gelaten die daar goede redenen voor had. Een persoon die voor haar eigenlijk nauwelijks of geen waarde had, maar ze kan 't niet accepteren dat iemand haar afwijst. Vandaar dat ze voor alle anderen haar onschuld probeert te bewijzen en het slachtoffer speelt. Helaas gelooft iedereen dat ook nog...
Maar ja

[(PiTT)]

aha oke, dus ik zat wel een beetje in de buurt met dat "neppe" gedrag zeg maar. dat dumpen om een goeie reden komt niet heel duidelijk naar voren, maar nu je het zegt kan je dat min of meer uit dit stukje kan halen:

Boete voor jouw onschuld,
zo onrechtvaardig
en je hebt toch niets misdaan?
Jij, het slachtoffer
dat zij zo gruwelijk
veel pijn heeft gedaan.

die "zij" heeft er trouwens voor gezorgd dat ik dacht dat het een jongen was.... maar het zal wel om vriendinnen gaan dan?

[Anneee]

Het einde kwam een beetje abrupt voor mij. En deze regel zou ik veranderen:

Want voel eens alle ogen
die op je zijn gericht.

In:

Want voel eens: alle ogen,
zijn op je gericht.

Verder: aparte stijl, maar wel leuk. Goed gedicht!

[xineof]

Ik vind de rijm niet zo sterk in dit gedicht, in de eerste strofe vind ik het geweldig maar daarna toch wat geforceerd, bijvoorbeeld:

verroeren
ontroeren

Dit vond ik wat geforceerd en bovendien nogal voorspelbaar; ik wist al dat er 'ontroeren' aankwam wat ik eigenlijk zonde vind. Verder zou ik van 'boete' 'boeten' maken, dat lijkt mij veel natuurlijk staan.

De belerende toon in het gedicht vind ik leuk, en de diepere gedachten ook, maar de uitwerking toch wat minder.

[Reem]

Bedankt voor al dat commentaar!

(PiTT): Ja, 't gaat inderdaad over vriendinnen.

Anneee: Dankjewel! Maar ik denk dat ik het laat zoals het is. Niet omdat 't niet beter zou zijn, maar omdat ik dit zelf nooit zo zou schrijven.

Xineof: Dankje! Grappig dat je dat opmerkt van die belerende toon Je bent de enige, en toch is 't iets wat ik heel bewust gekozen heb voor dit gedicht.